- وحدت بین مردم و معاندان امکانپذیر نیست

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

این روزها صحبت از ضرورت ایجاد آرامش در فضای سیاسی کشور و به نوعی برقراری آشتی ملی در میان اصحاب سیاست و رسانه بسیار است اما واکنش‌ها به نامه‌ای که دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به رهبر معظم انقلاب نوشت و در آن از ضرورت وحدت ملی سخن گفته شده بود، نشان داد نمی‌توان در شرایط فعلی که مردم در راهپیمایی روز چهارشنبه نهم دی ماه سال‌جاری خواستار محاکمه هر چه سریع‌تر سران اصلی فتنه اخیر شدند، صحبت از وحدت مردم و گروه‌های سیاسی درون نظام با معاندین کرد. علی‌اصغر زارعی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی درگفت‌و‌گو با خبرنگار «وطن‌امروز» وحدت بین معاندین و مردم را امکانپذیر ندانست و رجوع به قانون و محاکمه کسانی را که وحدت و امنیت کشور را به چالش می‌کشند تنها راه پاسخگویی به مطالبات مردم در شرایط فعلی دانست. آقای زارعی! مباحث مربوط به اتحاد ملی را که بعد از بیانیه جدید میرحسین موسوی مطرح شده است،‌چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا این به معنای به حاشیه راندن مطالبه مردم برای محاکمه سران فتنه نیست؟ کسانی که طرح آشتی ملی یا وحدت ملی را مطرح می‌کنند،‌در واقع نوعی حمایت تلویحی از جریان اغتشاش می‌کنند و نگرانند که با شفاف شدن وضع اغتشاشگران در محاکم قانونی،‌شاید بعضی از این افراد هم مواضعشان مورد توجه قرار بگیرد. در این راستا ما وحدت را درمیان آحاد مردم و در جریان اصولگرا درست می‌دانیم و فکر می‌کنیم حضور مردم در روز چهارشنبه نهم دی‌ماه چنین صحنه‌ای را به نمایش گذاشت و چنین مطالبه‌ای را در کشور بیان کرد. مگر اینکه این افراد خواهان این باشند که بین اغتشاشگران و سران اغتشاش با افراد مؤمن و متعهد آشتی صورت گیرد، که ‌این آشتی و وحدت معنی و مفهومی ندارد و این توقع بی‌جایی است. پس آشتی ملی که برخی شخصیت‌های سیاسی به دنبال آن هستند،‌به چه معنایی می‌تواند باشد؟ در اینجا باید به لزوم مرزبندی بین معترضان و منتقدان با هتاکان و معاندان پرداخت. تفکیک معترض و معاند باید بر مبنای قانون صورت گیرد. کسانی که پا را فراتر از انتقاد می‌گذارند و چارچوب‌های نظام را هدف قرار داده و ساختارشکنی می‌کنند و به ساحت اهل‌بیت و ائمه(ع) توهین می‌کنند یقینا با کسانی که صرفا پیشنهاد و نقطه‌نظر سیاسی دارند، متفاوتند و تفاوت این 2 گروه را باید قانون مشخص کند. اما نامه آقای رضایی برای ایجاد وحدت ملی در حالی منتشر شد که مردم در راهپیمایی روز نهم دی‌ماه خواستار مجازات این افراد بودند. آیا مردم می‌توانند با افرادی که خواهان محاکمه‌شان هستند، ‌وحدت کنند؟ از آنجا که این بیانیه با عجله صادر شده و بلافاصله بعد از بیانیه میرحسین موسوی بوده و نوعی حمایت تلویحی از عملکرد وی بوده است، اين ‌نشان می‌دهد که حرف ناپخته‌ای ا‌ست و در راستای اهداف آقای موسوی و کروبی است تا در راستای منافع کلی کشور. بیانیه 17 آقای موسوی بیانیه‌ای است که نسبت به دیگر بیانیه‌ها مدعی‌تر و طلبکارانه‌تر و حتی سخیف‌تر است، چرا که ایشان اغتشاشگران را خداجو نامیده و خودش را در مقام تدوین راهبرد برای کل نظام قرار داده. او ادعا کرده: باید ابراز شود که بحران در کشور وجود دارد و اینها خواست‌های غلط و غیرمنطقی است و بیانیه آقای رضایی هم که در راستای آقای موسوی قرار دارد کاملا غیرمنطقی است. در حال حاضر بیانیه موسوی و نامه رضایی نوعی بیان همان مطالبات قبلی است ولی چون با حضور مردم احساس کردند که نمی‌توانند حرفشان را به کرسی بنشانند و محوریت نظام را نمی‌توانند مورد هجمه قرار دهند،‌ با هم توافق کردند و سطح را پایین آوردند. ولی حرف‌ها و مواضع همان حرف‌ها و مواضع قبلی است و برخلاف منافع ملی حرف زدن و رفتار گذشته‌شان، رفتار مجرمانه است که باید با آن برخورد شود. منبع : وطن امروز /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 281]