ورزش - قهرمانان فرانسه 98 پا به توپ شدند

واضح آرشیو وب فارسی:ايتنا: ورزش - قهرمانان فرانسه 98 پا به توپ شدند

ورزش - قهرمانان فرانسه 98 پا به توپ شدند

مينا شرفي: زين‌الدين زيدان يك‌بار ديگر پيراهن آبي تيم ملي فرانسه را در روز شنبه بر تن كرد تا دهمين سالگرد قهرماني كشورش در جام‌جهاني 1998 را جشن بگيرد. 10 سال پس از حماسه استادو فرانس كه تيم ملي فرانسه موفق شد با نتيجه 3 بر صفر از سد برزيل بگذرد و قهرمان جهان شود قهرمانان آن دوره بار ديگر گردهم آمدند تا ياد آن روز بزرگ را زنده كنند. در اين ديدار منتخبي از فرانسه 98 مقابل تيم برگزيده جهان قرار گرفت. البته اين جشن تحت تاثير مرگ يك كودك هوادار قرار گرفت.

اين كودك 10 ساله در راه استادو فرانس در يك تصادف جان خود را از دست داد و اين بازي با يك دقيقه سكوت به‌خاطر ياد او شروع شد. تيم امه ژاكه و تيم منتخب جهان كه مربيگري آن برعهده آرسن ونگر بود در نهايت به تساوي سه بر سه رضايت دادند. اميليو بوتراگوئونو پيرترين بازيكن ميدان با 45 سال سن گل اول را براي تيم منتخب جهان به ثمر رساند.
زيدان افسانه‌اي كه در فينال 98 دو گل براي فرانسه به ثمر رسانده بود در نيمه دوم، بازي را به تساوي كشاند. اما پدرو پائولتا بار ديگر توانست تيم منتخب جهان را جلو بيندازد. لودويك ژولي كه در تيم فرانسه 98 حضور نداشت كار را به تساوي كشاند. اما داور شوكر در دقايق پاياني بار ديگر تيم آرسن ونگر را جلو انداخت ولي با گل برنارد ديومد بازي در نهايت با تساوي به پايان رسيد.
امه ژاكه كه در سال 1998 موفق شد فرانسه را قهرمان جهان كند پيش از شروع بازي در حالي‌كه اشك در چشمانش حلقه زده بود، گفت: 10 سال پيش ما سرشار از اميد و آرزو بوديم و اكنون سرشار از خوشحالي هستيم. البته مرگ آن پسر 10 ساله واقعا تاسف‌آور بود. اين حادثه بازي را تحت تاثير قرار داد. او درست در سال قهرماني فرانسه به دنيا آمده بود.» تيمي كه 10 سال پس از قهرماني در استادو فرانس بار ديگر در اين استاديوم جمع شده بود تنها شاهد غيبت امانوئل پتي، پاتريك ويرا و تيري آنري بود. اين بازي به طرفداران فرانسه كمك كرد تا حضور ناموفق تيم محبوبشان در يورو 2008 را تا حدي به دست فراموشي بسپارند. بسياري از بازيكنان تيم فرانسه 98 اكنون عضو «اتحاديه فرانسه 98» هستند چندين نفر از آنها از جمله كريستف دوگاري و ليزارازو خواهان بركنار ريموند دومنك پس از يورو شدند اما فدراسيون فوتبال فرانسه بار ديگر به اين مربي راي اعتماد داد.
فرانسه، يك دهه پس از قهرماني
اواسط ژوئيه در طول دو سده گذشته براي فرانسوي‌ها زمان خاصي بوده. در چهارده ژوئيه بود كه حادثه زندان باستيل رقم خورد و اين اتفاق كاتاليزوري براي انقلاب فرانسه شد. يك دهه پيش فرانسه يك قدم ديگر به سوي دنياي مدرن برداشت. آنها اين‌بار در فوتبال انقلاب كردند. در كشوري كه اختلاف‌هاي نژادي بيداد مي‌كرد قهرماني تيم ملي فوتبال فرانسه مردم را در كنار هم آورد. در آستانه هزاره جديد تيم چند مليتي فرانسه مقابل برزيل شانس اول كسب عنوان قهرماني با نتيجه سه بر صفر به پيروزي دست يافت و براي اولين‌بار در تاريخ اين كشور به قهرماني جهان دست يافت.
بدون شك تنها مردي كه پس از آن قهرماني براي هميشه جاودانه خواهد ماند زين‌الدين زيدان است. زي‌زو آغاز‌گر دوراني جديد در فوتبال فرانسه بود. اين بازيكن الجزايري‌الاصل با حضور موفقش مسئله نژادي را در فوتبال فرانسه حل كرد. زيدان در مصاحبه اخيرش گفت: «زماني كه بازي فينال به پايان رسيد فهميديم كه پانصد هزار نفر در خيابان‌هاي پاريس دور هم جمع شده‌اند. هيچ چيز به‌جز اين بازي نمي‌توانست اين تعداد فرانسوي را گردهم بياورد.
اين مسئله بيش از پيروزي مقابل برزيل برايمان اهميت داشت و روز بعد از قهرماني هم يك ميليون نفر در شانزه‌اليزه دور هم جمع شدند. اين پيروزي فرانسه را تغيير داد. ما با اين قهرماني به مسئله‌اي فراتر از پيروزي دست يافتيم، ما به‌عنوان قهرمانان ملي هميشه در خاطره‌ها خواهيم ماند.» زيدان تنها بازيكن استثنايي فرانسه در آن جام بود. فابين بارتز از ديگر اركان موفقيت فرانسه بود. مارسل دسايي، ليليان تورام، لوران بلان و بيكسنت ليزارازو هم يك خط دفاعي غيرقابل نفوذ را شكل داده بودند. هر چهار بازيكن در آن زمان در اوج دوره بازي خود بودند و موفقيت در آن جام مي‌توانست سكوي پرتابي برايشان باشد.
خط مياني خروس‌ها هم بسيار قدرتمند بود. ديديه دشان كاپيتان ستون اصلي اين خط بود او با قدرتش فضا را براي حركات جادويي زيدان باز كرده بود. تنها نقطه ضعف فرانسه در آن سال خط حمله‌اش بود. اندكند افرادي كه استفان گيوارش را به ياد داشته باشند. او 10 سال پيش تنها مهاجم فرانسه بود اما فينال براي او پاياني بود براي دوره طلايي‌اش. با رشد ديويد ترزگه و تيري آنري فرانسه براي يورو 2000 ديگر هيچ ضعف فاحشي نداشت. در هر حال تحت هيچ شرايطي نمي‌توان منكر تاثير قهرماني فرانسه در فوتبال اين كشور شد. نيمي از تيم 22 نفره فرانسه از نژاد غيرفرانسوي بودند. زيدان از شمال آفريقا بود. ويرا و دسايي از آفريقاي مركزي و آنري، لاما، ديود و تورام از نژاد كارائيب بودند. آلن بوقوسيان و يوري يوركائف ارمني بودند و ديويد ترزگه هم در آرژانتين متولد شده بود. اصل و نسب كريستين كارمبو هم به جزيره‌اي در اقيانوس آرام برمي‌گشت.
به‌جز فوتبال واقعا چه چيزي مي‌توانست برادري را براي فرانسوي‌ها به ارمغان بياورد.
دوشنبه 24 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايتنا]

[مشاهده در: www.itna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 153]