غلامرضا بروسان در گفتگو با قدس: شعر دهه 80 به مردم نزديكتر شده است

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: غلامرضا بروسان در گفتگو با قدس: شعر دهه 80 به مردم نزديكتر شده است
گروه هنر- شعر دهه 80 ادامه منطقي شعر دهه 70 است. هنوز موجهاي دهه 70 در شعر دهه 80 ادامه دارد و شايد همچنان ادامه داشته باشد، اما در مجموع مي توان گفت شعر دهه 80 به مردم نزديكتر شده است. غلامرضا بروسان در گفتگو با خبرنگار ما ضمن بيان اين مطلب افزود: بازي با زبان، ويژگي بارز شعر دهه 70 است. معنا گريزي و گاه نزديك شدن به نثر عمومي در كنار پاره اي بازيهاي زباني، چيزهاي مباركي است كه شعر دهه 70 به شعر دهه 80 هديه كرد و تمام اين مؤلفه ها باعث جسارت در نگاه، در شعر دهه 80 مي شود. شاعر مجموعه «يك بسته سيگار در تبعيد» اضافه كرد: با اين وجود نمي توان گفت شعر دهه 70 ادامه منطقي شعر دهه 60 است، بلكه شعر دهه 70 نسبت به دهه قبلش جهش داشته و فضاهاي متفاوتي را تجربه كرده است. به قول شمس لنگرودي، درست است كه در دهه 70 بسياري از شعرهاي خوب انكار شدند، اما همين شعرها جسارت در زبان، نگاه و انتخاب كلمه را به شعر دهه 80 هديه كردند. برگزيده اولين دوره جايزه شعر خبرنگاران در پاسخ به اين سؤال كه «مخاطب» در شعر شما چه جايگاهي دارد گفت: براي من خيلي مهم است كه مخاطب شعرم را بخواند. وقتي شعر مي گويم، مخاطب در ناخودآگاه من حضوردارد و وقتي كه از سرودن شعر فارغ مي شوم و در نگاه دوباره به شعر، متوجه اين حضور مي شوم. وي در توضيح اين مطلب تصريح كرد: اصولاً برخي شعرها، مخاطب برايشان مهم نيست، مثل شعرهاي يد ا... رؤيايي. اما براي بعضي شعرها مخاطب اهميت دارد، مثل شعرهاي شاملو. شعري كه مخاطب برايش مهم نباشد، شعري است كه رسالت و ضرورت سرودن را درك نكرده است. شاعر مجموعه «احتمال پرنده را گيج مي كند» در پاسخ به سؤال خبرنگار ما مبني بر اينكه آيا شما به ضرورت وجود «پيام» در شعر معتقد هستيد، گفت: يك شاعر وقتي شاعر زمانه خودش باشد، به محض اينكه بخواهد حرفي بزند، در صدد انتقال يك «خبر» است. حالا ممكن است اين خبر، پژواكي از صداي كائنات باشد. اما من با شعري كه بخواهد مستقيماً پيام و خبر بدهد مخالفم. يك اثر وقتي مي خواهد پيام انساني بدهد، بايد به تكنيكي تكيه كند كه «تكنيك» را نشان ندهد. هنوز هم شعرهاي موفق روزگار شعرهايي هستند كه سرشار از خبر و نصيحتند، اما با تكنيكي اين كار را انجام مي دهند كه مشخص نمي شود. نيكي و بدي هميشه در دنيا هست. زماني سهراب دست تو را در اين دنيا مي گيرد و تو را با خودش به گلستانه مي برد و زماني هم شاملو و اخوان تو را به مركز زخم مي برند و مي گويند: تماشا كن! فكر مي كنم كار شاعر اين است كه ويراني ها را نشان دهد و بگويد: آباد كن! كار شاعر پيام دادن است اما در بستري كه ياد حكما نيفتيم و صورت پند و اندرز پيدا نكند. بروسان كه اواسط سال 85 گزيده اي از شعر آزاد خراسان را با عنوان « به سمت رودخانه استوكس» منتشر كرده بود درباره آثار جديد و در حال چاپ خود مي گويد: مجموعه شعرها، داستانها و مقالات رضا شهيد ضيايي را با عنوان «با دهان باز» گردآوري كرده ام كه توسط نشر شاملو منتشر شده است. «مرثيه براي درختي كه به پهلو افتاده است» توسط نشر مرواريد، «سكته سوم» مجموعه كارهاي كلاسيك، «عاشقانه هاي يك سرباز» مجموعه ترانه ها و «عقيقي در چينه دان يك طوطي» گزينه تك بيتهايي از فردوسي، از ديگر آثار اين شاعر جوان خراساني است كه امسال چاپ مي شود.
چهارشنبه 29 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 289]