دانش - چون دوست دشمن است شكايت كجا برم

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: دانش - چون دوست دشمن است شكايت كجا برم
دانش - چون دوست دشمن است شكايت كجا برم

پارك ملي گلستان، گل سرسبد پارك‌هاي ملي ايران كه اكنون سال‌هاست زخم ناشي از عبور جاده ترانزيت گرگان- مشهد را با خود يدك مي‌كشد اين روزها به قدري دگرگون شده كه هر مسافر عبوري از اين جاده با مشاهده صحنه‌هاي زير و رو شده و چشم‌انداز‌هاي تخريب شده پارك متاثر شده و در حسرت روزهايي مي‌نشيند كه نواي رودخانه دوغ و سايه جنگل و آواز پرندگان، آرامش‌بخش لحظات سفرش بود. اما امروز از آن همه زيبايي سحرانگيز تنها چشم‌اندازي دگرگون شده باقي‌مانده كه هنوز هم در انتظار فصل جديدي از تخريب است، هرچند فاطمه واعظ جوادي، رئيس سازمان محيط زيست تاكنون دوبار موافقت خود را با رفع معارض براي عمليات جاده‌سازي- يعني همان تخريب پوزه‌ها و قطع درختان- اعلام كرده است اما هنوز تخريب‌هاي گسترده آغاز نشده است! پل‌ها تا پشت پوزه‌هاي سنگي پيش آمده و سپس رها شدند! ديواره‌ها به طول هشت كيلومتر در بيشتر نقاط كشيده شدند، ارتفاع جاده به‌رغم تعهدات قبلي وزارت راه، بالا آمده و عرض جاده در برخي نقاط چنان زياد شده كه ناگفته پيداست دو يا شايد چهار سال ديگر چه بزرگراهي قرار است از ميانه پارك عبور داده شود و بستر رودخانه‌اي كه نواي حيات را مي‌نواخت چنان دگرگون و زير و رو شده كه ديگر چيزي از آن باقي نمانده است. اين همه، در شرايطي اتفاق افتاده كه اصل 50 قانون اساسي به صراحت اعلام كرده هر فعاليت اقتصادي كه با تخريب غير قابل جبران محيط زيست و يا آلودگي آن ملازمه پيدا كند ممنوع است. ماده 8 آيين‌نامه اجرايي قانون حفاظت و بهسازي محيط زيست نيز تاكيد كرده كه هر عملي كه موجب از بين رفتن رستني‌ها و نابودي اكوسيستم در پارك‌هاي ملي شود ممنوع است. گلستان ايران در شرايطي ويران مي‌شود كه طبق ماده 6 كنوانسيون تنوع زيستي كه در مجلس شوراي اسلامي نيز به تصويب رسيده دولت ايران موظف شده تا حفاظت از تنوع زيستي را در طرح‌ها، برنامه‌ها و سياست‌هاي بخشي يا ميان‌بخشي مربوط به خود بگنجاند.

گلستان كه همه افتخار ايران در مجامع بين‌المللي زيست‌محيطي محسوب مي‌شود امروز با ترميم طولاني‌مدت جاده ترانزيتي كه از ميانه آن عبور مي‌كند و تعريض جاده، در آستانه يك تخريب گسترده و دگرگوني اكولوژيكي قرار دارد در حالي‌كه به موجب مصوبه دولت در سال 1382 وزارت راه موظف شده بود عرض اين جاده را در همان حد 6/11 متر نگهدارد و به موازات ايمن‌سازي آن عمليات ساخت جاده‌اي بزرگ‌تر را در بيرون از پارك تدارك بيند. گلستاني كه هر تكه از خاكش و هر هكتار از طبيعتش بر طبق يافته‌هاي دانشگاه تربيت مدرس 1380 دلار در سال ارزش اقتصادي دارد امروز قرباني يك جاده‌سازي بدون حساب و كتاب شده است. با اين همه سازمان محيط زيستي كه مي‌بايست مطابق قانون تنها حامي و تنها وكيل‌مدافع پارك ملي باشد چنان جا خالي كرده كه حتي بعضا مديران آن به جاي آنكه نگران نابودي تنوع زيستي باشند نگران پول‌هاي خرج شده وزارت راه در پارك ملي هستند كه اگر جلويشان را بگيرند، وزارت راه طلبكار مي‌شود!! در حالي‌كه اگر گلستان ويران شود و اين عمليات راهسازي به همين شكل ادامه يابد همه ايران و همه نسل‌هاي آينده و همه بشريت طلبكار سازمان محيط زيست مي‌شوند. از طرف ديگر بهترين پاسخ در برابر انتقادات طرفداران محيط زيست هم اين است كه همه تقصيرها را مطابق معمول به گردن قبلي‌ها بيندازيم كه قبلي‌ها توافق كردند و قبلي‌ها بخشيدند و... و اينها جملاتي است كه بارها از زبان مديران اين سازمان بيرون آمده است!! فراموش نكنيم كه جاده را مي‌توان در هر كجا ساخت اما گلستان ايران، فقط همين يكي است. جاده را مي‌توان با پول نفتي كه هر بشكه‌اش 130 دلار فروخته مي‌شود ساخت اما گلستان را با همه پول ذخاير نفت و گاز جهان هم نمي‌توان ديگر احيا كرد.
دوشنبه 17 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]