قسم به شأن قلم آيتيست ربانيجايگاه قلم در قرآن كريم از نگاه حجت‌الاسلام دري نجف‌آبادي

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: قسم به شأن قلم آيتيست ربانيجايگاه قلم در قرآن كريم از نگاه حجت‌الاسلام دري نجف‌آبادي
گروه اب: جايگاه قلم آن‌قدر وسيع و شگفت‌انگيز است كه خداوند در والاترين كتاب آفرينش با سوره‌اي از آن ياد و به آن سوگند مي‌خورد.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، قلم دانشمندان در طول تاريخ پس از اسلام در راه معرفت و شناخت هرچه بيشتر آيات الهي گام بر داشته و حلقه‌ وصلي ميان فرهنگ‌ها و انديشه‌ها بوده است.

مقاله زير از حجت‌الاسلام و المسلمين دري نجف‌آبادي به جايگاه قلم در قرآن و انديشه اسلامي پرداخته است:

استقامت و استواري ملك و دين و تحقق عيش صالح، به بركت قلم و در سايه‌سار قلم است. قلم است كه دعوت‌كننده به حق است. قلم است كه مايه نورانيت دل‌ها و جان‌هاست. قلم است كه چون از دل سخن گويد و از سر اخلاص به جولان آيد بر دل‌ها نشيند، قلم است كه يك كلمه و حكم آن مي‌تواند موجب نجات انسان و يا جامعه‌اي شود؛ و در صورت خطا و غلط و منحرف بودن‌، مي‌تواند انسان و يا انسان‌هايي را گمراه كند.

قلم وسيله تجلي خدا در آفرينش است. قلم مشيت حضرت حق در تصوير و ترسيم و تقدير عالم است. قلم ترجمان حقايق عالم غيب‌الغيوب و غيب مكنون و غيب مطلق، در بروز و ظهور كلمات وجوديه و حقايق امكانيه در لوح محفوظ و لوح محو و اثبات و الواح عالم غيب و شهود است. قلم منشأ و سرچشمه‌ حضرت حق در مجالي و حضرات وجوديه و حضرات خمس و «إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ» قلم صنع و حكمت و تقدير و تعليم هدايت و عزت است. قلم استقامت در راه خدا، علي‌گونه بودن، خدايي بودن، خدا محوري، حق‌مداري، توازن داشتن و در صراط مستقيم حركت‌كردن است. قلم حساب و كتاب و رحمانيت و ربوبيت است؛ وسيله‌ اقامه‌ وزن و قسط عدل و بيداري و آگاهي است، نور علم و عقل و معرفت است، چراغ در تاريكي‌هاست، ترجمان وحي و عنايات خداست؛ عامل پرهيز از افراط و تفريط و جنون و جن‌زدگي و خودمحوري است؛ دليل بر رسالت رسول اكرم(ص)‌ است، رمزي است به سوي حقايق عالم، چراغي است نشان‌گر وحي و نبوت؛ وسيله‌ نجات است و سعادت.»

حجت‌الاسلام دري نجف‌آبادي در بخش ديگري از اين مقاله به «جايگاه قلم» اشاره و بيان كرده است:

«قلم و ارباب قلم، در طول حيات پرفراز و نشيب خود رنج‌ها كشيده و زجرها ديده و تحولات فراواني را مشاهده و احساس كرده‌اند، امروز نيز جايگاه قلم و ارباب قلم در فرهنگ و معارف اسلامي و حقايق قرآني، بس رفيع و سترگ و بلند است. تا آنجا كه فرموده‌اند: «اول ما خلق‌الله القلم» اول چيزي كه خداوند آفريد، قلم بود همان طور كه فرموده‌اند: «اول ما خلق‌الله العقل» اول چيزي كه خداوند بر آن لباس هستي پوشانيد، عقل بود.

در روايتي از رسول اكرم(ص) آمده است كه فرمودند: «ان اول ما خلق‌الله القلم». فقال‌ له: اكتب. قال: «يا رب، و ماذا اكتب؟ قال: اكتب مقادير كل شي حتي تقوم الساعه»: همانا نخستين چيزي كه خداوند متعال آن را آفريد قلم بود پس به او فرمان داد: كه بنويس، عرض كرد: پروردگارا! چه بنويسم؟ فرمود: مقدار و تقدير هر چيزي را تا روز قيامت.»

در روايت ديگر فرمود: «اكتب‌القدر ما كان و ما هو كائن الي الابد»: يعني آن‌چه را كه بوده و تا ابد خواهد بود بنويس.

بحث قلم، علم خداوند متعال، قضا و قدر، قلم مثبت نخستين مخلوق، لوح محفوظ، لوح محو و اثبات، صحف الهي و كتب رحماني، كلمات وجودي،‌ ملائكه‌ كرام‌الكاتبين، كتاب مكنون و بحث انسان كامل، حقيقت انسان كامل، مراحل وجودي و مراتب كمال انسان و تطبيق عوالم وجودي با مراحل و مراتب كمال انسان تا مقام انسان كامل، از زيباترين، لطيف‌ترين، عميق‌ترين و با ارزش‌ترين بحث‌هاي نوراني قرآن كريم و معارف آل‌البيت عليهم اسلام است كه درك آن و آشنايي با گوشه‌هايي از اين معارف گهربار، چشم و چراغ زندگي مردان خدا و اولياي الهي است.

در روايات نوراني اسلامي «ن» به عنوان اسم رسول‌الله(ص) و القلم به عنوان اسم اميرالمؤمنين علي(ع)‌ تفسير و تعبير شده است. در برخي روايات فرموده‌ پيامبر اكرم(ص)، ‌براي پيامبر(ص) پنج اسم در قرآن كريم آمده و پنج اسم نيامده است. آن پنج اسم آمده عبارت‌اند از: طه، يس، ص، ق، ن و فرموده است: منظور از «القلم» اميرالمومنين(ع) است. چون او تبلور معارف الهي و زبان حقايق صمداني و باب مدينه علم و نقطه پرگار معارف و نقطه باي بسم‌الله است، او زبان و بيان و قلم و كلام و سخن حق و حقيقت و مجسمه‌ي علوم و معارف و كلمه جامعه‌ي الهيه و آيت‌الله العظمي و زبان اسلام و قرآن و تجلي اسماي حسناي الهي است.

صاحب تفسير «كنزالدقايق» مي‌نويسد: و اميرالمومنين(ع) را قلم ناميده‌اند چون همان‌طور كه قلم منشأ آثار و بركات فراوان براي بشريت، و يكي از دو زبان انسان، و بازگوكننده‌ي ضمير وي است و آن‌چه را كه او به نزديكان مي‌خواهد بگويد با زبان مي‌گويد و آن‌چه را به كساني كه از وي فاصله دارند مي‌خواهد برساند با قلم مي‌رساند، و زبان و قلم دو زبان گويا و دو نوع وسيله ابلاغ پيام انسان است، و به واسطه‌ي قلم احكام دين حفظ مي‌شود و امور عالميان، استوار مي‌گردد، اين همه را در وجود مبارك اميرالمومنين(ع) به نحو احسن مي‌توان يافت. او زبان و قلم حق است همان‌طور كه يدالله و عين‌الله و اذان‌الله است، اذن واعيه* و قلب واعيه و قلم گوياي حقايق و معارف عالم هستي و بيان سر و سر سر كارگاه عظيم آفرينش و تجلي ولايت و صمدانيت و عصمت و اوعيه‌ي علم‌الله است.»

اين مقاله در شماره اول مجله اصحاب قلم به چاپ رسيده است.
جمعه 14 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]