گزيده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز كشور

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

برخی روزنامه های صبح امروز سرمقاله های خود را به موضوعات زير اختصاص دادند. * رسالت روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان يك چمدان پر از ديپلماسي به قلم حنيف غفاري آورده است: سرانجام گفتگوهاي حساس و سرنوشت ساز جمهوري اسلامي ايران و كشورهاي5+1 در ژنو به پايان رسيد.رضايتمندي كامل دكتر سعيد جليلي و ديگر نمايندگان كشورمان از گفتگوهاي مذكور و ابراز تمايلات جداگانه باراك اوباما،هيلاري كلينتون و خاويرسولانا مبني بر ادامه گفتگو ها بيانگر پيروزي تهران در اين كارزار سرنوشت ساز بوده است. سرانجام گفتگوهاي حساس و سرنوشت ساز جمهوري اسلامي ايران و كشورهاي5+1 در ژنو به پايان رسيد.رضايتمندي كامل دكتر سعيد جليلي و ديگر نمايندگان كشورمان از گفتگوهاي مذكور و ابراز تمايلات جداگانه باراك اوباما،هيلاري كلينتون و خاويرسولانا مبني بر ادامه گفتگو ها بيانگر پيروزي تهران در اين كارزار سرنوشت ساز بوده است.با توجه به كارشكني هاي انگلستان و فرانسه به عنوان دو كشوراروپايي،جمهوري اسلامي ايران از طرف هاي گفتگو كننده در مذاكرات ژنو خواسته بود براي به نتيجه رساندن مذاكرات با رويكردي سازنده ، راهبردي و نه تاكتيكي وارد گفتگوهاي ژنو شوند.به عبارت بهتر،اصلي ترين موفقيت جمهوري اسلامي ايران در ميدان ژنو پررنگ ساختن مرز “تاكتيك”و”راهبرد”ميان مقامات غربي بود.بر اين اساس ما “تاكتيك گريز”و”راهبردگرا”هستيم و كشورهاي5+1 نيزاگر مي خواهند بر سر ميزي بنشينند كه تهران در يك سر آن قرار دارد بايدهمين گونه باشند.بر اساس گزارشهاي منتشر شده از نشست ژنو،جمهوري اسلامي ايران از مباحث مربوط به خلع سلاح كشورهاي دارنده سلاح هاي ممنوعه نيز به طور جدي سخن به ميان آورده است.اگرچه اين خلع سلاح از قوانين موضوعه بين المللي تبعيت مي كند اما در كنار تاكيد بر خلع سلاح اتمي قدرتهاي بزرگ خلع سلاح تاكتيكي آنها را نيزعينيت بخشيد. نشست ژنو،ميدان تقابل دو نوع مدل رفتاري ايران و غرب بود.مدل رفتاري غرب طي سالهاي اخير بر مبناي “استمرارتهديدهاي مزمن”شكل گرفته است.اين مدل از5 سال قبل تا كنون حكم “مدل مادر”را داشته است.بر اين اساس ايران همواره در خصوص انزواي بين المللي يا تحريم هاي اقتصادي وياحتي تهديدات نظامي(از سوي رژيم صهيونيستي)مورد تهديد غرب بوده است.اما مدل رفتاري ايران بر اساس “استمرار مسير صلح آميز هسته اي”در سايه بي اعتنايي به تهديدات غرب بوده است.اين مدل رفتاري ايران در ذيل سياست خارجي تهاجمي تعريف مي شود كه از دل آرمانها و اصول اسلامي و ملي ما قابل استنتاج است.درنشست ژنو اين دومدل به يكديگر رسيدند و مدل رفتاري ايران توانست بر مدل رفتاري غرب غلبه پيدا كند.جمهوري اسلامي ايران در نشست ژنو چمدانهاي پر از ديپلماسي خود را باز كرد و پيامهاي واقعي ملت ايران را به جهانيان مخابره نمود.اينكه در چشم انداز20 ساله سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در قالبي”سازنده”ونه”ماجراجويانه”تعريف گرديده و رويكرد هسته اي جمهوري اسلامي ايران نيز حول همان سازندگي شكل گرفته است.تهران بر اساس نظريه ام القري كه درابتداي پيروزي انقلاب اسلامي ايران مطرح گرديد نمي تواند نسبت به معضلات جاري در خاورميانه،جهان اسلام وحتي مناطقي مانند آمريكاي لاتين و...بي تفاوت بماند زيرا اصول بشري و اسلامي چنين سكوني را برنمي تابد.پس عمق استراتژيك جمهوري اسلامي ايران تنهادر درون مرزهاي جغرافيايي ما نيست .از اواسط دوران رياست جمهوري بوش پسر كه حملات لفظي نومحافظه كاران عليه جمهوري اسلامي ايران تشديد شده بود،بسياري از استراتژيستهاي خبره غربي از جمله زبيگنيو برژينسكي،مادلين آلبرايت و جيمي كارتر تنهاراه پيش روي كاخ سفيد و كشورهاي اروپايي راايجاد تعامل سازنده با تهران مي دانستند. هم اكنون غرب پس از مدتها فرصت سوزي به همين نقطه رسيده است.”شناسايي ايران قدرتمند”از سوي غربي ها برخاسته از نوعي تفكرايده آل گرايانه نيست بلكه محصول عيني يك محاسبه واقع گرايانه است.بي جهت نيست كه افرادي مانندجان بولتون و كاندوليزارايس صراحتا از شكست راهبردهاي تهديد آميز عليه جمهوري اسلامي ايران سخن به ميان مي آورند. واقعيت امر اين است كه روشهاي خطاي كاخ سفيدو تروئيكاي اروپايي درقبال تهران طي سالهاي اخير غرب را در وضعيت آچمز قرار داده است.حضور نمايندگان آمريكا،انگلستان،فرانسه و آلمان در نشست ژنو نشان داد كه باقي ماندن دراين برزخ براي غربي ها دشوار است. تهران در نشست ژنو برنده اصلي ميدان بود.مرور اصلي ترين درس نشست ژنو براي ملت و دولت ايران نيز خالي از لطف نمي باشد.عدم عقب نشيني از قواعد انقلاب اسلامي و تكيه بر سياست خارجي تهاجمي و قاعده نفي سبيل رمز استواري ما در ميدانهاي جهاني خواهد بود.هرگاه ما از اين نوع سياست خارجي تهاجمي منحرف شويم عملا فضا را جهت ورود تهديدها به كشور بازكرده ايم.از سوي ديگر،پتانسيلي كه در جمهوريت نظام ما نهفته است در سايه تاسي به اصل مترقي ولايت فقيه خود اصلي ترين تضمين جهت بقاي موثر نظام ما در سطوح داخلي،منطقه اي و جهاني مي باشد.پيروزيهايي مانند برگزاري نشست ژنو معلول التفات به چنين اصول و حقايقي مي باشد. * كيهان روزنامه كيهان در يادداشت روز خود با عنوان "الگوي مقاومت " به قلم حسام الدين برومند آورده است: برغم تمام كارشكني ها و شيطنت هايي كه يكي، دو كشور غربي عليه برنامه هسته اي ايران انجام دادند تا با انحراف افكار عمومي و غلبه حاشيه هاي ساختگي و تصنعي بر موضوع و متن اصلي فضايي پرالتهاب و سنگين را به تصوير بكشانند و موقعيت جمهوري اسلامي را بيش از مذاكرات ژنو تضعيف نمايند اين مذاكرات دو روز پيش (اول اكتبر) با محوريت بسته پيشنهادي به روز شده ايران برگزار شد. از 15 ماه پيش كه آخرين گفت وگوها ميان ايران وكشورهاي گروه 1+5 انجام شد تا مذاكرات روز پنج شنبه در ژنو، دو، سه كشور غربي كه هميشه به دروغ و با تعميمي ناروا خود را جامعه جهاني معرفي مي كنند، گزينه هاي مختلفي را در مواجهه و رويارويي با برنامه هسته اي ايران به صحنه و كارزار به اصطلاح ديپلماتيك آوردند. ترجيع بند خواسته هاي به ناحق آنها كه مداوم و به كرات عليه جمهوري اسلامي مطرح و رسانه اي مي كردند «تعليق غني سازي» بود؛ بنابراين تا بحث به مذاكره و گفت وگو مي رسيد از پيش شرط تعليق برنامه هسته اي ايران براي به فعليت رسيدن انجام مذاكرات و گفت وگوها سخن به ميان آوردند. همزمان با اين ژست طلبكارانه كه با ايران مذاكره مي كنيم اما به شرط تعليق غني سازي، حجم انبوهي از چماق هاي تحريم را به رخ مي كشيدند. در اين ميان ايران به قوت و با صداي بلند بر خواسته اصلي خود يعني ادامه فعاليت هاي صلح آميز هسته اي پافشاري داشت و بر موقعيت لايتغير خود مقاومت كرد. گروه كشورهاي 1+5 با مشاهده عزم جدي و راستين مقامات ارشد ايراني بر مداومت بر حق هسته اي جمهوري اسلامي كه عقبه ميليوني حمايت آحاد ملت را به همراه داشت به ترفند جديدي متوسل شده و براي اين كه وانمود كنند خواسته خود را تعديل كرده اند، گزينه «تعليق در برابر تعليق» را پيش كشيدند. اما در اين فرآيند باز هم جمهوري اسلامي بر ديدگاه قبلي خود كه قانوني و منطقي بود تاكيد وزريد و البته باز هم با فضاسازي هاي منفي و تبليغات جهت دار رسانه هاي وابسته غربي روبرو شد و غرب ضمن تهديد به تحريم هاي شديد عليه جمهوري اسلامي ايران هر از چندگاهي نيز روي گزينه نظامي مانور داد. در آستانه مذاكرات ژنو نيز خبر سايت هسته اي «فردو» از يك سو و رزمايش پيامبر اعظم(ص) 4 از سوي ديگر دو موضوعي بود كه دستمايه غربي ها قرار گرفت تا با تنگ كردن فضا زمينه تغيير افق مذاكرات اكتبر را در راستاي منافع زياده خواهانه و نامشروعشان، فراهم آورند. اكنون در شرايطي كه دور اول مذاكرات در اول اكتبر در دو نشست صبح و بعد از ظهر به اتمام رسيده و قرار است تا ظرف يك ماه آتي دور دوم گفت وگوها آغاز شود اشاره به نكاتي ضروري است؛ 1- مذاكرات ژنو نشان داد كه جمهوري اسلامي ايران علي رغم تمام فضاسازي هاي منفي و تبليغات سياسي رسانه اي (پروپاگاندا) مي تواند با خلاقيت درعرصه ديپلماسي و با ابتكار عملي به موقع و بهنگام شرايط و موقعيت مذاكرات را به نقطه اصلي هدايت و راهبري نمايد. تأكيد ايران بر اينكه مدار گفت وگوها روي بسته پيشنهادي به روز شده ايران و فراتر از برنامه هسته اي كشورمان باشد، با خواست 1+5 كه «راستي آزمايي» فعاليت هسته اي جمهوري اسلامي ايران را محور مذاكرات مي دانستند اگرچه در تعارض بود ولي هر دو طرف به ميدان مورد نظر طرف مقابل كشيده شدند. اين حالت اگرچه تمامي خواست كشورمان را در پي نداشت ولي به عنوان يك گام مثبت قابل ارزيابي است. ضمن آن كه حريف در اعمال نظر خود مبني بر مذاكره براي توقف غني سازي- با فرمول توقف در برابرتوقف - نيز ناكام ماند، هر چند موضوع مذاكرات آنگونه كه ايران انتظار داشت، صرفاً غيرهسته اي نبود. بنابراين آنچه در نشست ژنو ميان ايران و 1+5 به مذاكرات مثبت و نتيجه محور تعبير شد با توجه به تبعات گسترده اي كه عليه كشورمان تدارك ديده بودند، مي تواند «تك موقعيتي» تلقي شود كه حريف ناگزير در آن قرار گرفت. 1+5 و بخصوص گروه غربي آن، راهي جز مذاكره و گفت وگو با جمهوري اسلامي ايران نداشت، اعمال تحريم هاي شديد عليه ايران و رجزخواني هاي غربي ها در اين زمينه به داستان تكراري و ملال آوري براي افكار عمومي دنيا مبدل گرديده كه بي خاصيتي و ناكارآمدي آن بيش از گذشته عيان گشته است. گزينه نظامي هم كه معمولاً از جانب غربي ها آنهم به صورت تلويحي هر از گاهي مطرح مي شد تنها يك بلوف سياسي به منظور تحت فشار گذاشتن ايران بخاطر ايستادگي و مقاومت بر مواضعش بود. از همين روي، 1+5 چاره را در مذاكره و گفت وگو با ايران و لو با محوريت قرار گرفتن بسته پيشنهادي جمهوري اسلامي ديد. بنابراين از جمله موضوعاتي كه در نشست ژنو مطرح شد و بخصوص گروه غربي 1+5 ناچار مي بايست به آن ورود مي كرد، «خلع سلاح تسليحات هسته اي و كشتار جمعي» بود. 2- جمهوري اسلامي ايران نبايد در ادامه مذاكرات از مطالبات برحق خود كه با افكار عمومي جهانيان نيز همخواني فراواني دارد، دست بكشد و اين مطالبات را در حاشيه مذاكرات بپذيرد. به عنوان مثال، خلع سلاح هسته اي با تمركز روي رژيم جعلي صهيونيستي نبايد تنها به عنوان يك برگ برنده در عرصه جدال بي حاصل!! به كار گرفته شود، بلكه هيئت مذاكره كننده كشورمان مي تواند اين مطالبه و مطالبات مشابه ديگر را كه با موضوع هسته اي نيز بي تناسب نيستند، پيشاپيش در محور مذاكرات جاي دهد و خروج آن از دستور كار مذاكرات را، نشانه بي صداقتي 1+5 و همراهي و همكاري آشكار آنان با جنايتكاران بين المللي معرفي كند. 3- قضاوت درباره چشم انداز مذاكرات و افق آينده اي كه گفت وگوها ميان ايران و 1+5 را رقم خواهد زد با توجه به اين كه تنها يك دور از مذاكرات به پايان رسيده است عجولانه به نظر مي رسد اما آنچه را كه مي شود با توجه به شواهد و قرائن حدس زد و شرايط بين المللي نيز از آن حكايت دارد اين است كه گروه غربي 1+5 كه همواره با پيش فرض ها و اتهامات ثابت نشده عليه ايران فضاي مذاكرات منطقي و گفت وگوهاي عادلانه را به سوي خواسته هاي ناروا سوق مي داد و براي پشتيباني از خواسته هاي خود و تحت فشار قرار دادن ايران در پذيرش آن خواسته ها بر چماق هاي تحريم و جنگ پافشاري مي كرد؛ اكنون با مشكلات عديده اي دست و پنجه نرم مي كند كه اتفاقا حل بسياري از آنها در گرو تعامل سازنده با جمهوري اسلامي ايران است. بحران هاي مالي گسترده و ركود اقتصادي در كشورهاي غربي از يكسو و نقش غيرقابل انكار و موثر ايران در معادلات منطقه اي و حتي جهاني باعث گرديده است كه غربي ها ناگزير بدون پيش شرط با ايران وارد مذاكره شوند و حتي به «بسته پيشنهادي ايران»، اگر نه به عنوان محور اصلي مذاكرات، ولي به عنوان يكي از اصلي ترين محورهاي آن تن دهند. * جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله امروز خود با عنوان "حاشيه پررنگ تر از متن ! " آورده است: لابد اين عبارت نغز را از قدما شنيده ايد كه مي گفتند « عليكم بالمتون لا بالحواشي » يعني به اصل و متن هر چيزي توجه كنيد و از حاشيه ها پرهيز نمائيد چرا كه پرداختن به حواشي افراد را از هدف باز مي دارد و به اتلاف وقت و طي طريق در مسيرهاي ناهموار مي كشاند. پس از مدتها برنامه ريزي و زمينه چيني براي از سرگيري مذاكرات هسته اي ايران و كشورهاي 1 +5 سرانجام دور جديد گفتگوها روز پنجشنبه در ژنو با حضور ويليام برنز معاون وزيرخارجه و نماينده آمريكا برگزار شد و در پايان دو نوبت مذاكره خاوير سولانا مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا و سعيد جليلي دبير شورايعالي امنيت ملي ايران در گفتگو با خبرنگاران ارزيابي خود را از نتايج مذاكرات بيان كردند. نماينده گروه 1 +5 در اين زمينه گفت : « مذاكرات روز پنجشنبه تنها يك آغاز بود و ما نياز داريم كه شاهد پيشرفت برخي گام هاي عملي درباره مسائلي باشيم كه امروز درخصوص آنها بحث كرديم . » وي حاضر نشد به موضوعات مورد بحث اشاره اي كند. در همين حال جليلي مذاكره كننده ايراني مذاكرات را خوب توصيف كرد و گفت : « براي حل برخي نگراني هاي مشترك در عرصه بين المللي نياز به يك نوع همفكري و همكاري بيشتر از آنچه كه شاهدش هستيم داريم » . اين يك روي سكه بود كه شايد در متن و اصل مذاكرات ژنو مي بايست پيرامون حل و فصل همين موضوع هسته اي ايران باشد ولي حواشي پررنگ و پرسروصدايي كه بر متن نشست ژنو تاثيرگذار بود مذاكرات را تحت الشعاع قرار داد به طوري كه خبرگزاريها از آن به عنوان « يك گام مثبت بر سر آغاز مذاكرات مستقيم ايران و آمريكا در مورد از سرگيري روابط » ياد كردند كه موضوع هسته اي نقطه آغاز آن است . با اين وصف مذاكرات روز پنجشنبه ژنو يك اتفاق جديد در خود داشت و اينكه به گزارش رسانه ها جلسات مذاكره محرمانه ايران و آمريكا در قالب مذاكره خصوصي روساي هياتهاي ايراني و آمريكايي آغاز شد و جليلي و برنز در حركتي جديد در طول 30 سال گذشته براي اولين بار به صورت مستقيم با هم مذاكره كردند. به گفته مقامات آمريكايي آمريكا اميد زيادي به روند مذاكرات اخير و برقراري رابطه با ايران دارد كه از داخل اين گفتگوها حاصل شود. براساس اين گزارشها هر چند مذاكرات ايران و گروه 1 +5 در ژنو به طرح موضوعات و ديدگاههاي طرفين درباره دستور كار دور جديد گفتگوهاي هسته اي اختصاص داشت اما تفاوت مهم اين نشست با دورهاي قبلي اين گفتگوها مذاكرات دوجانبه حاشيه اي است كه غربي ها از آن به باز شدن مسير گفتگوهاي مستقيم ايران و آمريكا ياد مي كنند به طوري كه رئيس جمهور آمريكا طي سخناني در واشنگتن مذاكرات ژنو را شروعي سازنده دانست و خواستار گامهاي سازنده جمهوري اسلامي ايران در اين زمينه شد! همچنين هيلاري كلينتون وزير خارجه آمريكا پس از پايان گفتگوهاي ژنو گفت : « روز اول اكتبر براي ما يك روز سازنده بود اما نتايج آن هنوز به بار ننشسته است و بايد با اقدامات محسوس ايران در اين زمينه تكميل شود » ! سخنگوي وزارت خارجه انگليس نيز با اشاره به اهميت مذاكرات ژنو و اقدامات حاشيه اي انجام شده در آن اظهار داشت « امسال فرصت بسيار مهمي براي گفتگو با ايران و مسائل موجود سياسي بود. » وي افزود : « بسته پيشنهادي اخير ايران حاوي مسائل مثبتي بود ولي در آن به مساله هسته اي ايران پرداخته نشده است . » به هر حال آنچه باعث اهميت يافتن حواشي مذاكرات ژنو شد ديدار دوجانبه و گفتگوهاي مستقيم ايران و آمريكا بوده كه در بالاترين سطح ديدار مقامات دو كشور طي سه دهه و پس از قطع روابط تهران و واشنگتن از زمان پيروزي انقلاب اسلامي انجام شده است . هرچند در دور اول اين ديدارها توافق خاصي در خصوص مسائل دو كشور صورت نگرفته اما نفس ديدار مستقيم اين دو مقام ايراني و آمريكايي با يكديگر و آشكارسازي آن حكايت از ورود مذاكرات به عرصه جديدي دارد كه مي تواند مذاكرات هسته اي ايران را تحت تاثير قرار دهد و اين همان راهكاري است كه البرادعي چندي پيش براي خارج شدن مذاكرات ايران و پنج كشور انگليس فرانسه آلمان روسيه و چين از بن بست پيشنهاد كرده بود. در كنار اقدام اخير نه چندان حاشيه اي ژنو كه خبرگزاري ها از آن به عنوان ابتكار جديد آمريكا و ايران براي از سرگيري مسير مناسبات دو كشور ياد كرده اند ناگهان خبر رسيد آقاي متكي وزير خارجه كشورمان كه پس از بازگشت رئيس جمهور از اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل از آمريكا در نيويورك بسر مي برد در اقدامي بي سابقه به واشنگتن سفر كرد اقدامي كه توجه ويژه رسانه هاي غربي را جلب كرد. خبرگزاريهاي غربي با غيرمنتظره خواندن اين سفر احتمال ملاقات متكي با مقامات آمريكايي و يا احتمال پاسخ دادن به نامه هاي اوباما را مطرح كردند ولي آقاي وزيرخارجه ايران هدف از اين سفر را صرفا سركشي به دفتر حفاظت منافع ايران در واشنگتن عنوان كرد كه از سوي تحليلگران سياسي اقدامي غيرضروري خوانده شد بطوري كه محافل غربي اظهارنظر كردند اين سفر بتواند كمك سازنده و قابل توجهي به نتيجه بخش بودن مذاكرات روز پنجشنبه ژنو كند. به نظر مي رسد قرار گرفتن در حاشيه هاي پررنگ تر از متن و مبادرت به اين قبيل اقدامات براي دستگاه ديپلماسي كشورمان كه وظيفه حفظ عزت و اقتدار ملي بايد در سرلوحه اقدامات اين دستگاه قرار داشته باشد قابل تامل است . همچنين اعتراضات فراوان ملت ايران به سياستهاي مداخله جويانه آمريكا طي 60 سال اخير با اين قبيل اقدامات در تناقض آشكار است . سياست قطعي نظام در مورد از سرگيري روابط با آمريكا همواره اين بود كه آمريكا شرط هاي سه گانه عذرخواهي بابت مداخلات گذشته تعهد سپردن براي خودداري از مداخله در آينده و آزادسازي اموال ايران را تحقق بخشد و از كشاندن پرونده هسته اي ايران به بازي هاي سياسي نيز خودداري نمايد آنگاه جمهوري اسلامي ايران درباره مذاكره با دولتمردان واشنگتن تصميم بگيرد. به نظر مي رسد آنچه اكنون درحال رخ دادن است صرفنظر كردن از همه ي اين شرط هاست اقدامي كه قطعا بامنافع ملي كشورمان ناسازگار است . هنگامي كه حاشيه از متن پررنگ تر باشد بايد نگران فراموش شدن متن بود. آيا اين حواشي پرطمطراق ما را از متن دور نمي كند ! * مردمسالاري روزنامه مردمسالاري در يادداشت روز خود با عنوان " اصل 44 و فروش سهام مخابرات "به قلم ميرزا بابا مطهري نژاد آورده است: هفته گذشته اتفاق نادري روي داد و آن فروش يك جاي پنجاه درصدي سهام مخابرات به علاوه يك سهم به يك نهاد شبه دولتي نوظهور در افكار عمومي بود. اتفاق جالبتر آن اين بود كه اين سهام با قيمت پايه دو برابر قيمت روز سهام در بورس عرضه شد و با اندكي بالاتر از پايه در كمتر از نيم ساعت فروخته شد! نكته جالتر آن كه بعد از فروش به جاي آن كه قيمت سهام، حداقل به قيمت خريداري شده نزديك شود با كاهش قيمت به حدود 50 درصد اين قيمت و با تشكيل صف فروش مواجه شد! به نظر شما چه اتفاقي افتاده است؟ 20 روز قبل از روز تعيين شده اول براي فروش با قيمت پايه فوق الذكر، قيمت سهام ناگهان از 1500 ريال به بالاي 2200 ريال صعود كرد و با اين وجود صف خريد وجود داشت. بعد از ابطال قرار فروش، در نوبت اول و مطرح شدن چند نهاد شبه دولتي قيمت افت كرد و به حدود 1800 ريال رسيد، اما بعد از فروش به قيمت 2 برابر قيمت روز، صف خريد به صف فروش تبديل مي شود و قيمت رو به كاهش است تا امروز! به نظر نگارنده كه نه اقتصادخوان است و نه اقتصاددان اما دستي بر آتش افكار عمومي و جريان هاي اجتماعي داشته و دارد اين است كه افكار عمومي براي خروج كشور از انحصار، آن هم انحصاراتي از نوع مخابراتي اش در دست دولت نمي توان به سياست هاي اصل 44 قانون اساسي دل بست و اميدوار بود اجراي دقيق، كامل، شفاف و هدفمند اين سياست ها زنجيرهاي انحصار را از گردن جامعه بر دارد و منافع اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي وسيعي را براي مردم فراهم آورد. سياست هاي اصل 44 در قالب 5 بند از طرف مقام معظم رهبري در سال هاي اوليه دهه 80 جهت طي مراحل قانوني و اجرا ابلا غ شده است. در بند الف اين سياست ها تاكيد شده است كه دولت حداكثر تا پايان برنامه پنج ساله چهارم موظف است هر گونه فعاليت اقتصادي خارج از عناوين صدر اصل 44 را به بخش هاي تعاوني، خصوصي و عمومي غير دولتي واگذار كند كه بانك ها و مخابرات نيز از جمله مصاديق اين بند هستند. در بند د اين سياست ها تغيير نقش دولت از مالكيت و مديريت مستقيم بنگاه به سياستگذاري و هدايت و نظارت را خواسته است. در همين چند بند، جهت گيري خصوصي سازي در راستاي افزايش كارايي و رقابت پذيري و گسترش مالكيت عمومي تكليف شده است. در بندد اين سياست ها در بحث الزامات واگذاري از جمله استفاده از روش هاي معتبر و سالم واگذاري با تاكيد بر بورس، تقويت تشكيلا ت واگذاري، برقراري جريان شفاف اطلا ع رساني، ايجاد فرصت هاي برابر براي همه، بهره گيري از عرضه تدريجي سهام شركت هاي بزرگ در بورس به منظور دستيابي به قيمت پايه سهام مورد توجه قرار گرفته است.اما از همان ابتداي فعاليت هاي اجرائي اصل 44 دلسوزان كشور و كارشناسان مستقل نگران تاثيرگذاري شركت هاي شبه دولتي در اجراي صحيح اصل 44 بودند و معتقد بودند ورود سازمان ها و نهادهائي چون آستان قدس رضوي، بنياد مستضعفان، ستاد اجرايي فرمان امام، سرمايه و صنعت غدير، شركت شستا وابسته به سازمان تامين اجتماعي، سرمايه گذاري تدبير، شركت صبا تامين، صندوق بازنشستگي، سرمايه گذاري فرهنگيان، مهر اقتصاد ايران، صندوق ذخيره فرهنگيان، صندوق بازنشستگي عام و ده ها شركت شبه دولتي كه به اعتبار نوع انتخاب مديران اين شركت ها، سهامداران خاص و نوع سرمايه، نمي توان آنها را از مصاديق بندهاي 5 گانه سياست هاي اصل 44 دانست و جالب تر اين كه بسياري از اين شركت هاي بزرگ حقوقي فعال در بورس تهران ، جز در سايت هاي بورس در هيچ كجا يافت نمي شوند و سابقه اي در روزنامه ها از صورت مالي آنها در دسترس نيست و اصلا جامعه و افكار عمومي هويتي توليدي، اقتصادي و بازرگاني از آنها را نمي شناسند!به همين دلا يل است كه شايد افكار عمومي در بازار بورس به اين باور رسيده باشد كه اين شركت ها بعد از به دست گرفتن مديريت با هدف بيرون كردن سهامداران جز» قبلي، به صورت غيرواقعي ارزش سهام را به شدت كاهش داده و يا شركت هاي واگذار شده به آنها را زيان ده نشان دهند و بعد از مراحلي شركت هايي چون مخابرات از اعضايي به اعضاي ديگر تبديل شوند، از اعضاي دولتي به انحصار شبه دولتي و نظامي كه به مراتب بدتر از اعضاي دولتي است يا همين تحليل شاهد صف فروش هستيم تا بيش از اين سهامداران جز» متضرر نشوند. اينجاست كه بايد گفت، اصل 44 وسيله قرار گرفته است براي رسيدن به اهدافي كه با اهداف سياست هاي اصل 44 هيچ قرابتي ندارد. البته بحث ديگري هم در اذهان و افكار عمومي مطرح است و آن اينكه با توجه به نقشي كه مخابرات و خدمات مخابراتي در موضوع انتخابات براي طرفين ايفا كرد، شايد به اين نتيجه رسيده باشند كه واگذاري مخابرات به مصلحت نيست، اما به جاي اظهار صادقانه و مستدل و بازگشت راه كوتاه رفته شده، تعاون سپاه و مهر اقتصاد ايران را به عنوان محلل وارد كرده باشند، اما صدمه اي كه در صورت صحت اين فرضيه به اعتماد عمومي وارد خواهد شد بسيار بيشتر از مخابرات و سهام آن مي ارزد و اين معامله، معامله اي منطقي نيست. به ياد دارم كه در اوايل سال 87 كه بحث خصوصي سازي مخابرات جدي شده بود، اتاق بازرگاني تهران با ارسال نامه اي به رئيس جمهور از واگذاري مخابرات به بخش خصوصي اظهار نگراني كرده بود و پيش بيني كرده بود كه مخابرات به هر شكلي كه واگذار شود، سرانجام عده اي با جمع كردن سهام ديگران موجب انحصار و تضييع حقوق شهروندان خواهند شد و پيشنهاد كرد براي جلوگيري از اين امر و فراهم سازي شرايط رقابت در كشور، يا شركت هاي استاني واگذار شوند يا مديريت آنها واگذار شود نه مالكيت. اما توجهي نشد. شايد هنوز هم دير نشده باشد كه هم انحصار را تن ندهيم و هم رقابت را رونق دهيم و راه حلي معقول، منطقي و ناظر به آينده با حفظ سياست هاي اصل 44 را جايگزين واگذاري مخابرات كنيم. * روزنامه جوان روزنامه جوان در يادداشت خود با عنوان "نگاهي خوش‌بينانه به آزادي سعيد حجاريان از زندان ،بازگشت پيشروانه " به قلم مهدي امامقلي آورده است:‏ سعيد حجاريان از زندان آزاد شد تا آزموني بزرگ را در ترازوي اذهان عمومي طي كند. حجاريان پس از آزادي رهايي اكنون با ملامت ملامتگران سينه به سينه است و در راه فرارويش بس طاقت و تحمل بايدش، چرا كه اكنون آزادي او به نوعي با مفهوم اسارت، آن هم در بند برخي جريانات و رسانه ها است. از طرفي بازگشت ابتدايي او به آغوش ملت و بازبيني انگاره‌هايش در زندان، اذهان بسياري را متعجب و مبهوت كرده و از سويي ديگر نيز دگم‌هاي اپيستمولوژي، برخي را اينگونه نا اميد كرده است كه: «در چاه خشك اگر صددلو هم بيندازيم جز سنگ بالا نمي‌آيد.» در چنين مرحله‌اي بعيد نيست كه تئوريسيني چون سعيد حجاريان كه خواب ذهني سران اصلاح‌طلب را به سختي برآشفته و شاكله فكري آنان را به چالش كشانده است در خلسه و مكاشفت با خويش، روز و شب را در مناقشات و منازعات ذهني حجيمي با مفاهيم و ديدگاه‌هاي گذشته و كنوني‌اش طي كند. از سويي در حوزه مباني نظري و حيطه علوم سياسي، تغيير و يا اصلاح گفتماني، هرچند رخدادي جالب، اما بديهي و انكارناپذير است. علاوه بر آن كه با نظر بر فضاي سياسي حاكم بر جامعه، همچنان انتظار مي‌رود كه مردم، مسؤولان و دولتمردان در برابر بازگشت صادقانه و خالصانه هويتي خطاكار به مباني و اصول نظام جمهوري اسلامي – در مفهومي انتزاعي «توبه سياسي»- سعه‌صدر از خويش نشان داده و از بازگشت رو به جلوي آن هويت، با آغوشي باز استقبال كنند. گرچه جاي بسي تأسف است كه امثال سروش و صانعي و عبدالله نوري و... ، با تغييري از جنس فناتيك – راديكاليزم در برهه‌اي از زمان ساحل خويش را گم كردند و با هر بادي كه در بادبان‌شان افتاد، هردم از اين سو به آن سو سرگردان شده‌اند اما با توجه به تجربياتي از اين دست، همچنان مي‌توان به مصالحه و حل و فصل دعواهاي سياسي و طبيعي درون نظام و ايجاد حداكثري وحدت و همدلي اميد داشت. به هر حال پس از رخداد 22 خرداد، سعيد حجاريان ضمن اذعان بر شرايط مساعد و بسيار مطلوب خويش در زندان، در دفاعيه مكتوب خود در دادگاه، بر اشتباهات گذشته‌اش اعتراف و عنوان كرد كه حرف‌هاي كنوني‌اش را هم پيش از اين حوادث، در محافل متعددي گفته و نوشته است. در اين راستا، هر دو جريان اصلاح‌طلب و اصولگرا، در نسبت يافتگي خود با تئوريسين اصلاحات دچار نوعي ترس و ترديد توأم با اميد شده‌اند. در اين يادداشت تنها همين مورد اشاره است كه سعيد حجاريان خواسته يا ناخواسته خود را با آزموني بزرگ مواجه ساخته است و پاسخ اين پرسش كه «نسبت حجاريان با تاريخ و اجتماع چگونه خواهد بود؟»به آينده و اتفاقات پيش روي فضاي سياسي حاكم بر كشور و نقش‌آفريني وي بستگي دارد. در اين ميان، استقبال اصلاح‌طلبان و ديدار حجاريان با عبدالله نوري و... و پرداخت رسانه‌هاي اصلاح‌طلب به آزادي حجاريان از زندان، ضمن ايجاد اين شائبه كه اصلاح‌طلبان در پي نكوهش و در يافتن چرايي و چگونگي «تغيير» وي هستند، گزينه اقبال ديدگاه‌هاي جديد حجاريان و گسيل شدن بخشي از اصلاح‌طلبان به سوي وي را نيز به ذهن متبادر مي‌سازد. در هر صورت، اميد آن مي‌رود كه حجاريان در يك بازه زماني منطقي و تمهيد شرايطي به دور از بحران با امعان نظر بر حجم و جنس جريانات سياسي در آتيه، و نيز دوري كردن از جريان شكست خورده انتخابات دهم، به اصول و مباني جمهوري اسلامي و قانون اساسي آن تمكين كرده و با بازگشتي رو به جلو، كارنامه عمل زريني را در پويه تاريخي خويش رقم زند. * گسترش صنعت روزنامه گسترش صنعت در سرمقاله خود با عنوان "قدرت 1در برابر 5+1 " آورده است:‏ هيات ايراني به نمايندگي از مردم ايران در مذاكرات يكروزه ژنو در برابر معاونان و مديران كل وزارت خارجه‌هاي گروه 1+5، بسته پيشنهادي ارائه شده را تبيين كرد. تاملي در مسائل مطرح شده در اين گفت‌وگوها و بازتاب رسانه‌اي آن نشان مي‌دهد كه مي‌توان اين مذاكرات را براي يك نوع همكاري جديد حول نگراني‌هاي مشترك در عرصه‌هاي بين‌المللي، موثر و سودمند دانست. ‌در اين بسته، ايران اسلامي با تاكيد بر ظرفيت‌هاي ذاتي ملي و نيز توانمندي‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي خود و با التزام اصولي، اعتقادي و تاريخي به بهره‌گيري از اين ظرفيت‌ها و توانمندي‌ها در جهان، برقراري صلح، آرامش، ثبات، پيشرفت و رفاه ملت‌هاي منطقه و جهان اعلام آمادگي كرد تا بر اساس اصول و ارزش‌هاي الهي و انساني از جمله به رسميت شناختن حقوق ملت‌ها، احترام به حاكميت كشورها، رعايت مردمسالاري و حق آزاد انتخاب براي ملت و نيز پرهيز از فشار و تهديد و بر اساس بنيان‌هاي محكم عدالت و قانون و از طريق گفت‌وگو و مذاكره، مسير مناسب براي دستيابي به صلح پايدار و ثبات منطقه‌اي و جهاني و نيز پيشرفت مستمر و رفاه فراگير ملت‌هاي منطقه و جهان را فراهم آورد. ‌پيش از مذاكرات ژنو، جمهوري اسلامي ايران تاكيد كرد: درس گرفتن از اشتباهات گذشته و عدم اصرار بر مسيرهاي بي‌نتيجه و بن‌بست، شرط ضروري موفقيت در مذاكرات است و از اين رو التزام همه طرف‌هاي درگير به اولا، تدوين چارچوب نويني از تعاملات در سطح بين‌المللي كه به دور از اشتباهات گذشته باشد و يقينا پر از حسن نيت همه طرف‌ها در قول و عمل، پايبندي به احترام متقابل، عدالت و قانون مي‌تواند مرحله جديدي از مذاكرات براي تحقق همكاري‌هاي بلندمدت در جهت تحكيم صلح و امنيت پايدار در منطقه و جهان را در پي داشته باشد. مذاكرات ?+? در دو نشست صبح و بعدازظهر پنجشنبه درحالي برگزار شد كه آلمان در پايان نسبت به نتيجه مذاكرات ابراز خوشبيني كرد و فرانكو فراتيني وزير امور خارجه ايتاليا اين نشست را نشستي مثبت و موفق خواند. همچنين كشور چين از نتيجه اين مذاكرات و ادامه روند آن استقبال نمود و الكساندر پيكايف، رئيس مركز خلع سلاح و حل مناقشات روسيه رفع نگراني‌هاي كشورهاي طرف مذاكره را مهم‌ترين نتيجه نشست ژنو ميان ?+? و ايران دانست. ‌دبير شوراي‌عالي امنيت ملي در مذاكرات، آمادگي ايران را براي ورود به مذاكرات همه جانبه فراگير و سازنده با هدف دستيابي به چارچوب مشخص همكاري‌ها از طريق التزام همه طرف‌ها به تعهدات دسته جمعي اعلام داشت و تشريح كرد كه دولت و ملت ايران آينده‌اي عاري از بي‌عدالتي و توام با رفاه و پيشرفت و به دور از استانداردهاي دوگانه را براي تمامي كشورهاي جهان و منطقه در پرتو اين همكاري‌ها دنبال مي‌كنند. جليلي در كنفرانس خبري جداگانه پس از پايان مذاكرات يكروزه در ژنو گفت: حل نگراني‌ها و مشكلات مشترك به مكاري‌هايي بيشتر از آنچه امروز شاهديم، بستگي دارد و لازم است از ساختن توهم و تهديد‌هاي فرضي، پيشگيري و فضاي مبتني بر صلح و آرامش، پيشرفت و عدالت ايجاد شود. طرفين در سوئيس به اين جمع‌بندي رسيدند كه اين گفت‌وگوها را با يك نگاه مثبت ادامه دهند و در ماه آينده به چارچوبي برسند كه به چه شكلي كار را ادامه دهيم تا همكاري‌ها محقق شود. صاحبنظران سياسي بر اين باورند كه حضور قدرتمند تهران در مذاكرات با گروه 1+5 سبب شده است كه تهران بتواند از حقوق ملت ايران از جمله در زمينه مسائل هسته‌اي دفاع كند. در ايران اسلامي بر خلاف تبليغات رسانه‌اي غربي‌ها همه قوا و گروه‌هاي سياسي براي دفاع از عزت و كرامت ملت ايران با تمام وجود از تيم‌هاي مذاكره‌كننده ايران حمايت مي‌كنند. شكي نيست مذاكرات نمايندگان ايران با گروه 1+5 در چارچوب رعايت اصول عدالت محوري، مردمسالاري و چندجانبه گرايي تداوم خواهد داشت. طيف گسترده‌اي از موضوعات امنيتي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي در سطح منطقه‌اي و جهاني را مي‌توان در بستر گفت‌وگو و با هدف همكاري سازنده به محورهاي رشد و تعالي ملت‌ها و برقراري صلح و ثبات در منطقه و جهان تبديل كرد. شكي نيست از آنجا كه مذاكره‌كنندگان ايراني در چارچوب عزت، حكمت و مصلحت، حاضر به كرنش و عقب‌نشيني نيستند نتايج اين گفت‌وگوها به نفع ملت ايران تمام خواهد شد. /2759/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 388]