كره شمالى و عبور از بحران هسته اى

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: كره شمالى و عبور از بحران هسته اى
«پيونگ يانگ» به نشانه پايبندى به توافقات صورت گرفته در مذاكرات ۶ جانبه، برج خنك كننده رآكتور اتمى «يونگ بيون» را كه نماد برنامه هاى هسته اى آن بود، منهدم كرد وگزارش جامعى در باره سابقه فعاليت هاى هسته اى خود به چين تحويل داد. كره در عوض خواهان اجرايى شدن تعهدات آمريكا شد. پنجشنبه گذشته سفير كره شمالى در چين در اجراى توافقنامه توقف فعاليت هاى اتمى اين كشور،در پكن با مقامات جمهورى خلق چين،رئيس مذاكرات شش جانبه،ملاقات كرد و گزارش جامعى را در مورد سابقه فعاليت هاى اتمى كشور خود به آنان تحويل داد. تحويل اين گزارش در چارچوب توافق هايى است كه در جريان مذاكرات شش جانبه پكن با شركت كره شمالى، آمريكا، كره جنوبى، ژاپن، روسيه و چين به دست آمده و هدف از آن ارائه اطلاعات بى پرده در مورد برنامه هاى هسته اى كره شمالى در گذشته است. به گزارش ايرنا مرحله نهايى اجراى توافقنامه پكن نيز شامل خلع سلاح هسته اى كره شمالى و تحويل تسليحات اتمى و مواد مورد استفاده در اين نوع جنگ افزارها خواهد بود. در همين چارچوب روز جمعه با حضور گروهى از خبرنگاران خارجى، برج خنك كننده رآكتور اتمى يونگ بيون تخريب شد. در پى تسليم اين گزارش، ايالات متحده اعلام كرد كه آماده است براساس توافق به دست آمده در مذاكرات پكن، برخى از تحريم هاى اقتصادى عليه كره شمالى را لغو و اين كشور را از فهرست سياه دولت هاى حامى تروريسم حذف كند. در عين حال، مقامات آمريكايى گفته اند كه تا چهل و پنج روز ديگر اقدام براى حذف نام كره شمالى از اين فهرست آغاز نمى شود و شرط آن نيز تأييد صحت گزارش دولت كره شمالى مبنى بر خلع سلاح هسته اى اين كشور به طور كامل است. جورج بوش همچنين با لحنى تهديد آميز در جمع خبرنگاران دركاخ سفيد گفت: آمريكا درباره حكومت حاكم بر پيونگ يانگ تخيلى فكر نمى كند و از فعاليت غنى سازى اورانيوم و آزمايش هاى هسته اى و انتشار سلاح هسته اى و برنامه موشك هاى نظامى اين كشور و تهديداتى كه براى كره جنوبى و همسايگانش محسوب مى شود، نگرانى عميق دارد. گفتنى است در سال ،۱۹۹۴ كره شمالى موافقت كرد تا در برابر كنار گذاشتن برنامه هاى اتمى نظامى خود، كمك هاى اقتصادى و فنى از آمريكا دريافت كند اما در سال ،۲۰۰۳ ايالات متحده اعلام كرد كه كره شمالى اين توافق را ناديده گرفته و به فعاليت هاى غيرقانونى اتمى دست زده است. ايالات متحده در سال هاى اخير كره شمالى را هدف تحريم هاى گسترده اقتصادى و فنى قرار داده و در سال ،۲۰۰۶ موفق شد حمايت شوراى امنيت را براى وضع پاره اى تحريم هاى بين المللى در واكنش به آزمايش اتمى كره شمالى كسب كند. سياست سختگيرانه ايالات متحده نسبت به كره شمالى شامل تعليق توافقنامه سال ۱۹۹۴ دو كشور و توقف ارسال كمك آمريكا به اين كشور، به خصوص نفت، بوده است. با قطع كمك هاى آمريكا، دولت كره شمالى در سال ۲۰۰۳ از پيمان منع گسترش تسليحات اتمى خارج شد و با اخراج بازرسان آژانس بين المللى انرژى اتمى، اعلام داشت كه به دليل كمبود برق، در نظر دارد به ايجاد نيروگاه هاى اتمى مبادرت ورزد. در تابستان همان سال، دور اول مذاكرات شش جانبه پكن با شركت كره شمالى، آمريكا، كره جنوبى، ژاپن، روسيه و چين با هدف يافتن راه حلى براى بحران هسته اى كره شمالى آغاز شد و اين مذاكرات، با وقفه هاى مكرر، تا كنون ادامه داشته است. در سال ،۲۰۰۶ كره شمالى اعلام كرد كه به منظور دفاع از خود، برنامه توليد اسلحه هسته اى را به اجرا گذاشته و يك بمب اتمى را نيز آزمايش كرده است، و اين اقدام محكوميت و تشديد تحريم هاى بين المللى عليه اين كشور را در پى آورد. كره شمالى در اعتراض به واكنش بين المللى، براى مدتى از شركت در مذاكرات پكن خوددارى ورزيد اما اين گفتگوها دوباره از سر گرفته شد و در سال گذشته به امضاى توافقنامه اى انجاميد كه طبق آن، كره شمالى پذيرفت كه در برابر دريافت كمك هاى اقتصادى و فنى به خصوص از سوى ايالات متحده، به برنامه هاى هسته اى اتمى خود خاتمه دهد. كره شمالى همچنين موافقت كرد كه تا پايان سال ۲۰۰۷ فهرستى از برنامه هاى هسته اى خود ارائه و برچيدن راكتور هسته اى «يانگ بيون» و يك راكتور ديگر را آغاز مى كند. راكتور هسته اى يانگ بيون كه در روز جمعه تخريب شد در دوران شوروى سابق ساخته شده و سوخت هسته اى توليد مى كرد. راكتور ديگر كره شمالى پسماند سوخت هسته اى را به پلوتونيوم ساخت سلاح تبديل مى كند. اما توافق اخير با توجه به اختلافات زيادى كه هنوز ميان واشنگتن- پيونگ يانگ باقى است، بسيار شكننده است و مقام هاى هر دو كشور نيز به اين مسأله اذعان كرده اند. قبل از اين پيونگ يانگ اسناد ۱۸ هزار صفحه اى را تسليم مقام هاى آمريكا كرده بود اما مقام هاى واشنگتن همچنان به فشارهاى سياسى خويش عليه كره اى ها ادامه دادند. مقام هاى امريكا و كره شمالى در مورد اين فهرست هسته اى اعلام شده هنوز اختلاف نظر دارند. اول اين كه از بين بردن برج خنك كننده به گفته مقام هاى واشنگتن يك اقدام نمادين است. زيرا اين برج مدت هاست فعاليت ندارد. امريكا همچنين مدعى است كره شمالى بطور مخفيانه در حال غنى سازى اورانيوم است و برنامه هاى سرى براى ساخت تسليحات هسته اى را دنبال مى كند. لذا مشخص نيست، كره شمالى در گذشته دقيقاً چه ميزان پلوتونيوم توليد كرده است. در برخى گزارش ها آمده است كره شمالى نزديك به ۵۰ كيلوگرم پلوتونيوم توليد كرده است كه براى ساخت هشت بمب اتمى كفايت مى كند. اما كره شمالى ادعاى آمريكا را در اين خصوص رد كرده و اين آمار را مبالغه آميز دانسته و افزوده است: تنها ۳۰ كيلوگرم پلوتونيوم توليد كرده است. موضوع مورد اختلاف ديگر طرفين مسأله تكثير تسليحات هسته اى است. آمريكا مى گويد كره شمالى اين فناورى و مواد را در اختيار كشور سوريه قرار داده است. ادعايى كه واكنش رهبران دمشق را به دنبال داشت و سوريه اين موضوع را رسماً تكذيب كرد. از سوى ديگر هرچند آمريكا قول داده است ضمن لغو تحريم هاى كره شمالى ظرف ۴۵ روز، نام اين كشور را از فهرست كشورهاى حامى تروريسم خارج كند، اما اينكه واشنگتن در عمل تا چه ميزان به تعهداتش پايبند باشد، موضوعى است كه به نظر مى رسد مقامات كره شمالى نسبت به آن ترديد دارند. مقامات پيونگ يانگ باتوجه به بهانه جويى آمريكا در سال ۲۰۰۳ كه منجر به لغو توافقنامه ژنو شد و طى آن طرفين يكديگر را به پايبند نبودن به توافقات متهم مى كردند به وعده هاى آمريكا شك دارند؛ خصوصا اينكه در آن فاصله باوجود نصب دوربين هاى كنترل آژانس و همكارى كره شمالى طرف هاى توافق با پيونگ يانگ نه سوخت مجانى در اختيار كره شمالى گذاشتند و نه به ساخت راكتور آب سبك دست زدند. درواقع همين خلف وعده ها سبب روى آوردن مجدد كره شمالى به فعاليت هسته اى و اخراج كاركنان آژانس شد تا جايى كه پيونگ يانگ با حركتى غيرقابل انتظار غرب در سال ۲۰۰۶ دست به آزمايش هسته اى زد. بدين ترتيب ملاحظه مى شود كه گزاره هاى بى اعتمادى نيز همچنان جدى هستند اما باوجود اين، ظاهرا كره شمالى قدمى در راه اعتمادسازى برداشته است. به اعتقادكارشناسان، تا زمانى كه آمريكا به تحركات جاسوسى و فعاليت هاى نظامى خود در منطقه شبه جزيره كره ادامه مى دهد، حل و فصل كامل مسأله هسته اى كره شمالى و عارى ساختن منطقه از سلاح اتمى، به راحتى محقق نخواهد شد. با اين ملاحظات است كه مى توان نتيجه گرفت قطار اعتمادسازى هرچند به راه افتاده است اما اين اعتمادسازى با احتياط بيش از حد دو طرف همراه است و معلوم نيست به اين زودى ها به سرمنزل مقصود برسد.
پنجشنبه 13 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]