مديريت جديد سينما راه را براي اكران فيلم‌هاي ارزشي باز مي‌كند؟

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

فارس: آيا در مديريت جديد سينما، راهي براي بيرون آوردن فيلم‌هاي ارزشي و فرهنگي از تار و پود فراموشي پيدا مي‌شود و اين مديران براي توليد و نمايش اين‌گونه آثار، توان و برنامه‌ريزي دارند؟ با انتصاب جواد شمقدري در سمت معاونت امور سينمايي وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامي، پيش بيني‌ها و تصورات گوناگوني كه حتي برخي شايد متناقض باشند، به ذهن متبادر مي‌شود. اين مديريت شايد براي تعدادي از فيلمسازاني كه در چهار سال گذشته، آثارشان به هر دليلي به نمايش در نيامده، كورسوي اميدي باشد. فارغ از فيلم‌هايي كه به دليل مضمون، تفكري كه در خود داشتند و حتي مشكلاتي كه سازندگانشان داشتند، در معاونت پيشين اكران نشدند و برخي حتي با پروانه نمايش به نمايش در نيامدند، فيلم‌هايي هم هستند كه به مضامين ارزشي، ديني و دفاع مقدس پرداخته‌اند ولي هنوز رنگي از پرده سينماها به بهانه عدم فروش و نداشتن جذابيت براي جلب مخاطب و بازگشت سرمايه، نديدند. در اين ميان،‌علاوه بر فيلمي مثل "آن مرد آمد " ساخته "حميد بهمني " كه عدم نمايش آن در 4 سال گذشته كمي عجيب به نظر مي‌آيد، حتي فيلم‌هايي كه با سرمايه دولتي ساخته شدند و در جشنواره فيلم فجر نيز جوايزي كسب نمودند، نيز مشمول اين فرمول شده‌اند و به نمايش در نيامدند. از اين دست مي‌توان فيلم‌ "كودك و فرشته " ساخته مسعود نقاش‌زاده و "به كبودي ياس " ساخته جواد اردكاني اشاره كرد. فيلمي به كارگرداني "حميد بهمني " و تهيه‌كنندگي "محسن علي‌اكبري " كه در جشنواره بيست و ششم آنچنان كه بايد مورد توجه قرار نگرفت و در مراسم جنبي جشنواره (تجلي اراده ملي) چند جايزه به آن تعلق گرفت. اين فيلم سه سال است كه پشت خط اكران مانده است. جالب آن كه "حميد بهمني " در اين مراسم با گلايه از داوري‌هاي جشنواره فيلم فجر، گفت: نقطه مقابل اين داوري، داوري جشنواره بيست و ششم فيلم فجر بود. به نظر من دولت مظلوم آقاي دكتر احمدي‌نژاد با همه مهرورزي‌اش در اين جشنواره، مظلوم‌تر واقع شد چرا كه داوران بخش ملي جشنواره هيچ بويي از مهرورزي دولت ايشان نبرده‌اند به گونه‌اي كه تنها فيلم دفاع مقدس با موضوع مستقيم دفاع مقدس را بي‌رحمانه ذبح كردند و تلاش كردند اندك تلاش سينماي مظلوم دفاع مقدس را به فراموشي بسپارند و عملا فارغ از اين ماجرا شدند. وي در ادامه گفت: سئوال از معاون محترم سينمايي جناب آقاي جعفري جلوه كه از برادران خوب من هستند، اين است كه آيا با اين وضعيت انگيزه‌اي براي ادامه فعاليت علاقه‌مندان به سينماي مظلوم و فرهنگي دفاع مقدس باقي مي‌ماند؟ آيا تلاش ما فقط اين است كه بين‌المللي شويم؟ به چه قيمت؟ كه همه ارزش‌ها را ناديده بگيريم؟ يا اين كه مي‌خواهيم جشنواره‌مان شبيه جشنواره دوبي شود؟ و سئوال آخر اين كه چرا معاونت محترم سينمايي در گزينش داوران رويداد حساس سينمايي كشور به خصوص داوري بخش سوداي سيمرغ طوري عمل كرد كه اينان از يك جناح خاص سياسي بودند. و نيك مي دانيم كه اين جناح چه بر سر فرهنگ اين مملكت آورده است. آيا درست است كه در جلسه داوري ما متوجه شويم كه از گوشه و كنار بشنويم كه داوران نان قرض همديگر داده‌اند و برخي يكسري مشكلات همديگر را حل كرده‌اند؟ اما آنچيزي كه بايستي ديده مي‌شد فيلم‌هاي ارزشي بود كه مجموعه آنها الان اينجا دارد ديده مي‌شود. اما آيا اين درست است؟ و بالاخره اين كه تكليف سينماي ديني و سينمايي كه ارزشمند است در جشنواره فيلم فجر كجاست؟ "كودك و فرشته " ساخته "مسعود نقاش‌زاده "‌كه پلاك طلائي سيمرغ در بخش نگاه ملي را از جشنواره بيست‌و‌هفتمين فيلم فجر دريافت كرد هنوز مجالي براي اكران عمومي نيافته است و جاي خود را به فيلم‌هايي داده كه رنگ و لعاب دارند و مضامين‌شان دست كمي با فيلم‌هاي قبل از انقلاب ندارد. اين فيلم كه قرار است آبان ماه به نمايش در بيايد، نااميد از وعده راست، در انتظار اكران است. اين فيلم به حوادث آغاز جنگ تحميلي و تجاوز دشمن بعثي به خرمشهر مي‌پردازد و كودكان درگير با جنگ را روايت مي‌كند. "به كبودي ياس " داستان زندگي شهيد برونسي از سرداران بزرگ دفاع مقدس، فيلمي از "جواد اردكاني " است كه علي رغم كسب سيمرغ زرين بهترين فيلم در بخش نگاه ملي، اكرانش امروز و فردا مي‌شود. اين آثار سينمايي كه گاه نگاهي فرمايشي را متبادر مي‌كنند، چنان با دست پس زده و با پا پيش كشيده مي‌شوند كه مخاطب بي طرف نيز نمي‌داند، آنها مورد مغفرت هستند يا مذمت. در اين ميانه فيلم‌هايي هم بودند، كه در حد يك نام در روزنامه‌ها و جرايد باقي ماندند و فيلمسازان‌شان هر روز با دغدغه ساخت آنها، راهي معاونت سينمايي مي‌شدند. پروژه "ابوطالب " كه قرار بود به كارگرداني احمدرضا گرشاسبي ساخته شود، نيز يكي از اين فيلم‌هاست. اين فيلم كه درباره زندگي عمو حضرت محمد(ص)، است با امروز و فردا شدن‌ها و بحث‌هاي حاشيه‌اي، تاكنون ساخته نشده و كارگردانش براي ساخت آن را مجبور كرد تا چشم به كمك كشورهاي عربي بدوزد. از اين دست مي‌توان به "روز رستاخيز " به كارگرداني احمدرضا درويش نيز اشاره كرد. اين فيلم كه حكايت‌اش ديگر سال‌هاست روايت مي‌شود، ابتدا قرار بود با حمايت فارابي ساخته شود و حتي از مجلس شوراي اسلامي نيز مبلغي براي توليد آن در نظر گرفته شد، ولي با گذشت چندين سال، تهيه‌كننده آن، دست بر زانوي خود اين پروژه ميلياردي را قرار است كه بسازد، حالا اينكه چقدر اين امكان وجود دارد و مهيا مي‌شود، معلوم نيست. يادآوري فيلم‌هاي فراموش شده‌اي كه از همين گردونه هستند؛ كار سختي نيست. فيلم‌هايي كه حتي در دوره‌هاي قبلي مديريت فرهنگي ساخته شدند ولي مي‌توانستند به اكران برسند. ماه‌وش (محمد درمنش) كه با تلاش كارگردان پروانه نمايش گرفت، شب حورا (شهاب ملتخواه) كه به اكران در نيامده و حرفي از آن نيز ديگرنشده، سبيل مردونه (جواد اردكاني)، شب كايت‌ها (حبيب‌الله بهمني)،سينه سرخ(پرويز شيخ‌طادي)، محفل ايكس(حبيب كاوش)،نامزد آمريكايي من (داوود توحيدپرست)، نبات داغ(محمدباشه آهنگر) از جمله اين فيلم‌ها هستند. تنها مي‌ماند، اميدواري براي اين فيلم‌ها و سازندگانشان كه اميدواري‌هاي‌شان بي اساس نباشد و به ثمر نشيند و با كم و كسر نكردن حقوق ديگر فيلم‌ها، به يك ميزان و اندازه به اين دست آثار نيز توجه شود.