واضح آرشیو وب فارسی:قدس: گپي با فرهاد قائميان/ بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون؛ مهمترين ويژگي يك نقش تأثيرگذاري و ماندگاري آن است
* مليحه پژمان فرهاد قائميان متولد سال 1344 اردبيل است. ديپلم اقتصاد دارد و از سال 1370 به عرصه هنر بازيگري پاگذاشت. او فيلمهاي كوتاه بسياري را در انجمن سينماي جوان اردبيل ساخته و در كارنامه هنري اش آثار سينمايي چون: دمرل، ساراي، هيوا، نسل سوخته، رنگ شب، قارچ سمي، تارا و تب توت فرهنگي، شهرزيبا، به رنگ ارغوان، مخمصه، رامي، شوريده و... و در آثار تلويزيوني زيادي چون: طريق عشق، وفا، به دنيا بگو بايستد، شكرانه، بي صدا فرياد كن، شهريار و... ايفاي نقش داشته است. اما او در سريال «شهريار» در نقش پدر اين شاعر بلند آوازه ايفاي نقش داشت. به همين بهانه سراغي از او مي گيرم كه با وجود مشغله هايش مي پذيرد. او در مورد شرايط حضورش در فضاي هنري كشور مي گويد:«از آنجا كه به بازيگري علاقه بسياري داشتم، از نوجواني به اين هنر گرايش پيدا كردم اما در 26 سالگي با فيلم «تكم» به دنياي بازيگري قدم گذاشتم و با فيلم «دمرل» به سينماي حرفه اي راه پيدا كردم. در همين زمان هم به ساخت فيلمهاي كوتاه مي پرداختم تا تجربه هايم را تثبيت كنم. چون دوست داشتم كارگرداني و فيلمنامه نويسي را هم به شكل ملموس تر درك كنم و اگر بازيگري با شرايط فيلمنامه نويسي آشنايي داشته باشد، قطعاً در ايفاي نقشهايش حس بهتري خواهد داشت. زمان مي گذشت و من با نقشهاي متفاوت به تجربه هاي تازه اي مي رسيدم، كه البته اين تجربه ها هنوز هم ادامه دارند.» مي پرسم در فضاي بازيگري چه چيزهايي برايش اهميت ويژه اي دارد كه مي گويد: «بازيگري فارغ از توانايي و استعداد به دقت و تمركز نياز دارد و من هميشه سعي كرده ام در انتخاب نقشهايم اين دقت و وسواس را داشته باشم، چون دوست ندارم به بازيگري كليشه اي تبديل شوم. در نقشهاي مثبت و منفي بسياري ظاهر شده ام اما مهمترين مسأله برايم ماندگاري و تأثيرگذاري است. به عقيده من با عملكرد و انتخاب درست و حفظ موقعيت مي تواني به بازيگري محبوب تبديل شوي. من وقتي فيلمنامه را مي خوانم با نقش ارتباط بر قرار مي كنم و اگر اين ارتباط برايم دلچسب و رضايت بخش نباشد، اين نقش را بازي نخواهم كرد.» قائميان تجربه كار در آثار سينمايي و مجموعه هاي تلويزيوني بسياري را دارد، اما سريال «وفا»چهره شناخته شده اي را از او عرضه كرد. او در مورد اين سريال و ساير سريال هاي ديگر مي گويد:«در سريال «وفا» انرژي زيادي صرف كردم و كار در اين مجموعه، تفاوت زيادي نسبت به ساير كارهايم داشت و البته بين مردم شناخته شدم. اما متفاوت ترين حضورم بر مي گردد به سريال «شكرانه» كه اولين حضورم در سريال مناسبتي براي ماه رمضان بود و در اين سريال در نقش يك مرد تاجيك ظاهر شدم. نقشي كه در كارنامه بازيگري ام بسيار متفاوت و يك اتفاق جالب بود. همكاري ام با مهدي فخيم زاده در سريال «بي صدا فرياد كن» هم تجربه ديگري بود كه در نقش يك سرهنگ پليس ظاهر شدم. من اين سريال را يك كار قوي و تأثيرگذار مي دانم؛ چون قصه قابل باور اين سريال عامل موفقيت آن بود.» اما قائميان از تجربه حضورش در سريال «شهريار» اين چنين مي گويد: «در اين مجموعه در نقش «اسماعيل» پدر «محمد حسين شهريار» ظاهر شدم. پدري كه روحاني است و تلاش مي كند گره از كار مردم باز كند. كمال تبريزي به دليل اينكه من آذري زبان بودم بسيار تأكيد داشت تا اين نقش را قبول كنم. شهريار نقطه عطف كارنامه هنري من است؛ چون شخصيت شهريار بسيار برجسته و به يادماندني است. او يكي از افتخارات ملي كشورمان است. هر چند كه گريم سنگين اسماعيل در اين مجموعه كمي من را اذيت مي كرد، اما يك تجربه فوق العاده بود.» او در ادامه به كارهايي كه آماده نمايش دارد، اشاره مي كند: «در سريال تاريخي «فرزند صبح» هم نقش خاصي ايفا كرده ام كه بهتر است در زمان خودش در اين مورد صحبت كنيم. اما فيلمهاي سينمايي «رامي» و «شوريده» را آماده اكران دارم.» هرچند فرهاد قائميان در ابتداي گفتگو مي گويد با مطبوعات ميانه خوبي ندارم و البته از گفتن دليل آن هم صرف نظر مي كند، ولي اميدوارم اين گفتگو، نگاه اين بازيگر تلويزيون را نسبت به مطبوعات تغيير داده باشد!
دوشنبه 17 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 447]