صداوسيما، مجلس‌ هشتم و مزاحمان خياباني و غيرخياباني

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: صداوسيما، مجلس‌ هشتم و مزاحمان خياباني و غيرخياباني
با كمك نيروي انتظامي، در «سراسر كشور» از مزاحمان خياباني به نحو نامحسوس تصويربرداري شده و «بدون پوشاندن چهره» نمايش داده شوند. تصور كنيد كه برنامه‌اي مثلا تحت عنوان «مزاحمان خياباني خود را ساعت 10 شب ببينند» چند روز در هفته پخش شود و تصاوير مزاحمان در بيابان و خيابان و بعضا با طعمه‌گذاري، پخش شود.
به طور كلي در مواجهه با تخلفات دو راه وجود دارد: تكيه بر كنترل دروني نظير تقوا و دعوت به انابه به درگاه خداوند و به تعبير حضرت امام (ره) عالم را محضر خدا ديدن، و ديگر تكيه بر كنترل بيروني به نحوي كه فرد از عكس العمل‌هاي بيروني در مقابل تخلف خود واهمه داشته باشد. در اسلام بر هر دوي اين امور تكيه شده است. البته تكيه بر تقواي صرف براي بسياري از مردم و مسئولان كفايت مي‌كند، اما متأسفانه بي‌پروايي عده‌اي جز با اهرم كنترل خارجي قابل مهار نيست.

اگر قرار بود كار با نصيحت تنها پيش برود، امروز نبايد مسئول تجمل‌گرا در كشور وجود داشت. امام امت و رهبر انقلاب ده‌ها بار بر پرهيز از تجمل‌گرايي تأكيد كرده و هر دو به اعتراف دوست و دشمن، خود دقيقا به توصيه خود عامل بوده‌اند، اما در طول اين سي سال، اين توصيه‌ها هرگز از سوي گروهي از مسئولان مورد توجه قرار نگرفته است.

اما اگر بخواهيم از ابزارهاي بيروني استفاده كنيم، آيا مي‌توان از در خطر قرار دادن آبروي افراد متخلف، به عنوان اهرمي براي كنترل آنان استفاده كرد؟ آبرو بردن چنان در درگاه الهي گناه بزرگي به شمار مي‌آيد كه يكي از چند گناهي است كه طبق روايت، خداوند براي مجازات مجرم تا قيامت صبر نمي‌كند و آبروي شخص آبروبرنده در همين دنيا توسط ديگري لگدمال مي‌شود و به عبارت ديگر بخشي از تاوان بايد در همين دنيا داده شود. اما بايد توجه داشت كه اين در جايي است كه آنچه شخص انجام داده، عملي فردي بوده است، ولي آبروي كسي كه با تخلف خود به حقوق ديگران تجاوز كرده، آرامش رواني را از جامعه گرفته و در مسير اعتلاي جامعه اسلامي سنگ اندازي مي‌كند محترم نيست كه نمونه آن در مورد برخورد اميرالمؤمنين (ع) با ابن هرمه در بخش گذشته آورده شد...

ادبياتي كه برخي فرماندهان نيروي انتظامي براي وضعيت اطراف مدارس دخترانه و يا پارك‌هايي كه در دل شهر واقع شده، به كار مي‌برند درباره وضع موجود كاملا گوياست: "اطراف مدارس دخترانه «پاكسازي» شده است" و يا "پارك‌ها براي رفت و آمد خانواده‌ها «پاكسازي» شده و «امن» است". اين مانند آن است كه شركت آب هر روز اعلام كند آب تهران امروز سمي نيست. گويي جامعه هم پذيرفته است كه اصل اولي، ناامن بودن پارك و يا اطراف مدارس دخترانه است مگر آن‌كه مأموران قبلا منطقه را پاكسازي كرده باشند. مگر پارك جز براي آرامش و استراحت مردم ساخته شده است و مگر فرستادن دختر نوجوان خود تا مدرسه يا براي خريد با آرامش كامل، از حقوق اوليه مردم نيست؟...

با كمك نيروي انتظامي، در «سراسر كشور» از مزاحمان خياباني به نحو نامحسوس تصويربرداري شده و «بدون پوشاندن چهره» نمايش داده شوند. تصور كنيد كه برنامه‌اي مثلا تحت عنوان «مزاحمان خياباني خود را ساعت 10 شب ببينند» چند روز در هفته پخش شود و تصاوير مزاحمان در بيابان و خيابان و بعضا با طعمه‌گذاري، از مناطق دور و نزديك و كوچك و بزرگ، از آق قلا گرفته تا فسا، و از سنندج گرفته تا طبس پخش شود، آنگاه معلوم مي‌شود كه تاكنون از چه نيروي عظيمي براي ايجاد آرامش رواني مردم استفاده نشده است. اگر چنين برنامه‌اي به طور جدي در سيما دنبال شود، پس از چند هفته مشكل اساسي پيداكردن سوژه خواهد بود.

چند ماه پيش، و نيز ماه گذشته، در همان برنامه «چراغ خاموش» تاثير شگرف چنين روشي ولو به طور «ناقص» ـ زيرا طبق قانون فعلي رسانه ملي مجاز به پخش چهره متهمان نيست ـ تجربه شد. در يكي از اين برنامه‌ها مزاحمان خياباني كه براي بانوان مزاحمت ايجاد مي‌كردند با پوشاندن چهره به تصوير كشيده شدند. چنان لرزه‌اي بر اندام مزاحمان افتاده بود كه به رغم اين‌كه مصاحبه‌گر بارها تأكيد مي‌كرد كه چهره شما به صورت شطرنجي نمايش داده مي‌شود به التماس افتاده بودند. مجري برنامه تعبير زيبايي كرد: اينها به صغير و كبير رحم نمي‌كنند...

البته يك نكته را نبايد از نظر دور داشت و آن اين است كه مردم را نمي‌توان از ابتدا و با شتاب به دو دسته مزاحم و غير مزاحم تقسيم كرد. بسياري از كساني كه ما «مزاحم» مي‌ناميم به دليل نداشتن تربيت صحيح و يا عدم توجه به زشتي آنچه انجام مي‌دهند چنين رفتاري از خود بروز مي‌دهند و در واقع كسي آنان را آگاه نكرده است. (برخي از متلك‌پرانان امروز، وقتي ازدواج مي‌كنند تازه مي‌فهمند كه مزاحمت براي ناموس مردم چقدر زشت بوده است). بسياري از اين افراد چه بسا با نصيحت مشفقانه از اقدامات خود دست بردارند. بنابراين عملي كردن پيشنهاد فوق بايد پس از دادن آموزش كافي از سوي رسانه ملي و با اعلام قبلي انجام شود...

نقش مهمي كه مجلس هشتم در اين زمينه مي‌تواند ايفا كند، اين است كه قانوني را به تصويب برساند تا اجازه دهد تصوير كساني ـ مانند لايي‌كشان و مزاحمان خياباني ـ كه در «ملأ عام» آرامش مردم را به هم مي‌زنند و يا به اموال عمومي آسيب مي‌رسانند به وضوح نمايش داده شود. طبق قانون كنوني، اعلام نام و نشان دادن تصوير متهم تنها پس از اثبات جرم در دادگاه امكان پذير است. آنچه لازم است لباس قانون بپوشد، اين است كه وقتي جرمي در مقابل دوربين و چشم مردم انجام مي‌شود، از نظر جواز پخش چهره متهم، مانند فردي باشد كه جرمش در دادگاه اثبات شده است.

اما «راه‌حل دوم» براي برخورد با برهم زنندگان آرامش رواني مردم مانند مزاحمان خياباني، تشكيل پرونده‌هاي الكترونيكي «كارنامه سلامت رفتاري» است. كساني كه در حين مزاحمت از آنان فيلم گرفته شده، تخلفشان در «كارنامه سلامت رفتاري» نيز درج شود. ارائه چنين كارنامه‌اي براي استخدام و گرفتن هر نوع مجوز كار و بسياري فعاليتهاي ديگر الزامي شود. همچنين خانواده‌اي كه قصد شوهر دادن دختر خود را دارد بتواند از خواستگار، چنين كارنامه‌اي را طلب كند و ارائه آن هنگام ثبت ازدواج الزامي باشد. دهها طرح تشويقي و تنبيهي مبتني بر «كارنامه سلامت رفتاري» مي‌توان ارائه كرد. مثلا كساني كه كارنامه سلامت رفتاريشان هيچ مشكلي ندارد، يك ماه از مدت خدمت سربازيشان كاسته شود...

متن كامل را در ستون «يادداشت» بخوانيد.
شنبه 1 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]