کدام بدتر است: سيگار، پيپ يا قليان؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک:
کدام بدتر است: سيگار، پيپ يا قليان؟

سرطان ريه يکي از شناخته شده ترين و خطرناک ترين سرطان هاست که سالانه تعداد زيادي از مردم به آن مبتلا مي شوند. از طرفي، اين سرطان با مصرف دخانيات ارتباط تنگاتنگي دارد؛ به طوري که تقريبا۸۰ درصد موارد سرطان ريه به استعمال قليان، پيپ و سيگار مرتبط است.... اما ممکن است اين سوال برايتان پيش بيايد که کدام يک از اين محصولات دخاني خطرناک ترند و احتمال ابتلا به اين سرطان را بيشتر مي کنند؟ براي پاسخ به اين سوال، گفت وگوي ما را با دکتر محمدرضا معدني، معاون اجرايي جمعيت مبارزه با استعمال دخانيات ايران، بخوانيد. ▪ آقاي دکتر! تاريخچه استعمال دخانيات به چه زماني برمي گردد؟ ـ مصرف مواد دخاني در دنيا بالغ بر ۲ هزار سال قدمت دارد و در طول اين مدت هم دستخوش تحولات زيادي شده است. نخستين بار بوميان قاره آمريکا در دوران باستان به خواص گياه تنباکو پي بردند. کريستف کلمب و همراهانش در سال ۱۴۹۲ ميلادي به جزيره اي بين آمريکاي شمالي و جنوبي رسيدند و متوجه شدند که افراد بومي اين منطقه گياهي عجيب را روي آتش ريخته و دود آن را داخل ريه هاي خود فرو مي برند. کريستف کلمب به تصور اينکه اين گياه، ماده اي جادويي دارد، هنگام بازگشت مقداري از برگ ها و دانه هاي آن گياه را با خود به اسپانيا برد و به اين ترتيب توتون به اروپا راه يافت و مردم اروپا اين گياه را توباکو ناميدند که در ايران به تنباکو معروف است. توتون که در سال ۱۶۰۵ ميلادي در عثماني، مصر و هند شناخته شده بود، توسط پرتغالي ها وارد ايران شد. اگر چه برخي بر اين باورند که توتون نخستين بار در سال ۱۵۹۰ ميلادي وارد ايران شده است اما بررسي اسناد تاريخي نشان مي دهد مصرف دخانيات در زمان شاه عباس در ايران رواج پيدا کرد. ▪ ظاهرا سيگار پرمصرف ترين محصول دخاني در سراسر دنياست. همين طور است؟ ـ بله؛ سيگار جزو يکي از مهلک ترين محصولات اعتيادآور ساخته دست بشر است و از برگ کاغذ، فيلتر، توتون و اسانس و مواد نگهدارنده ساخته مي شود. در اين بين بايد گفت که خطر اصلي را دود ناشي از استعمال اين ترکيب ايجاد مي کند. ▪ منظورتان از خطر جدي چيست؟ ـ ببينيد؛ دود سيگار داراي دو جريان اصلي و کناري است. جريان اصلي هنگام پک زدن وارد دهان و ريه مي شود و جريان کناري در فاصله پک زدن ها از انتهاي سيگار و هنگام بازدم وارد محيط و سپس ريه مي شود که اين دود از ۴ هزار ماده مختلف با آثار آنتي ژني، جهش زايي، سرطان زايي، دارويي و... تشکيل شده است. در عين حال، دود سيگار شامل ۲ بخش ذره اي و گازي است. بخش گازي ۸۵ درصد دود سيگار را تشکيل مي دهد و اکسيژن، نيتروژن و مونواکسيدکربن اجزاي اصلي آن هستند. مونواکسيدکربن ميل ترکيب زيادي با هموگلوبين خون دارد و در رقابت با اکسيژن براي ترکيب با هموگلوبين پيروز مي شود. در نتيجه انتقال اکسيژن به بافت هاي بدن کاهش مي يابد. بخش ذره اي نيز ۱۵ درصد دود سيگار را تشکيل مي دهد و نيکوتين و قطران مهم ترين مواد تشکيل دهنده بخش ذره اي هستند. در عين حال، نيکوتين ماده اصلي و موثر دود سيگار است که اعتيادآور بوده و با عوارض قلبي-عروقي و ايجاد اختلال در سيستم عصبي همراه است. ▪ آيا سيگارهاي لايت، همان طوري که کارخانجات سيگارسازي ادعا مي کنند، واقعا کم خطرترند؟ ـ نه! به رغم قرن ها نوآوري تبليغاتي، ادعاهاي اغراق گونه، ايجاد ذهنيت بي خطر بودن يا کم جلوه دادن خطر براي سلامت، هيچ شواهد و مدارک مستندي وجود ندارد که نشان دهد سيگارهاي Light (سبک) يا Mild (ملايم)، کم ضررتر از سيگارهاي معمولي هستند و به طور کلي، وجود ۴۰ نوع ماده سرطان زا در دود انواع سيگار به اثبات رسيده است. ▪ اگر سيگار را با قليان مقايسه کنيم، به چه نتيجه اي مي رسيم؟ قليان مضرتر است يا سيگار؟ ـ با وجود اينکه قليان کمتر مصرف مي شود اما حجم دودي که از آن وارد بدن مي شود ۱۰ تا ۲۰ برابر دود ناشي از مصرف سيگار است. يک نخ سيگار معمولا ۵۰۰ سي سي تا يک ليتر دود توليد مي کند اما يک بار استفاده از قليان ۱۰ تا ۲۰ ليتر دود توليد خواهد کرد و درواقع، سرو يک نوبت قليان برابر با استعمال ۷۰ نخ سيگار است. از طرف ديگر سيگار معمولا انفرادي مصرف مي شود اما از يک قليان صدها نفر استفاه مي کنند. البته اين روزها هنگام سرو قليان در مراکز تفريحي، سر يک بارمصرف قليان در اختيار مشتريان قرار مي گيرد تا به اصطلاح از انتقال بيماري ها جلوگيري شود اما بايد گفت اين لوله قليان است که حاوي انواع باکتري و ويروس است و ناقل بيماري هايي مانند سل و هپاتيت است. نمي توان ميزان مصرف افراد را نيز ناديده گرفت. مثلا شخصي که روزي يک بار قليان مي کشد، در مقايسه با فردي که روزي يک پاکت سيگار مصرف مي کند، احتمالا زودتر به سرطان ريه مبتلا خواهد شد. ▪ کدام ضلع مثلث دخانيات، سلامت مصرف کنندگان را بيشتر تهديد مي کند: سيگار، پيپ يا قليان؟ ـ همه شان به نوعي سلامت را به خطر مي اندازند و نمي توان گفت يکي از آنها از ديگري بهتر يا بدتر است اما براي بيان خطرهاي پيپ بايد از سيگار برگ شروع کنيم. سيگار برگ در واقع تنباکوي پيچيده شده در برگ تنباکو است و عموما مقدار تنباکوي اين سيگارها چند برابر سيگارهاي معمولي است و گاهي مقدار تنباکوي موجود در سيگار برگ به اندازه ۲۰ سيگار معمولي است. البته در مورد مصرف پيپ در مقايسه با ساير محصول هاي دخاني مطالعه هاي کمتري انجام شده است. با اين وجود، بيشتر حقايقي که در مورد سيگار برگ وجود دارد در مورد پيپ هم مصداق پيدا مي کند. به طور مثال، دود ناشي از پيپ در مقايسه با سيگار قليايي تر است و بنابراين براي ايجاد اعتياد بالا به نيکوتين نياز به استنشاق مستقيم آن به ريه وجود ندارد. در عين حال، به واسطه ميزان بالاي تنباکوي استفاده شده در پيپ، مصرف کنندگان و اطرافيان با دودي معادل سوختن چند نخ سيگار مواجه مي شوند. از طرفي، مصرف کنندگان پيپ شانس بالاتري براي ابتلا به بيماري از جمله بيماري انسدادي مزمن ريوي و سرطان هاي دهان، سر، گردن، حنجره، مري و ريه دارند. ▪ يعني نمي توان با قطعيت گفت که کدام يک از اينها خطرناک ترند؟ ـ همين طور است اما باز هم بستگي به ميزان مصرف دارد. فرض کنيد بخواهيم ۳ نفر را با شرايط يکسان از نظر سن، ج__ن__س__ی ت، موقعيت زندگي و... با هم مقايسه کنيم که اولي روزانه يک پاکت سيگار مصرف مي کند، دومي مصرف مداوم پيپ دارد و فرد سوم روزي يک ساعت قليان مي کشد. مسلما آنهايي که پيپ و قليان مي کشند زودتر از فرد سيگاري با مشکل مواجه مي شوند. اما نکته بسيار مهم اين است که درنهايت هر ۳ اين افراد، جان خود را به واسطه مصرف دخانيات از دست مي دهند يا حداقل کمتر از افراد ديگر عمر مي کنند و ساليان سال بايد با انواع بيماري ها و سرطان ها دست و پنجه نرم کنند. www.salamat.ir سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 337]