واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: اختلالات ماهیانه ی پیش از قاعدگی که در اصطلاح علمی سندرم پیش از قاعدگی یا PMS نامیده می شود، شامل طیف وسیعی از علائم است که عبارت هستند از: تغییرات خلق و خو، درد در سینه ها، ولع به غذا خوردن و افزایش اشتها، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی. مطالعات نشان داده اند که از هر 4 نفر خانم دارای قاعدگی، 3 نفرشان به نوعی PMS را تجربه می کنند. مشکلات ناشی از سندرم پیش از قاعدگی در اواخر دهه 20 سالگی و اوایل دهه 30 سالگی به اوج خود می رسند. علایم ناشی ازاین اختلالات با یک الگوی تکرار شونده نمود می یابند و ممکن است تغییرات روحی و جسمانی دوران پیش از قاعدگی در برخی از ماه ها تشدید یابند و در برخی دیگر از ماه ها به صورت خفیف تری نمایان شوند. به هر جهت نباید اجازه دهید که عوارض ناشی از سندرم پیش از قاعدگی، زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهند. برخی از روش های درمانی و نیز ایجاد یک سری تغییرات در سبک زندگی در جهت کاهش و کنترل علائم سندرم پیش از قاعدگی، مفید می باشند. علائم: معمول ترین علائم و نشانه های مرتبط با اختلالات پیش از قاعدگی عبارت هستند از: علائم روحی و رفتاری: * تنش یا اضطراب * افسردگی * دوره هایی از گریه کردن * تغییرات سریع خلق و خو، زود رنجی، تحریک پذیری و یا عصبانیت * تغییرات اشتها و ولع به خوردن * اختلالات خواب(بی خوابی) * کناره گیری های اجتماعی * عدم تمرکز علائم جسمانی: * درد در ماهیچه ها یا مفاصل * سردرد * خستگی * افزایش وزن ناشی از احتباس آب خیلی از خانم ها از افزایش وزن قبل از قاعدگی نگران هستند. باید ذکر نمود که این افزایش وزن که به علت تجمع مایعات است گذرا بوده و پس از این دوران از بین می رود. * نفخ شکمی * درد در سینه ها * تشدید جوش پوستی * یبوست یا اسهال اگر چه لیست علائم و نشانه های بالقوه این اختلال طولانی است ولی زنان مبتلا به اختلالات پیش از قاعدگی، اغلب، تنها تعداد محدودی از آن ها را تجربه می کنند و معمولا همه علایم در یک فرد نمود نمی یابد. در برخی زنان درد جسمانی و استرس روحی ناشی از PMS به حدی شدید است که زندگی و فعالیت های روزانه فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. در اغلب این زنان نشانه ها و علائم با شروع پریود از بین می روند. تعداد کمی از زنان با اختلالات پیش ازقاعدگی، هر ماه علائم بسیار شدید و ناتوان کننده ای را تجربه می کنند. حالت شدیدتر اختلالات پیش از قاعدگی با ظهور علائم روانی همراه است که آن را تحت عنوان اختلالات خلقی سندرم پیش از قاعدگی(PMDD) نیز می نامند. در واقع PMDD صورت شدید تر(سندرم پیش از قاعدگی) است که علائم و نشانه های آن شامل: افسردگی شدید، احساس ناامیدی، عصبانیت، اضطراب، اعتماد به نفس کم، عدم تمرکز، تحریک پذیری و تنش می باشد. تعدادی از زنان مبتلاء به درجه شدید PMS، دچار مشکلات روحی شدیدی می گردند. چه زمانی باید باید به پزشک مراجعه کرد؟ چنان چه با تغییر دادن الگوی زندگی تان قادر به کنترل اختلالات پیش از قاعدگی(PMS) نیستید و علائم و عوارض ناشی از آن، سلامت و فعالیت روزمره ی شما را تحت تاثیر قرار داده است، وقت آن فرا رسیده است که به پزشک خود مراجعه کنید. علل: علل دقیق اختلالات پیش از قاعدگی شناخته نشده اند ولی فاکتورهای متعددی منجر به ایجاد چنین شرایطی می شوند: * تغییرات تناوبی در هورمون ها تحت تاثیر یک سری نوسانات هورمونی، نشانه ها و علائم سندرم پیش از قاعدگی ایجاد می شوند و علایم با حاملگی و یا یائسگی ناپدید می شوند. * تغییرات شیمیایی در مغز نوسانات هورمون سروتونین می تواند منجر به ایجاد علائم سندرم پیش از قاعدگی(PMS) گردند. سروتونین یک پیام رسان مغزی است که نقش اساسی در بهبود حالات روحی و نیز بهبود خلق و خو ایفا می کند. مقادیر ناکافی سروتونین منجر به: افسردگی پیش از قاعدگی، خستگی، ولع به خوردن و اختلالات خواب می شوند. * افسردگی برخی از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی دچار نوعی افسردگی زمینه ای هستند؛ هر چند افسردگی به تنهایی منجر به ظهور تمامی علائم سندرم پیش از قاعدگی(PMS) نمی شود. * استرس استرس می تواند برخی از علائم سندرم پیش از قاعدگی(PMS) را تشدید کند. * عادات غلط غذایی برخی از علائم اختلالات پیش از قاعدگی(PMS) به سطوح پایین ویتامین ها و مواد معدنی مربوط می شود. دیگر علل احتمالی مرتبط با رژیم غذایی عبارت هستند از: خوردن مقادیر زیادی نمک و غذاهای حاوی نمک که منجر به احتباس آب می شود، نوشیدن الکل و نوشیدنی های حاوی کافئین که منجر به کاهش سطوح انرژی و تضعیف خلق و خو می شود. www.novindiet.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 806]