واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نويسنده: غازي العريضي كلاف سر در گم صلح در خاورميانه
خبرگزاري فارس: "اسرائيل" در هر حالتي در راس اولويت هاي دولت آمريكا قرار دارد و معيار برقراري روابط ميان اين كشور و ديگر كشورها و نيز ارزيابي آن از سياست هاي آنهاست و حتي نوع رژيم حاكم بر كشور مورد نظر نيز هيچ تاثيري در موضع گيري آمريكا در قبال آن ندارد.
"اسرائيل" در هر حالتي در راس اولويت هاي دولت آمريكا قرار دارد و معيار برقراري روابط ميان اين كشور و ديگر كشورها و نيز ارزيابي آن از سياست هاي آنهاست و حتي نوع رژيم حاكم بر كشور مورد نظر نيز هيچ تاثيري در موضع گيري آمريكا در قبال آن ندارد، بلكه در صورتي كه كشور مورد نظر داراي رژيم دمكراتيك، انعطاف پذير، موافق تعدد گروه هاي سياسي، پايبند به حقوق بشري، مخالف تروريسم و اشغالگري و طرفدار سازش باشد، اما مخالف سياست هاي رژيم صهيونيستي باشد، رژيمي غير قابل قبول است و بايد به بهانه هاي دمكراسي، آزادي و گسترش روابط تغيير يابد. اما در صورتي كه يك رژيم ديكتاتوري سلطه طلب ناقض حقوق بشر كه از گروه هاي تندرو نيز حمايت مي كند، بر برقراري روابط با "اسرائيل" تاكيد داشته باشد و تمامي خواسته هاي آنرا بپذيرد، رژيمي مطلوب و قابل قبول است و از سوي آمريكا مورد حمايت و قدرداني قرار مي گيرد.
از جمله آخرين اقدامات سياسي دولت آمريكا در اين زمينه مي توان به تصميم كنگره اين كشور در زمينه متهم كردن تمامي دولت هاي عربي به سركوب مطبوعات و افكار عمومي و طرفداري از "آنتي ساميسم" اشاره كرد كه از "جرج بوش" رئيس جمهور آمريكا خواسته است كه كمك هاي خود به اين كشورها را منوط به پذيرش و اجراي مفاد اين قانون از سوي آنها كند.
كنگره آمريكا همچنين رسانه هاي عربي را به "انكار هولوكاست" و "تبليغ "اسرائيل" ستيزي" محكوم كرده و دولت هاي عربي؛ حتي كشورهاي عربي طرفدار سازش در منطقه خاورميانه را به بسيج رسانه هاي وابسته به خود يا تحت حمايت شان به پخش اظهارات تند عليه رژيم صهيونيستي و يهوديان متهم و ادعا كرده است كه اين اقدامات رسانه هاي عربي مانع از به ثمر نشستن تلاش هاي صورت گرفته در زمينه سازش و تلاش هاي دولت آمريكا در زمينه حل مناقشه عربي ـ صهيونيستي مي شود. بديهي است كه اين بهانه هاي دولت و كنگره آمريكا كاملا بي پايه و اساس است؛ چرا كه چه رسانه هاي وابسته به دولت هاي عربي و چه رسانه هاي ديگر، نه تنها چنين اقدامي را انجام نمي دهند، بلكه همه آنها سعي مي كنند كه حتي الامكان هيچ نامي از ملت يهود نبرند؛ اما اين مساله به دليل همسويي آنان با يهوديان نيست، بلكه آنها با درس عبرت گرفتن!! از قطع برنامه هاي شبكه هاي عربي و به ويژه لبناني در اروپا و آمريكا، سعي دارند مانع از قطع برنامه هاي خود در قالب تروريسم فكري و رسانه اي رژيم صهيونيستي شوند كه در راستاي آن اين رژيم تلاش مي كند تمامي كشورها را به حمايت از خود وادار كند.
مساله ديگري كه در اين زمينه مطرح مي شود اين است كه هيچيك از اين رسانه هاي عربي و غير عربي "هولوكاست" را انكار نمي كند، اما سوال آنها اين است كه آيا اين فلسطينيان بودند كه هولوكاست را عليه يهوديان انجام دادند؟ چرا عاملان اصلي هولوكاست در قبال آن مجازات نمي شوند؟ چرا بايد ملت فلسطين در طول 60 سال گذشته به اشكال مختلف اعم از كوچ اجباري، كشتار، تخريب و مصادره اموال، زندان، مجازات دسته جمعي، ظلم، ترور و اقدامات نژاد پرستانه بهاي گناه ناكرده خود را بپردازند؟ مساله جالب در اين زمينه اين است كه نه تنها هيچ كسي از حقوق فلسطينيان دفاع نمي كند، بلكه همگان به هر نحو ممكن سعي در حمايت از رژيم صهيونيستي براي اجراي هولوكاست هاي آشكار خود عليه عرب ها و به ويژه فلسطينيان دارند.
البته دولت آمريكا به همين راحتي اجازه اظهار نظر آزادانه درباره اقدامات و سياست هاي خود را به كسي نمي دهد، بلكه هر كسي را كه تحت تاثير رسانه هاي كشورهاي عربي قائل به ناكامي آن در برقراري صلح در منطقه يا پيشبرد آن باشد، دروغگوي بزرگ معرفي مي كند.
سوالي كه درباره اعلان كنگره آمريكا مبني بر تلاش اين دولت براي برقراري صلح در منطقه مطرح مي شود اين است كه اولا اين مساله خود جاي سوال دارد كه آيا دولت آمريكا واقعا خواهان برقراري صلح و آرامش در منطقه خاورميانه است يا نه؟ و آيا صلح در منطقه خاورميانه با طرفداري و حمايت از رژيم صهيونيستي كه خود دشمن درجه يك صلح و عامل تمامي مناقشات عربي ـ صهيونيستي است، محقق مي شود؟ شايد بتوان اين سوال را به شكل ديگري نيز مطرح كرد و آن اينكه آيا با وجود نقض حقوق حقه ملت فلسطين و حمايت آمريكا از تروريسم سازمان يافته بين المللي كه رژيم صهيونيستي با استفاده از كمك هاي مالي و سلاح هاي آمريكا در منطقه اجرا مي كند، تحقق صلح در منطقه خاورميانه ممكن است؟
اما در ارتباط با كذب بودن ادعاهاي كنگره آمريكا در زمينه حمايت دولت اين كشور از آزادي بيان و آزادي فعاليت مطبوعات و اصحاب رسانه ها نيز بايد از نمايندگان كنگره اين سوال را پرسيد كه آيا اقدامات دولت آمريكا در عراق را فراموش كرده اند؟ چند نفر از خبرنگاران و اصحاب مطبوعات و عكاسان به دست نيروهاي آمريكايي در عراق كشته شده اند؟ يا اينكه رئيس جمهور آمريكا در طول اين مدت چند بار تهديد كرده است كه پايگاه هاي خبري كشورهاي عربي را تنها به دليل انتقال واقعيت ها و ابراز نظرات خود و ديگر شهروندان عرب مورد حمله قرار خواهد داد؟ و چند تا از پايگاه هاي عربي به همين دليل از سوي آمريكايي ها مورد تهديد يا اعمال فشار قرار گرفته اند؟
سوال ديگري كه بايد در اين زمينه مطرح كرد اين است كه تاكنون چند نفر از فعالان خارجي و آمريكايي عرصه رسانه تنها به دليل مخالفت با تروريسم و اعتراض نسبت به كشتار و محاصره و آواره و زنداني كردن ملت فلسطين كشته شده اند؟ آمريكا در مقابل اين اقدامات چه كاري كرده است؟ آيا از شهروندان خود دفاع كرده است؟ و آيا مساله مهم براي آمريكا حمايت از آزادي بيان بوده است يا حمايت از اقدامات تروريستي رژيم صهيونيستي؟
بهتر است سري هم به لبنان بزنيم. آمريكا در لبنان چه كاري در زمينه حمايت از آزادي بيان و آزادي مطبوعات انجام داده است؟ چگونه پايبندي خود به آزادي را اثبات كرده است؟ رژيم صهيونيستي بارها لبنان را مورد حمله قرار داده است، اما با اين وجود، آمريكا به حمايت هاي سياسي، ديپلماتيك، مالي، نظامي و امنيتي خود از اين رژيم در شوراي امنيت سازمان ملل متحد و در هر جاي ديگر ادامه داده است و ما تاكنون نشنيده ايم كه يك آمريكايي از اقدام اسرائيل در حمله به دفاتر شبكه هاي تلويزيوني لبنان انتقاد بكند؟ حتي كشتار خبرنگاران و عكاسان و اصحاب مطبوعات به دست نظاميان ارتش صهيونيستي نيز باعث اين نشده است كه آمريكايي ها از اين رژيم انتقاد بكنند. پس كجاست آن حمايت از آزادي بيان كه كنگره اين كشور از آن دم مي زند؟
آمريكا بار ديگر نشان مي دهد كه خواهان صلح در منطقه خاورميانه نيسيت و نمي خواهد به واقعيت هاي موجود در اين منطقه اعتراف كرده و از تجارب دولت هاي گذشته؛ به ويژه دولت كنوني كه چند ماه بعد عمر آن به پايان مي رسد، درس عبرت بگيرد.
دولت آمريكا پس از حوادث 11 سپتامبر سال 2001 چندين تن از مقامات خود را تغيير داده است تا بدين ترتيب بتواند وجهه خود را در ميان افكار عمومي جهان بهبود ببخشد، اما با اين وجود هيچ طرفي از اين مساله نبسته است. بنابراين بايد به اين مساله توجه داشته باشد كه تنها راه تغيير وجهه آن در خارج، تغيير سياست هاي خود است.
...............................................................................
منبع: مركز اطلاعرساني فلسطين
سه شنبه 11 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]