پرسپوليس و مرداني كه مي آيند و مي روند؛سلام به مدير يك ساله بعدي

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: پرسپوليس و مرداني كه مي آيند و مي روند؛سلام به مدير يك ساله بعدي
* رضا خوشنويس مدير يك ساله بعدي چه كسي خواهد بود. اينكه حبيب كاشاني روزهاي مديريتش را مي شمرد، سرانجام خوبي داشت. تا بدانيم و مطمئن شويم كه عمر مديريت در ورزش ايران بخصوص در دو تيم بزرگ پايتخت كه اداره آنها تابع فرمولهاي خاصي در مديريت است، پايدار نيست. مدير بعدي كه بيايد و اين بار روي زمين مانده را يك سال به دوش بكشد، چه كسي خواهد بود؟ كم نيستند كساني كه به همين يك سال زندگي با پرسپوليس محبوب قانع باشند. آنها پشت در باشگاه صف كشيده اند؛ درست مثل حبيب كاشاني. او روزهاي سخت و پر دردسري را پشت سر گذاشت تا جايي در دل هواداران پرسپوليس باز كند. اين تلاش، لازمه كار تمام مديراني است كه از بيرون وارد مديريت ورزش مي شوند؛ جايي كه اگر چه بدن درگير آن است، اما روحيات و علايق و محبوبيت هم جزو شرطهاي لازم براي موفقيت در آن است. يك سال زمان كوتاهي بود، اما او توانست جاي خود را در دل قرمزها باز كند. درست امروز كه زمينه براي كار او مساعد شد و نتيجه و محبوبيت را همزمان دارد، ساكش را جمع كرده و مي رود چون باهوش تر از آن است كه جو به وجود آمده عليه خود را درك نكند و نداند كه كشيدن انبوه اين مشكلات قطعاً براي بار دوم و در ثانيه آخر، قهرماني ديگري براي او به ارمغان نخواهد آورد. هيچ بعيد نيست، كسر امتيازهاي بعدي و جيب خالي باشگاه، ناكامي را خيلي زودتر از زمان مورد تصور براي پرسپوليس به همراه آورد و آن وقت است كه حسن شهرتي كه در همين مدت كوتاه يك سال در مديريت ورزش به آن رسيده، بر باد خواهد رفت. حتي حبيب كاشاني هم در استمرار پروسه مديريتهاي يك ساله پرسپوليس، گناهكار است. حضور او در اين باشگاه - به اعتراف خودش- از ابتدا با واكنش سرد رئيس سازمان تربيتبدني مواجه شد؛ همان كسي كه به واسطه رأي كاشاني در شوراي شهر، از سمت شهرداري تهران كه تخصص و علاقه اش است، دور شد. پس طبيعي بود كه همچون مديران گذشته مورد لطف و توجه رئيس نباشد. او با علم به اين نكته پرسپوليس را گردن گرفت. كاشاني با نيرويي ماورايي آمد و سالي موفق را پشت سر گذاشت؛ اما اين جدايي زود هنگام سرنوشتي محتوم بود، زيرا سيستم سازمان تربيت بدني نمي توانست يك شيء خارجي را ببلعد و هضم كند. براي اين پيش بيني، حتماً لازم نبود كه آقاي مديرعامل يك مدير سياسي آينده نگر باشد يا از چنين ويژگي اي بي بهره. در حالي كه كاشاني با دست پر باشگاه پرسپوليس را ترك مي كند، همزمان مدير يك ساله بعدي خودش را گرم مي كند تا وارد كار زارشود. حداقل اگر اين مردان يك ساله به سبك دو امدادي در امتداد يكديگر مي دويدند، مي شد به آينده اين نوع از كار هم اميدوار بود؛ اما وقتي هر كدام از آنها دوباره به پشت خط صف مي آيند تا از اول شروع كنند، حتي با وجود كسب يك قهرماني با اختلاف هر 6 سال يك بار هم نمي توان ذره اي به آينده اميدوار بود و بايد آن را پاي حادثه گذاشت. وقتي حبيب كاشاني با سفارش ويژه آمد و نتوانست گوشه اي از مشكلات باشگاه را حل كند و يا حداقل بدهيهاي گذشته را صاف كند، چه انتظاري مي توان از نفر بعدي داشت كه از داشتن آن حمايت محروم است. غمخوار براي خودش مديريت كرد؛ خطيب هم و انصاري فرد. وقتي نفر آخر ورزشگاه درفشي فر را كه پيشكشي شهرداري بود 5 ساله اجاره داد تا پولش را در همان يك سال مديريت خودش خرج كند، مي توانيد عمق فاجعه را در اين نوع از مديريت درك كنيد. به مدير بعدي كه در راه است، سلام كنيد. هر چند عمر او هم ديري نخواهد پاييد.
دوشنبه 3 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]