نگاهي به افزايش قيمت‌ها در كشورهاي مختلف

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: نگاهي به افزايش قيمت‌ها در كشورهاي مختلف
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: اقتصادسير صعودي بهاي نفت، اقتصاد كشورهاي غني و فقير جهان را به طور فزاينده‌اي تحت فشار قرار داده است و در حالي كه قيمت نفت بيش از دو برابر شده، اين مصرف‌كنندگان و ديگر افراد هستند كه همزمان ضربه اقتصادي آن را متحمل شده‌اند. به گزارش ايسنا، بنزين در بسياري از كشورها به كالايي خارج از توان خريد تبديل شده و خطر اعتصاب و ناآرامي‌هاي اجتماعي در اين كشورها را به يك واقعيت تبديل كرده است. شبكه خبري بي‌بي‌سي در نقاط مختلف جهان تائير بهاي نفت را زير نظر داشته و به شرح زير گزارش كرده است. برزيل: قبلا اگر بهاي سوخت بالا مي‌رفت برزيلي‌هاي صاحب خودرو وحشت مي‌كردند، اما اين روزها اين كشور آمريكاي لاتين ظاهرا در برابر تائيرات منفي افزايش قيمت نفت درامان است. البته از بحران نفت دهه 70 ميلادي به بعد برزيل سياست سوخت خود را تغيير داد و همان طور كه مي‌دانيم اكنون به طور گسترده سوخت‌هاي زيستي توليد و مصرف مي‌كند. اين الكل كه از چغندر قند تهيه مي‌شود، در پمپ بنرين‌هاي سراسر برزيل به فروش مي‌رسد. از هر 10 خودرويي كه در برزيل ساخته مي‌شود 9 خودرو به مخزن سوخت زيستي و همچنين مخزن بنزين مجهز است. در سال 2007 برزيل 22 ميليارد ليتر اتانول توليد كرد. راننده‌ها در اين كشور مي‌گويند كه تقريبا اصلا متوجه تغيير در بهاي بنزين نشده‌اند. اخيرا در برزيل ماليات‌ها كاهش يافت كه باعث شد افزايش بهاي بنزين كمتر تاثير نامطلوب خود را نشان بدهد. حتي اگر گرانتر شدن بنزين تاثير نامطلوبي داشته باشد، مردم مي‌توانند از سوخت‌هاي زيستي استفاده كنند. همچنين بسياري از تاكسي‌ها در برزيل گازسوزند. با اين حال، برخي از اقتصاددانان هشدار داده‌اند كه افزايش قيمت ديزل ممكن است هنوز هم بر نرخ تورم تائير بگذارد و به طور غير مستقيم قيمت مواد غذايي را افزايش دهد. نيجريه هشتمين صادركننده نفت‌خام در جهان است. در اين كشور در ازاي هر بشكه نفتي كه فروخته مي‌شود، 59 دلار آن متعلق به بودجه ملي است و مابقي به بانك مركزي اين كشور داده مي‌شود. نرخ بي سابقه نفت باعث شده كه ذخيره نقدي اين كشور به بالغ بر 12 ميليارد دلار برسد. با اين كه بانك مركزي پر از پول است اما مردم عادي اين كشور در فقر به سر مي‌برند. بيمارستان‌ها تجهيزات كمي دارند و مدارس بيغوله‌اي بيش نيستند. خدمات شهري در نيجريه همسان با افزايش جمعيت نيست و بسياري از مردم بدون آب و برق و امكانات بهداشتي در مناطق پست و پرجمعيت زندگي مي‌كنند. اما آنچه نيجريه‌اي ها دارند سوخت ارزان قيمت است كه تقريبا همه آن وارداتي است. در نيجريه يك گالن بنرين 2.37 دلار است كه از آمريكا ارزان تر است. البته به هر حال افزايش قيمت سوخت براي مردم اين كشور تاثير نامطلوب هم دارد. قطع برق باعث شده اكثر 140 ميليون نفر جمعيت اين كشور از ژنراتور استفاده كنند و كوچكترين افزايش در نرخ سوخت براي آنها به لحاظ اقتصادي دردآور است. كاليفرنيا قيمت بنزين در شمال كاليفرنيا همواره بيشتر از نقاط ديگر آمريكا بوده اما اكنون كه يك گالن بنزين حدود 4.19 دلار است، مردم به اين فكر افتاده‌اند كه از راه‌هاي ديگري براي رفت و آمدهاي خود استفاده كنند. رافائل سوليس شركت خدمات باغباني دارد و مي‌گويد كه هزينه بنزين او از 500 دلار در ماه در سال گذشته به 800 دلار در ماه رسيده است. او مي‌گويد كه افزايش پي در پي بهاي سوخت كسب و كار او را با مشكل روبرو كرده است: من نمي‌توانم قيمت خدمات شركتم را افزايش بدهم چون در وضعيت اقتصادي كنوني مردم كمتر خرج مي‌كنند. اما خودم هم نمي‌توانم با اين وضعيت به كارم ادامه بدهم. الان فصل مسافرت در كاليفرنياست اما سوليس مي‌گويد كه قصد سفر ندارد چون پولش را ندارد كه براي تفريح به مناطق ساحلي اين ايالت برود. چين افزايش قيمت نفت جهان تقريبا تاثيري بر رانندگان چيني نداشته است چون دولت اين كشور براي بهاي سوخت سقف تعيين كرده است. دولت چين در ازاي سقفي كه براي بهاي نفت و توليدات آن تعيين كرده است، به شركت‌هاي نفتي يارانه مي‌دهد تا توليدات خود را ارزانتر از نرخ بازار بفروشند. اما از زماني كه بهاي نفت به شدت رو به افزايش بوده است، اين سياست به طور فزاينده‌اي زير سوال رفته است. بهاي نفت خام جهان بسيار بالاتر از بهاي سوختي است كه در داخل چين به فروش مي‌رسد و بنابراين دولت اين كشور مجبور شده است يارانه بيشتري به شركت‌هاي نفتي بدهد. دولت چين پيش از اين، بهاي سوخت مصرفي را افزايش داده است. سال گذشته دولت چين در واكنش به افزايش بهاي نفت خام، بهاي سوخت مصرفي را 10 درصد افزايش داد. اكنون شايعه است كه دولت در طي فصل تابستان مقررات مربوط به قيمت گذاري توليدات نفتي را راحت‌تر خواهد كرد و اجازه خواهد داد كه قيمت سوخت در اين كشور افزايش يابد. اما اين كار احتمالا منجر به مشكلات ديگري، از جمله باعث افزايش نرخ تورم خواهد شد. نرخ تورم در چين بالاتر از نرخي است كه دولت مد نظر داشته است. بلژيك مردم بلژيك به خوبي با تاثير نامطلوب افزايش قيمت سوخت آشنا هستند. يكي از اولين و مهم‌ترين اين تاثيرات افزايش قيمت غذاي مورد علاقه آنها يعني سيب زميني سرخ كرده بوده است. اكنون قيمت يك ظرف سيب زميني سرخ كرده در بروكسل با افزايش چهار درصدي نسبت به سال گذشته، به سه دلار رسيده است. اين در حالي است كه قيمت سيب زميني در بلژيك 24 درصد كاهش داشته است. دولت بلژيك تحقيقاتي را در اين زمينه آغاز كرده است اما رستوران‌ها و كارخانه‌هاي توليدكننده مواد غذايي مي‌گويند به خاطر بالا رفتن هزينه سوخت و حمل و نقل، قيمت سيب زميني سرخ كرده هم بالا رفته است. داستاني مشابه را در سراسر منطقه يورو اروپا شاهديم. در اين منطقه تورم مواد غذايي در ماه آوريل به شش درصد رسيد. بانك مركزي اروپا كه نرخ بهره در كليه 15 كشور منطقه يورو را تعيين مي‌كند، اذعان مي‌كند كه نمي‌تواند نرخ تورم را به دو درصد، كه براي كوتاه مدت در نظر گرفته بوده است، برساند. به هر حال كميسيون اروپا نمي‌تواند كار چنداني در ارتباط با افزايش قيمت نفت در جهان و تاثيرات آن بكند و هر كشور اروپايي را آزاد گذاشته است كه خودش ميزان ماليات بر نفتش را تعيين كند. بسياري از دولت‌ها تحت فشارند تا براي كنترل تورم، ماليات را كاهش دهند. اعتراضات اخير ماهيگران و كاركنان شيلات در فرانسه، كه بنادر درياي مانش را مسدود كرده‌اند، نشان مي‌دهد كه شهروندان اروپايي در اين باره چه احساسي دارند. كشورهاي عرب حاشيه خليج فارس سنگ فرش خيابان‌هاي اين منطقه پر از پول است. هر كجا كه نگاه مي‌كنيد ثروت مي‌بينيد. سرمايه‌گذاري‌هاي عظيم، مانند شهرهاي تجاري در عربستان سعودي، موزه‌ها و هتل‌هايي كه در ابوظبي ساخته شده است و ساختمان‌هاي پر زرق و برقي كه در سواحل قطر قد برافراشته است. خاندان‌هايي كه بر اين منطقه حكمروايي مي‌كنند و مالك آب و خاك نفت خيز آن هستند اكنون دوراني طلايي اقتصادي را پشت سر مي‌گذارند. برخي از آنها بهتر از بقيه از اين طلاي مايع براي سرمايه‌گذاري مجدد در منطقه خود استفاده كرده‌اند و توجه خود را هم زمان به درآمدهاي غير نفتي معطوف كرده‌اند. امارات متحده عربي در اين خصوص پيشتاز بوده است، اما سايرين نيز متوجه مزاياي درآمد غير نفتي شده‌اند و راه اماراتي‌ها را دنبال مي‌كنند. آنها مي‌دانند كه ذخيره نفت، چه ارزان و چه گران، ابدي نيست. ساختمان سازي، توليد كالا، رسانه‌ها، فن آوري اطلاعات و جهانگردي، فرصت‌هاي شغلي خوبي براي نيروي كار جوان اين منطقه ـ چه بومي و چه خارجي ـ فراهم كرده است. شكي نيست كه خارجيان زيادي براي كار به كشورهاي عرب حاشيه خليج فارس مهاجرت كرده‌اند چون كشورهاي خودشان امكانات كاريابي كمتري ارائه مي‌كنند. اما تورم در اين منطقه بالاست و بهاي مواد غذايي نيز، كه اغلب وارداتي است، مانند ساير نقاط جهان رو به افزايش بوده است. اقتصاد همه كشورهاي عرب حاشيه خليج فارس، به غير از كويت بر اساس دلار است و دلار هم كه در حال حاضر ضعيف است. ضعيف بودن دلار مسائل را بدتر كرده است. در همين حال، افزايش جمعيت نيز فشار زيادي بر بازار مسكن اين منطقه وارد كرده است؛ اجاره خانه‌ها به قدري بالا رفته است كه برخي از دولت‌هاي منطقه براي آن سقف تعيين كرده‌اند. در حالي كه درآمد حاصل از نفت بيش از محل براي مصرف آن است، فقيرترين مهاجران در اين منطقه ـ از جنوب و شرق آسيا ـ متحمل بيشترين فشار اقتصادي هستند. هند افزايش بي امان بهاي نفت تاثير زيادي بر اقتصاد هند داشته است. دولت هند هر سال ميلياردها دلار يارانه سوخت براي مردم اين كشور هزينه مي‌كند. به همين خاطر بنزين در هند خيلي ارزان‌تر از آني است كه بايد باشد. شركت‌هاي نفتي هند بايد از بازارهاي بين‌المللي و به قيمت بين‌المللي نفت خريداري كنند و بعد آن را با نرخ يارانه‌اي به مشتريان بفروشند. بنا به برخي گزارش‌ها، شركت‌هاي نفتي هند روزانه 100 ميليون دلار متضرر مي‌شود و اگر بهاي نفت همچنان بالا برود اين مشكل بدتر هم خواهد شد. دولت هند تحت فشار بوده است تا بهاي بنزين را افزايش دهد اما چنين اقدامي به لحاظ سياسي پيامدهايي خواهد داشت. با توجه به اين كه امسال در برخي از ايالت‌هاي اين كشور انتخابات برگزار خواهد شد، احتمالا دولت تلاش خواهد كرد از هر گونه تاثير سياسي منفي بر محبوبيتش اجتناب كند. انتهاي پيام
دوشنبه 17 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]