تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835050740
ناگفتههای سیفالله صمدیان از جشن تصویر سال / بعضی مسائل دست ما نبود
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تجسمی - دبیر جشن تصویر سال می‌گوید پارسال برگزاری این جشن با مشکلات بسیار همراه بود، اما در سال 1390 با اختصاص فضای ویژه میتوان اجرای حرفها‌ی‌تری از این رویداد داشت. سما بابایی: دیگر راهی نمانده تا جشن تصویر سال به عنوان مهمترین رخداد هنری در بخش تصویر 10 ساله شود. این ماجرا به اندازهای اهمیت دارد که تمام مسائل دیگر را تحت تاثیر خود قرار میدهد. اینکه بخش خصوصی بدون حمایت هیچ ارگانی به تنهایی اتفاقی را هر ساله رقم میزند که در نوع خود یکی از مهمترین اتفاقات هنری کشور است. سیفالله صمدیان دبیر این جشن هر ساله با مشکلات و موانع متعددی دست و پنجه نرم میکند تا جشن تصویر را پربارتر از قبل برگزار کند. به همین بهانه با او به گفت‌و‌گو نشستیم. اگر موافق باشید، بحث را با بخشهایی که در جشن تصویر سال گذشته به اجرا در نیامد و عملی نشد، آغاز کنیم. اکسپوی نور و نمایشگاه هنر تبلیغات. مهم نیست، اما مثل این میماند که یک عروسی برپا شده باشد و شما به اصل عروسی کاری نداشته باشید و آن وقت بگویید چرا دو تا از مهمانها نیامدهاند. دقیقا، اما به هر حال دو تا از مهمانهای مهم نیامدند...ببینید ما برای جشن تصویر سال هشتم برنامه‌ریزیهای بسیار زیادی انجام داده بودیم و در نظر داشتیم دو بخش جدید به آن اضافه کنیم. کارهای مقدماتی آن نیز انجام شد و برای اجرای نهایی برنامههایی که در ذهنمان بود، طرح‌های جدیدی هم داشتیم، اما هجوم بیش از انتظار شرکت‌کنندهها، بسیاری از برنامهها را از جهت زمانبندی و نه اجرا دچار اختلال کرد. چرا میگویید از نظر اجرایی دچار اختلال نشد، آن هم وقتی به هر علتی این برنامهها انجام نشد؟چون انجام آنها هنوز منتفی نشده و درصددیم در سال جاری به اجرا دربیایند. حتی برنامهای در ذهنمان است که چنانچه فضای مناسبی پیدا کردیم، طی آن بتوانیم بخش نمایشگاه هنر تبلیغات را زودتر از جشن تصویر سال 90 انجام دهیم. چنانچه میدانید قرار بود در سال 89 در کنار نمایشگاه همیشگی تصویر سال که شامل آثار انتخابی ارسال‌شده از طرف عکاسان، گرافیستها و فیلمسازان است و بخش اصلی را تشکیل میدهد، دو رویداد ویژه هم داشته باشیم که بخش هنر تبلیغات یکی از آنها بود. بخشی که جشن تصویر سال تا به حال ورودی به آن نداشته است. دقیقا. البته نمایشگاه هنر تبلیغات ایدهای بود که من سالها به دنبالش بودم و میخواستم به جشن تصویر سال اضافه شود، به خصوص اینکه ما امروزه چه بخواهیم و چه نخواهیم، مدام در معرض تبلیغات فراوان هستیم. از رسانههای مکتوب گرفته تا بیلبوردها و تیزرهای تلویزیونی .تصاویر فراوانی از طریق همین آگهی‌های تبلیغاتی به ما تحمیل میشود. بنابراین دوست داشتم پروسه تبلیغات در کشور ما منطقیتر و به استانداردهای جهانی نزدیک‌تر باشد. به همین خاطر با همدلی و همراهی دوستان دست‌اندرکار تصمیم گرفتم با اضافه کردن آن به جشن تصویر سال، وضعیت تصویر تبلیغاتی - به خصوص تیزرهای تلویزیونی که هم اکنون در وضعیت اسفناکی هستند- سر و سامان جدی‌تر به خود بگیرد. لازمه این کار این بود که یک ارزیابی جدی و حرفهای روی تمام تولیدات در طول سال داشته باشیم. برای همین در دیماه 89 جلسهای برگزار کردیم که در نگاه اول کاملا غیرعملی به نظر میرسید. یعنی کلیه مدیران شرکتهای شاخص تبلیغاتی را در خانه هنرمندان گرد هم آوردیم که این اتفاق شیرین حتی برای خودشان هم باورنکردنی بود. این ماجرا دلیل خاصی داشت؟این جمع نشدن به دلایل غیر حرفهای یا حتی حرفهای و همچنین استقلالی بود که برخیها به دنبالش بودند و نمیخواستند وارد حرکتهای زیر کنترل یا زیر نظر رسانههای دولتی شوند، اما به این درخواست ما صمیمانه جواب مثبت دادند و آمدند. ما خیلی رک و پوست‌کنده به آنها گفتیم که قبول دارید وضعیت تصویرهای تبلیغاتی به خصوص تلویزیون در سطح و لیاقت و اندازههای فرهنگ ملت ایران نیست و در اکثر موارد آدم را یاد برخی از تبلیغات دهه 60 کشورهای عقب‌مانده و نه حتی ایران میاندازد؟ همه با صراحت قبول داشتند این کیفیت در مقایسه با سطح جهانی بسیار پایین است. به خصوص با امکاناتی که امروزه انقلاب دیجیتال، ماهواره و اینترنت در اختیار مردم گذاشته، انتظار آنان از این ماجرا بالا رفته است. بنابراین قرار شد هم‌زمان با جشن تصویر سال فضای مناسبی برای هنر تبلیغات راه بیاندازیم و طی آن حدود 20 شرکت شاخص، فعال و با تجربه در گالری انتظامی طبقه سوم حضور داشته باشند. نحوه حضورشان به همان شکلی بود که ما بخش عکاسان و گرافیست ها را میبینیم یا امکان ویژهای برایشان در نظر گرفته شده بود؟ نه. فضاسازی که ما در نظر گرفته بودیم، به این شکل بود که از طریق 20 ال‌سی‌دی 50 اینچی و با یک برنامهریزی حساب‌شده تصاویر مربوط به فعالیت یک ساله شرکتها به همراه تیزرهای منتخبشان نشان داده میشد، یعنی در هر نوبت نمایش، یک شرکت دو یا سه دقیقه زمان پخش در اختیار داشت تا فیلمی را که از فعالیتهای خود تهیه کرده، نمایش دهد. از تیزرهای تلویزیونی گرفته تا آگهی‌ها، بیلبوردها و... در این مدت، صدای بقیه ال‌سی‌دی‌ها پخش نمیشد و این شیوه ارایه تولیدات تبلیغاتی فضاسازی خاصی در سالن ایجاد میکرد. در سالنی که فضای میانی آن برای سمپلینگ و هدایای تبلیغاتی شرکتها نیز فضا و برنامه روزانه خاصی را درنظر گرفته بودیم. همچنین این امکان برای شرکتها وجود داشت که محصولات خود را به مردم معرفی کرده و علاوه بر آن در راهرو استندهایی در نظر گرفته بودیم که شرکتها می‌توانستند مشتریهای طلایی خود را انتخاب و آنان را در این بخش معرفی کنند. و چه اتفاقی افتاد که هیچ کدام از این برنامهها به اجرا درنیامد؟متاسفانه وقتی روزهای پایانی اجرایی تصویر سال رسید، ما با ارسال اثر توسط دو هزار و 500 نفر مواجه شدیم که این تعداد تقریبا دو برابر سال گذشته بود و کار را برای ما سخت‌تر کرد. از طرفی پارسال تصمیم داشتیم چاپ آثار به شکل کاملا حرفهای یعنی با دستگاه «اپسون» چاپ فتو‌آرت باشد. این اتفاق علیرغم بالا بردن کیفیت چاپ، وقت بسیاری را از ما گرفت. از طرفی برخلاف قولی که این شرکتها داده بودند، همه نتوانستند فیلمهای خود را در مدت زمان تعیین شده آماده کنند و ما با خودمان فکر کردیم اگر به آنها فشار بیاوریم، نمیتوانند کار با کیفیتی ارایه دهند و از طرف دیگر ما هم امکان انجام کار حرفهای نخواهیم داشت. اجرای بد این پروژه میتوانست آن را برای همیشه متوقف کند، در حالی که در سال 90 با اختصاص فضای ویژهای می‌توانیم اجرای حرفها‌ی‌تری را از این رویداد داشته باشیم. این شرکتها که میگویید به سختی کنار هم جمع میشوند، با تعطیلی این پروژه در جشن تصویر گذشته امسال هم همراهیتان خواهند کرد، یعنی کار را ادامه میدهند؟ اگر ادامه ندهند، طبیعتا به ضرر کیفی تولیدات و موقعیت اقتصادی خودشان است. اولین سود این طرحی که ما در ذهن داریم، چه از لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ گسترده شدن اتاق فکرشان. به خصوص اینکه این روزها ایدههای تبلیغاتی بسیار محدود شده‌اند و با این اقدام میتوان اتاق فکری به وسعت یک کشور و تمام جوانان خلاقی که در شهرستانهای مختلف وجود دارند، تشکیل داد. این اتفاق در تمام 30 سال گذشته رخ نداده است. ضمن اینکه ما تقریبا دوسوم کار را انجام داده و تنها بخشی از آن متوقف مانده است. از سوی دیگر ما تازه قدم اول را برداشتهایم و در سالهای آتی این بخش به شکل رقابتی خواهد بود. یعنی کار این شرکتها توسط داوران حرفهای که سابقه زیادی در‌این‌باره دارند، ارزیابی میشود. مثلا چه کسانی؟افرادی مثل آقای کاتوزیان و یا کیارستمی که سابقه کاری طولانی و بسیار مهمی در این زمینه دارند. به گمان من هیچ رویدادی مثل جشن تصویر سال نمیتواند محل مناسب‌تری برای ارزیابی تصویری عرصه تبلیغات باشد، به خصوص اینکه در حال حاضر که بالا رفتن کیفیت تولیدات تبلیغاتی با حفظ استقلال فرهنگی و اقتصادی اهمیت غیر قابل کتمان یافته است. من باز تاکید میکنم این بخش در اولین فرصت اجرا میشود؛ چون واقعا حیف است طرحی که هم اکنون به اینجا رسیده و همه با رضایت آمدهاند، در اینجا متوقف شود. تصویر سال این همه فرصت برای تبلیغات و معرفی این شرکت ها فراهم می کرد، در عوض چه چیزی دریافت می کرد؟این اتفاق یک کار اقتصادی حداقلی بود که بتواند ما را تا اندازهای از این موقعیت اسفناک اقتصادی رها کند. ما گمان کردیم به جای اینکه به فکر اسپانسرهای متنوع باشیم، این طرح را عملی کنیم. البته این به معنای کمک گرفتن از آنها نبود و تنها قرار بود شرکتهایی که در این بخش حضور دارند، از مشتریهای ویژه خود ورودیه دریافت کنند. همین هم میتوانست بخشی از هزینههای ما را تامین کند. به هر روی عملی نشدن این ایده لطمه اقتصادی بسیار شدیدی به ما وارد کرد، چون ما وقتی را که باید میگذاشتیم تا اسپانسر جذب کنیم، از دست دادیم. خب، جشن تصویر سال هیچ زمانی درآمدزا نبوده است. با این وضع چه اتفاقی رخ میدهد. اینها ادامه کار را با مشکل مواجه نمی کند؟ما به خاطر استقلالی که بسیار برایمان جدی است، از بودجه دولتی استفاده نمیکنیم، در حالی که بدون اغراق برگزاری جشنی با این وسعت احتیاج به امکانات دو وزارتخانه با بودجه دولتی دارد. ما جشن را به شکل خصوصی انجام میدهیم و هزینههای کمرشکن آن را نیز بر عهده میگیریم، اما این درآمد بالاخره باید یک جوری تامین شود که همین مهمترین مشکل ماست، به خصوص اینکه روش‌های منطقی در جامعه ما به لحاظ عدالتی که لازمه اختصاص درست، منطقی و حتی انسانی بودجه فرهنگی در جامعه است، اجرا نمیشود. بودجه دولتی که به صدها میلیارد تومان میرسد، متاسفانه در اکثر موارد بیشتر خرج فرهنگ سیاست‌زده میشود تا فرهنگ واقعی جامعه و هنر. به همین خاطر است که هنرمندان مستقل هیچ وقت از این بودجهها سهمی ندارند. در حالی که این بودجه متعلق به خود آنان است و مسئولان باید به این مساله توجه داشته باشند که در اختصاص بودجههای خود به هنرمندانی که نمیخواهند وارد سیاست بازیهای فرهنگی شوند توجه کنند. این به طور قطع هم به نفع مملکت است و هم به نفع نسلهای آینده که فرزندان همین مسئولان نیز جزوی از آنان هستند. ضمن اینکه تنها از این راه است که میتوان حضوری بدون وابستگی در برابر با هجوم وحشتناک ماهواره‌ها و امکانات نامحدود تصویری آن سوی مرزها داشت. به خصوص اینکه سواد واقعی و روز ما در این عرصه از واقعیت امروز جهان بسیار دور است. اما این استقلال قطعا هزینههای بسیاری برای شما داشته است، این طور نیست؟ در عوض این سلامت باعث شده اعتماد به ما به شکلی مسرت‌بخش رشد پیدا کند، آن هم در حالی که مسئولان حتی از انجام این پروژه هم خبر ندارند و در این سالها خیلی‌هایشان حتی برای یک بار هم پایشان را به بزرگترین گردهمایی هنرمندان ایرانی نگذاشته‌اند، اما ما به آنها میگوییم که شما کجایید و ما کجا؟ چرا نمیخواهید واقعیتهای جامعه را مشاهده کنید؟ چرا نمیخواهید این عدالتی را که شما شعارش را میدهید و ما آرزویش را داریم، محقق کنید؟ عدالت در ایجاد فضایی برای ارایه آثار هنری برای همه آنهایی که استعداد و استحقاق این را دارند و می‌خواهند در فضای سالم و متعالی فرهنگی امکان رشد داشته باشند. برسیم به اکسپوی نور که آن هم اجرا نشد. تا جایی که تعهد اخلاقی نمایشگاه بود، این بخش را انجام دادیم. شرکت نور پیشنهادی به ما کرد که یک مسابقه با موضوع نور برگزار کنیم. من خودم پیشنهاد کردم به‌جز ارائه آثار هنرمندان، امکان فروش هم در این بخش به وجود بیاید. برای همین خواستیم اگر بشود اکسپوی نور را در بخش عکس و نقاشی برگزار کنیم. طبق انتظارمان در بخش عکس کارهای خوبی به ما رسید که هیئت انتخاب متشکل از محمود کلاری، نادر داوودی و بنده 80 اثر را برگزید و با داوری محمود کلاری، میترا محاسنی و نادر داوودی برگزیدگان شناخته شدند و تندیس و جوایز دیگر در روز اختتامیه تصویر سال اهدا شد. تنها بخش اکسپو ماند که میخواستیم فروش آثار برندگان این بخش به همراه هنرمندان صاحب سبک را در دو بخش عکاسی و نقاشی داشته باشند که متاسفانه گالری پردیس ملت در زمانی که ما میخواستیم، اشغال بود و زمان پیشنهادی پردیس برای نمایشگاه حدود نیمه دوم اسفند بود که زمان مناسبی برای اکسپو نبود. از طرفی این کارها باید در قطع بزرگ چاپ میشد که در این فرصت کم امکان‌پذیر نبود و از طرفی برای برگزیدگان هزینه‌ای ایجاد میکرد و ما هم نمیتوانستیم به آنها کمک مالی برای چاپ عکس‌‌ها بکنیم. به همین خاطر تصمیم گرفتیم بخش مسابقه نور را برگزار کنیم و فضایی را که قبلا در گالری انتظامی برای هنر تبلیغات انجام داده بودیم، به عکسهای برگزیده اختصاص دادیم. تکلیف بخش نقاشی چه میشود؟نقاشی نیز قرار بود برای اولین بار در جشن تصویر سال و در بخش اکسپو حضور داشته باشد که به همان دلیلی که گفتم اجرای آن نیز به تعویق افتاد. جالب است یک تیم حرفهای با هنرمندان شاخص این عرصه صحبت کرده بودند و قرار بود تقریبا بالای 90 درصد هنرمندان پیشگام و صاحب‌سبک در این رخداد حضور داشته باشند. یعنی اکسپو در سال جاری هم برگزار نمیشود؟ بالاخره همان هزینه را در بر میگیرد و جشن تصویر سال هم که درآمد ویژهای ندارد.حتما اجرا میشود، ما تنها به خاطر نداشتن اسپانسر مناسب به این طرف سال موکول کردیم، یعنی ما آن بخشی را که تعهد داشتیم برای عکاسی انجام دادیم و آن بخشی را که به خود عکاسان مربوط است یعنی مسئله فروش را عملی نکردیم که این هم در صورت یافتن اسپانسر در سال جاری انجام میشود. با این وجود اصلا ارزیابی خودتان از هشتمین جشن تصویر سال چیست؟همین که این جشن برگزار میشود، کار مهمی به انجام میرسد. به خصوص اینکه همان طور که میدانید پارسال جشن با مشکلات بسیاری همراه شد. مثلا خانه هنرمندان سالنها را بسیار دیر به ما داد. از طرفی اصلا قرار نیست ما به تمام آرزوهای خودمان دست پیدا کنیم، اما با این حال نمی‌توانم این مسئله را نادیده بگیرم که با وجود اینکه 1700 نفر از 2500 نفر شرکت‌کننده حذف شده بودند، اما باز تعداد کارها بسیار بالا بود و من تنها در این بخش نارضایتی دارم. یعنی به نظرم میرسد که میشد تعداد بیشتری کار را حذف کرد.هر چند به نظر من حذف 1700 اثر از هنرمندان کار بسیار تلخ و حتی زشتی است، اما ظاهرا به خاطر واقعیت هنر کارمان درست است. حذف 1700 نفر کار دردآوری برای روحمان است، اما من بعد از دیدن نمایشگاه به این نکته رسیدم که میتوانست یک سوم این کارها هم نباشد، اما به هزار و یک دلیل از جمله تنوعات موضوعی ما و همچنین محدوده یک ساله جشن، برای وسعتی به اندازه یک کشور این آثار انتخاب شدند. با این حال من مطمئنم امسال سخت‌گیرانه‌تر عمل خواهیم کرد. جشن تصویر سال گذشته با اتفاقات متعددی همراه بود، خانه هنرمندان چند روزی سالنها را دیر به شما تحویل داد، تضمینی وجود دارد که این اتفاق امسال رخ ندهد؟ قرار شده خانه هنرمندان ایران از اول اسفند تا 20 اسفند در اختیار ما باشد. هر سال این قول را به ما میدهند، ولی به علت همزمانی این جشن با جشنواره هنرهای تجسمی فجر این کار همیشه چند روزی از وقت تصویر سال را می گیرد. متاسفانه نگاههای دولتی همواره جای حرکتهای خصوصی را تنگ میکند. به هر حال میشد، جشنواره هنرهای تجسمی که فضاهای فراوانی از جمله گالری صبا، موزه هنرهای معاصر، فرهنگسرای نیاوران، آزادی و... در اختیار دارد، خانه هنرمندان را برای این حرکت خصوصی رها میکرد، به خصوص اینکه این چند روز بار روانی بسیاری را به برگزار‌کنندگان و شرکت‌کنندگان وارد میکند. برای مثال در جشن تصویر سال گذشته به علت کمبود وقت ناشی از این امر، ما نتوانستیم نیمی از فیلمهای خود را به نمایش بگذاریم. با این شرایط چه اصراری به برگزار شدن جشن در اسفند ماه است؟ نمیشد مانند سالهای گذشته یک سال تصویری در نظر گرفته شود؟ ما قبلا این کار را انجام میدادیم، اما به علت تداخل سال میلادی و شمسی به مشکلاتی برخوردیم. برای چاپ کتاب تصویر سال - که میخواهد اتفاقات یک سال را نشان دهد - و همچنین جشن تصویر اسفند ماه بهترین زمان است. البته برنامه ما این است که در دهمین سالگرد جشن تصویر، به یک فضای حرفهای و فرامرزی برسد. یعنی میخواهیم ابتدا آن را در سطح منطقه و در گامهای بعدی در سطح بین المللی به اجرا درآوریم. البته اینها همه جزو آرزوهای ما به حساب می آید و تحقق آنها نیازمند این است که توان فیزیکی و مالی‌مان اجازه دهد. اتفاقی که البته تحققش بعید است. ببینید، به نظر من باید یک انقلاب اقتصادی معقول در جشن تصویر ایجاد شود. ایدهای در ذهنمان است که جشن تصویر را از این پس در شهرستانها و خارج از کشور برگزار کنیم. یعنی نمایشگاهی از برگزیدگان هشت دوره پیش راه بیاندازیم. با توجه به اینکه میگویید قرار است بخش هنر تبلیغات و اکسپوی نور در سال جاری برگزار شود،خطر دو تکه شدن جشن تصویر وجود ندارد؟به هیچ وجه. جشن تصویر سال سر جای خودش است و تلاش میکند هر سال با کیفیت بالاتری به اجرا درآید. ما تلاش میکنیم این شوقی که جوانان ایرانی دارند، زنده نگهداریم، اما نمایشگاه هنر تبلیغت و اکسپو هم برگزار خواهد شد و اصلا شکل طبیعی کار این است که جدا از یکدیگر اجرا شوند، گرچه در ابتدا گمانمان بر این بود از هجوم بینندگان تصویر سال برای آشناسازی دوستداران هنر با هنر- تبلیغات بهره بگیریم. به احتمال فراوان این بخش به صورت مجزا برگزار میشود و البته ترفندها و ظرافتهایی را به کار خواهیم برد تا کار جذابیت داشته باشد. همچنین در خانه هنرمندن هر کاری بیننده خواهد داشت. پارسال حضور چهره‌های عکاسی نسبت به گذشته کمتر نبود؟ اگر منظورتان چهرههایی هستند که در حال حاضر در ایران نیستند، دیگر ربطی به ما ندارد و یا عزیزانی مثل بهمن جلالی، راز دشت یا کوروش امام که در سال های گذشته از دستشان دادیم، اما اکثریت قریب به اتفاق چهره‌ها بودند. ضمن اینکه وقتی در یک رخداد دو هزار و 500 نفر حضور دارند، دیگر حضور یکی - دو نفر نقش چندانی ندارد. ما این حق را برای عکاسان و سایر هنرمندان قایل هستیم که هر زمانی از ما و حرکتمان خوششان بیاید و با آن همراه شوند و هر زمانی هم این نظر را نداشته باشند، جور دیگری عمل کنند. ولی بدون اغراق و از سر صدق می‌گویم که بزرگترین و زیباترین انگیزه گروه اجرایی تصویر در این بوده که جامعه هنری ایران بهویژه از نوع سالم‌اش در تمامی هشت دوره گذشته تکیه‌گاه روحی و روانی ما در ادامه راه بوده‌اند. 58
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 600]
-
گوناگون
پربازدیدترینها