- ايران ، پايتخت آينده کاريکاتور دنيا

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون : شاهرخ حيدري عکاس، گرافيست و کاريکاتوريست شاخص کشور است که کاريکاتور را از سال 71 يعني در 14 سالگي آغاز کرده است. وي در 4 سال اخير، 6 بار داوري در مسابقات بين المللي را تجربه کرده است و هم اينک خود را براي داوري در سي و يکمين دوره جشنواره بين المللي لهستان 2010آماده مي کند. مصاحبه ي زير حاصل گفتگوي راسخون با اين هنرمند برجسته کاريکاتوري است. تعريف شما از کاريکاتور چيست و جايگاه اخلاق در اين هنر چگونه ارزيابي مي کنيد؟ کاريکاتور هنري است صميمي و بين المللي، به طوري که مي توان با به کارگيري عناصر مشترک ميان ملل، از طريق آن با تمام دنيا صحبت کرد. در واقع زبان زنده دنياست و بعد از سينما اصلي ترين هنر است که مردم با آن سرو کار دارند اما در مورد سوال دوم بايد گفت: با توجه به تعريف متفاوت جوامع از اخلاق بايد آن را با توجه به هنجارهاي تعريف شده ي جوامع در رابطه با کاريکاتور به کار گرفت. در رابطه با ايران مي توانم بگويم که با توجه به اينکه کاريکاتور يک هنر اعتراضي است، در اين هنر هم مثل ساير هنرها هم اخلاق ديده مي شود و هم بداخلاقي. اهميت ايده يابي در کاريکاتور تا چه حد است و شما چطور ايده يابي مي کنيد؟ جان کاريکاتور مساوي با ايده ي نو و مناسب است و با کشف سوژه هاي نو، مي توان نيمي از موفقيت را پيمود قبلا فکر مي کردم از طريق يک جا نشستن و تمرکز مي توان ايده يابي کرد که البته اين اشتباه است ولي الان ايده هايم را در اجتماع-خاطرات و بازي هاي کودکي و در لطيفه هاي موجود در جامعه و با خواندن کتاب پيدا مي کنم. شما گفتيد، کشف سوژه هاي نو نيمي از موفقيت است، توضيح بيشتر بفرماييد: بحث من علاوه بر شناسايي تکنيک، روي نگاه جديد در کاريکاتور است. بعضي از سوژه ها مثل آلودگي هوا تکراري شده اند. بايد فضايي پيدا کنيم که ديگران کار نکرده اند. در جشنواره هاي بين المللي يک داور، با بررسي چند اثر هوشمندي اوليه ي خود را از دست مي دهد ولي اگر با يک سوژه ي ناب و بکر برخورد کند ذهن داور خالي مي شود و وارد فضاي جديد مي شود. مثلا عباس ناصري براي اولين بار روي مار و پله کار کرد بعدها چيني ها - کره اي ها و بلغارستاني ها از او الگوگيري کردند. موفقيت ناصري در 2 چيز بود سوژه اي پيدا کرد که براي اولين بار کار مي شد و دوم اينکه از نماد مشترک ميان جوامع استفاده کرد. کشف فضاي جديد و نگاه نو چطور امکان پذير است؟ بردن موضوع به فضاهاي متضاد، استفاده از اشياء به جاي انسان، سرک به بازي هاي کودکانه که در ميان همه انسان ها مشترک است. و کلا با نگاه ظريف و ذره بيني نسبت به همه چيز مي توان خيلي راحت سوژه يابي کرد. مثلا در مسابقات فوتبال توجه همه به داور است و کمتر کسي به سوت داور مي پردازد. به نظر شما پايتخت کاريکاتور دنيا کجاست؟ اگر از کاريکاتور به عنوان هنر نمايشگاهي ياد کنيم بهتر است سوال تان را اينگونه پاسخ بگويم که ايران پايتخت آينده کاريکاتور دنياست. چرا که حضور جوانان ايراني که به صورت حرفه اي روي اين هنر کار مي کنند، بسيار چشمگير است و همين طور رنج سني کاريکاتوريست هاي اروپايي بالاي 60سال است. مثلا در روسيه و روماني. در ضمن نگاه اروپا به اقتصاد کاملا جدي است و از آنجايي که کاريکاتور به آن به صورت تامين کننده اين هدف نيست، خانواده ها جوانان خود را ترغيب به اين هنر نمي کنند. اينها دلايلي است که آينده کاريکاتور ايران را تقويت مي کند. نگاه ايران به کاريکاتور چگونه است؟ با توجه به قدمت بالاي طنز در ايران در بخش هاي مختلف مثل ادبيات و شعر و...البته با درنظر گرفتن تعريف هاي متفاوت طنز و اينکه فقط براي خنده و شادي نيست مي توانم بگويم ديد ايران به کاريکاتور طنز آلود است. نظر شما در مورد داوري اينترنتي چيست؟ داوری اینترنتی را قبول ندارم. با توجه به اينکه تکرار و شباهت ها در کاريکاتور زياد است براي جلوگيري از امتياز بالا در کارهاي تکراري تبادل نظر و حضور داوران با تجربه که با کارهاي تکراري آشنا هستند بسيار ضروري است .در صورتي با داوري اينترنتي موافق هستم که يک ارتباط هايي زنده بين داوران وجود داشته باشد. لطفا صحبت پاياني خود را خطاب به دوستداران اين هنر و حرفه بفرمایید. از دوستداران کاريکاتور مي خواهم بيش از آنکه به کسب مدال و برتري در مسابقات بينديشند قله فکري خود را مرتفع کنند و روي نگاه خود کار کنند روزي براي داوري در ساتمريکس آرزو بود ولي با دعوت در اين جشنواره همه چيز برايم فرو ريخت حالا که به صورت حرفه اي کار مي کنم ديگر کسب جايزه برايم مهم نيست سعي مي کنم به علايق خود دست پيدا کنم. 1004/2759/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 273]