بزرگترین رسوایی تاریخ فلسطین رقم خورد

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

وضعیت اکثر رژیم‌های عربی مشخص است آنها تحت فشار‌های آمریکا از ابومازن حمایت می‌کنند ولی اعراب از گزارش گلدستون حمایت کردندو نقش خود در پس‌گیری گزارش را تکذیب کردند. انتشار گزارش گلدستون رئیس گروه حقیقت یاب سازمان ملل درباره جنگ 22 روزه غزه و تأکید بر اینکه رژیم صهیونیستی در این جنگ مرتکب جنایات جنگی شده است، می‌توانست فصل نوینی از مناقشه صهیونیست‌ها با ملت فلسطین را رقم بزند. اما اقدام سؤال برانگیز دولت خودگردان فلسطینی مبنی بر درخواست تعویق 6 ماهه در بررسی گزارش از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد تمام امید‌ها را نقش بر آب کرد. چرا این تشکیلات فلسطینی اجازه نداد شورای حقوق بشر سازمان ملل گزارش نسبتا مستقل گلدستون را به عنوان یک سند حقوقی بررسی کند. آیا اختلافات درونی فلسطینی‌ها آنقدر بالا گرفته است که آنها حاضرند برای منافع جناحی خود از حقوق ملتشان بگذرند؟ و ده‌ها سؤال دیگر پس از اقدام محمود عباس در ذهن بسیاری از ناظران مستقل شکل گرفت... «خبر» در گفت‌وگو با عباس خامه یار کارشناس مسائل خاورمیانه این موضوع را مورد بررسی قرار داده است. انتظار می‌رفت اسرائیل یا آمریکا در مقابل تصویب گزارش گلدستون از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل کارشکنی کنند اما اقدام دولت خودگردان فلسطینی دور از انتظار بود. به اعتقاد شما دلیل محمود عباس برای این کار چه بود؟ البته گزارش آقای گلدستون بی‌طرفانه نبود. ایشان سعی کرده بود هر دو طرف را محکوم کند ولی به جنایت‌های رژیم صهیونیستی بیشتر پرداخته است. برای اولین بار در تاریخ 60 ساله درگیری رژیم صهیونیستی با فلسطینی‌هاست که یک گروه بی‌طرف جنایت‌های اسرائیل را مورد بررسی قرار داده و محکوم می‌کند. با این گزارش اسرائیل مقابل افکار عمومی جهان قرار می‌گرفت. البته نیم ساعت قبل از طرح موضوع از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل صائب عریقات مذاکره‌کننده ارشد دولت خودگردان هرگونه دخالت این دولت در روند پیگیری گزارش گدستون را به شدت تکذیب می‌کرد ولی در عمل یکی از بدترین، زشت‌ترین و بزرگترین افتضاحات در تارخ معاصر فلسطین رخ داد. نکته دیگر این است که نماینده فلسطینی‌ها در شورای حقوق بشر گفته بود که جهان عرب نیز مخالف طرح این گزارش هستند. این در حالی است که کشورهای عربی مخالف تأخیر در بررسی این موضوع بودند. این نظر حرف حکومت خودگردان بود و نظر کشورهای جهان عرب نبود و حتی آقای عمر موسی نیز نسبت به تأخیر در بررسی این موضوع اعتراض کرد. در هر صورت این نخستین بار بود که گزارشی به این شکل و صورت ضد اسرائیلی مطرح می‌شد. اکثر کشور‌های جهان امیدوار بودند که گزارش گلدستون در شورای حقوق بشر سازمان ملل طرح و اسرائیل محکوم شود. دو عامل اساسی را می‌توان درباره توقف بررسی این گزارش مطرح کرد. نخست اینکه آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها فشار زیادی به محمود عباس وارد کرده و از او درخواست کرده بودند که بررسی این گزارش در شورای حقوق بشر سازمان ملل به تأخیر بیفتد. عامل دوم مسئله داخلی است. اطلاعاتی وجود دارد که گفته می‌شود سلام فیاض نخست‌وزیر نقش بزرگی در این ماجرا داشته و توانسته است محمود عباس را تحت تأثیر بگذارد. ظاهراً اپراتور سوم در داخل کرانه باختری در اختیار فرزند سلام فیاض است و تمام تجهیزات خریداری شده در گمرک اسرائیل ضبط شده بود و رژیم صهیونیستی در قبال کوتاه آمدن در بحث گزارش گلدستون حاضر به پس دادن تجهیزات می‌شده است یعنی اینکه سران تشکیلات خودگردان با خون کودکان و جوانان فلسطینی معامله کرده و رسوایی بزرگی را در تاریخ مبارزات به ثبت رساندند. ولی احتمالاً مسئله‌ای مهمتر در پس این موضع‌گیری بوده است. به‌نظر نمی‌آید برای یک قرار داد دولت خودگردان حاضر باشد گزارش به این مهمی را پس بگیرد؟ شما وقتی می‌بینید که دحلان سرکرده اطلاعاتی تشکیلات خودگردان، بهترین مبارزان فلسطینی از حماس و جهاد اسلامی را طی سال‌های گذشته دستگیر و تحت بدترین شکنجه‌ها قرار داده است انتظار اینکه رهبران تشکیلات خودگردان دست به چنین اقدامی بزنند را نیز می‌توانید داشته باشید. با در نظر گرفتن عملکرد تشکیلات خود گردان، تصور چنین تجارتی از سوی آنها آسان می‌شود. نکته جالب این است که بعد از این موضع‌گیری متأسفانه شاهد بدترین شکل حمله رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی بودیم و این نشان می‌دهد که اسرائیلی‌ها جریح‌تر شدند. به دحلان اشاره کردید. وی عضو شورای مرکزی سازمان فتح است و اعلام کرده که این سازمان مخالف اقدام دولت خودگردان بوده است. متأسفانه، چند ماه پیش با نمایش افراد جدید وارد شورای مرکزی و شورای اجرایی فتح شدند. این افراد گردانندگان اصلی مذاکرات اسلو و شرم‌الشیخ بودند و به‌نظر می‌رسد هم‌اکنون دست محمود عباس برای مذاکره با اسرائیلی‌ها و امتیازدهی بیشتر از عرفات هم بازتر است و امور به‌گونه‌ای است که خط سازش کاملاً آشکارا و واضح به پیش می‌رود. اکثر کشورهای عربی حامی دولت خودگردان هستند چرا از موضع این دولت در قبال گزارش گلدستون حمایت نکردند؟ وضعیت اکثر رژیم‌های عربی مشخص است آنها تحت فشار‌های آمریکا از ابومازن حمایت می‌کنند ولی اعراب از گزارش گلدستون حمایت کردندو نقش خود در پس‌گیری گزارش را تکذیب کردند. آیا در تاریخ فلسطین چنین موردی سابقه داشت؟ اقدام دولت خودگردان بی‌سابقه بود. اینکه یک جریان نسبتاً مستقل اسرائیل را محکوم کند بی‌سابقه بود. این‌گونه مواضع فلسطینی‌ها را مورد بررسی قرار دهد و جنایات اسرائیلی‌ها را موشکافانه بررسی کند و از طرفی هم سابقه نداشته خود فلسطینی‌ها که صاحب حق و مشکل هستند مانع مطرح شدن جنایات شوند. /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 212]