واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: فضلي نژاد مطرح كرد: افشاي پشت پرده غائله ۱۸تير
پيام فضلي نژاد در گفت و گو با خبرنگار سياسي ايرنا اظهار داشت: پروژه عبدالكريم سروش براي آشوبهاي شبه دانشجويي ۱۸تير ۱۳۷۸در جلسه شام غريبان حسيني در دفتر تحكيم وحدت در ارديبهشت ۱۳۷۸كليد خورد و سروش در آن جلسه سه طرح عقلانيت محض، نقد عملكرد ائمه اطهار و اسطوره زدايي از ساحت جامعه ديني و قهرمان ستيزي را مطرح كرد.
اين پژوهشگر افزود: سروش در حالي كه در هنگامه آشوبهاي آن دوران در خارج از كشور به سر ميبرد، ناگهان به ايران بازگشت و استراتژي عبور از خاتمي را تبليغ كرد. البته تبليغ اين استراتژي، خود يك استراتژي بود براي اينكه هم گفتمانسازي و هم مطالبهسازي شود و آقاي خاتمي را نيز در معرض پاسخ به آن مطالبات قرار دهند.
اين عضو مركز پژوهشهاي موسسه كيهان به برگزاري جلسهاي توسط سروش در چند روز پس از ۱۸تير در مشهد اشاره كرد و گفت: سروش در اين جلسه گفت كه عنقريب نيروهايي كه ميدان گرفتهاند گوي سبقت را از خاتمي خواهند ربود و همه آنها با خاتمي همفكر نخواهند بود.
فضلي نژاد تاكيد كرد: اين سخنان سروش كه در يك نشريه آلماني در روز ۲۴ تير منتشر شد، بازتاب رسانهاي وسيعي در ايران يافت. آقاي خاتمي هم در پاسخ به آن مطالبات و براي اينكه نشان دهد كه با سروش همفكر است، در عاشوراي حسيني همين سال گفت كه انسان بر دين تقدم دارد.
اين پژوهشگر يادآور شد كه بحث تقدم جان بر عقيده به مثابه يك تئوري ماسوني در برابر بحث تقدم عقيده بر دين، به عنوان آموزهاي الهي، همواره نقطه نزاع توحش غرب با تمدن اسلامي بوده است و معياري براي سنجش وابستگي افراد به زرادخانه معرفتي ماسوني در غرب است.
فضلي نژاد افزود: البته برخي از شخصيتها ماسون هستند، به اين معني كه عضو رسمي يك لژ فراماسونري در جهان ميباشند و برخي هم ماسون زده هستند؟ يعني آگاهانه يا ناآگاهانه از تئوريهاي ماسوني پيروي ميكنند.
اين عضو مركز پژوهشهاي موسسه كيهان به بازگشت ناگهاني سروش در ميانه آشوبهاي شبه دانشجويي ۱۸تير به تهران اشاره كرد و با تامل برانگيز خواندن اين مساله گفت:
سروش دباغ (پسر ارشد سروش) آن هنگام در گفت وگويي خصوصي به يكي از دوستان نزديك خود گفت كه از ورود غيرمنتظره پدرش به ايران شگفت زده است.
فضلي نژاد افزود: خانواده سروش از بازگشت وي در ميانه آشوبها به ايران بي اطلاع بودند و وي به نحو ناگهاني وارد تهران شد. در آن روزها، رابطه سروش دباغ با پدرش مكدر نيز بود. در هنگامه همين آشوبها است كه سروش در ادامه پروژه قديمي و ناكام روحانيت ستيزي خود، مدعي شد كه اطاعت از مراجع تقليد مستوجب عذاب است.
اين پژوهشگر تاكيد كرد: سروش چند روز پس از ۱۸تير ،۱۳۷۸در جلسهاي در مشهد مدعي شد كه عموم احكام ديني كه فقها در باب مسايل اجتماعي و سياست مطرح ميكنند به دليل اين كه اين فقها در باب مسايلي چون حقوق بشر، عدالت، انسان شناسي، و تاريخ پايشان لنگ است، به قوت مشكوك است و مسلمانان روشن بين و تيزبين بايد مواظب باشند كه نكند با عمل به فتاوي مراجع تقليد معاصر مستوجب عقوبت الهي شوند، چون اين مراجع پايشان در انسان شناسي و فهم حقوق بشر لنگ است!.
وي تصريح كرد: با اين همه، در دومين روز كنگره تبيين انقلاب اسلامي ايران به دعوت مسئولان ستاد بزرگداشت صدمين سال تولد امام خميني (ره)، سروش به عنوان سخنران دعوت شد و اين مساله در حالي است كه وي بيشترين تهمتها و اهانتها را عليه شخصيت يگانه امام خميني (ره) روا داشته است.
پژوهشگر موسسه كيهان با اشاره به سخناني از سروش در دانشگاه اميركبير كه پيش از برگزاري كنگره تبيين امام خميني (ره) ايراد شده بود، گفت: نه تنها سروش در دانشگاه اميركبير گفته بود من از اول با تئوري حكومت اسلامي آقاي خميني موافق نبودم، بلكه او اهانتي بس بزرگتر را به امام راحل روا داشت كه در هراسم كه اگر به بازخواني آن اهانت بپردازم، طلاب و روحانيون ذوب در ولايت از باب دفاع غيورانه از دين، عرصه را بر روشنفكران ديني تنگ كنند.
فضلي نژاد در عين حال تاكيد كرد: البته من هر نوع برخوردي به شيوه برخوردهاي افراطيون را مردود ميدانم، چرا كه اولا سابقه اين برخوردهاي افراطي به عناصر مشكوك و بعضا جاهل ميرسد و ثانيا سبب ميشود تا امثال سروش به واسطه آن برخوردها در موضع مظلوميت قرار گيرند.
وي با بيان اينكه چنين اتفاقاتي در دهه هفتاد روي داده است، يادآور شد:
سروش در جلسه پرسش و پاسخي در كانون توحيد لندن خاطرهاي را از ديدارش در هنگام عضويت در ستاد انقلاب فرهنگي با امام (ره) را نقل كرده و ميگويد كه ديدم روي آقاي خميني درباره علوم انساني اظهار نظري كرده است. چند نفري رفتيم به ملاقات ايشان و من توضيح دادم كه اين مسالهاي كه گفته ايد به اين شكل نيست. امام پس از اين توضيحات به من گفت كه تا امروز فكر مي كردم رقاصي هم جزء علوم انساني است!
فضلي نژاد افزود: اين دروغ پردازيهاي سروش متاسفانه در كتابي هم با نام از شريعتي در سال ۱۳۸۵منتشر شده و دفتر نشر آثار حضرت امام(ره) در برابر اين تهمتهاي نارواي سروش به بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران سكوت كرد!.
اين پژوهشگر تصريح كرد: سروش در پي القاي آن است كه حضرت امام خميني (ره) فرق ميان رقاصي و علوم انساني را نميدانست و اين نه تنها تهمت و اهانتي بزرگ است، بلكه يك جفا است.
فضلي نژاد گفت: حضرت امام(ره) كه در زمينه حقوق و فلسفه مدرن غرب در سال هاي پيش از انقلاب اسلامي آراء هوشمندانه و ژرف دارد، آيا سزاوار چنين برخوردي است؟ چرا دفتر نشر آثار امام درباره اين تحريفات و تهمتهاي مكرر سروش به امام خميني (ره) نه تنها موضعي نگرفته است، بلكه سال ۱۳۷۸از سروش در كنگره تبيين انقلاب اسلامي دعوت ميكند؟
وي افزود: در آن كنگره سروش در پي تقليل پروژه سلمان رشدي عليه قرآن و پيامبر اعظم (ص) برآمد و مسئولان كنگره به بهانه اينكه جلسه سروش، يك جلسه علمي است، ورود خبرنگاران را به جلسه سخنراني او ممنوع كردند. پس از آن رخداد، يك انديشمند انگليسي بود كه در برابر مواضع سروش در آن كنگره اعتراض كرد، نه مسئولان دفتر نشر آثار امام(ره).
وي در ادامه گفت: البته شنيدههاي موثق حاكي از آن است كه حجتالاسلام سيد حسن خميني با حضور سروش در اين كنگره مخالفت بودند، اما متاسفانه در نهايت و بر خلاف نظر ايشان، اين رخداد اتفاق افتاد.
فضلي نژاد به شماره ۴۵نشريه كيان و انتشار گفت و گويي با سروش در اين نشريه اشاره كرد و گفت: در اين نشريه سروش گفت وگويي را پيرامون قتلهاي زنجيرهاي انجام داده و كوشيد
كه با انحراف ذهن مخاطب، شاگردان مرحوم احمد فرديد را متهم به زمينهسازي نظري براي قتلهاي زنجيرهاي كند.
وي افزود: من داورياي پيرامون انديشه و روش مرحوم فرديد نميكنم، اما جالب است كه بدانيد يكي از دعاوي اصلي سروش با مرحوم فرديد هم بر سر صهيونيسم ستيزي فرديد بود. سروش انواع و اصناف فحاشيها را به فرديد منتسب ميكرد و او را همواره از تئوريسينهاي خشونت ميدانست.
عضو موسسه پژوهشي كيان اضافه كرد: شاگردان فرديد در زمره افرادي بودند كه به نيكي پروژه اباحه گري سروش را دريافته بودند و هشدار ميدادند كه نمي توان با تكيه به سيستم فكري و آراء كارل ريموند پوپر، يك مسلمان مدرن خلق كرد و سرانجام اين كوشش، الحاد است.
وي افزود: سروش در تحليلي غريب ميگويد كه تئوريسينهاي خشونت در ايران براي اين دم از پست مدرن بودن ميزنند تا هم حقوق بشر را تضعيف كنند و هم جواز اعمال خشونت بگيرند و ادامه ميدهد كه ستاندن آزادي از مطبوعات به هر روشي عين خشونت است، بحث دخالت عقيده در انسانيت انسان، حقوق بشر از اكتشافات نوين بشر است، اجتهاد در اصول دين چون بخشهايي از آن خشونت آميز است.
وي يادآور شد: سروش در اين مصاحبه حتي عصمت معصومين را مخدوش ميكند و مي گويد غير از پيامبر هركس هركاري ميكند بايد مستند به قانون و قاعده كلي باشد و نميتواند به شخصيت فردي خود اتكا و اكتفا كند و پس از پيامبر خاتم چنين شخصي نداريم! بعد از اين گفتارها، سروش آشوبگران ۱۸تير را محق ميداند كه به نقد كارنامه معصومين بنشينند، چه رسد به نقد كارنامه ولايت فقيه. اين مقدمهاي بود تا سروش وارد بحث ولايت ستيزي خود به نحو آشكار شود.
نويسنده كتاب شواليههاي ناتوي فرهنگي سپس به بررسي آراء سروش پيرامون نظريه خودي و غيرخودي پرداخت و با بازخواني دو مصاحبه سروش در ۱۷مرداد و ۱۷آبان ۱۳۷۸در روزنامههاي نشاط و عصرآزادگان گفت: در حالي كه چشم فتنه رويدادهاي ۱۸تير ميرفت تا به فرمايش مقام معظم رهبري كور شود و دقيقا در هنگامي كه رهبري معظم انقلاب پس از ماجراي ۱۸تير، نظريه هوشمندانه و راهگشاي خودي و غيرخودي را طرح كردند كه جامعه به مرزبندي و تمايزيابي آشكار ميان نيروهاي سياسي برسد، سروش ابتدا در روزنامه نشاط و سپس در روزنامه عصر آزادگان گفت كه اين نظريه ريشه در جاهليت دوران قبيلگي دارد.
فضلي نژاد ادامه داد: جالب است كه شعبان شهيدي، معاون وقت مطبوعاتي وزير ارشاد، آن هنگام در مقام سخنگوي سروش ظاهر شد و گفت كه وي چنين نگفته است ، اما سروش هيچ گاه سخن خود را تكذيب نكرد و در دورههاي بعد، بر آن اصرار ورزيد.
فضلي نژاد سپس به مساله دفاع سروش از اشخاص مرتد و نيز دفاع او از جهاد ابتدايي فرق و اقطاب شبه مذهبي عليه مسلمانان پرداخت و ادامه داد: پروژه سروش در سال ۱۳۷۸پروژه پيچيدهاي بود و او تنها به مبارزه با مرجعيت، رهبري نظام و حتي بحث عبور از خاتمي اكتفا نكرد، بلكه مقالهاي را در شماره ۴۶ماهنامه كيان نوشت با عنوان فقه در ترازو و در آن از حقوق افراد مرتد و اينكه افراد حق دارند اسلام را وانهند و دين ديگري برگزينند، سخن گفت.
اين پژوهشگر تاكيد كرد: شاه كليد بحث او اين بود كه اگر مسلمانان براي خود حق دعوت ديگران به اسلام يا گاهي جهاد ابتدايي را قائلند، ديگران هم مي توانند چنان حقي را براي خود قائل باشند.
فضلي نژاد تصريح كرد: سروش تنها از اين راه در پي ذبح حقيقت جهان شمول اسلام نبود، بلكه به نوعي كوشيد تا به نبردهاي ايدئولوژيكي كه آمريكا از سال ۲۰۰۱با نام جنگهاي صليبي نو با مسلمانان جهان آغاز كرد، با اين عنوان كه ديگران هم حق جهاد ابتدايي عليه اسلام را دارند، مشروعيت نظري دهد.
وي اظهار داشت: پروژه سروش در سال ۱۳۷۸كه سال آشوبهاي شبه دانشجويي بود ، پيچيده و مستلزم ارزيابيهاي امنيتي بسيار است. بايد عملكرد او نقد شود و اميدوارم روزي اسناد امنيتي منتشر گردد تا امكان چنين ارزيابي فراهم شود.
** سروش و سازمان جاسوسي سيا
عضو مركز پژوهشهاي موسسه كيهان سپس به طرح گزارههاي سازمان جاسوسي سيا
سه شنبه 18 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]