واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نمونه یابی مطالب انتقادی یا تخریبی مطبوعات علیه دولت در سال 1388، رفتار رسانه ای مطبوعات نسبت به دولت نهم و دهم را طی یک سال در معرض قضاوت مخاطبان قرار میدهد. بخش نخست این گزارش به نمونه یابی مطالب انتقادی و تخریبی مطبوعات در سال 1388 اختصاص یافته است و در بخش دوم این گزارش برخی از این مطالب بازگشایی می شود تا مخاطبان قضاوت کنند، دولت نهم و دهم طی این مدت چگونه نقد شده است. انتقاد یا تخریب؛ مرز اینها کجاست؟ مخالفت ها با دولت نهم البته در پوشش انتقاد از عملکردها در آستانه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری به یک باره سیر صعودی یافت؛ بویژه وقتی مشخص شد که دولت نهم، دولتی برای انتقال قدرت از جناحی به جناح دیگر و دولتی اسیر در کمند رودربایستی و گروکشی های سیاسی و جناحی نیست. با نزدیک شدن به انتخابات، فضای مطبوعات منتقد دولت بیش از پیش نسبت به عملکردهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دولت منفی شد و همزمان با افزایش فعالیت های رییس جمهوری و وزرا در انتهای دوره چهار ساله مسئولیت دولت نهم، منتقدان دولت برای بی اثر کردن خدمات کابینه، اتهام تبلیغاتی بودن فعالیت ها و نادرست بودن آمارهایی را که از سوی دولت ارایه می شد، به عنوان خط خبری خود برگزیدند. زیر سئوال بردن سلامت انتخابات از مهم ترین محورهای تبلیغی این روزنامه ها بود و به طور مداوم به خوانندگان القا می شد که دولت با نظر سنجی های جعلی، ارایه آمارهای نادرست از عملکردها، درصدد بازسازی چهره اش نزد افکار عمومی و تغییر نتیجه انتخابات به نفع خود است. روزنامه سرمایه انتقادی ترین چهره خود در حوزه اقتصاد را به نمایش گذاشت و تلاش کم سابقه ای را برای ناموفق جلوه دادن دولت در تمامی حوزه های مرتبط با اقتصاد کشور به نمایش گذاشت و البته در این راه از سوی نشریات دیگری چون "جهان صنعت" و "دنیای اقتصاد" یاری شد. اعتماد ملی که اخبار آن اغلب از سوی منابع مختلف تکذیب می شد، بر مواضع قبلی خود پافشاری کرد و گزارش های تخریبی خود را تا مرز هجو دومین مقام رسمی کشور پیش برد. حتی نشریاتی چون ابرار و جمهوری اسلامی که در جرگه نشریات وابسته به اصلاح طلبان نیستند، در این دوره از انتخابات به بهانه های مختلف سیاسی و اقتصادی گوی سبقت را از این گونه نشریات ربودند و به این ترتیب شدیدترین هجمه مطبوعاتی علیه دولت پیش از انتخابات دهم ریاست جمهوری شکل گرفت. شبهه در انتخابات، مهمترین دستاویز روزنامههای اصلاحطلب ایجاد شبهه در زمینه سلامت انتخابات و القای فرضیه "انتخابات از پیش تعیین شده"، مهم ترین هدفی بود که دست اندرکاران برخی روزنامه ها پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم پی گیری کردند، مظلوم نمایی و اظهارهمدردی با بازداشت شدگان، ادعای شکنجه و آزار فعالان سیاسی در بازداشتگاه ها، بزرگ نمایی شمار دستگیرشدگان و جان باختگان در حوادث پس از انتخابات و غیرقانونی دانستن دادگاه متهمان به پی گیری انقلاب مخملی، از مهمترین موضوعات موردتوجه این روزنامه ها پس از انتخابات بود. کابینه پیشنهادی رییس جمهوری محور دیگری بود که مطبوعات منتقد حجم زیادی از مطالب صفحات خود را به آن اختصاص دادند و ادعای ناکارآمدی، کم تجربگی و مطیع محض بودن گزینه های پیشنهادی رییس جمهوری به مجلس هشتم خط خبری جدید این مطبوعات در نگارش مطالب و انتخاب تیتر بود. بررسی اجمالی روزنامهها این نمونه یابی نشان می دهد، روزنامه های اعتماد 179، اعتمادملی 123، تهران امروز 113، آفتاب یزد 108، خبر 81، سرمایه 66، همشهری 65، صدای عدالت 63، مردم سالاری 62، فرهیختگان 50، فرهنگ آشتی 44، جمهوری اسلامی 44، حیات نو 42، ابرار 38، دنیای اقتصاد 34، جهان صنعت 27، اندیشه نو 26، کلمه سبز 23، ابتکار 13، کار و کارگر 12، آرمان 12، جهان اقتصاد 10، اطلاعات 9، جام جم 8، کیهان 8، اسرار 7، یاس نو 7، رسالت 7، پول 6، بهار 6، سیاست روز 6، حزب الله 5، همبستگی 5 و خراسان 4 تیتر منفی نسبت به دولت نهم برای مطالب خود انتخاب کرده اند. نگاه گذرا به تیترهای برگزیده نشان می دهد،برخی از مطبوعاتی که از آنها نام برده شد، پیش از انتخابات ریاست جمهوری دهم با انتقاد اغراق آمیز و همراه با سیاه نمایی، عملکرد دولت نهم در زمینه های مختلف را نشانه رفتند و همزمان خط خبری تشکیک در سلامت انتخابات را پی گیری کردند. این روزنامه ها در ایام انتخابات موضوع رفتار انتخاباتی رییس دولت نهم را با شگردهای رسانه ای خاص خود در دستور کار قرار دادند و آشکارا رفتارهای رقبای وی را نادیده گرفتند، البته شگردهایی که گاهی بدیهی ترین اصول حرفه ای مصاف خبری در آنها رعایت نشد. در تیرماه با چرخشی معنادار رویکرد ماه های پیش از انتخابات را پی می گیرند و دو خط خبری ادامه اتهام زنی به دولت و تمرکز بر عملکرد دولت را دنبال می کنند. تمرکزی که اگر قواعد نقد و نظر و نگارش در آن رعایت می شد، کسی ناخرسند و متاسف نمی شد. طرح سئوال از احمدی نژاد خط خبری دیگری است که در لا به لای صفحات بسیاری از روزنامه ها دنبال می شود. پس از تشکیل دولت دهم نگاه ها دوباره به مسایل اقتصادی بر می گردد و هدفمند کردن یارانه ها موضوع اصلی آنها می شود. این روش چنان در ظاهر اغراق آمیز و در محتوا افراط گرایانه می شود که گاهی اصول اولیه نگارش خبر و گزارش هم در آنها رعایت نمی شود و البته بازخورد این روش قابل ره گیری است./2759/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]