واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: آسيب شناسي و مواجه با مکيدن انگشت در کودکان اکثر کودکان در جريان رشد، حداقل يک رفتار تکراري ثابت را که ارادي نيست، نشان مي دهند. اين رفتارها عمدتا پاسخي به نيازهاي جسماني و يا حالات هيجاني گذراست و به کودک کمک مي کند تا با استرس هاي روزمره زندگي کنار بيايد. معمولا اين عادت مدتي پديدار شده و سپس رفع مي شود. اما گاهي از اوقات اين عادات قديمي، با استرس هاي جديد مجددا ظاهر مي شود و مانند تولد خواهر يا برادر جديد، طلاق پدر و مادر، رفتن به مدرسه جديد و يا عدم حضور طولاني مدت يکي از والدين و ... پديدار مي شود. گاهي وقتها هم بي هيچ دليل خاصي کودکان به يک عادت خاص پناه آورده و اين عادت تبديل به پاسخي غير ارادي و خودکار مي گردد. يکي از اين عادات، مکيدن انگشت است که در بين کودکان بسيار شايع است. برخي از شواهد نشان مي دهد که برخي از کودکان انگشت مکيدن را از داخل رحم آغاز مي کنند. انگشت مکيدن تا 2 سالگي عمدتا با گرسنگي، خواب، ناکامي و خستگي رابطه دارد و در 2.5 تا 3 سالگي فقط در شبها رخ مي دهد. در عمل به نظر مي رسد که مکيدن اوليه انگشت تا حدودي مفيد است چون گريه را کم و دندان در آوردن را آسان تر مي کند و به کودک کمک مي کند تا راحت تر بخوابد و کلا کودک را آرام مي کند اما به نظر مي رسد که ادامه يافتن اين رفتار، بعد از 4 سالگي چندان مناسب نبوده و موجب ايجاد مشکل در دندانهاي دايمي آنها مانند روي هم قرار نگرفتن دندانها، باريک شدن قوسهاي دنداني، التهاب لثه و ... مي گردد. لذا اگر به موقع جلوي اين رفتار گرفته نشود، به طور قطع رشد دندانهاي دايمي با مشکل مواجه شده و شکلي نامنظم و ناموزون مي يابد. همچنين اکثر بچه هايي که مبتلا به اين عادت هستند در ميان گروه همسالان خود مورد آزار و اذيت و انتقاد و تمسخر قرار مي گيرند. لذا بسيار مهم و ارزشمند است که قبل از وقوع اين گونه مشکلات، اين رفتار را در کودکمان متوقف کنيم. ادامه يافتن اين رفتار، بعد از 4 سالگي چندان مناسب نبوده و موجب ايجاد مشکل در دندانهاي دايمي آنها مانند روي هم قرار نگرفتن دندانها، باريک شدن قوسهاي دنداني، التهاب لثه و ... مي گردد براي مقابله با اين مشکل چه بايد کرد؟ مکيدن انگشت در 2 سال اول زندگي واکنشي طبيعي و از ويژگي هاي سير تحولي دوران اوليه کودکي است اما در بعضي از کودکان حتي با بزرگتر شدن و افزايش سن نيز اين عادت تا 4 سالگي ادامه پيدا مي کند لذا اگر سعي در متوقف کردن اين عادت داريد، بايد صبر کنيد تا کودکتان اين دوره تحول رشدي را بگذراند. - قبل از اينکه اين رفتار به صورت يک مشکل بزرگ در آيد، مانع از آن شويد به اين صورت که با مشاهده کوچکترين رفتار غير طبيعي از جانب کودکتان مانع از ادامه يافتن آن شويد. يعني اگر مي بينيد گاهي اوقات و به تعداد دفعات کم کودکتان به مکيدن انگشت مي پردازد در برابر همين رفتارهاي کوچک نيز واکنش نشان دهيد. زماني که فرزندتان شروع به مکيدن انگشت مي کند، او را به حرف بگيريد - براي ايجاد تغييرات از نظام پاداش و تشويق استفاده کنيد. فراواني رفتار مکيدن انگشت را بر روي تقويم و يا يک صفحه کاغذ ثبت کرده و يک خط پايه ، از رفتار کودکتان تهيه کنيد سپس در طي هر روز که از ميزان اين خط پايه کاسته شد، به فرزندتان پاداش دهيد. - کودکتان را سرگرم فعاليتهايي کنيد که باعث مشغول شدن دستان وي گردد. براي مثال کار با مداد رنگي، مداد شمعي، آبرنگ و .. استفاده از اسباب بازي هاي سر و صدا دار و يا بازي با پازل و ... همگي مي تواند مانع از ادامه يافتن اين رفتار شود. - زماني که فرزندتان شروع به مکيدن انگشت مي کند، او را به حرف بگيريد. مسلما در اين شرايط صحبت کردن و مکيدن انگشت(توامان) کار بسيار دشواري خواهد بود و مانع از ادامه يافتن اين عمل مي شود. - براي متوقف ساختن اين رفتار، به کودکتان گوشزد کنيد که او ديگر بزرگ شده و بچه هاي بزرگ نيازي به مکيدن انگشتان دست خود ندارند. به زبان ساده براي کودکتان توضيح دهيد که چرا متوقف کردن اين رفتار بسيار مهم است و حتي از پيشنهادات او براي به کار بردن راه حلهاي مختلف، استفاده کنيد. کودکتان را سرگرم فعاليتهايي کنيد که باعث مشغول شدن دستان وي گردد - حتما در اين مورد با دندانپزشک کودکان صحبت کنيد چون ممکن است يک متخصص، پيشنهادات بسيار خوبي براي ترک کردن اين عادت داشته باشد. برخي از پزشکان داروهاي بي ضرر و البته تلخ مزه اي را تجويز مي کنند تا انگشتان کودک خود را به آن آغشته کرده و مانع از ادامه دادن اين رفتار شويد. در صورت نياز اگر فکر مي کنيد مي تواند تاثير گذار باشد، از دندانپزشک کودکتان بخواهيد که با او در اين مورد صحبت کند. و پيشنهاد آخر اينکه .... گاهي اوقات با شدت گرفتن اين رفتار در برخي از کودکان توصيه مي شود که والدين با ملاحظه مکرر مکيدن انگشت در کودکشان، ضربه آرامي پشت دست او بزنند تا او از ادامه دادن اين رفتار خودداري کند. البته اين پيشنهاد، تا زماني که روشها مناسب تر و ملايم تري وجود دارد، توصيه اکيد نمي شود. سايت تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 398]