واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: وقتي سلامت سازمانبه خطر مي افتد
قرار گرفتن تعارض در يك مسير سازنده و كارآمد، يا بالعكس غيركارآمد، به چگونگي مديريت سازمان و نحوه برخورد با تعارض بستگي دارد. بدين معني كه اگرچه سطحي از تعارض در سازمان مطلوب است و حتي تجويز ميشود، اما هدف مديريت، تحقق هدفهاي سازماني، افزايش عملكرد سازمان و ايجاد جوي سالم در سازمان است كه در آن افراد و گروهها بدون دغدغه خاطر فعاليت كنند. چنانچه سطحي از تعارض به اين هدف كمك كند، بايد مورد پذيرش مديريت قرار گيرد. لكن، به نظر نميرسد مديري اجازه دهد كه هرج و مرج، تشنج و ناهماهنگي در سازمان به وجود آيد و جو ارعاب و تهديد بر آن حاكم شود. زيرا، زماني كه تعارض به يك نيروي مخرب تبديل شود، سطح عملكرد كاهش مييابد و سلامت سازمان به خطر ميافتد. «رابرت اونز» معتقد است. كه نحوه تاثير تعارض بر سازمان به چگونگي واكنش مديريت نسبت به اين پديده ارتباط دارد. به نظر وي مديران به دو گونه در مقابل تعارض واكنش نشان ميدهند:
1ـ واكنش منفي؛ در صورتي كه واكنش مدير در مقابل تعارض منفي باشد، به فكر درمان و حل آن نباشد يا از روشهاي غيرموثر براي حل آن استفاده كند، تعارض به شكل بيمارگونهاي با ويژگيهاي رقابت، ارعاب و تهديد و كشمكش به وجود ميآيد كه مشخصه مهم آن حاكميت جو برد و باخت بر سازمان است. اين مسأله به نوبه خود تعارض را به يك نيروي مخرب تبديل ميكند كه موجب كاهش سلامت سازماني و ايجاد هرج و مرج و تشنج در سازمان ميشود.
2ـ واكنش مثبت؛ چنانچه واكنش مدير در مقابل تعارض مثبت و اثربخش و او به فكر درمان و حل و فصل آن باشد و از روشهاي موثر براي حل آن استفاده كند، فرهنگ كاري و تشريك مساعي بر سازمان حاكم ميشود كه اين امر به نوبه خود موجب ميشود تا تعارض به يك نيروي سازنده در سازمان تبديل شده و در نتيجه سلامت سازماني تقويت شود.
براي اينكه تعارض در مسيري سازنده قرار گيرد و از آن در جهت هدفهاي سازمان استفاده شود، رعايت نكات زير پيشنهاد ميشود:
* تعارض را پديدهاي طبيعي در سازمان بدانيد. با نگاهي مثبت به آن بنگريد و براي اداره و كنترل آن خود را آماده كنيد.
* نسبت به پديده تعارض و جنبههاي مختلف آن آگاهي كسب كنيد، علل و پيامدهاي آن را شناسايي كنيد.
* شيوههاي مختلف كنترل و حل تعارض را بشناسيد، از شرايط و كاربردهاي آنها كسب اطلاع كنيد، سبك مديريت تعارض خود را مشخص كنيد تا بتوانيد با انعطاف لازم تحت شرايط خاص از شيوه مقتضي استفاده كنيد.
* افراد و گروههايي كه تعارض را ايجاد كردهاند ارزيابي كنيد، براي شناختن كساني كه تعارض را ايجاد كردهاند، وقت بگذاريد: چه كسي در تعارض درگير شده است؟ چرا درگير شده است؟ علايق، ارزشها، شخصيت و احساسات هر يك از طرفين چيست؟
* موقعيت و شرايط تعارض را بررسي كنيد. اجازه ندهيد گروهها در يك موقعيت برد و باخت قرار گيرند.
* در انتخاب شيوه برخورد با تعارض عاقلانه رفتار كنيد؛ از تعارضهاي ناچيز و بيارزش دوري جوييد، اما آن را بهطور غيرمستقيم تحت كنترل داشته باشيد.
* اجازه ندهيد اختلاف نظر بين افراد و گروهها بسيار شديد شود؛ تعارض شديد باعث تشنج، هرج و مرج و ناهماهنگي ميشود وبراي سازمان زيانآور است.
* حساب اشخص را از مسائل جدا كنيد، به جاي حمله به شخص بايد به مشكل حمله كرد.
* به باورها، ارزشها و اعتقادات افراد و گروهها احترام بگذاريد.
* مدارك و شواهد و تمامي اطلاعات مربوط به موضوع و طرفين درگير را جمعآوري كنيد.
* در جستجوي راهحلهاي مختلف (نه يك راهحل) كه براي طرفين ارضاكننده است، باشيد.
* عقل و منطق را فراموش نكنيد وهميشه تسليم حق باشيد.
* هميشه و در همه حال خونسرد باشيد، از بروز هيجانات خودداري كنيد و پرخاش نكنيد.
تعارض به عنوان پديدهاي عمومي در بين همه موجودات زنده و سازمانها از اعصار گذشته وجود داشته است. در واقع تعارض، واقعيتي است كه بشر همواره در طول تاريخ با آن آشنا بوده است؛ ليكن به دليل نبود مديريت صحيح، بيشتر تعارضات، به ستيزهجويي و دشمني تبديل و موجب كاهش علاقه، انگيرش و عملكرد كاركنان در سازمان شده است. به علت همين پيشينه ناخوشايندي كه امروزه جوامع بشري از تعارض دارند، به آن به عنوان يك پديده منفي مينگرند و از آن به عنوان يك پديده زيانبار ياد ميكنند. در حالي كه تعارض اگر به خوبي با آن برخورد شود، ميتواند پيامدهاي سازندهاي نيز داشته باشد.
در مجموع و با توجه به اينكه، در صورت برخورد درست و مديريت مناسب با تعارض، ميتواند نتايج سودمندي براي سازمانها داشته باشد، پيشنهادهاي ذيل ارائه ميشود:
1ـ با توجه به وجود فرهنگ ترس از تعارض در سازمانها، در زمينه تعارضات سازنده و مخرب به مديران آموزشهاي لازم داده شود تا آنان بين تعارضات سازنده و مخرب، تفاوت قائل شوند و تعارضات مفيد را در جهت فعاليت بيشتر كاركنان، تشويق كرده و تعارضات منفي را كاهش دهند.
2ـ سند چشماندازي در زمينه راهكارهاي مقابله با تعارض مديريتي با توجه به عوامل و فاكتورهايي كه در اين تحقيق ديده شد، بايد تنظيم و تدوين و به مرور زمان اجرا شود.
3ـ لازم است سخنرانيهاي آموزشي براي مديران برگزار شود و انتشار مجلات تخصصي در اين زمينه از ديگر توصيههايي است كه براي آشنايي و اطلاع بيشتر مديران سازمانها مفيد است.
4ـ اعتمادسازي در ميان مديران و كاركنان به طرق مختلف از جمله مسايلي است كه با توجه به نتايج مطالعه حاضر، بايد در امر راهكارهاي مقابله با تعارض بهطور اساسي مورد توجه قرار گيرند.
پنجشنبه 20 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]