واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راسخون: پیش از شروع بازی ها هر ستاره ای که مصدوم می شد آه از نهاد هواداران برمی خاست و با دشنام به شانس و اقبال با غیبت بازیکن محبوبشان کنار می آمدند اما بعد از شروع بازیها این همان ستاره ها بودند که لایق بدترین دشنام ها شدند و بودن آنها بزرگترین حسرت ها را رقم زد. هنوز رقابت های جام جهانی 2010 به پایان نرسیده اما آنهایی که اعتبار جام را در نامهایی مانند انگلیس و آرژانتین و برزیل جست و جو می کردند دیگر انگیزه ای برای دیدن ادامه بازیها ندارند. با رفتن سه شیرها و خداحافظی طلایی پوشان افتخار آفرین و نابودی آرژانتین دیگر اعتباری برای این جام مثلا جهانی باقی نمانده است. در این جام نه انگلیس باخت و نه آرژانتین و برزیل، در این جام بازنده آنهایی بودند که آرزوهایشان را در ساق های ستاره هایی می جستند که نوری نداشتند. قبل از شروع جام همه، لذت این رقابت ها را رویارویی قطاری از سلاطین زمین چمن می دانستند. کریستیانو رونالدو، مسی، کاکا و رونی.... همه آنهایی بودند که در ابتدای این جام محبوب ترین ها بودند و در انتهای آن رویی برای بازگشت به کشورشان نداشتند. پیش از شروع بازی ها هر ستاره ای که مصدوم می شد آه از نهاد هواداران برمی خاست و با دشنام به شانس و اقبال با غیبت بازیکن محبوبشان کنار می آمدند اما بعد از شروع بازیها این همان ستاره ها بودند که لایق بدترین دشنام ها شدند و بودن آنها بزرگترین حسرت ها را رقم زد. تیم هایی توانستند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند و تا آخرین مراحل دوام بیاورند که از موجودی به نام ستاره بی بهره بودند و اعجوبه ای داشتند به نام تیم و نظم تاکتیکی و جنگندگی. می توان گفت این جام، جام کارگران بود نه ستاره هایی که بیشتر از این که به درد زمین بازی بخورند به درد جلد مجله ها و پر کردن صفحات حاشیه ای مجلات زرد می خورند. مربیان و هوادارانی که دلخوش به این عروسک های پوشالی بودند خیلی زود غزل خداحافظی را خواندند و آنهایی که ستاره ای به نام تیم ساختند با لبخندی بر لب سقوط نامها را تماشا کردند. آنهایی که پیش از جام جهانی با القابی چون مارادونا و زیدان و پله و پلاتینی نامیده می شدند در این بازیها کاری بیشتر از این که اسطوره های کشورشان را شرمنده کنند انجام ندادند. آنها نشان دادند که تا جاودانگی فرسنگ ها فاصله دارند و بهتر است به پولهای میلیاردی که از باشگاه هایشان می گیرند دلخوش باشند و خیال واهی اسطوره شدن را بوسیده و به کناری بگذارند که هر کس بخواهد رویاهایش را بر روی آنها بنا کند سرنوشتی به جز ویرانی نخواهد داشت. جام جهانی تمام شد. سکوت مارادونا، اشک های بازیکنان آرژانتین، کناره گیری دونگا و جدایی زود هنگام انگلیس و ایتالیا همه گواهی هستند بر پایان. پایان عصر ستاره ها در فوتبال ملی و پایان اسطوره هایی که به پای ستاره های پوشالی شان سوختند و آبرویشان را به حراج گذاشتند. /1029 1002
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]