تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835011425
حدود امر به معروف و نهی از منکر مشخص نشده
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - اسدالله بادامچیان مهمترین مساله مغفول مانده در مساله امر به معروف و نهی ازمنکر تعیین حدود آن در نظام ولایی جمهوری اسلامی است. نگاهی به تاریخ اسلام نشان می دهد عباسیان گروهی بودند که به اسم اهل بیت وارد حکومت شدند اما خود آنان اهل منکرات بودند، گرچه نامشان اسلامی بود. در دوره عباسی امور حسبیه وجود داشت و حکومت کاری به دین نداشت و مردم هم می دانستند که ظاهر حکومت دینی است اما باطن فاسدی دارد. البته توده عادی مردم به قوانین مربوط عمل می کردند و در درون خودشان هم امر به معروف و نهی از منکر را اجرا می کردند و نسبت به مساله حکومت هم می دانستند، این امر هیچ فایده ای ندارد. پس در حقیقت، تکلیف روشن بود و توده مردم در امر به معروف حدودی داشتند که حدود حکومتی بود و آنها در آن دخالت نمی کردند چون در آن صورت سر و کارشان با دستگاه عباسی بود. حکومت هم در اموی که ما تحت عنوان حرام می شناسیم وارد نمی شد. در دوران معاصر نیز، حکومت پهلوی، کاملا ضد اسلامی بود. در آن دوران امر به معروف یک بخش عمومی مردمی داشت و یک بخش هم مقاومت ضد حکومت طاغوت به این لحاظ، متدینین از رادیو و تلویزیون استفاده نمی کردند یا برخی مغازه داران به افراد بی حجاب جنس نمی فروختند. اما در هر صورت در هر خیابانی مشروب فروشی وجود داشت و کسی هم نمی توانست کاری بکند. با وقوع انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی همه چیزش امر به معروف است و نهی از منکر و با توجه به حکم این امر، همه می توانند امربه معروف کنند؛ از فرد عادی گرفته تا راس حکومت. بنابراین در چنین نظامی این امر یک نظام می خواهد. اینکه فرد در کجا می تواند به ولی امر مسلمین امر به معروف و نهی از منکر کند که شئونات حفظ شود؟ یا به رئیس جمهور چگونه می توان امر به معروف و نهی از منکر کرد؟ از طرفی در دستگاه های دولتی این امر را چگونه باید محقق کنند. در درون حکومت امربه معروف گونه باید انجام شود. یک کارمند در اداره چگونه می تواند امر به معروف کند. آیا امور حسبیه کفایت می کند یا شرایط عوض شده است. نکته بعد در این موضوع، شرایط امر به معروف در میان مردم است. نکته ای که در اینجا باید درباره امر به معروف مود توجه قرار بگیرد این است که می گوییم «امر» به معروف نه تذکر دادن و به فرموده امام راحل امر به معروف «قوه آمره» می خواهد. این قوه آمره چطور محقق می شود؟ آیا مردم این قوه آمره هستند یا حکومت؟ و اگر این وظیفه حکومت است حدود این آمره بودن تا کجاست؟ اگر کسی خلاف کرد که منجر به جرم شد مردم باید خودشان وارد شوند یا اینکه این وظیفه قوه قضائیه است که در این زمینه وارد شود. لذا در این امر در 31 سالی که اصل هشتم قانون اساسی مغفول مانده است مشکلات قانونی در راه امر به معروف و نهی از منکر توسط مردم وجو داشته است. یعنی اگر فردی خلافی را دید باید این را اثبات کند. اینکه حدود امر به معروف و نهی از منکر در جمهوری اسلامی چیست دولت چه کند، مردم چه کنند و نهادها و ساختارهای حکومتی چه وظیفه ای در این زمینه دارند موضوعی است که باید بدان پرداخت و حدود آن را مشخص کرد. /ش ف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 635]
-
گوناگون
پربازدیدترینها