سرمقاله هاي روزنامه هاي صبح ايران

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: سرمقاله هاي روزنامه هاي صبح ايران

تهران- خبرگزاري ايسكانيوز:"سوخت زيستي و شكم هاي گرسنه" ،،"ذات محافظه كار اقتصاددانان " ، "پاسخ به يك شبهه بازخواني يك پرونده" ،"منشور اخلاقي اقتصادي " ، "ن والقلم و ما يسطرون " و " اين گوي و اين ميدان " از عناوين سرمقاله هاي روزنامه هاي صبح امروز هستند كه به مسائل مهم سياسي كشوري و بين المللي پرداختند.

به گزارش روز شنبه باشگاه خبرنگاران دانشچويي ايران "ايسكانيوز"در اين سرمقاله ها مي خوانيم:
**جام جم :سوخت زيستي و شكم‌هاي گرسنه‌
روزنامه جام جم امروز در سرمقاله خود به موضوع سوخت مي پردازد و مي نويسد:
«رابرت زولئيك» ، رئيس بانك جهاني وقتي سه‌شنبه گذشته با ارسال يادداشتي براي رهبران 8 كشور صنعتي جهان كه قرار است كمتر از يك هفته ديگر در نشست سران گروه هشت (8 G) در هوكايدوي ژاپن شركت كنند از آنان خواست كمك‌هاي بلاعوض به مردم فقير دنيا را افزايش دهند به خوبي مي‌دانست حاضران در اين نشست چه مسئوليتي در قبال شكم‌هاي گرسنه در كشورهاي فقير دارند.
او اين نكته را به مخاطبان خود يادآوري كرده بود كه امروز گرسنگي را نبايد پديده‌اي چون سونامي يا توفان تلقي كرد بلكه اين پديده نتيجه عملكرد بشر است و بايد با مسووليت‌پذيري بشر از گسترش آن جلوگيري شود.آنچنان كه آمارهاي سازمان ملل متحد و بانك جهاني نشان مي‌دهد گرسنگي هم‌اكنون به پديده‌اي شايع در 50 كشور فقير دنيا تبديل شده تا آنجا كه ميليون‌ها نفر از اتباع اين كشورها كه تا همين يك سال پيش قادر به تامين نيازهاي غذايي خود بودند اكنون با گرسنگي دست و پنجه نرم مي‌كنند.
آمريكايي‌ها با بسيج تمام امكانات صنعتي خود در حال احداث تاسيسات استحصال اتانول با تخمير غلات، تجهيز خودروها به سامانه‌هاي استفاده از سوخت تركيبي بنزين اتانول و توسعه جايگاه‌هاي ويژه عرضه اتانول هستند.كشورهاي صنعتي كه در زمره بزرگترين مصرف‌كنندگان سوخت‌هاي فسيلي هستند با توجه به تداوم روند رشد بهاي نفت در ماه‌هاي اخير به دنبال راهي براي كاستن از اتكاي خود به سوخت‌هاي فسيلي بوده‌اند.
كاهش مصرف سوخت‌هاي فسيلي به سبك شدن كفه تقاضا براي نفت و توقف روند افزايش بهاي اين ماده و حتي كاهش قيمت آن مي‌انجامد.
آنچه به ظاهر در معادلات سياستگذاران حوزه انرژي كشورهاي غربي هيچ جايي نداشته تاثير استفاده از غلات در برنامه توليد اتانول بوده كه به طور طبيعي با كاهش عرضه ، بهاي محصولات كشاورزي را تا مرزهايي كه در گذشته سابقه نداشته بالا برده است.
مردم كشورهاي فقير گرسنگي مي‌كشند تا اتباع كشورهاي غني بتوانند چون گذشته سوار بر خودروهاي خود به مسافرت‌هاي دور و دراز بروند. اين مساله چندان هم پديده جديدي نيست.
آمريكا كه بزرگترين توليدكننده غلات در جهان است در گذشته هم سابقه به دريا ريختن گندم و ذرت براي جلوگيري از كاهش بهاي اين دو محصول را در كارنامه خود دارد پس چندان هم نبايد از گزارش اخير بانك جهاني متعجب شد.
**دنياي اقتصاد: ذات محافظه كار اقتصاددانان
روزنامه جهان اقتصاد امروز در سرمقاله خود با عنوان "ذات محافظه كار اقتصاد دانان " نوشت :
مي‌گويند زوجي كه قصد ازدواج داشتند براي سفر پس از مراسم خود، در حال تصميم‌گيري بودند و از بد حادثه داماد اقتصاددان بود. شريك آينده‌اش چند مكاني را كه در نظر داشت، عنوان كرد ...
... به اين خيال كه پس از چند دقيقه هدف مشخص شود، اما اين آغاز مساله‌اي بود كه در آن چند هدف با مطلوبيت‌هاي مختلف، همراه با چندين طريقه سفر با هزينه‌هاي متفاوت و در عين حال مطلوبيت‌هاي گوناگون و از سوي ديگر متغيرهاي ناشناخته هزينه‌زا بود كه نيازمند ارائه مدل مناسب و يافتن راه‌حل آن بود. از همه اين‌ها گذشته مساله نااطميناني در ارتباط با متغير‌هاي بدون كنترلي است كه مي تواند به طور تصادفي بر مدل تاثير بگذارد و تصميم نهايي با وجود ميزان احتمالي از ناموفقيت به دست آيد. عروس كه كلافه از اين استدلالات تو در تو همراه با ترس شريك آينده‌اش از عدم موفقيت سفر بود، براي هميشه از يار دل كند؛ ياري كه اين قدر محافظه كار باشد و براي هر تصميم در زندگي‌اش اين قدر وقت و فكر بگذارد بي ترديد زندگي سعادت بخشي را به ارمغان نمي‌آورد.هر چند اين داستان خيالي به طور افراطي مزاج اقتصاددانان را به رخ مي‌كشد، اما محور اصلي كه همانا توجه به عوامل مشهود مختلف و عوامل ناشناخته و احتمالي براي اتخاذ تصميم توسط اقتصاددان است، غير قابل انكار مي نمايد. جهان پيرامون ما مملو از متغيرهاي بيشماري است كه در هر پديده مورد مطالعه تاثير گذارند و اقتصاددان با علم به اين موضوع سياست‌ها و تصميم‌هاي نزديك به يقين (با همان احتمالات بالا) را ارائه مي‌دهد و ادعا دارد كه اگر همواره به اين سياست‌هاي علمي غيرقطعي كامل، در هر موضوع توجه شود اقتصاد بسامان خواهد شد. ضمن آنكه تجربه‌هاي بسيار در اعمال سياست‌هاي پيشنهادي مي‌تواند اطمينان موثري را به اقتصاددان دهد تا وي پيشنهادات را عملي بداند. اما توجه به نااطميناني و محور قرار دادن آن در حل مسائل عيني، موجب مي‌شود كه اغلب اقتصاددانان به طور ذاتي فردي محافظه كار باشند. «محافظه كاري» كه هم در رفتار نمود مي‌يابد و هم مشي فكري. اقتصاددان اما مي‌داند كه اولا ذهن او نمي تواند تمامي متغيرها را كنترل كند، زيرا در مقابل جهان پيرامون ناچيز است و دوم آنكه حتي بسياري از پديده‌ها هستند كه هنگام تصميم‌گيري غيرقابل شهود هستند، اما بر نتيجه تصميم موثر هستند. اقتصاددان نمي‌تواند روشنفكر جنبش‌هاي اجتماعي باشد. اما به خاطر همان رويكرد محافظه كارانه مي‌تواند تكنوكرات حاكميت باشد. رويكرد محافظه كارانه تغيير را از پي نگاه اصلاحي و بررسي قدم‌هاي پيشين و تدبير عقل در هر مرحله و فارغ از احساسات جست‌وجو مي‌كند. اقتصاددان، محافظه‌كاري است كه نتايج را در بلندمدت و دوره‌اي كه خارج از صبر توده‌ها است، جست‌وجو مي‌كند و متاسفانه اقتصاد هم در دوره‌اي بلند مدت بسامان مي‌شود.
**رسالت :پاسخ به يك شبهه بازخواني يك پرونده
روزنامه رسالت امروز به يك شبهه پاسخ مي دهد و مي نويسد:
در پاتولوژى مطالعات جريان شناختى سازمانها و شخصيتهاى سياسى و مذهبى ايران، جانبدارى هاى جناحى يك آسيب جدى است كه مى تواند ضمن كژتابى و ايجاد تشويش در خاطره تاريخى جامعه باعث بى مهرى به برخى شخصيتها و سرمايه هاى انقلاب اسلامى شود.آيت الله مصباح يكى از سابقون انقلاب اسلامى است كه كمتر كسى مى تواند در سوابق مبارزاتى و سياسى ايشان ترديد نمايد. فعاليتهاى سياسى ايشان از دهه 30 آغاز شد و با قضيه انجمن هاى ايالتى و ولايتى وارد فاز جديدى گشت. چندى پيش محتشمى پور در اظهار نظر عجيبى مدعى شده بود كه آقاى مصباح پس از فاجعه 15 خرداد 42 امضايش را از پاى اعلاميه ها حذف كرد و پس از اين كشتار نامى از ايشان در مبارزات نيست! لازم به ذكر است در فاصله سالهاى 41 تا 44 آيت الله مصباح در تلاش بود به همراه بيست نفر از فضلاى حوزه علميه قم، اساسنامه اى جهت شكل دهى به فعاليتهاى سياسى - مذهبى حوزه تدوين كند. راه‌اندازى يك هيئت يازده نفره، نوشتن برخى از اعلاميه‌هاى ضد رژيم، تلاش براى چاپ و توزيع برخى از اعلاميه‌هاى حضرت امام خمينى (ره)، اداره‌ مراسم جشن آزادى امام و نگارش قطعنامه آن، سازماندهى مبارزات روحانيت، همكارى با هيئت‌هاى موتلفه‌ اسلامي، تحقيق درباره‌ شكل حكومت اسلامى و ... از ديگر فعاليتهاى سياسى آيت الله مصباح بود. محتشمى پور در مصاحبه خود با روزنامه اعتماد ملى بى پروا و غير مستند مدعى شده است: “اينانى كه قبل ازپيروزى انقلاب عملا دين را از سياست جدا مى دانستند و در مبارزه نبودند و صرف وظيفه خودشان مى دانستند كه بروند و تحصيل علم كنند، چطور شد كه حالا يك مرتبه طرفدار عدم جدايى دين از سياست شده اند؟”اين در حالى است كه آيت الله مصباح در بيشتر شماره هاى نشريه انتقام، فصلى را تحت عنوان ايدئولوژى اسلامى به موضوعات سياسى از قبيل “ضرورت تشكل” يا “كيفيت انتخاب رهبر”اختصاص مى داد. نكته در خور توجه ديگر اينجاست كه در طول تاريخ انتشار نشريه انتقام تنها يك بار از اسم آيت الله شريعتمدارى استفاده شده و اساسا آيت الله مصباح معتقد بودند كه از همان عنفوان مبارزه بايد ناخالصى ها و رگه هاى غير انقلابى را جدا كرد. شايد اين جانبدارى سياسى ناشى از كم دانشى امثال آقايان محتشمى پور و انصارى است ويا خداى ناكرده مغرضانه، كه در هر دوحال تحريف تاريخ جريانها و شخصيتهاى مبارز در انقلاب اسلامى محسوب مى شود و غير منصفانه به نظر مى رسد. شايد اگر كمى هم آقاى محتشمى مانند آيت الله مصباح به تحصيل اعتنا مى كردند امروز به اين صراحت حقايق تاريخى انقلاب را زير سوال نمى بردند.
سخن آخر اما اينكه پژوهشگران در جريان شناسى تاريخ انقلاب اسلامى بخصوص درباره شخصيتهاى سياسى معاصر همواره بايد اين آسيب را مطمح نظر قرار دهند كه ممكن است برخى اغراض سياسى باعث تحريف واقعيات تاريخى ايران گردد. لذا در اين زمينه بايد به مستندات و كتب تاريخى مورد وثوق مراجعه نمود و ميزان قرابت يا غربت افراد با خط امام(ره) را با خط‌كش واقعيات سنجيد نه ادعاهايى كه آنها مى كنند.
**عصر اقتصاد:منشور اخلاق اقتصادي
روزنامه عصراقتصاد امروز در سرمقاله خود در خصوص اخلاق اقتصادي سخن مي گويد و مي نويسد:
رئيس اتاق بازرگاني ايران واصلي ترين متولي بخش خصوصي كشوردرجديدترين اظهارنظر خود به اين مسأله اشاره مي كند كه مزاج اقتصاد كشور رانت جويانه است و اين بيماري ساختاري مانع رشد و توانمند سازي اقتصاد كشور است.
به نظر مي رسد اين اظهارنظر ازسوي متولي اصلي بخش خصوصي كشور، بيشتر ازآنكه بر واقعيت استوارباشد، به نوعي پرداخت به مسائل مجازي و به حاشيه بردن واقعيت هاي اقتصادي كشور باشد.
در واقع صحبت هاي رئيس اتاق بازرگاني با حفظ و در نظرگرفتن شأن و جايگاه افرادي كه در اين اقتصاد رانت جو فعاليت مي كنند بيشتر به ساختار بيمار اقتصاد كشور توجه مي كند كه اگركمي منصف باشيم درارزيابي هاي خود ريشه اي تربه تحليل مباحث اقتصادي مي پردازيم.
جالب است بدانيد درهفته گذشته كنفرانسي تحت عنوان اخلاق حرفه اي درمسير پيوستن به سازمان تجارت جهاني برگزار گرديد كه بخش خصوصي كم رنگ ترين حضور در اين همايش و كنفرانس مفيد اقتصادي را داشت.
به نظر مي رسد بخش خصوصي كه بازيگر اصلي اجراي صحيح سياست هاي اصل 44 است، بايد با تدوين منشور اخلاقي تعاملات صحيح اقتصادي، الگوي مناسب و شفافي را براي اين تعاملات ترسيم نمايد تا حتي اگرفضاي غيرشفاف رانت جويانه اي هم وجود داشته باشد، تحت تأثير اين منشور و تعامل اصلاح شود.
**مردم سالاري:ن والقلم و ما يسطرون
سرمقاله امروز روزنامه مردم سالاري به مناسبت 14 تير و روز قلم است كه مي نويسد:
ديروز 14 تير در تقويم كشورمان، به نام «روز قلم» ناميده شده است. اين نام گذاري يادگار اهالي قلم دردولت اصلاحات است كه با حمايت آن دولت در شوراي فرهنگ عمومي كشور نيز تصويب و به همين علت در تقويم ها آمده است. نمي دانم چرا امسال اين روز در غربت غيرقابل باور گذشت، به خصوص آنكه امسال اين روز منطبق بود بر اول رجب سالروز ولادت حضرت امام محمدباقر(ع) كه باقر العلوم يا شكافنده علوم نام گرفته است و تناسب بسيار زيبايي با روز قلم داشت.
سهم قلم در ميراث علمي و اعتقادي و تمدني بشر، سهمي غيرقابل قياس است; قلم پيوند دهنده ديروز و امروز ماست. رهآورد قلم شناخت و آگاهي است، هديه قلم، آزادي و تعقل است. اگر قلم نبود امروز نمي توانستيم كه بدانيم در كجاي تاريخ ايستاده ايم و نگهبانان فرهنگ و آيين ما چه كساني بودند و پدران ما در چه روزگاري و با چه منش و روشي زيسته اند. اگر قلم نبود، پله هاي دانش و معرفت بنا نمي شدند، حضور ما بر پله اي متكي بر گذشته و رو به آينده امكان پذير نبود.
اگر قلم نبود ظالم و مظلوم، خير و شر، خادم و خائن ملا ك و معيار نمي يافتند و خط كشي تاريخ ممكن نبود. اگر قلم نبود رمان هاي ماندگاري كه شرايط اجتماعي، فرهنگي گذشته را براي ما گزارش كرده اند خلق نمي شد و رمان هاي ارزشمندي كه امروز ما را براي آيندگان تصوير مي كند متولد نمي شوند
به راستي چه كساني از قلم مي ترسند و از فراموشي «روز قلم» استقبال مي كنند؟ قطعا آن ها كه از قضاوت تاريخ مي ترسند و آن ها كه مبنايي ماندگار براي انسان قائل نيستند و آن ها كه متحجرند و در گذشته مانده اند و مي خواهند كه بمانند.
امام خميني(ره) رهبر كبير انقلا ب اسلا مي عنايت خاصي به قلم و رسالت قلم و كاركرد قلم داشتند از جمله:
- شهدا را قلم ها مي سازند و قلم ها هستند كه شهيدپرورند.
- دما» شهدا» اگر چه بسيار ارزشمند و سازنده است لكن قلم ها بيشتر مي توانند سازنده باشند.
- قلم ها اگر در دنيا براي خداوند و براي خلق خدا به كار بيفتد، مسلسل ها كنار مي روند و اگر براي خدا و براي خلق خدا نباشد مسلسل ساز مي شود.
عزيز بداريم قلم هايي كه در سخت ترين شرايط اجتماعي و فرهنگي با مردم بودند و همراه آن ها و با قلمشان و كلا مشان كاري كردند كارستان.
**اعتماد ملي : اين گوي و اين ميدان
رونامه اعتماد ملي امروز در سرمقاله خو د سياست آمريكا را مورد بررسي قرار مي دهد و مي نويسد:
آمريكا در حالي كه درگير معضلا‌ت پيچيده داخلي و بين‌المللي است، علا‌قه‌مند است كه نشان دهد همچنان هژموني و برتري خود را در تمام مناسبات بين‌المللي حفظ كرده است. اما با اعتراف به قدرت و توان نظامي آمريكا بايد اين حقيقت را مدنظر داشت كه امپراتوري‌ها علي‌رغم دايره وسيع و توان بالا‌ي خود، از آسيب‌پذيري و ضربه‌پذيري فراواني نيز برخوردار هستند.
امروز آمريكا قدرت اول جهاني است. از نظر اقتصادي و نظامي توانايي هايي دارد و داراي جايگاه مهمي در عرصه بين‌المللي است اما اين غول بزرگ بسيار هم آسيب‌پذير و در دسترس است. لذا تعامل با اين غول بزرگ كه اتفاقا داراي نقاط ضعف فراواني هم هست، هوشياري و تدبير مي‌طلبد. دستگاه سياسي و ديپلماسي كشورها با تكيه بر داشته‌هاي خود و استفاده از فرصت‌ها براي ملت‌هاي خود منافع و منزلت ايجاد مي‌كنند. هر چه هوشمندي و فرصت‌طلبي و وقت‌شناسي بالا‌تر باشد امكان بهره‌وري در اين دنياي سيال بيشتر است.
ايران و آمريكا كشورهايي هستند كه از توان بالا‌يي برخوردار هستند و اتفاقا از منظر منطقه‌اي علي‌رغم اختلا‌ف‌هاي فراوان داراي منافع مشترك زيادي نيز هستند كه در سال‌هاي اخير علي‌رغم فقدان روابط ديپلماتيك در يك فضاي مجازي به طراحي منافع و اشتراك‌هاي خود پرداخته‌اند. آنها هيچگاه اجازه ندادند حوزه تنش و درگيري به نقطه غيرقابل مهاري برسد و بدون آنكه تعريف روشني از خود بروز دهند توانستند درك متقابل خود را از تحولا‌ت منطقه شكل دهند، به‌گونه‌اي كه در بحرانهاي افغانستان و عراق شاهد بوده‌ايم.
در روزها و ماه‌هاي اخير شاهد واگويه‌هاي تعريف ناشده و مبهمي از سوي طرفين هستيم كه نمي‌توان تفسير روشني را از آنها درك كرد. از سويي آمريكايي‌ها علا‌قه خود را براي راه‌اندازي دفتر حفاظت منافع اعلا‌م مي‌كنند و از سوي ديگر رئيس‌جمهور آن كشور از گزينه حمله نظامي سخن مي‌راند. ايرانيان از هيچكدام از اين تهديدها و تطميع‌ها نه خوفي به خود راه مي‌دهند و نه اميدي واهي بدان مي‌بندند. هم ما مي‌دانيم آمريكا با چه گرفتاري‌هايي دست به گريبان است و هم آنها مي‌دانند با چه دولت و ملتي طرف هستند. روشن است كه ايران به دنبال تنش و افزايش بحران در منطقه نيست آنگونه هم نيست كه دستان خود را در برابر هر گزافه و تهديدي بالا‌ برد.آمريكا درگير سياست‌هاي دوگانه‌اي در منطقه است و به همين دليل هم هزينه‌هاي زيادي را براي ملت‌هاي آمريكا و جهان فراهم آورده است. لذا به آنها توصيه مي‌شود با دقت و حفظ منافع ملت آمريكا و احترام به ملل جهان، خاصه ملت بزرگ ايران، مسيري را انتخاب كنند كه به نفع ثبات و پايداري منطقه تمام شود. در غير اين صورت اين گوي و اين ميدان...
شنبه 15 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]