صد سال ناتواني علم در حل معماي اسرارآميز سيبري!

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: صد سال ناتواني علم در حل معماي اسرارآميز سيبري!
صد سال قبل در 30 ژوئن 1908 انفجار اسرارآميزي در منطقه سيبري رخ داد. شدت اين انفجار برابر با هزار بمب اتمي از نوع بمب اتمي هيروشيما بود و هنوز پس از گذشت يك قرن، تحقيقات براي كشف اين راز ادامه دارد. به گزارش مهر، يك قرن قبل در سيبري روسيه انفجار مهيبي با قدرت هزار برابر بمب اتمي از نوع هيروشيما رخ داد. اين پديده پس از گذشت 100 سال همچنان به عنوان يك مسئله حل نشده علمي باقي مانده است. اين انفجار كه پديده اسرارآميز"تانگوسكا" نام دارد امروز در 30 ژوئن 2008 در شرايطي صدمين سال تولد خود را جشن مي گيرد كه فرضيه هاي بسياري در خصوص آن ارائه شده اما هنوز هيچ يك از آنها تائيد نشده اند. آيا اين انفجار در اثر برخورد يك ستاره دنباله دار و يا يك شهاب سنگ عظيم رخ داد؟ آيا اين انفجار يك گلوله طبيعي از گاز متان بود و يا همانند فيلمهاي علمي تخيلي حاصل فرود فضاپيماي بيگانگان فضايي بود؟ در مورد مسئله "تانگوسكا" در سالهاي اخير فرضيه هاي مختلفي در صفحات پر مخاطب مجلات و نشريات علمي منتشر شده است و مقالات و كتابهاي تخيلي زيادي برپايه اين پديده نوشته شده اند اما صدمين سالگرد راز "تانگوسكا" همچنان در شرايطي برگزار مي شود كه ماهيت آن هنوز سر به مهر باقي مانده است. در 30 ژوئن 1908 در ساعت 14:7 صبح زماني كه طلوع سيبري نويد بخش صبحي ديگر بود، شيي شبيه به يك ديسك خورشيدي با نوري بسيار درخشانتر از آفتاب از جهت جنوب شرقي به شمال غربي درخشيد و آسمان را مملو از پرتوهاي رنگين آبي و سفيد كرد و نواري از آتش و دود از خود برجاي گذاشت. سپس گلوله آتشين و رنگارنگ به سمت خاك فرود آمد و در افق سرخ فام قطبي ناپديد شد. بعضي از شاهدان عيني شرح داده اند كه به وضوح ديسك درخشاني را ديده اند و بعضي ديگر اذعان كرده اند كه شيي عجيب را مستقيم نديده اند و تنها آن را به صورت يك لامپ نوراني با ستوني از دود كه هوا و زمين را مي لرزاند مشاهده كرده اند. به نظر مي رسد كه اين شيي در منطقه اي غيرمسكوني در منتهاي شمال كه در نقشه هاي جغرافيايي كاملا پوشيده از آب است فرود افتاده است. اين منطقه درياچه "تانگوسكا" ناميده مي شود كه در زمستان پوشيده از يخ و برف است و دماي آن به بيش از 50 درجه زير صفر مي رسد. در اين منطقه كه در اوايل قرن گذشته بسياري از قسمتهاي آن هنوز غير قابل درسترس بود و در بخش مسكوني آن جمعيتهايي از شكارچيان كوچ نشين ساكن بودند، اين شيي شناسايي نشده فضايي را براي برخورد به زمين انتخاب مي كند كه از يك "افسردگي طبيعي" رنج مي برد. اين شي ناشناخته دقيقا در منطقه جغرافيايي 60 درجه 53 دقيقه و 9 ثانيه عرض شمالي و 101 درجه و 53 دقيقه و 40 ثانيه طول شرقي سقوط مي كند.در اثر اين برخورد در حدود 2 هزار كيلومتر از جنگلهاي توندرا در آتش سوخت و ويران شد و هزاران حيوان ساكن در اين جنگلها و بسياري از شاهدان عيني متشكل از شكارچيان و ساكنان منطقه به شدت مجروح شدند هرچند به نظر مي رسد كه اين حادثه تلفات جاني نداشته است. حتي امروز پس از گذشت 100 سال برخي از شاهدان اين پديده هنوز زنده اند. اين پديده نوراني در شعاع 600 تا 700 كيلومتر پراكنده شد و صداي حاصل از برخورد آن تا فاصله هزار كيلومتري به گوش رسيد. قدرت انفجار اين پديده در حدود 13 هزار كيلوتن بود كه اين قدرت برابر است با قدرت هزار بمب اتمي كه هيروشيما را در هم نورديد. پس از انتشار خبر اين واقعه بسياري از ستاره شناسان توضيح دادند كه احتمالا اين پديده نوعي شفق قطبي شمالي بوده كه با فعاليت خورشيد مرتبط است. تحقيقات در خصوص ماهيت اين پديده عجيب با حركت توربين جنگ اول جهاني و انقلاب بولشويكي تا سال 1921 متوقف ماند. با آغاز دوباره تحقيقات در اين زمينه و پس از شش سال بررسي دانشمندان اظهار داشتند كه احتمالا اين پديده حاصل سقوط يك شهاب سنگ عظيم بوده است اما هرگز هيچ بخشي از اين شهاب سنگ پيدا نشد و نتيجه گيري در اين مورد زماني دشوارتر شد كه حتي هيچ حفره اي كه نشان دهد در اين درياچه جرمي آسماني سقوط كرده است پيدا نشد. به همين علت فرضيه هاي اثبات نشده ديگري مثل فرود سفينه بيگانگان فضايي و انفجار يك گلوله طبيعي از گاز متان در اين مورد مطرح شد.در سال 1930 "جي. دبليو وايپل"محقق انگليسي فاز جديدي از تحقيقات را در اين زمينه آغاز كرد و موفق شد جرمي آسماني با هسته يك ستاره دنباله دار كوچك با قطر حدود 40 متر را شناسايي كند. به اعتقاد "وايپل" اين هسته ستاره دنباله دار با سرعت بسيار بالايي در اتمسفر زمين نفوذ كرده و اين انفجار مهيب را برانگيخته است.نتايج تازه ترين تحقيقاتي كه دانشمندان ناسا در روزهاي اخير و به مناسبت صدمين سالروز وقوع اين پديده در خصوص آن منتشر كرده اند نشان مي دهد كه اين پديده باوجود برجا نماندن حفره، شهاب سنگي بوده است كه هر 300 سال يكبار مشابه آن مي تواند به زمين آسيب برساند.
سه شنبه 11 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]