SonyEricsson Aino تلاش برای بقا

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: merikh_merikh21-12-2009, 07:23 PMاگر اندکی به عقب باز گردیم داستان گوشی های پر امکانات و پیشرفته ای که حالا نشان آنها را همه جا و در دست همگان می توان مشاهده کرده به یک ماجرای طوفانی در آگوست 2007 و عرضه هوشمند ترین ابزار برقراری ارتباط تا آن روز یعنی لحظه تولد N95 باز می گردد، طوفانی که در یک چشم به هم زدن و در فاصله زمانی کمتر از دو سال آنچنان تولیدات سنتی این کلاس را دچار تغییر کرد که حالا انتظار مشاهده هر گجتی را در قالبی یک گوشی تلفن همراه داریم. اتفاقی که نه تنها به هیچ عنوان منحصر به بالا نشین های پرفروش این بازار نیست، بلکه اندک اندک راه خود را به برندهای محافظه کار و کلاسیکی همچون سونی اریکسون نیز می گشاید. یکی از جدیدترین و در عین حال متفاوت ترین محصولات سونی اریکسون که تا همین یک سال پیش صحبت از ساخت چنین دستگاهی بیشتر به شوخی می مانست تا واقعیت، Aino نام دارد که در مقاله پیش رو سعی داریم این محصول زیبا و متفاوت را به حیطه نقد بکشانیم. با ما همراه شوید. http://www.writeage.com/images/Sony_Ericsson_Aino_01.jpg مدل و نامSonyEricssin Ainoابعاد15.5×50×104 میلی متروزن 134 گرمصفحه نمایش3.0 اینچ Limited Touch Screen432×240 پیکسل قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ دفترچه تلفنتا 1000 عنوان و 7000 شمارهکارت حافظه+حافظه داخلیMicro SD+55MB ارتباطاتGSM چهار بانده+GPS+Wi-Fi+3G+Bluetoothسیستم عاملنداردپردازندهنامشخصوض وح دوربین8.0 مگاپیکسل با قابلیت اتوفوکوسحداکثر وضوح فیلمبرداریVGA با 30 فریم در ثانیهظرفیت باتری1000mAh با نگاهی کوتاه به جدول توزیع برندی تولیدکننده گان عمده بازار موبایل حقیقت نچندان شیرینی به روشنی پدیدار می گردد جائیکه گذشته از سلطه بی چون و چرای غول فنلاندی این بازار و رشد بی سابقه چشم بادامی های کره ای، دیگر نام های بزرگ و آشنائی که سالهاست به حضور موفق آنها در رده های گوناگون عادت نموده ایم روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارند. مشکلات کوچک و بزرگ پیش روی این برندها نه تنها نقش بسیار پر رنگی در کاهش سهم فروش این نام های بزرگ داشته است، بلکه در مسئله مهم دیگری یعنی کاهش انتخاب های پیش روی کاربران و محکوم بودن آنها در انتخاب میان دو برند اصلی بازار نیز بشدت تاثیر دارد. علاوه بر این اثرات این ماجرا برای بسیاری از کاربران داخلی که مبنای انتخاب خود را منابع موثق و قابل اتکائی همچون "شنیده ام که ..." یا "می گویند که ..." و مواردی نظیر این قرار می دهند تا حدودی شدیدتر نیز دنبال می شود جائیکه بعنوان مثال همچنان و به محض شنیدن نام سامسونگ در محافل ایرانی از آن بعنوان دستگاهی با آنتن دهی ضعیف، به محض شنیدن نام موتورولا دستگاهی با عدم کارکرد با سیمکارت های داخلی، بدون گارانتی و البته با مشکل در آنتن دهی و بلاخره بلافاصله پس از به زبان آوردن نام LG تصوری از یک دستگاه بی کیفیت و ضعیف در ذهن شایعه دوست ایرانی شکل می گیرد. این تصورات که البته همگی با اتفاق ریشه در گذشته این برندها و مشکلات سالهای پیش آنها دارد در کمال تعجب حتی در گزینه های انتخابی رده بالای خریداران و افراد با اطلاع نیز تاثیر می گذارد. باری از بحث اصلی به دور افتادیم در کل اما همانطور که در ابتدا نیز اشاره کردیم بسیاری از نام های بزرگ روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارند و شاید سال 2008 برای اغلب این تولید کنندگان متشخص یکی از پر افول ترین سالهای حیات آنها باشد. اما ظاهرا طراحان و استراتژیست های پشت پرده این نام های بزرگ (بطور مشخص سونی اریکسون و موتورولا)، به خوبی به علت این افول و راه حل خروج از آن پی برده اند راه حلی که سامسونگ و LG را نیز از قالب دو برند جایگزین، به جایگاه رفیع فعلی رسانده است این راه حل که چیزی نیست بجز خلاقیت و تغییر شیوه کلاسیک همیشگی، خود را در قالب محصولات پر آتیه ای همچون DEXT و DROID از موتورولا و [Satio] و X10 از سونی اریکسون به نمایش گذاشته است. SE Aino را نیز می توان در راستای همین تغییرات ایجاد شده در سونی اریکسون برای بازگشت به میان عمده کاربران تفسیر نمود. http://www.writeage.com/images/Sony_Ericsson_Aino_02.jpg اولین برخورد با Aino با جعبه بزرگ وجذاب آن است جائیکه پس از مدتها موارد جالبی و پر و پیمانی را به همراه یک گوشی سونی اریکسون می توان مشاهده کرد. http://www.writeage.com/images/Sony_Ericsson_Aino_03.jpg در این جعبه بجز هدست سیمی، شارژر، پورت اتصال کامپیوتر، دفترچه های همراه و البته خود دستگاه دو ابزار چشمگیر و لوکس دیده می شود که شامل یک Dock رومیزی برای قرارگیری افقی دستگاه بروی سطوح صاف و دیگری یک رابط بلوتوث هدست با پورت 3.5 میلیمتری هدست است که پیش از این در محصول لوکس دیگری مثل W960] نیز نمونه دیگری از آن را دیده بودیم. این ابزار کوچک و بدردبخور که با بهره گیری از پورت 3.5 میلیمتری هدست امکان اتصال هر نوع هدست دلخواهی را به دستگاه بوجود می آورد بوسیله بلوتوث با گوشی در تماس بوده و آزادی عمل فوق العاده ای را با همان هدست های سیمی و بدون صرف هزینه ای گزاف جهت خرید هدست استریو بلوتوث منطبق با استاندارد A 2DP فراهم می نماید. نکته جالب دیگر در این بخش عدم حضور CD های همیشگی نصب برنامه هاست جائیکه سونی اریکسون این بار دست به ابتکار زده و تمامی برنامه ها و فایل های مورد نیاز کاربر را بروی کارت 8 گیگابایتی Micro SD ارائه شده به همراه گوشی قرار داده است که به محض اتصال دستگاه به کامپیوتر امکان نصب مستقیم آنها بدون نیاز به CD فراهم می آید. با در دست گرفتن Aino شاید در یک لحظه به این فکر کنید که با یک گوشی Candy تمام لمسی روبرو هستید اما اگر اندکی با انگشت خود صفحه نمایش را رو به بالا حرکت دهید با صحنه نسبتا عجیبی روبرو می شوید جائیکه برخلاف انتظار و علیرغم صفحه نمایش بسیار بزرگ دستگاه، Aino نمونه ای کشوئی ست که برای این سایز صفحه نمایش استفاده از این فرم اندکی عجیب به نظر می رسد. http://www.writeage.com/images/Sony_Ericsson_Aino_04.jpg [ابعاد Aino برابر 15.5×50×104 میلیمتر با وزن 134 گرم است که در تمامی قسمت ها نسبتا مناسب ارزیابی می شود. تنها نکته نچندان مطلوب در این میان وقتی ست که گوشی را برای دسترسی به صفحه کلید عددی، رو به بالا اسلاید می نمائیم در این هنگام است که ارتفاع گوشی تا اندازه ای زیاد می شود که در دست گرفتن آن اندکی مشکل می نماید. بخش عمده روی دستگاه را صفحه نمایش بسیار بزرگ 3.0 اینچی دستگاه پوشانده است که از وضوحی معادل 432×240 پیکسل و قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ برخوردار است. وضوح بکار گرفته شده در این صفحه نمایش البته همان وضوح نچندان فوق العاده WQVGA است که برای نمایش دقیق نسبت 16:9 تا حدودی تغییر یافته است این وضوح را پیش از این در نمونه ای همچون Samsung F490 نیز دیده بودیم دیگر نکته مهم در این صفحه نمایش TFT به قابلیت لمسی آن باز می گردد جائیکه علیرغم استفاده از خاصیت لمسی خازنی در این صفحه نمایش، متاسفانه امکان بهره گیری از این قابلیت در تمامی منوها امکان پذیر نبوده و تنها در چند منوی مولتی مدیائی و در فایل های مبتنی بر جاوا (بخوانید در Mini Opera) امکان استفاده از آن وجود دارد. این شیوه نصفه نیمه در قابلیت لمسی صفحه نمایش را پیش از این در چند نمونه LG همچون KF750 Secret به یاد داریم. در این رابطه در ادامه و در معرفی بخش های مختلف اینترفیس دستگاه توضیح بیشتری خواهیم داد. عملکرد این صفحه نمایش در نمایش بی نقص تصاویر و در مسئله مهمی به نام زاویه دید، علیرغم وضوح نچندان بالا کاملا مناسب ارزیابی می شود و عملکرد آن در نور مستقیم خورشید نیز با اینکه فوق العاده نیست اما در کل مشکل چندانی را ایجاد نمی کند. http://www.writeage.com/images/Sony_Ericsson_Aino_05.jpg در بخش بالائی و در فضای کنار اسپیکر برقراری تماس، سنسور تنظیم نور صفحه نمایش جای دارد که البته تنها موارد حاضر در این قسمت نیز به حساب می آیند. عدم استفاده دوربین دوم تماس های ویدئویی علیرغم پشتیبانی دستگاه از اتصال فوق پرسرعت HSDPA در ارتباطات 3G علامت سوال بزرگی ست که دلیل آن را باید از طراحان این گوشی پرسید. فضای زیر صفحه نمایش نیز کاملا خالی از هر نوع المان قابل ذکری ست. http://www.writeage.com/images/Sony_Ericsson_Aino_06.jpg با اسلاید کردن گوشی رو به بالا و پس از عادی شدن مشاهده این موجود غول پیکر به صفحه کلید عددی Aino دست پیدا می کنیم که نمونه ای کاملا استاندارد در ردیف دیگر مدل های سونی اریکسون بوده و همچنان از همان المان های اصلی و کلاسیک این برند در آن استفاده شده است. در این قسمت و در بخش کنترلی بجز D-Pad نسبتا بزرگ قرار گرفته در مرکز که کلید تائید میانی دایره شکلی را در میان خود می بیند از همان کلیدهائی که سالهاست در این بخش بدون تغییر مانده اند استفاده گردیده است: دو Soft-Key نچندان بزرگ در بالا، کلیدهای C و Activity Menu در پائین و دو کلید دایره شکل برآمده برای برقراری و رد تماس در ردیف میانی. این ترکیب اگرچه در صرفه جوئی در محل قرارگیری دکمه ها و حفظ ظاهر در ارائه یک مجموعه کمپکت موفق عمل می کند اما در عمل نمی توان امتیاز فوق العاده ای برای آن بعلت کوچک بودن نسبی کلیدها و دسترسی نچندان راحت به آنها در نظر گرفت. صفحه کلید عددی چهار ردیفه گوشی از کلیدهای کاملا بزرگ و نسبتا سفتی تشکیل شده است که به فرمی موج دار و محدب طراحی شده اند از نکات مثبت این صفحه کلید باید به ابعاد بزرگ و تفکیک مناسب آنها اشاره کرد و در سوی مقابل کلیدهای این قسمت به مانند بخش کنترلی اندکی برای فشار دادن سفت و محکم هستند. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_07.jpg بررسی سخت افزارهای پیرامونی گوشی با یک المان نا امید کننده در سمت چپ یعنی پورت اختصاصی سونی اریکسون آغاز می شود این پورت که در ناهماهنگی کامل با فضای پیرامونی خود قرار داشته و در اولین برخورد اندکی بیرون زده به نظر می رسد در این مدل نیز به مانند نمونه های سالهای گذشته هر سه نقش ورودی شارژر، هدست سیمی و پورت اتصال USB دستگاه را بر عهده گرفته و در یک زمان تنها می توان از یکی از این سخت افزارها استفاده کرد. البته حضور Dock رومیزی ارائه شده به همراه این مدل که در پشت خود دو پورت اتصالات سیمی دارد اندکی از شدت این ماجرا کاسته است بیرون زدگی اندک این پورت نیز احتمالا به دلیل جایگیری محکم و بدون لغزش گوشی در هنگام اتصال آن به این Dock ایجاد شده است. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_08.jpg سمت راست دستگاه برطبق انتظار محل کلید شاتر دوربین و Rocker تنظیم صداست که هر اندازه اولی بزرگ و خوش دست به نظر می رسد، دومی باریک و ظریف طراحی شده است. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_09.jpg پائین گوشی محل میکروفون برقراری تماس و اسپیکر اصلی دستگاه است که گذشته از محل عجیبی که برای این اسپیکر در نطر گرفته شده است درج نام استریو برای این اسپیکر در مشخصات گوشی ست که جلب نظر می کند چرا که بجز اسپیکر جای گرفته در این بخش جستجو برای یافتن نمونه دیگر به جائی نمی رسد. تنها المان حاضر در بالای گوشی کلید Lock/Unlock است که در مواقع بسته بودن صفحه کلید برای فعال و غیر فعال کردن خاصیت لمسی صفحه نمایش بکار می رود. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_10.jpg پشت گوشی ساده و یک دست و در عین بسیار زیبا و جذاب طراحی شده است. در مرکز این بخش نشان سونی اریکسون با اندکی تغییرات جزئی دیده می شود که جلوه خاصی به این قسمت بخشیده است. دوربین 8 مگاپیکسلی گوشی نیز در بخش بالائی بدون هیچگونه پوشش محافظتی در کنار یک فلش LED نسبتا بزرگ جای دارد. با کنار زدن این پوشش یکدست زیبا، باتری 1000mAh مدل BST-33 دستگاه ظاهر می شود که بروی کاغذ تا 380 ساعت در حالت Stand-by و تا 13 ساعت در هنگام مکالمه دوام دارد. از دیگر موارد مشهود در این قسمت بجز محل جایگذاری سیمکارت که بالای باتری و در ارتباط فیزیکی کامل با باتری برای ورود و خروج قرار دارد، می توان به اسلات کارت حافظه Micro SD گوشی در کناره سمت چپ و درست زیر لنز دوربین اشاره کرد که با اینکه کاملا Hot Swap طراحی شده است اما نگفته پیداست که برای دسترسی به آن باید هر بار این پوشش بزرگ و یکدست باتری را از جای خود خارج کرد، عملی که دیر یا زود عمده کاربران عطای آن را به لقایش خواهند بخشید. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_11.jpg حالا که با خود گوشی و سخت افزارهای حاضر در آن اندکی آشنا شدیم بهتر است کمی هم در مورد دو قطعه نسبتا جدید حاضر در جعبه محتویات گوشی یعنی رابط بلوتوث جک 3.5 میلیمتری هدست و Dock رومیزی برای جایگذاری افقی دستگاه صحبت کنیم که هر دو از جمله قطعات کمیاب (یا حتی نایاب) در تمامی کلاس ها به حساب می آیند. رابط بلوتوث بکار گرفته شده در Aino با اینکه از لحاظ ظاهری و وظیفه اصلی در نظر گرفته شده برای آن (یعنی امکان اتصال هر نوع هدست با پورت 3.5 میلیمتری)، شباهت نزدیکی به نمونه حاضر در [W960دارد اما در این میان بهبود های متعدد و کاربری های جدیدی برای این رابط در نظر گرفته شده است که آن را در کلاس کاملا بالاتری از مدل HBH-DS220 که در [W960] موجود است قرار می دهد. این مدل جدید که MH100 نام داشته و ارتفاعی در حدود 6 سانتیمتر دارد از مشخصات ویژه ای برخوردار بوده و در نوع خود کاملا کم نظیر است در بالای این قطعه کوچک پورت 3.5 میلیمتری هدست و در بخش پائینی آن محلی برای اتصال به شارژر (در Dock رومیزی) و کلید Power جای گرفته است. در سمت راست این قطعه کوچک دکمه های سه گانه کنترل موسیقی که کاملا بزرگ و کاربردی طراحی شده اند جای گرفته و در سمت چپ آن نیز قسمتی لمسی برای کنترل صدای دستگاه در نظر گرفته شده است مکانیزم عملکرد این قسمت بدین صورت است که با کشیدن دست بروی علامت مثبت، صدای دستگاه بیشتر شده و برعکس با حرکت دست بروی علامت منفی، صدا کاهش می یابد که این کاهش و افزایش با LED های رنگی بخش روئی به صورت زیبائی به نمایش در می آید. بخش نیمه شفاف روئی بجز حفره کوچک میکروفون در بخش بالائی و کلید برقراری و رد تماس که برای تماس های صوتی و همچنین فعال کردن قابلیت Call Waiting نیز بکار می رود شامل چندین LED رنگی برای نمایش حالت های مختلف در وضعیت های گوناگون است. بعنوان مثال با یک فشار کوتاه بروی کلید Power می توان به میزان شارژ باتری این قطعه پی برد. تنها نکته منفی در این قسمت به روشن بودن دائم LED های روی این قطعه در هنگام گوشی دادن به موسیقی ست که با ریتم آهنگ روشن و خاموش می گردند قابلیتی که ممکن است در ابتدا جالب به نظر برسد اما وقتی که بدانید که راهی برای خاموش کردن این LED های چشمک کن زن وجود ندارد احتمالا تا اندازه زیادی در عقیده قبلی خود مبنی بر جذابیت این چراغ های چشمک زن تجدید نظر خواهید کرد. از دیگر موارد قابل ذکر در رابطه با این رابط بلوتوث باید به نقشی که بعنوان آنتن رادیوی FM بازی می کند اشاره کرد جائیکه دیگر برای گوش دادن به رادیو نیازی به اتصال یک هدست سیمی نیست. نکته مهم دیگری که بجز امکانات این دستگاه باید به آن توجه کرد برد بسیار عالی آن است جائیکه با بهره گیری از پروفایل A 2DP به راحتی تا بیش از 5 متر و در فضاهائی که دارای دیوارهای متعدد هستند کیفیت دستگاه تغییری نکرده و صدای نسبتا مطلوبی از آن به گوش می رسد تا جائیکه به راحتی می توان آن را با گرانقیمت ترین هدست های استریو بلوتوث موجود در بازار نیز مقایسه کرد. قدرت تحسین برانگیز باتری این موجود کوچک نیز در جای خود جای تعریف و تمجید فراوان دارد. دوام این باتری در سنگین ترین استفاده ممکن، یعنی پخش موسیقی با حداکثر صدا و برقراری تماس از طریق آن از 5 تا 6 ساعت است که بازهم کاملا فوق العاده محسوب می شود. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_12.jpg دومین قطعه شایسته توجه در جعبه محتویات گوشی Dock رومیزی دستگاه است که امکان قرار دادن Aino به فرم افقی در حالیکه رابط بلوتوث آن نیز در کنار آن جای می گیرد را فراهم می آورد. این Stand رومیزی هم رنگ با دستگاه، برخلاف انتظاری که تصاویر آن در شخص ایجاد می کند قطعه نسبتا کوچکی ست بروی این Dock دو بخش برای اتصال گوشی و رابط بلوتوث وجود دارد که علاوه بر ایجاد ظاهری شکیل و زیبا امکان شارژ همزمان هر دو قطعه را نیز فراهم می آورد. این بخش علاوه بر پایه ای برای نگه داری افقی دستگاه وظایف دیگری نیز برعهده دارد که پیش از این در هیچ نمونه دیگری از سونی اریکسون دیده نشده است. مهمترین نکته در این قسمت دو پورت اتصالات سیمی سونی اریکسون در بخش پشتی این Dock است که مشکل همیشگی گوشی های سونی اریکسون یعنی استفاده از یک پورت مشترک برای هدست، شارژر و کابل USB را با شیوه ای جدید حل کرده است. در اینجا پس از اتصال گوشی به Dock برای برقراری ارتباط دستگاه با کامپیوتر تنها کافی ست تا کابل USB را به یکی از پورت های استاندارد سونی اریکسون در بخش پشتی متصل کنیم و در همان حال برای اتصال شارژر به دستگاه نیز از پورت خالی دیگر در همان قسمت استفاده نمائیم (البته این دو پورت قابل جابجائی با یکدیگر نیستند و امکان انتقال صوت با اتصال هدست های قدیمی را نیز ندارند). برای اتصال هدست نیز می توان از رابط بلوتوث بهره گرفت و با این کار شاید برای اولین بار در تاریخ، یک Feature Phone با نام سونی اریکسون در یک لحظه هم به کامپیوتر متصل می باشد هم به شارژر و هم به هدست سیمی. البته راه های راحت تری هم برای اجرای این مهم وجود داشت همچون استفاده از جک 3.5 میلیمتری هدست و پورت Micro USB بروی دستگاه، دو قطعه ای که البته مدتی ست در یکی دو گوشی سونی اریکسون نیز دیده شده اند. در هر حال راه حل فعلی سونی اریکسون نیز جای تقدیر دارد. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_13.jpg از قسمت های سخت افزاری و قطعات ارائه شده به همراه گوشی که بگذریم نکته مهم بعدی در رابطه با Aino به اینترفیس آن و داستان صفحه نمایش دستگاه باز می گردد جائیکه درج عنوان Limited Touch screen در مشخصات گوشی بیانگر حقیقت نچندان شیرین گنجانده شده در این گوشی ست. در واقع بهتر است Aino را یک گوشی غیر لمسی بنامیم چرا که خاصیت لمسی صفحه نمایش که با فناوری پیشرفته خازنی نیز همراه شده است متاسفانه تنها در حالت افقی و در یک منوی ویژه برای دسترسی به قابلیت های مولتی مدیائی دستگاه و چند برنامه مبتنی بر جاوا قابل استفاده است و جدا از این دو مورد Aino نمونه ای معمولی همچون دیگر Feature Phone های سونی اریکسون با مشخصاتی استاندارد و اینترفیس کلاسیک این شرکت است. اخذ چنین تصمیمی در حالیکه تمامی سخت افزارهای لازم برای تبدیل Aino به یک گوشی Full Touch ظاهرا فراهم آمده است کاملا عجیب و پرسش برانگیز به نظر می رسد البته نیم نگاهی به لیست محصولات تولیدی این برند از ابتدای تاسیس تاکنون حقیقتی را مشخص می کند که Aino از آن مستثنی نبوده است حقیقتی حاکی از اینکه تابحال هیچ Feature Phone ی از خانواده سونی اریکسون (بجز یک نمونه کاملا جدید) به قابلیت لمسی صفحه نمایش مجهز نبوده است و تمامی مدل های لمسی این شرکت یک سیستم عامل را در کنار خود داشته اند. به قسمت های لمسی این پوسته در ادامه اشاره بیشتری خواهیم کرد اما حالا بهتر است به سایر قسمت های گوشی و بخش های مختلف منوئی آن اشاره کنیم. صفحه Stand-by در یک نگاه تغییر خاصی را به خود ندیده است در اینجا از همان المان های همیشگی یعنی اطلاعات زمان، تاریخ، نام اپراتور و پروفایل در بخش بالائی و برچسب های سه گانه Context Key ها در بخش پائینی استفاده شده است. پشتیبانی از Theme های مبتنی بر Flash Lite و همچنین امکان قرار دادن یک برنامه بعنوان Background در این قسمت (که البته این آخری تنها به یک عنوان یعنی Bluetooth Robot محدود گردیده و در نتیجه کاربرد چندانی ندارد)، جلوه زیبائی به صفحه Stand-by بخشیده است. منوی اصلی دستگاه با اندکی تغییر ظاهری در شکل منوها همانی که پیش از این بارها و بارها در مدل های متعددی از سونی اریکسون دیده ایم. آیکون های حاضر در این قسمت همچون همیشه به چهار شیوه معمول یعنی 3×4 ماتریسی، به فرم لیست و بلاخره شیوه تکی و چرخنده قابل نمایش هستند که البته تنها اولی یعنی شیوه نمایش ماتریسی امکان دسترسی سریع با کمک میانبرهای عددی را در اختیار کاربر قرار می دهد. نگفته پیداست که خاصیت لمسی صفحه نمایش در این منو جائی نداشته و تنها راه دسترسی به بخش های مختلف منوها استفاده از D-Pad دستگاه است. بخش Activity Menu یکی از قسمت های تکراری همیشگی سونی اریکسون در گوشی های بدون سیستم عامل این شرکت است که در آن علاوه بر دسترسی سریع به برنامه های در حال اجرا امکان مشاهده ارتباطات دستگاه، آلارم و تغییر پروفایل و گزینه های دیگری برای دسترسی به اینترنت در دسترس قرار گرفته است و تغییر خاصی در این قسمت نسبت به دیگر گوشی های این کلاس مشاهده نمی شود. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_14.jpg دفترچه تلفن بکار گرفته شده در Aino همانی ست که از یک Feature Phone با نام سونی اریکسون انتظار داریم این دفترچه تلفن 1000 کنتاکتی که تا 7000 شماره را در خود جای می دهد عملا هیچ تغییری نسبت به آنچه که از این قسمت در ذهن داریم به خود ندیده است. در اینجا همچنان از همان ساختار همیشگی با المان های کلاسیک استفاده شده و همچنان با اصرار چندین ساله سونی اریکسون، کنتاکت های حاضر در حافظه داخلی و سیمکارت با هم امکان نمایش نداشته و در یک لحظه تنها یکی از آنها قابل نمایش است. البته نگفته پیداست که گزینه های تکراری دیگر همچون امکان کپی کردن اتوماتیک کنتاکت های جدیدا وارد شده به حافظه داخلی بروی سیمکارت و همچنین امکان تهیه نسخه پشتیبان از کل لیست کنتاکت ها بروی کارت حافظه، همچنان در این دفترچه تلفن بکار گرفته شده اند. در هنگام وارد کردن یک نام جدید به این دفترچه تلفن برطبق انتظار همان ساختار مبتنی بر پنج Tab پیش روی کاربران قرار می گیرد که در هر Tab اطلاعات مجزائی در رابطه با کنتاکت قابل وارد کردن است. منوی ذخیره اطلاعات تماس ها نیز کاملا دست نخورده باقی مانده است و همچنان در ساختاری چهارگانه اطلاعات تماس های دریافتی، برقرار شده و از دست رفته به نمایش در می آید. ساختار کلی دفترچه تلفن و منوی Call Log را پیش از این بارها و بارها در نقدهای پیشین بروی گوشی های سونی اریکسون مورد بررسی قرار داده ایم و از همین رو ترجیح دادیم که در این قسمت از توضیح مجدد این المان های تکراری بگذریم. http://www.writeage.com/images/sony_ericsson_aino_15.jpg Aino در وظیفه اصلی خود یعنی برقراری تماس نیز کاملا موفق عمل کرده است در اینجا بجز کیفیت کاملا راضی کننده در هنگام دریافت و برقراری تماس گزینه های جذاب دیگری نیز دیده می شود که تجریه برقراری تماس با استفاده از Aino را لذت بخش تر می کنند. یکی از اصلی ترین گزینه های قابل اشاره در این قسمت به شماره گیری هوشمند و یا آنطور که سونی اریکسون می گوید Smart Search مربوط می شود در اینجا با وارد کردن اولین اعداد در حین شماره گیری کلیه گزینه های منطبق با این شماره ها چه از لحاظ عددی و چه از لحاظ حروفی از دفترچه تلفن پیش روی کاربر قرار می گیرد و از این طریق غالبا احتیاج چندانی به مراجعه مستقیم به دفترچه تلفن وجود ندارد. امکان برقراری تماس بوسیله رابط بلوتوث یکی دیگز از نکات مثبت این مدل در حین تماس است. این رابط بجز محل نچندان مناسبی که برای میکروفون آ سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 423]