؛ مدافع بزرگ واقعه غدير

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: آشنايي با انديشمندان جهان اسلام / علامه امينيعلامه «اميني»؛ مدافع بزرگ واقعه غدير
گروه انديشه: علامه «اميني» با تأليف كتاب «الغدير» بيشترين خدمت را به حريم ولايت انجام داد و در اين راه زحمات فراواني را به جان خريد.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، 38 سال پيش، 12 تير ماه سال 1349 هجري شمسي، علامه «عبدالحسين اميني»، مؤلف كتاب ارزشمند «الغدير» ديده از جهان فرو بست. ايشان بعد از اتمام تحصيلات مقدماتي در زادگاهش تبريز، عازم نجف اشرف شد و به واسطه بهره‌گيري از جلسات درس و بحث علمايي چون شيخ عبدالكريم حائري و ميرزا محمدحسين نائيني اجازه اجتهاد را دريافت كرد.

نخستين اثر علامه اميني، «شهداءالفضيلة» نام دارد، اما ارزشمندترين اثر اين عالم ارجمند «الغدير» است كه براي تأليف آن رنج سفرهاي متعدد به هند، تركيه، سوريه، مصر و عراق را بر خود هموار ساخت تا از منابع و مآخذ آن‌ها استفاده كند. علامه اميني خود درباره نگارش اين اثر گفته است: «عشق و محبت به اميرالمومنين علي(ع) مهم‌ترين انگيزه من براي تأليف اين كتاب بوده است.»

از ديگر آثار ايشان «حواشي بر رسائل و مكاسب» آيت‌الله شيخ مرتضي انصاري و تفاسير متعدد بر برخي از آيه‌هاي مبارك قرآن مجيد را مي توان ذكر كرد كه امروزه از مراكز مرجع علما به شمار مي‌رود.

معظم له دانشمندي كامل، مجتهدي فاضل، متتبعي ماهر و محدثي عالم به علم رجال و حديث بود. علامه در فضائل اخلاقي، زهد، ورع، تقوي، صبر، استقامت، ايمان و قبول تحمل رنج‌ها در راه اسلام و حقايق دين خدا، محققي كم‌نظير بود.

اين عالم رباني در سال 1320 در شهر تبريز ديده به جهان گشود و از آغاز زندگي با نبوغي خاص، حافظه قوي و سرعت انتقالي عجيب در درك مسائل ديني، پيشرفت كرد و پس از پيمودن مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول، رهسپار نجف اشرف شد و سال‌ها از محضر آيات عظام حاج سيدمحمد فيروز آبادي، حاج سيدابوتراب خوانساري، آيت‌الله نائيني و حاج ميرزا علي شيرازي به مراتب كمال و دانش‌هاي اسلامي نائل شده به درجه اجتهاد و استادي ارتقا يافت.

علامه قسمت زيادي از سنوات عمر شريفش در جمع‌آوري احاديث نبوي و استنساخ از كتب مشهور عامه و مقبول مسلمين صرف شد و ضمن مسافرت به كشورهاي اسلامي به ديگر كشورهاي آسيا و آفريقا مسافرت كرد و دائرة‌المعارفي به نام الغدير به رشته تحرير درآورد. كتاب الغدير بالغ بر بيست مجلد، مجموعه‌اي از احاديث نبوي و دائرة‌المعارفي در تاريخ زندگي معصومين(ع) و شرايط تصدي امر خلافت و اين‌كه ائمه معصومين(ع) واليان امر الهي پس از رسول گرامي اسلام(ص) هستند، است.

كتاب الغدير به سبك زيبا از طريق احاديث معتبر صحاح ستة و كتب معروف عامه اثبات وصايت و خلافت بلافصل خيرالاوصيا، مولاي متقيان اميرمؤمنان ارواحنا له الفدا را به طرز جالبي مدلل كرده و به اثبات مي‌رساند، كه مطالعه امثال اين كتب براي عموم مسلمانان جهان ضرورت دارد. مرحوم علامه اميني غير از كتاب الغدير، كتاب «سيرتنا و سنتنا» را نيز به رشته تحرير درآورده است. كتاب الغدير توسط آيتالله واحدي و «شهداءالفضيلة» توسط جلال‌الدين فارسي به فارسي ترجمه شده است.

علامه كتابخانه معظمي بالغ بر چهل هزار جلد كتاب در نجف اشرف تأسيس كرد و آن را براي جهان اسلام به نام كتابخانه اميرالمؤمنين(ع) وقف بر عموم كرد. علامه يكي از فرزندان خلف اميرالمؤمنين علي(ع) بود كه توانست با اقدامات خدا پسندانه خود نظر اولياي بزرگ مذهب را به خويش جلب كند.

علامه اميني در رابطه با دست‌يابي به يكي از كتب مورد نيازش براي تأليف كتاب «الغدير» مي‌نويسد: «در يك شب جمعه زائر حرم حضرت اميرالمؤمنين(ع) بودم، مشغول زيارت و دعا بودم و از خدا مي‌خواستم به خاطر حضرت امير(ع) كتاب «درر السمطين» كه در آن زمان كمياب بود و در تكميل مباحث كتاب الغدير نياز داشتم براي من مهيا كند. در اين زمان يك عرب دهاتي براي زيارت حضرت(ع) مشرف شد، و از حضرت(ع) مي‌خواست كه حاجت او را برآورده كند و گاوش را كه مريض بود شفا دهد.

يك هفته گذشت و من كتاب را پيدا نكردم، بعد از يك هفته دوباره براي زيارت مشرف شدم. از حسن اتفاق وقتي كه مشغول زيارت بودم، ديدم همان مرد دهاتي به حرم مشرف شد و از حضرت تشكر مي‌كرد كه حاجت او را برآورده كرده. وقتي من كلام آن مرد را شنيدم محزون شدم چون ديدم امام حاجت او را برآورده كرده بود، ولي حاجت مرا برآورده نكرده است. خطاب به حضرت گفتم: جواب اين مرد دهاتي را دادي و حاجتش را برآورده كردي! و من مدتي است متوسل مي‌شوم به خدا، و شما را شفيع قرار مي‌دهم كه آن كتاب را براي من مهيا كنيد ولي آن كتاب مهيا نشده. آيا من كتاب را براي خودم مي‌خواهم؟ يا به خاطر كتاب شما، الغدير؟ گريه كردم، از حرم بيرون آمدم آن شب از ناراحتي چيزي نخوردم و خوابيدم.

در عالم خواب ديدم مشرف به خدمت حضرت امير(ع) شده‌ام، حضرت(ع) به من فرمودند: «آن مرد ضعيف‌الايمان بود و نمي‌توانست صبر كند.» از خواب بيدار شدم و صبح سرسفره بودم كه در زده شد. در را باز كردم، ديدم همسايه‌اي كه شغلش بنايي بود داخل شد و سلام كرد، ‌سپس گفت: «من خانه جديدي خريده‌ام كه بزرگ‌تر از اين خانه است و بيشتر اساس خانه را به آن‌جا نقل داده‌ام، اين كتاب را در گوشه خانه پيدا كردم، خانمم گفت: اين كتاب به درد شما نمي‌خورد و شما آن را نمي‌خواني آن را به همسايه‌مان شيخ عبدالحسين اميني هديه كن شايد او استفاده كند.» من كتاب را گرفتم و غبارش را پاك كردم، ديدم همان كتاب خطي «درر السمطين» است كه دنبالش بودم.»

اگر علامه اميني، سال‌ها رنج و زحمت و صدمات گوناگون ديد، در عوض از سرمايه عمر خود به نفع اسلام و مسلمين و به نفع فرداي خويش حداكثر استفاده را كرد. در اواخر عمر به كسالت و مرض ممتدي گرفتار بود كه گاه بهتر مي‌شد. معظم له دانشمندي متين، باوقار و صبور و شاكر بود. پيكري از فضائل عالي انساني بود. فكر و ذكرش رضاي خدا و متذكر آلاي الهي بود.

او نمونه و الگوئي از شاگردان عالي مكتب جعفري و تشيع علوي بود. متأسفانه سرانجام اين آيت الهي و عالم رباني در آخر ربيع الاول سال 1390 در تهران بعد از مدت‌ها كسالت وفات كرد. جنازه او در نجف اشرف در كنار جدش خيرالاوصياء(ع) در حجره‌اي در كتابخانه شخصي او به خاك رفت، روانش شاد و ذكرش مدام گرامي باد.*

* منابع: پايگاه‌هاي اطلاع‌رساني انديشه قم، شعائر و صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران.
سه شنبه 11 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 338]