- ویژه های مهم روزنامه های امروز کشور

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

رد پاي تروريست ها در خانه تيمي از هم پاشيده لندن (خبر ويژه) محافل خبري از به هم خوردن روابط حلقه 5 نفره «اتاق فكر» جنبش سبز در خارج از كشور و ايجاد اتاق فكر ديگري در لندن خبر مي دهند. به دنبال بيانيه شماره 17 ميرحسين موسوي پس از حوادث روز عاشورا - كه در آن از حرمت شكنان به عنوان مردم خداجو ياد شده بود- گروه پنج نفره اي متشكل از مهاجراني، كديور، عبدالعلي بازرگان، سروش و اكبر گاف بيانيه اي منتشر كرده و ضمن استقبال از بيانيه موسوي، خود را اتاق فكر جنبش سبز معرفي كردند. اين تيم با سايت اينترنتي جرس شناخته مي شدند و شماري از عناصر ضدانقلاب از جمله روزنامه نگاران زنجيره اي فراري را دور خود جمع كرده بودند. اما خبرهاي بعدي حاكي از آن است كه به دنبال درگيري شديد در اتاق فكر كذايي، 3 تن از 5 نفر از اين مجموعه فاصله گرفته و سايت جرس هم با ريزش نيروها مواجه شده است. گفته مي شود به جز مهاجراني و برادرزنش (محسن كديور)، سروش و بازرگان و اكبر گاف ترجيح داده اند جدا از باند ياد شده فعاليت كنند. مهاجراني هم با ديدن اين وضعيت سراغ برخي مهره هاي ضدانقلاب مقيم لندن نظير مسعود بهنود سلطنت طلب و فرخ نگهدار (عضو مستبد مركزيت گروهك فدائيان خلق) رفته و از آنها دعوت كرده يك اتاق فكر متمركزتر تشكيل دهند. به گزارش سايت ضدانقلابي خودنويس، جلسات گروه جديد ساعت 3 بعدازظهر هر 5شنبه تشكيل مي شود هر چند كه كديور- مقيم آمريكا- با برخي از دعوت شدگان جديد مشكل دارد. شايان ذكر است اكبر گنجي به دنبال انكار علني امام زمان و متهم شدن به ديوانگي و ناداني از سوي كديور، روز يكشنبه گذشته به نامبرده حمله كرد و متقابلاً وي را فردي ديكتاتور و جاه طلب معرفي كرد. گنجي در گويانيوز نوشت: آقاي كديور درباره آيت الله منتظري غلو كرد و گفت او از همه آدميان كره خاكي بالاتر است. كديور اين را گفت و بعد اضافه كرد «افراد فراواني برايم نامه نوشته اند كه تو خودت كسي شده اي، چرا براي منتظري نامه مي نويسي و استفتا مي كني، خودت ]پاسخ استفتا را[ بنويس». ظاهراً آقاي كديور مدعي است «كسي» شده و جانشين آيت الله منتظري است... و انتخابات رياست جمهوري را فرصتي مغتنم براي تسويه حساب با عبدالكريم سروش يافت و مهم ترين دليل حمايت از موسوي را انتقادهاي سروش از موسوي اعلام كرد. او حتي از درگذشت آيت الله منتظري هم به عنوان فرصتي عاطفي براي تسويه حساب با نمادهاي نوانديش ديني استفاده كرد. بيانيه 5 نفره با امضاي بازرگان، سروش، كديور و مهاجراني را اول بار خود كديور در سايت جرس منتشر كرد. او از مواضع من و سروش به هنگام انتشار بيانيه مطلع بود. او تصميم گيرنده اصلي سايت جرس است و خواهر ايشان خانم جميله كديور مسئوليت سردبيري آن را برعهده دارد. اگر روشنفكران سكولار از سرنگوني رژيم سخن بگويند، به تعبير آقاي كديور آكنده تر از وزن اجتماعي خود حرف زده اند و با حربه سكولاريسم نمي توان با رژيم در افتاد». جنگ زرگري اخير - يا به عبارت درست، گاز گرفتن همديگر در سربالايي- در باند جرس در حالي رخ مي دهد كه سايت جرس ديروز ضمن يك ذوق زدگي ناشيانه از ارتباط خود با تروريست هاي قاتل خانم ندا آقاسلطان خبر داد. اين شبكه وابسته به مهاجراني-كديور ابتدا خبر بي بي سي و آسوشيتدپرس را منتشر كرد مبني بر اينكه فرد ناشناسي كه صحنه ترور خانم آقاسلطان را فيلم برداري كرده، از سوي موسسه جايزه روزنامه نگاري جورج پولك در آمريكا برنده بهترين فيلم خبري سال شده است. بي بي سي و آسوشيتدپرس نام تصويربردار مذكور را منتشر نكردند اما جرس تصريح كرد: سايت جرس از هويت تصويربردار صحنه قتل ندا آقاسلطان و در واقع برنده ناشناس جايزه اطلاع كاملي دارد اما براي حفظ جان و امنيت وي، از انتشار نام او در اين مقطع زماني معذور است». پيش از اين، فرار مشكوك نامزد خانم ندا آقاسلطان (كاسپين ماكان) و يك شاهد صحنه قتل (حجازي) به لندن به اضافه نقش آفريني ويژه بي بي سي درباره فيلم كذايي، از نقش ويژه سرويس جاسوسي اينتليجنس سرويس در ماجرا حكايت مي كرد اما اكنون عناصر گرداننده جرس (مقيم لندن) از ارتباط و پيوند ويژه با تصويربرداري خبر مي دهد كه به مدت حدود 20 دقيقه خانم آقاسلطان را در منطقه اي خلوت و به دور از آشوب هاي خياباني ، از پشت سرتعقيب مي كرده است. با تئوري اسب و يابو كه نمي شود به جنگ جمهوري اسلامي رفت (خبر ويژه) موج سرخوردگي و شوك زدگي گسترده به خاطر راهپيمايي حماسي ملت ايران در 22بهمن، محافل ضدانقلاب را فرا گرفته است. اين سرخوردگي از آن جهت بي سابقه است كه عناصر ضدانقلاب در خانه هاي تيمي و شبكه هاي مجازي (شبكه عنكبوت) به توهم قدرت نمايي در 22بهمن دامن زده بودند. در اين زمينه سايت روزنت كه توسط شماري از عناصر فراري مديريت مي شود، با افسردگي تمام نوشت: ما خود شكسته ايم، چه باشد شكست ما. وقتي جاده شمال از ميدان آزادي شلوغ تر است، مي شود دم از فداكاري براي آزادي زد؟ در تهران حكومت با تمام نيرو به صحنه آمده بود، ديگر شهرها در كارزار چه مي كردند؟ وقتي منافع كوتاه مدت را ترجيح مي دهيم، بي شك شرمنده هستيم . وقتي عقلمان را به دست اين سايت و آن چهره مطبوعاتي مي دهيم، مشكل توان رسيد به بالا ز پست ها. روزنت در مطلب ديگري نوشت: روز 22بهمن براي سبزها با شوك همراه بود. اتفاق 22بهمن غيرمنتظره بود. موسوي و كروبي بيش از خصلت رهبري، خصلت تكيه گاه دارند و هر زمان كه گفته هايشان در تضاد و تنافر با منافع جنبش است، جنبش از آنها گذر مي كند. درس 22بهمن آن است كه اصولا فكر رهبري يا رهبر شدن در جنبش، فكر اشتباهي است... اگر قرار بود اين حركت ها به پيروزي برسد، جمهوري اسلامي 30سال دوام نمي آورد. اميرفرشاد ابراهيمي از متهمان فراري پرونده نوارسازان هم در وبلاگ خود نوشت: از ديشب تا حالا كه سايت ها و وبلاگ هاي مخالفان را مي خوانم يا با آنها حرف مي زنم، رگه اي از نااميدي را در آنها مي بينم. واقعا مگر انتظار داشتند چه اتفاقي در 22بهمن بيفتد؟ متاسفانه اين جريان متوهم كه خيال مي كرد 22بهمن كار نظام تمام است، اون قدر جنبش را قدرتمند و قوي نشان دادند كه ظاهرا بيماري اش خيلي از سبزها را گرفت و طبيعي است كه شب 22بهمن وقتي مي بينند شب شد و خبري از آن پيروزي نبود، حاصلش مي شود همين دلسردي كه مي بينيم. موسوي گفته بود با هويت مشخص در راهپيمايي شركت كنيم اونوقت يكي اسب تروا را علم كرد و يكي ديگر يابوي فلان و اون يكي هم اشغال صداوسيما را. اما سايت ضدانقلابي «خودنويس» مشكل را به وجود ديكتاتوري در ميان محافل ضدانقلاب ربط داد و نوشت: آنها انتقادپذير نيستند. مثلا كافي است بخواهيد به يكي از سبزها بگوييد كه پس سبزها روز 22بهمن كجا بودند؟ تعداد تجمع كنندگان ميدان صادقيه كه منتظر شيخ شجاع كروبي بودند، چند نفر بود كه به راحتي منكوب شدند؟ اينجاست كه موجي از تهمت و ناسزا روانه تان مي گردد كه مگو و مپرس. خيلي ها ديواري كوتاهتر از ابراهيم نبوي پيدا نكرده اند و تاكتيك اسب ترواي وي را مي كوبند يكي نيست به اين حضرات بگويد كه اين چه حضور «تروايي» بود كه بين هر چند نفر سبز چند نفر اطلاعاتي و امنيتي و بسيجي و چه و چه ايستاده بوده تا ايشان قدرت تكان خوردن هم نداشته باشند ميدان آزادي ظرفيت صد و پنجاه تا دويست هزار نفر را دارد. حتي اگر ده درصد از آن سه ميليون]!؟[ جمعيت بيست و پنجم خرداد نيز در ميدان يا در اطراف ميدان حضور پيدا مي كردند قابل سركوب يا اغماض نمي بودند. منتهي از بيم الطاف مبارزان، چه كسي سوداي چنين كفرگويي ها دارد. سايت ايران گلوبال از زاويه ديگري عصبانيت خود را بروز داد و با حمله به سايت جرس (وابسته به بهاءالله مهاجراني) نوشت: بايد جرسي ها را رسوا كنيم. چرا بايد مردم را از شرق تهران به ميدان آزادي مي كشاندند و بعد از آنجا به سمت صداوسيما راه مي افتادند؟ اصلا موسوي و كروبي كي باشند كه جرسي ها باشند؟ ما 18تير را پشت سر گذاشتيم، چرا بايد آزموده را هي بيازماييم؟ جرس هم مانند موسوي خيانت خود را نشان داد. موسوي و كروبي در روزهاي اول مردم را به ميدان هاي ديگر به جاي صداوسيما كشاندند. در خلأ رهبري فاتحه جنبش خوانده است. كشاندن مردم به آزادي و جمعيت را با هلي كوپتر فيلم گرفتن و آن را به نمايش گذاشتن هدف رژيم بود كه به آن رسيدند. چگونه است كه جرسي ها و موسوي و كروبي مي گويند جنبش رهبري ندارد ولي ارگانيزه و با نقشه از پيش تعيين شده، مردم را به ميدان آزادي مي كشانند؟! 22بهمن حتي به پاي عاشورا و 16آذر و 13آبان هم نرسيد. مگر آقاي موسوي نمي دانست رژيم با تمام قوا در اطراف ميدان آزادي نيرو پياده كرده است]؟![ آيا مي شود در چنين ميداني با حفظ هويت رفت؟ تداركات 22بهمن يك هماهنگي بين سران دولت و موسوي و سران جرس بود، البته ما قصد توهين به كسي نداريم ولي اين واقعيت عريان ماجراست. من و تو آواره و بدبختيم. حال اينقدر الله اكبر و ياحسين بگو، شايد پيروز شدي. افسوس كه راه را گم كرده ايم. سايت ضدانقلابي راه سبز نيز در مطلبي با عنوان «ما بي شمار نيستيم! دنياي مجازي- دنياي واقعي» نوشت: وقتي از مخالفان صحبت مي شود، مي گوييم گروهي كه هيچ كس قدرت تخمين تعداد آنها را ندارد، مثل يك لشكر نامرئي مافوق بشري. اين طرز تفكر باعث مي شود در روزهايي مثل 22بهمن، اتفاقي دور از انتظار بيفتد و مخالفان رژيم مايوس شوند. وقتي 11هزار نفر از سايت «بالاترين» بازديد مي كنند و حضور ايرانيان در فيس بوك و تويتر چشمگير به نظر مي آيد، به نظر اتفاق خجسته اي است. اين در حالي است كه وقتي 11هزار نفر به ورزشگاه آزادي بروند و بازي استقلال يا پرسپوليس را تماشا بكنند، گزارشگر از حضور كم تماشاگران گله مي كند و ورزشگاه را خالي از جمعيت مي داند... آيا آن مردمي كه در تظاهرات حضور داشتند، براي سانديس آمده بودند يا قاتل و به دور از شعور سياسي بودند؟ آنها به عنوان انسان هايي ميهن پرست احساس خطر كردند كه مام ميهن به دست بيگانگان بيفتد. در دنياي مجازي هر روز از اين مردم دورتر مي شويم. تايم: سبزها كجا بودند؟ دوبي و استانبول و ساحل دريا! (خبر ويژه) رسانه هاي مهم آمريكا- به عنوان مهم ترين حكومت حامي جريان فتنه در ايران- از شكست سنگين ضد انقلاب در حماسه 22 بهمن خبر مي دهند. روزنامه واشنگتن پست كه خود از حاميان جريان فتنه طي 8 ماه گذشته بود و به توهم پراكني درباره براندازي مي پرداخت، اخيراً در گزارشي نوشت: جريان سبز كاملاً شكست خورد و حضور كم شمار آنها در راهپيمايي سي و يكمين سالگرد پيروزي انقلاب، نشانه ديگري از اين شكست كامل است. آنها روز به روز ضعيف تر مي شوند. در آزمون اخير امتحان بدي پس دادند. اكثر مخالفان اكنون معتقدند هيچ شانسي براي نتيجه گرفتن از خرابكاري و اختلال و تغيير حكومت ندارند. لس آنجلس تايمز ديگر روزنامه آمريكايي با بيان اينكه مخالفان از حوادث روز 22 بهمن مأيوس شده اند، نوشت: تجمع گسترده حاميان حكومت نگراني مخالفان را موجب شده و بسياري از آنها، استراتژي كساني چون موسوي و كروبي را زير سوال مي برند. بي بي سي انگليس در گزارشي از ارزيابي مطبوعات آمريكايي نسبت به راهپيمايي 22 بهمن نوشت: همه روزنامه هاي آمريكايي متفق القولند كه مخالفان برخلاف برنامه ريزي ها و فراخوان ها نتوانستند تظاهرات سالگرد انقلاب را تحت الشعاع قرار دهند. شبكه تلويزيوني ان بي سي آمريكا با پخش گزارشي از راهپيمايي 22بهمن به نقل از يكي از عناصر ضدانقلاب گفت: ما باختيم و آنها پيروز شدند. مجري ان بي سي هم گفت: سي ويكمين سالگرد پيروزي انقلاب ايران فرصتي براي قدرت نمايي نظام در برابر مخالفان خود شد. يكي از مخالفان مي گويد ما 300 نفر نمي شديم اما هزاران نفر از حاميان نظام ما را محاصره كرده بودند. خبرنگار مجله تايم تحليل ديگري ارائه كرد و نوشت: روز 22 بهمن، ترافيك در شمال تهران بسيار كم بود. ظاهراً بسياري از ساكنان ثروتمند اين مناطق به يكي از مناطق توريستي مانند دوبي، استانبول يا سواحل خزر سفر كرده بودند. اين پاسخ اين پرسش است كه سبزها 22 بهمن كجا بودند. مسئول يك آژانس هواپيمايي گفت كه از هفته ها قبل تمام پروازهاي دوبي رزرو شده بود. اين مي تواند دليل سكوت مخالفان باشد. تمام ترافيك در جنوب تهران بود. صدها هزار بلكه يك ميليون نفر صبح پنج شنبه در اطراف ميدان آزادي گرد آمده بودند كه اكثراً با مترو و اتوبوس خود را به مراسم رسانده بودند. مخالفان برنامه ريزي هايي كرده بودند اما نشانه كمي بلكه هيچ نشانه اي از آنها در اطراف ميدان آزادي ديده نشد. اگر هدف آنها ايجاد اخلال يا تحت الشعاع قرار دادن راهپيمايي 22 بهمن بود، حتماً آنها و طرفدارانشان مأيوس شده اند و اگر هم درگيري اي رخ داده خيلي كوچك و حاشيه اي بوده است. اما روزنامه نيويورك تايمز در تحليل خود تاكيد كرد: مخالفان به جاي شور پيروزي در 22بهمن، با سيلي از انتقادها مواجه شدند. حركت اعتراضي در اين روز به شكل مأيوس كننده كم دامنه بود و به نظر مي رسيد آنها از ادامه حضور در خيابان خسته شده اند. اگر هم كساني آمدند، جزو سياهي لشكر حكومت به حساب آمدند. مخالفان اغلب فكر مي كنند نقطه ضعف آنها در رهبري است. ثابت شده كه توانايي موسوي و كروبي براي سازمان دادن مخالفان محدود است و آنها به ويژه نفوذ كلامي در ميان معترضان جوان ندارند. مخالفان روز 22بهمن دريافتند كه جمهوري اسلامي حكومت مصممي است و صرفاً با فيس بوك و تويتر و كليپ هاي يوتيوب نمي شود با جمهوري اسلامي درگير شد. نوچه هاي شهرام و كاسه ليسي بي بي سي (خبر ويژه) نسخه روزنامه اي بي بي سي در ايران به تبعيت از اين شبكه در ايران، راهپيمايي دشمن شكن و خيره كننده ملت ايران در يوم الله 22 بهمن را به حاشيه انداخت و به جاي آن اظهارات گري سيك مقام اسبق آمريكا در دولت كارتر را عكس و تيتر اصلي خود كرد. روزنامه اعتماد در حالي به اين اقدام مبادرت كرد و حتي در صفحات داخلي خود هم يك تصوير از حماسه 50 ميليوني بصيرت و اتحاد ملت ايران منتشر نكرد كه از چند هفته قبل در تدارك دوگانگي، حاشيه سازي و اختلال در راهپيمايي 22 بهمن بود، همان روندي كه بي بي سي انگليس، صداي آمريكا، راديو فردا و... دنبال مي كردند. اعتماد چند سال پيش هم، مرتباً مقاله ها و گزارش هاي بي بي سي را عينا - اما بدون ذكر منبع- به نام گزارش و تحليل توليدي خود منتشر مي كرد كه با لو رفتن ماجرا مجبور به توقف آن روند و ادامه «بي بي سيگري» به شيوه پنهان تر شد. برخي همكاران فراري روزنامه اعتماد نظير روزبه ميرابراهيمي، شهرام رفيع زاده، حنيف مزروعي، مسعود بهنود و... هم اكنون در خارج كشور با شبكه ها و سايت هاي ضدانقلابي وابسته به دولت هاي آمريكا و انگليس همكاري مي كنند. ر وزنامه اعتماد يكي از محافل مورد اعتماد شهرام جزايري بود و مدير آن در يك قلم، از نامبرده 170 ميليون تومان هديه دريافت كرده بود. برخي عناصر حاضر در اين روزنامه با گروهك هايي نظير نهضت آزادي ارتباط- و يا حتي عضويت- دارند و در واقع از اين روزنامه به عنوان اتاق جنگ گروهك ها استفاده مي كنند. /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 6975]