واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: ... و اسپانيا ملت شد
گروه ورزشي،فرزاد حبيب اللهي ؛اگر سينما كارخانه روياسازي است فوتبال مزرعه رويا پردازي است. مزرعه يي كه وقتي بذر رويا روي آن مي پاشي، چند سال بعد ممكن است ميوه درشت واقعيت را بچيني. وودي آلن كه خودش يك ستاره در روياسازي است در مراسم اسكار حاضر نمي شود و نمي خواهد جايزه بگيرد چون در روياي سينما، رقابت و رقابت جويي واقعي را نمي پذيرد و پيروزي و پيروزي طلبي در هنر را نفهميدني مي داند. در سينما، رويا تا ابد رويا مي ماند و كسي از خواب نمي پرد؛اما يكشنبه شب 29 ژوئن 2008 ايكر كاسياس به جامي بوسه مي زند كه واقعيت دارد و ميوه روياهاي دورش است.كاسياس جام را بالاي سر برده و فرياد مي زند. اين لحظه ماندني «تعبير رويا» است؛ لحظه يي كه تنها فوتبال مي تواند در آلبوم تاريخ، ثبتش كند. آراگونس 69 ساله كه تنها چهار سال از وودي آلن كوچك تر است درآخرين سال هاي پركاري مغزش، رويايي را به چشم مي بيند كه تا دو هفته قبل در ذهن همه مردم جهان، نديدني به نظر مي رسيد. اسپانيا كه سال هاست انگ دولت بودن و ملت نبودن را بر پيشاني دارد ديشب پس از 44 سال،دوباره بيخوابي را تجربه كرد. مادريد كه لقب «شهر نيمه شب ها» را كنار اسمش دارد ديشب شهر «نيمه شب تا خود صبح» شد. شايد ديشب يگانه زماني بود كه كاتالان ها و باسكي ها ، احساس مشتركي با دولت دوستان اسپانيا داشتند.يگانه شبي كه اسپانيايي ها لذت ملت بودن را چشيدند. صحنه سوپر اسلوموشن دقيقه 90 كه دست هاي دراز شده و ملتمسانه اشتايگر به سمت روبرتو روزتي را به تصوير كشيد پايان داستان 44 ساله اسپانيا بود. از 1964 دور مانده بودند از جامي كه لذت ملت بودن را به هر قهرماني مي دهد. پير فرزانه با آنگلا مركل دست مي دهد، دست هاي ساپاته رو را مي فشارد و در آستانه 70 سالگي، محصول مزرعه يي را برداشت مي كند كه مزرعه روياپردازي است.كاسياس فرياد مي زند، يك كاتالاني در آغوش يك مادريدي است و پير فرزانه جامي را لمس مي كند كه از كودكي آرزويش را داشت؛ جامي چند كيلويي كه دولتي را براي يك شب، تبديل به ملت مي كند.حالا دقيقه 33 فينال يورو 2008 براي پدر كاتالاني كه از فرزندش مي خواهد به زبان زادگاهش حرف بزند همانقدر ارزش دارد كه براي خانواده سلطنت دوست مقيم مادريد. گل فرناندو تورس بهترين پايان بندي ممكن براي فيلم سينمايي آراگونس بود؛ مردي كه هيچ لحظه نابي را به تصويربردارها نمي دهد و چهره و استيل يك ستاره كلاسيك را ندارد؛ اما يك كشاورز صبور است.كشاورزي كه سال ها خشكسالي را تحمل كرد تا در يك قدمي عدد ترسناك 70، محصولي تاريخي برداشت كند. ديشب، شب روياپردازي بود؛ شبي كه فرياد كاپيتان كاسياس، قدرت فوتبال در كنار هم نشاندن رويا و واقعيت را نشان داد. پير فرزانه با آنگلا مركل دست مي دهد، دست هاي ساپاته رو را مي فشارد و بعد مي ايستد و چشم هايش را مي مالد. نه بيدار است. فوتبال، هم رويا دارد، هم بيداري.
دوشنبه 10 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]