- پنج اصل از اصول زندگی از دیدگاه حضرت علی

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون: می گویند خوشبخت و سعادتمند کسی است که دو روزش همانند یکدیگر نباشد، در آستانه ماه رجب، ماه خدا، ماهی که در آن رحمت خداوند بر سر بندگان همچون باران در حال ریزش می باشد و رسیدن به خوشبختی و سعادت جاودانه در یک قدمی هر کدام از ما قرار گرفته است، بر آن شدیم تا به پنج اصل از اصول مهم و اساسی زندگی از دیدگاه حضرت علی بپردازیم و دسته گلی از گلستان حیدری را به مخاطبین عزیز ارائه گردانیم؛ باشد که خدای محول الاحوال، حالمان را به احسن الحال تبدیل گرداند. *خدا شناسی سپاس خداوندی را سزاست که آفریننده بندگان و گستراننده زمین و جاری کننده آب در زمین های پست و رویاننده گیاه در کوه ها و تپه های بلند می باشد، نه اول او را آغازی و نه ازلی بودن او را پایانی است. آغاز هر چیزی و جاویدان است و پایدار و ماندگار بدون مدت و زمان است. پیشانی بندگان در برابر عظمت او به خاک افتاده و لبها به اعتراف به یگانگی او در حرکتند. به هنگام آفرینش برای هر پدیده ای حد و مرزی قرار داد، تا برای وجود بی نهایت او همانندی نباشد. نمی توان گفت: خدا از کی بود؟ و تا کی خواهد بود؟ وجود آشکاری است که نمی توان پرسید، از چیست؟ و حقیقت پنهانی است که نمی توان پرسید در کجاست؟ نه جسم است که او را نهایتی باشد و نه پوشیده ای که چیزی او را در برگرفته باشد، به موجودات آنقدر نزدیک نیست که به آنها چسبیده و آن قدر دور نیست که جدا و بریده باشد. خدا پیش از هر نهایت و مدت و فراتر از هر گونه حساب و شمارش است خدا والاتر از آنچه می باشد که عقل های عاجز تشبیه کنندگان تصور می کند؛ والاتر از صفات پدیده ها و اندازه ها و قُطرهاست که برای موجودات مادی پندارند و جایگاه هایی که برای آن در نظر می گیرند؛ زیرا حد و مرز و اندازه، شایسته پدیده هاست و به غیر خدا تعلق دارد. *ولی شناسی در زندگانی رسول خدا برای تو نشانه هایی است که تو را به زشتی ها و عیب های دنیا راهنمایی می کند، زیرا پیامبر با نزدیکان خود گرسنه به سر می برد و با آنکه مقام و منزلت بزرگی داشت زشت های دنیا از دیده او دور می ماند. پس تفکر کننده باید با عقل خویش به درستی اندیشه کند که آیا خدا محمد را به داشتن این صفات اکرام نمود یا او را خوار کرد؟ پس پیروی کننده باید از پیامبر پیروی کند و به دنبال او راه رود و قدم بر جای قدم او بگذارد و گرنه از هلاکت ایمن نمی باشد. *خودشناسی ای انسان، ای آفریده راست قامت، ای پدیده نگاهداری شده در تاریکی های رحم های مادران و قرار داده شده در پرده های تو در تو! «آغاز آفرینش تو از گل و لای بود» سپس «در جایگاه آرامی نهاده شدی تا زمانی مشخص و سرآمدی تعیین شده» آنگاه که در شکم ماردت حرکت می کردی، نه دعوتی را می توانستی پاسخ دهی و نه صدایی را می شنیدی. سپس تو را از قرارگاهت بیرون کردند و به خانه ای آوردند که آن را ندیده بودی و راه های سودش را نمی دانستی، پس چه کسی تو را در مکیدن شیر، از پستان مادر هدایت کرد؟ و به هنگام نیاز جایگاه های طلب کردن و خواستن را به تو شناساند؟ *امیدواری هر کس به خدا امید داشته باشد، باید امید او در کردارش آشکار شود، هر امیدواری جز امید به خدای تعالی ناخالص است و هر ترسی جز ترس از خدا نادرست است. گروهی در کارهای بزرگ به خدا امید بسته و در کارهای کوچک به بندگان خدا روی می آورند، سپس حق بنده را ادا می کنند و حق خدا را بر زمین می گذارند، چرا در حق خدای تعالی کوتاهی می شود و کمتر از حق بندگان رعایت می گردد؟ آیا می ترسی در امیدی که به خدا داری دروغگو باشی؟ یا او را در خور امید بستن نمی پنداری؟ امیدوار دروغین اگر از بنده خدا ترسناک باشد، حق او را چنان رعایت کند که حق پروردگار خود را آنگونه رعایت نمی کند. پس ترس خود را از بندگان آماده و ترس از خداوند را وعده ای انجام نشدنی می شمارد و اینگونه است کسی که دنیا در دیده اش بزرگ جلوه کند و ارزش و اعتبار دنیا بر دلش فراوان گردد، که دنیا را بر خدا مقدم شمارد و جز دنیا به چیز دیگری نپردازد و بنده دنیا گردد. *سفارش به تقوا و عبرت از گذشتگان بندگان خدا! شما را به ترسیدن از خدا و فرمانبرداری او سفارش می کنم که نجات فردا و مایه رهایی جاویدان است، خدا آنگونه که سزاوار بود شما را ترسانید و چنان که شایسته بود امیدوارتان کرد و دنیا و بی اعتباری آن و نابودشدنی بودن و دگرگونی آن را برای شما تصویف کرد. پس از آنچه در دنیا شما را به شگفتی وا می دارد، روی گردانید، زیرا که مدت کوتاهی در آن اقامت دارید، دنیا به خشم خدا نزدیک ترین و از خشنودی خدا دورترین جایگاه است. پس ای بندگان خدا! از غم و اندوه و سرگرمی های دنیا چشم برگیرید، زیرا شما به جدایی و دگرگونی های امور دنیایی یقین دارید و چونان دوست مهربانی که نصیحت گر و کوشا برای نجات رفیقش تلاش کند، خویشتن را از دنیا دور نگهدارید. *سخن آخر از زبان قرآن ناطق ای شنونده! اگر دل خود را به منظره های زیبایی که در بهشت به آن می رسی مشغول داری، روح تو با اشتیاق فراوان به آن دیار پرواز خواهد کرد و از این مجلس من، با شتاب به همسایگی اهل قبور خواهی شتافت. خداوند با لطف خود، من و شما را از کسانی قرار دهد که با دل و جان برای رسیدن به جایگاه نیکان تلاش می کنند. شما مي توانيد آخرين اخبارايران و جهان رادر"واحداخبارواطلاع رساني راسخون"مشاهده نماييد. 997

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]