سوئيچ ها در شبكه

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: سوئيچ ها در شبكه
مثلاً در صورتيكه داده از طريق طى نمودن سه سگمنت با سرعتى معادل ۱۰۰ مگابيت در ثانيه براى رسيدن به Root bridge باشد، مقدار cost به صورت (۱۹+19+0=38) بدست مى آيد. سگمنتى كه به Root Bridge متصل است داراى Cost معادل صفر است. Sender BID: مشخصه BID سوئيچ ارسال كننده BPDU را مشخص مى كند. Port ID. پورت ارسال كننده BPDU مربوط به سوئيچ را مشخص مى نمايد. تمام سوئيچ ها به منظور مشخص نمودن بهترين مسير بين سگمنت هاى متفاوت، به صورت پيوسته براى يكديگر BPDUارسال مى نمايند. زمانيكه سوئيچى يك BPDU را (از سوئيچ ديگر) دريافت مى دارد كه مناسبتر از آن چيزى است كه خود براى ارسال اطلاعات در همان سگمنت استفاده كرده است، BPDU خود را متوقف (به ساير سگمنت ها ارسال نمى نمايد) و از BPDU ساير سوئيچ ها به منظور دستيابى به سگمنت ها استفاده خواهد كرد.
- يك Root bridge بر اساس فرآيندهاى BPDU بين سوئيچ ها، انتخاب مى گردد. در ابتدا هر سوئيچ خود را به عنوان Root در نظر مى گيرد. زمانيكه يك سوئيچ براى اولين بار به شبكه متصل مى گردد، يك BPDU را به همراه BID خود كه به عنوان Root BID است، ارسال مى نمايد. زمانيكه ساير سوئيچ ها BPDU را دريافت مى دارند، آن را با BID مربوطه اى كه به عنوان Root BID ذخيره نموده اند، مقايسه مى نمايند. در صورتيكه Root BID جديد داراى يك مقدار كمتر باشد، تمام سوئيچ ها آن را با آن چيزى كه قبلاً ذخيره كرده اند، جايگزين مى نمايند. در صورتيكه Root BID ذخيره شده داراى مقدار كمترى باشد، يك BPDU براى سوئيچ جديد به همراه BID مربوط به Root BID ارسال مى گردد. زمانيكه سوئيچ جديد BPDU را دريافت مى دارد، از Root بودن خود صرفنظر و مقدار ارسالى را به عنوان Root BID در جدول مربوط به خود ذخيره خواهد كرد.
- با توجه به محل Root Bridge، ساير سوئيچ ها مشخص خواهند كرد كه كداميك از پورت هاى آنها داراى كوتاهترين مسير به Root Bridge است. پورت هاى فوق، Root Ports ناميده شده و هر سوئيچ مى بايست داراى يك نمونه باشد.
- سوئيچ ها مشخص خواهند كرد كه چه كسى داراى پورت هاى designated است. پورت فوق، اتصالى است كه توسط آن بسته هاى اطلاعاتى براى يك سگمنت خاص ارسال و يا از آن دريافت خواهند شد. با داشتن صرفاً يك نمونه از پورت هاى فوق، تمام مشكلات مربوط به Looping برطرف خواهد شد.
- پورت هاى designated بر اساس كوتاه ترين مسير بين يك سگمنت تا root bridge انتخاب مى گردند. با توجه به اينكه Root bridge داراى مقدار صفر براى path cost است، هر پورت آن به منزله يك پورت designated است. (مشروط به اتصال پورت مورد نظر به سگمنت) براى ساير سوئيچ ها، Path Cost براى يك سگمنت بررسى مى گردد. در صورتيكه پورتى داراى پايين ترين path cost باشد، پورت فوق بمنزله پورت designated سگمنت مورد نظر خواهد بود. در صورتيكه دو و يا بيش از دو پورت داراى مقادير يكسان path cost باشند، سوئيچ با مقادر كمتر BID انتخاب مى گردد. - پس از انتخاب پورت designatedبراى سگمنت شبكه، ساير پورت هاى متصل شده به سگمنت مورد نظر به عنوان non -designated port در نظر گرفته خواهند شد. بنابراين با استفاده از پورت هاى designated مى توان به يك سگمنت متصل گرديد. هر سوئيچ داراى جدول BPDU مربوط به خود بوده كه به صورت خودكار بهنگام خواهد شد. بدين ترتيب شبكه به صورت يك spanning tree بوده كه root bridge كه به منزله ريشه و ساير سوئيچ ها بمنزله برگ خواهند بود. هر سوئيچ با استفاده از Root Ports قادر به ارتباط با root bridge بوده و با استفاده از پورت هاى designated قادر به ارتباط با هر سگمنت خواهد بود. روترها و سوئيچينگ لايه سوم همانگونه كه قبلاً اشاره گرديد، اكثر سوئيچ ها در لايه دوم مدل OSI فعاليت مى نمايند (Data Layer). اخيراً برخى از توليدكنندگان سوييچ، مدلى را عرضه نموده اند كه قادر به فعاليت در لايه سوم مدل OSI است. (Network Layer). اين نوع سوئيچ ها داراى شباهت زيادى با روتر مى باشند. زمانيكه روتر يك بسته اطلاعاتى را دريافت مى نمايد، در لايه سوم بدنبال آدرس هاى مبداء و مقصد گشته تا مسير مربوط به بسته اطلاعاتى را مشخص نمايد. سوئيچ هاى استاندارد از آدرس هاى MAC به منظور مشخص كردن آدرس مبداء و مقصد استفاده مى نمايند.(از طريق لايه دوم) مهمترين تفاوت بين يك روتر و يك سوئيچ لايه سوم، استفاده سوئيچ هاى لايه سوم از سخت افزارهاى بهينه به منظور ارسال داده با سرعت مطلوب نظير سوئيچ هاى لايه دوم است. نحوه تصميم گيرى آنها در رابطه با مسيريابى بسته هاى اطلاعاتى مشابه روتر است. در يك محيط شبكه اى LAN، سوئيچ هاى لايه سوم معمولاً داراى سرعتى بيشتر از روتر مى باشند. علت اين امر استفاده از سخت افزارهاى سوئيچينگ در اين نوع سوئيچ ها است. اغلب سوئيچ هاى لايه سوم شركت سيسكو، بمنزله روترهائى مى باشند كه به مراتب از روتر ها سريعتر بوده (با توجه به استفاده از سخت افزارهاى اختصاصى سوئيچينگ) و داراى قيمت ارزانترى نسبت به روتر مى باشند. نحوه Pattern matching و caching در سوئيچ هاى لايه سوم مشابه يك روتر است. در هر دو دستگاه از يك پروتكل روتينگ و جدول روتينگ، به منظور مشخص نمودن بهترين مسير استفاده مى گردد. سوئيچ هاى لايه سوم قادر به برنامه ريزى مجدد سخت افزار به صورت پويا و با استفاده از اطلاعات روتينگ لايه سوم مى باشند و همين امر باعث سرعت بالاى پردازش بسته هاى اطلاعاتى مى گردد. سوئيچ هاى لايه سوم، از اطلاعات دريافت شده توسط پروتكل روتينگ به منظور بهنگام سازى جداول مربوط به Caching استفاده مى نمايند. همانگونه كه ملاحظه گرديد، در طراحى سوئيچ هاى LAN از تكنولوژى هاى متفاوتى استفاده مى گردد. نوع سوئيچ استفاده شده، تاثير مستقيم بر سرعت و كيفيت يك شبكه را بدنبال خواهد داشت.
jonoobiha.com
يکشنبه 23 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 329]