واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: خوشه خشم را بچين!
خشم، احساسي است كه به صورت جسماني و هيجاني ابراز ميشود. خشم، واكنش طبيعي ارگانيسم نسبت به شرايطي است كه فرد دچار ناكامي ميشود. اين احساس ميتواند از يك احساس خفيف و ناخوشايند تا يك احساس شديد عصبانيت باشد. وقتي شدت خشم خيلي زياد باشد، به كرات اتفاق بيفتد و نحوه ابراز خشم توسط فرد مناسب نباشد، ميتواند مشكلساز شود.
هر فردي در هنگام عصبانيت علائمي مانند: افزايش ضربات قلب و فشارخون، تغيير رنگ چهره، تغيير تنفس، مقبض شدن عضلات، گشاد شدن مردمك چشم، داغ شدن يا يخ كردن و بيحس شدن برخي قسمتهاي بدن را تجربه ميكند. موردي كه مهم است، ترتيب ظهور اين علايم است.
اولين علامتي كه هنگام خشم در شما به وجود ميآيد كدام است؟ علايم بعدي كداماند؟ از زمان ظهور كدام علامت به بعد است كه ديگر كنترل خشم سخت ميشود؟
عامل اصلي در تمام موارد خشم، ناكامي است. يعني اينكه فرد به دلايلي نتوانسته به خواسته خود برسد. عللي كه معمولاً افراد براي خشم خود بيان ميكنند شامل: مسخره يا تحقير شدن، مورد ظلم واقع شدن، گول خوردن، قطع شدن يك كار مورد علاقه، مورد بياعتنايي يا بيتوجهي قرار گرفتن و آسيبديدن از طرف ديگران است. گاهي ما رفتارهاي پرخاشگري خود را به طور مستقيم نشان نميدهيم. يعني به ظاهر هيچ رفتار پرخاشگرانهاي انجام ندادهايم، در حالي كه به طريق غيرمستقيمي به فرد آسيب ميزنيم (رفتار پرخاشگرانه منفعل). برخي از افراد عليرغم احساس خشم، كاري نميكنند كه به فرد مقابل آسيب بزنند، ولي احساس خود را نشان داده و خواسته خود را ابراز ميكنند (رفتار قاطعانه). رفتارهاي قاطعانه، رفتارهايي هستند كه فرد با استفاده از آن احساس و خواسته خود را ابراز ميكند، بدون اينكه به حقوق ديگران لطمهاي بزند.
شيوههاي عملي كنترل خشم
1ـ آرامسازي: شما ميتوانيد از هر يك از تكنيكهاي آرامسازي كه بخواهيد، استفاده كنيد. تمرينات يوگا، تمركز ذهن و تنفس عميق و... ميتوانند مفيد باشند.
2ـ تغيير خودگوييهاي منفي: تفسير ما از موقعيت و آنچه كه به خود ميگوييم، ميتواند باعث خشم يا آرامش ما شود، بنابراين هنگام خشم به آن چه كه به خود ميگوييد توجه كنيد.
دقت كنيد كه آيا ميتوان نوع ديگري به موضوع نگاه كرد؟ (مثلاً به جاي خودگويي منفي: بايد داد بزنم تا حساب ببرد. خودگويي مثبت: بايد به او نشان بدهم كه ناراحت شدهام، ولي نه با داد زدن)
3ـ حل مشكل: گاهي علت خشم ما يك موضوع واقعي است و خشم، واكنشي طبيعي نسبت به آن است، ولي اگر تسليم خشم خود شويم، ممكن است رفتارهايي انجام دهيم كه مشكل را پيچيدهتر كند. مهارت حل مسأله، يافتن بهترين راهحل براي چنين مشكلهايي را ميآموزد.
4ـ ايجاد تغيير در محيط: گاهي عوامل موجود در محيط بر ميزان خشم ما تأثير ميگذارد.
پس اگر عصباني هستيد، سعي كنيد برخي عوامل محيط را تغيير بدهيد (مثلاً براي كاهش سروصدا، تلويزيون يا راديو را خاموش كنيد، نور را تنظيم و اطراف خود را مرتب كنيد.) گاهي نيز ترك موقعيت مؤثر است. به خصوص اگر احتمال ميدهيد ادامه حضور شما باعث درگيري شود.
5 ـ خشم خود را به شيوة سازگارانهاي ابراز كنيد: كنترل خشم به اين معني نيست كه اصلاً خشم خود را نشان ندهيد، بلكه شامل ابراز خشم به شيوهاي سازگارانه است. رفتار قاطعانه (جرأت مندانه) رفتارهايي هستند كه فرد با استفاده از آن احساس و خواسته خود را ابراز ميكند، بدون اينكه به حقوق ديگران لطمهاي بزند.
تكنيك تنفس عميق
1ـ سعي كنيد يك اتاق ساكت و جايي براي نشستن پيدا كنيد.
2ـ در يك وضعيت راحت بنشينيد، دستها و پاهايتان را به صورت آزاد قرار دهيد. نبايد دستها و پاهايتان روي همديگر قرار گيرند.
دستهايتان را به وضعيتي راحت روي شكم خود بگذاريد.
3ـ از طريق بيني خود عمل «دم» را انجام داده و تا 4 بشماريد.
در اين شرايط داخل شكم خود را با هوا پر كنيد، بطوري كه دستهايتان كه روي شكم قرار دارد، بالا بيايد نبايد ريههايتان را منبسط كنيد.
4ـ در حالي كه از 1 تا 6 ميشماريد، عمل «بازدم» را از طريق دهان انجام دهيد و هوا را خارج كنيد.
5 ـ براي آرام شدن، اين مراحل را 10 بار انجام دهيد، وقتي ميخواهيد تنفس عميق را به عنوان يك تمرين روزانه انجام دهيد، ميتوانيد آن را 10 تا 15 دقيقه طول دهيد.
قبل از هر عكسالعملي حاكي از خشم، نفس عميق كشيدن، يك جمله را زمزمه كردن، يك دعا را نجوا كردن، يك بيت شعر را خواندن، چند قدم راه رفتن، ايستادن يا نشستن، مقداري آب نوشيدن، آبي به سر و صورت زدن و... ميتواند در كاهش شدت خشم مؤثر باشد.
گردآوري: شكرانه زارعي
شنبه 8 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]