واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > کشاورزی - افشین اوحدی قصه استیضاح در کشور، چه برای وزیر جهاد کشاورزی نوشته شده باشد و چه برای سایر وزرای کابینه، داستانی نخ نما شده است. در زمانهای مختلف و به لحاظ حساسیتهای لحظهای یک سری از حوزهها و بخشها مورد حساسیت یا توجه خاصی از منظر تجزیه و تحلیل واقع میشوند که حوزه گسترده، متنوع و در عین حال راهبردی کشاورزی و منابع طبیعی از آن دسته است. قطعاً نمایندگان محترم عضو کمیسیون کشاورزی به عنوان مرجع پرسشگر و تجزیه و تحلیل کننده این حوزه قائل به این موضوع هستند که کشاورزی ما اساساً از بافت سنتی و نوعا خرده مالکی است که دررنج و عذاب است و صد البته عزل وزیر جهاد کشاورزی به عنوان شخص حقیقی قطعاً دردی را از چالشهای ساختاری بخش کشاورزی دوا نمیکند. چه بسا اساساً باید عملکرد وزارتخانه را از کف آن مورد بررسی و پایش قرار داد. از یک سو اقتصاد به تعبیری نفت زده ما چالش دیگری است که خود هم به منزله فرصت است و هم به منزله تهدید که این امر نیز باید مورد بررسی قرار گیرد و تأثیرات این امر بر بخش کشاورزی پایش شود. موضوع مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد بحث تداخل عمل دستگاههای زیربط با یکدیگر است. اخیراً شیوع بیماری تب برفکی که دلیل عمده آن واردات دام زنده در جهت کاهش قیمت گوشت در بازار بود مسئله جدیدی است که از ناحیه پاکستان به وجود آمد و خود به خود به یک چالش عمده در این بخش تبدیل شد. در این مورد اگر چه عملکرد سازمان دامپزشکی در این خصوص مورد نقد است اما آیا به جاست که تمامی مسئولیت این چالش را به عهده شخص وزیر جهاد کشاورزی و مجموعه وزارت خانه متبوعش انداخت، در حالی که این واردات به منظور تأمین نیاز بازار گوشت و کاهش قیمت گوشت در بازار اتفاق افتاده است؟ موضوع دیگر بحث واردات بیرویه شکر است، با وجود هزارها میلیارد ریال سرمایهگذاری در دهههای گذشته در مناطق کارون و هفت تپه برای تولید نیشکر، شاهد آن بوده و هستیم که وزارت بازرگانی به بهانه گران بودن تولید شکر داخلی مبادرت به واردات ارزان این محصول از خارج و از کشورهایی خاص کرد که قطعاً نمیتوان دستهای پشت پرده را نیز در این ماجرا از نظر دور داشت. واردات میوه هم خود حکایت جالبی دیگری است و کم کم به موضوعی عادی تبدیل شده است، آیا میتوان بروز این چالشها و تأثیرات آنها بر بخش کشاورزی را تنها به گردن وزارت جهاد انداخت، آن هم در شرایطی که نوعی تولی گری واردات کالا و تنظیم سیاستهای عرضه و تقاضا نوعا بر عهده وزارت بازرگانی است و این وزارتخانه باید مسئولیت تمام تهدیدها در این حوزه را به طور مستقیم بپذیرد. در اینجا شاید این موضوع مطرح شود که شاید وزیر جهاد کشاورزی باید در مقابل این سیاستهای وزارت بازرگانی ایستادگی میکرد تا واردات محصولات کشاورزی چالش برانگیز نشود که باید در نظر داشت که یک سری از برنامهها و سیاستها دستوری است، برخی سیاستها همچون سیاستهای وارداتی فردی نیستند چرا که در هیأت دولت مطرح شده و برای آنها تصمیمگیری میشود که شاید خلیلیان در این زمینه نتوانسته باشد نظر تمامی کابینه را جلب کند. به هر روی کشاورزی ایران نیاز به طرحهای کلان آمایشی داشته و با استخراج آمار دقیق و بررسی ریشهای مسائل میتوان امید به تحول در پرظرفیتترین و راهبردیترین عنصر پویا در پیشرفت اقتصادی کشور را داشت. کارشناس ارشد کشاورزی و منابع طبیعی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 327]