واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: گفتوگو با مديركل دفتر امور آسيبديدگان سازمان بهزيستي كشور؛اورژانس اجتماعي؛ رويايي كه دير تعبير ميشود - مريم پاپي
اشاره: اورژانس اجتماعي، طرحي كه با تبليغات بسيار، خود را تكميل ميكند، به زعم بسياري از كارشناسان، حركت نمادين و نمايشي بيش نيست. اين طرح در چند مرحله اجرا ميشود؛ مرحله اول، فعاليت مراكز مداخله در بحران (اورژانس اجتماعي) كه چند سالي است راهاندازي شدهاند، مرحله دوم خط تلفني كه با رندترين شماره ممكن 1233)، بايد بيش از اينها جاي خود را در بين مردم باز ميكرد و مرحله سوم فعاليت 50 خودروي اورژانس اجتماعي در شهر تهران كه قرار است تا پايان امسال به 100 دستگاه افزايش يابد.
چشمانداز آينده اين طرح نيز هماهنگسازي همه نهادهاي فعال در زمينه خدمات اورژانسي از جمله آتشنشاني، اورژانس پزشكي، اورژانس اجتماعي و... است. درباره امكانات ساماندهي افراد پذيرششده در اين اورژانس، مجوز قانوني ورود به حريمهاي خصوصي كه مواردي همچون كودكآزاري بيشتر در آنها اتفاق ميافتد، دارا بودن نيروي انساني كافي و با تجربه براي استقرار در ميادين اصلي شهر و.... از جمله مواردي است كه انجمن مددكاري ايران را به واكنش واداشته است. در عين حال، موضع مسوولان نسبت به اين اورژانس، ياد كردن از آن به عنوان بهترين خدمت و انتشار خبر ثبت جهاني شرايطي را به وجود آورده كه حساسيتها و انتقادات مطرح شده درباره اين اورژانس را بالا برده است. براي روشن شدن كاركردها و تواناييهاي واقعي اورژانس اجتماعي ابهامات موجود را با حسن موسويچلك، مديركل دفتر امور آسيبديدگان سازمان بهزيستي كشور، مطرح كردهايم.
وزارت رفاه اعلام كرده كه براي ثبت جهاني اورژانس اجتماعي تلاش ميكند. اين اورژانس قرار است از سوي چه نهادي به ثبت برسد؟
اورژانس هنوز ثبت نشده. من خبر وزارت رفاه را نديدهام اما بر خاص بودن بسته خدماتي اورژانس اجتماعي تاكيد دارم. خاص بودن اين بسته به معناي آن نيست كه هيچ جزئي از آن را هيچ كجاي دنيا ندارند، بلكه اين نوع بسته خدماتي منحصر به فرد است.
علاوه بر اين، گفته شده كه اورژانسهاي اجتماعي ساير كشورها فقط در حوزه پزشكي و روانشناسي است، در صورتي كه در حوزه مددكاري هم نمونههايي از اورژانس اجتماعي را در ساير كشورها ميبينيم.
خيلي كم است. اين بسته كه ما داريم كمتر وجود دارد.
پس كمتر وجود دارد، نه اينكه اصلاً وجود نداشته باشد.
اگر ميگوييم كمتر وجود دارد به اين دليل است كه ممكن است جايي اين بسته ارائه شود و ما ندانيم، اما بررسيهاي ما نشان ميدهد اين بسته با 4 فعاليتي كه ما داريم، وجود ندارد.
شما چند كشور را مورد بررسي قرار دادهايد؟
بيشتر كشورها را بررسي كردهايم و چنين بسته خدماتي در آنها نبود. هنوز هم جايي بسته ايران را به ثبت نرساندهايم، در برنامههايمان هست كه در نشستهاي بينالمللي و تعاملي كه با خارج از كشور داريم، آن را به ثبت برسانيم، ولي اينكه الان ثبت شده باشد، من كه مدير دفتر آسيبديدگان اجتماعي هستم خبر ندارم. خبري كه وزارت رفاه منتشر كرده را هم نديدهايم.
آقاي سيدمحمدي، معاون اجتماعي سازمان بهزيستي، گفته بود كه اگر خودروهاي اورژانس اجتماعي كم بيايد، از ساير خودروهاي در اختيار اين سازمان براي ارائه خدمات اورژانس اجتماعي استفاده ميشود، در حالي كه بهزيستي خودش كمبود خودرو دارد، از كجا خودروي اضافه پيدا ميكند، علاوه بر اين، تيمي كه بايد در خودروها مستقر باشد چه ميشود؟
اينكه بهزيستي كمبود خودرو دارد يا نه را بايد از معاونت پشتيباني سوال كنيد. منتها مساله اين است كه با 100 ماشيني كه قرار است امسال در اختيار اورژانس قرار گيرد، اورژانس اجتماعي فراگير نميشود.
شما از پيش از شروع به كار اورژانس ميدانستيد كه اين محدوديت تا اطلاع ثانوي وجود دارد؟
قول دادهاند كه چند خودروي ديگر هم اضافه شود.
در آن صورت اورژانس اجتماعي ميتواند شهرستانهاي كوچك را هم پوشش دهد؟
اعتقاد ما اين است كه در يك برنامهريزي زماني در قالب برنامه ويژهاي كه براي اين اورژانس داريم، ميتوانيم در مرحله اول تمام شهرهاي بالاي 100 هزار نفر را پوشش دهيم. البته اين زمان ميبرد. كار مقداري بايد جلو برود تا ما خودمان را بشناسيم، نقاط قوت و ضعفمان را پيدا كنيم. زيرساختها آماده شود، چه از نظر فضا، چه از نظر نيروي انساني و ساختار سازمان و چه از نظر اعتبارات و داشتن رديف خاص و از همه مهمتر قانون اورژانس اجتماعي. منتها اتفاقي كه افتاده اين است كه ماشينها استاندارد و يكدست شده و پيگيري در اين حوزه نسبت به گذشته فراگيري بيشتري خواهد داشت.
فاز اول اين طرح تا چه زماني ادامه دارد؟
مرحله اول، آمادگي زيرساخت و تهيه اين 100 ماشين بود. دستورالعمل اورژانس نوشته و ابلاغ شده، اما قطعا اين دستورالعمل در فرآيند كار ممكن است نياز به اصلاح داشته باشد. مرحله بعد اصلاح ساختار يا پيشبيني رديف خاص در قالب تقويت و توسعه اورژانس اجتماعي در بودجه سالانه سازمان بهزيستي است. بالاخره وقتي بحث اورژانس اتفاق ميافتد مراجعان و خدمتگيرندگان از سازمان افزايش پيدا ميكنند. طبيعتا به همان نسبت هم بايد ساختار و بودجه تغيير كند. من به عنوان يك كارشناس در حوزه اجتماعي اين اعتقاد را دارم، حداقل 5 سال زمان نياز دارد.
يعني 5 سال نياز دارد كه بتواند روستاها را هم پوشش دهد.
تا بتواند فراگير شود.
اما بخش عمده آسيبهاي ما را خودسوزي و مسائلي كه در روستاها اتفاق ميافتد تشكيل ميدهد كه پاي اورژانس اجتماعي به آن مناطق نميرسد.
پايگاههاي خدمات ما ميتوانند بعدها اين نقشها را ايفا كنند.
يعني روستاها در اولويتهاي برنامه 5 ساله شما هم نيستند؟
چرا. وقتي ما ميگوييم فراگير شود، يعني همه مناطق را پوشش دهد. منتها اين كار نياز به امكانات و اصلاح ساختار تشكيلاتي سازمان دارد.
ساختار چه ايراداتي دارد؟
يكي از اشكالات، نيروي انساني است.
مددكاراني كه در خودروهاي اورژانس اجتماعي هستند، چند سال سابقه كار دارند؟
در هر ماشين و در هر شيفت، يك روانشناس، يك مددكار و يك راننده هست. يكسري نيروهاي قديمي و يكسري نيروهاي جديد هستند، اما همه نيروها از دانشگاهفارغالتحصيل ميشوند.
بقيه اشكالات تشكيلات كه به آن اشاره ميكرديد چيست؟
بحث بعدي، مساله قانون است. به دليل ماهيت فرابخشي آسيبهاي اجتماعي، كار در حوزه اورژانس هم فرابخشي است. اين مستلزم آن است كه قانوني وجود داشته باشد كه از ضمانت اجرايي بيشتري برخوردار باشد. چون در بحث اورژانس قواي مقننه، مجريه و قضاييه بايد دخالت كنند، اگر قانون در مجلس تصويب شود، اورژانس زودتر ميتواند به اهداف و فراگيرياي كه بايد داشته باشد، برسد. قطعا در اصلاح ساختار و تامين بودجه هم تمهيدات لازم اتخاذ خواهد شد.
يكي از مسائل هم اين است كه مسوولان بهزيستي اعلام كردهاند، اگر همه نهادها با ما همكاري كنند، موفق ميشويم، چرا اين اگرها و تمهيداتي كه بايد انديشيده شود قبل از راهاندازي اورژانس لحاظ نشده است؟
در بخشهايي اين تمهيدات اتخاذ شده؛ مثلا با قوه قضاييه تفاهمنامه داريم. اين به معناي آن نيست كه هيچ كاري انجام نشده است.
تفاهمنامه خاصي براي اورژانس به امضا رسيده يا تفاهمنامه حوزه آسيبهاي اجتماعي است كه به فعاليتهاي اورژانس تعميم پيدا ميكند؟
در مواردي كه در اورژانس اجتماعي پيگيري ميكنيم، تفاهمنامهاي با قوه قضاييه داريم. در تفاهمنامهاي كه در سال گذشته نوشته شده، عنوان اورژانس نيامده، اما به همه موارد مربوط به اورژانس اشاره شده است. امسال با توجه به اينكه اورژانس اجتماعي فعال شده، تفاهمنامه جديد را با محوريت اورژانس اجتماعي صادر ميكنيم، گرچه ممكن است تفاوت زيادي با تفاهمنامه سال قبل نداشته و فقط تكميل شده باشد، يعني ممكن است بخشي از مواردي كه سال گذشته به آن اشاره نشده بود، افزوده شده باشد.
با توجه به اينكه آمارها نشان ميدهد بيشترين كودكآزاريها توسط خانواده صورت ميگيرد، اگر كودكي به شما تلفن بزند و بگويد مورد آزار اعضاي خانوادهاش قرار ميگيرد، شما اجازه قضايي ورود به خانواده را داريد؟
بستگي به نظر قاضي دارد، بعضي قضات حكم به ورود به منزل ميدهند.
اما اگر مددكاران منتظر اجازه صدور حكم قاضي بمانند، ديگر كار اورژانسي انجام نميدهند!
در صورت تصويب آن قانون، همين اتفاق ميافتد. در حال حاضر در دفتر حمايت از زنان و كودكان دادگستري بسياري از استانها يكي از نيروهاي ما مستقر است. بايد از قوه قضاييه تشكر كنيم كه به ضرورت اورژانس اجتماعي پي برده و امكاناتي را براي ما فراهم كرده تا بتوانيم از تمام ظرفيت اين قوه استفاده كنيم. علاوه بر اين، از آنجا كه تفاهمنامهها ممكن است با رفتن يك مسوول ضمانت اجرايي خود را از دست بدهد قرار است قانوني آماده و تصويب شود تا مساله برخورد سليقهاي با موضوع هم برطرف شود. اگر مشكلي پيش نيايد، امسال پيشنويس اين قانون تهيه خواهد شد.
پس شما ميگوييد كه با وجود اين كاستيهاي قوانين، الان اورژانس اجتماعي ميتواند حتي در صورت مخالفت والدين به خانهاي كه كودكآزاري در آن صورت گرفته، برود؟
بله، همين امروز 4 مورد مداخله در منزل داشتيم. بهطور كلي ورود به حريم خصوصي بدون حكم قضايي امكانپذير نيست مگر اينكه ميزبان رضايت داشته باشد. حتي نيروي انتظامي نميتواند اين كار را انجام دهد. اميدواريم در قانوني كه در آينده تصويب ميشود سازمان بهزيستي و گروه مددكاران اورژانس اجتماعي بتوانند همان نقشي را كه ناجا به عنوان ضابط انتظامي دارد، به عنوان رابط اجتماعي ايفا كنند.
صحبتهاي مختلف درباره اورژانس اجتماعي شده كه بعضي از آنها هم خيلي جالب است. مثلا آقاي مصري ميگويد اولين كسي كه جلوي پاي دختران فراري ميايستد، همين اورژانس اجتماعي خواهد بود. وقتي مردم هيچ ذهنيتي ندارند، باور كردن اين ادعاها سخت است. شما روند ارائه خدمات توسط اورژانس اجتماعي را توضيح دهيد كه براي مردم قابل دركتر شود.
من نكتهاي را كه آقاي وزير گفتهاند با اين توضيح تكميل ميكنم. اورژانس ميخواهد اين كار را انجام دهد تا افرادي كه به هر دليلي نياز به دريافت خدمات اجتماعي دارند، محدوديت زماني و مكاني نداشته باشند، يا اين محدوديت به حداقل برسد. ما نميگوييم كه ميتوانيم در آنواحد و آنلاين به همه خدمات بدهيم اما فاصله زمان بروز مشكل تا زمان مداخله و دريافت خدمات را كمتر ميكنيم. اين باور را هم داريم كه هر چه اين فاصله كمتر شود ميزان تأثيرگذاري مداخلات بيشتر و ميزان آسيبپذيري كمتر خواهد شد. ما هم توقع نداريم كه اورژانس در وهله اول همه اين كارها را آنلاين انجام دهد اما در برنامههايمان پيشبيني كردهايم كه بتوانيم اين كار را انجام دهيم. چون تجربه ما نشان داده بازتواني فردي كه از زندان به ما تحويل داده ميشود نسبت به كسي كه در خانه يا خيابان در مشكلش مداخله ميكنيم راحتتر است. چون تاثيرگذاري خدمات ما بيشتر و پذيرش خود فرد و جامعه درباره درمان فرد بيشتر ميشود.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
------------
جمعه 7 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]