قمر های مصنوعیمقاله

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: Babak_King18-02-2006, 09:54 AMسالها پيش اچ.جي. ولز با نگارش داستاني علمي تخيلي به نام ماشين زمان ، داستان علاقه انسان به سفر در طول زمان را به اوج رساند و جلوه جذاب و بي نظيري از اشتياق انسان مدرن به اطلاع مستقيم از احوال و شيوه زندگي گذشتگان را متجلي کرد. http://www.jamejamonline.ir/images/20060205/KEO.jpg آنچه ما را به جنبش و تکاپويي براي شناخت و ديدن گذشته ، آن گونه که هست و نه آن طور که راويان روايت کرده اند، واداشته است شايد علاقه ما به درک جايگاه کنوني خود باشد و امکان مقايسه آن با گذشته را به دست آورد و از سوي ديگر بفهمد که گذشتگان ما چگونه به جهان اطراف خود مي نگريستند؟ واقعا آنها زماني که به دنيا مي نگريستند چه ذهنيتي برايشان به وجود مي آمده ، شايد هيچ گاه نتوانيم به اين پرسش پاسخ دهيم ، اما شايد بتوانيم پاسخ اين پرسش را براي آيندگان باقي بگذاريم. KEOماهواره اي است که ايده آن از سوي ژان مارک فيليپ ، هنرمند و دانشمند فرانسوي ارائه شده است. مدير اين طرح که از سوي يونسکو به عنوان طرح منتخب قرن 21معرفي شده است شايد بهتر از هر کسي بتواند هدفش را توضيح دهد. در واقع 2هدف اصلي از اين طرح دنبال مي شد. نخست آن که فرصتي به دست مي آيد تا هويت خود را به نسلهاي آينده بشناسانيم و خاطره واضحي از خود را براي آنان به ارمغان بگذاريم. در واقع به کمک اين طرح بسته اي باستان شناسي از انديشه و فرهنگ انسان امروز در اختيار انسان 50هزار سال بعد قرار خواهد گرفت. بر مبناي اين طرح KEOهمراه خودپيماهاي انسان امروز را به آينده مي برد تا در زماني که هيچ ديدگاهي از آن نداريم نقش ماشين زماني را بازي کند که آيندگان ما را اگر وجود داشته باشند با واقعيت هاي امروز ما آشنا کنند. اما اين طرح وجه و جنبه ديگري هم دارد و آن اثري است که بر زمان حال باقي خواهد گذاشت. با کمک اين طرح مردم جهان مي توانند بدانند که هم عصران آنها چگونه مي انديشند و چه روياهايي را در سر دارند و چگونه به جهان اطراف مي نگرند. اين بهانه فرصتي به دست مي دهد تا مفهومي چون گفتگوي تمدنها به شکل مشخص تري در عمل پياده شود. اين هنرمند فرانسوي پيش از آن که به فکر استفاده از فضا براي انتقال اين بسته از اطلاعات بشري باشد به فکر راههاي ديگر حفاظت از اين پيامها افتاده بود: دفن آنها در منطقه اي بي طرف با ساختن بنايي که بتوان آن را در آنجا به امانت گذاشت ، اما هر کدام از اين راهها که انتخاب مي شد مي توانست به جاي کمک به هدف اصلي طرح که ايجاد نگاه يکپارچه به انسان بود تفاوت ها را تشديد مي کند. به همين دليل قرار شد پيامها به جايي فرستاده شود که در مالکيت هيچ کس جز سياره ما نباشد. به همين دليل مداري طراحي شد تا ماهواره(KEO(www.keo.org در آن آرام گيرد و 50هزار سال بعد به زمين باز گردد. KEOچه پيامي را با خود حمل خواهد کرد؟ طراحي KEOبه گونه اي انجام شده است که هر فرد زنده ساکن فعلي کره زمين بتواند حدود 4صفحه متن را به عنوان پيام همراه آن به فضا ارسال کند، يعني گنجايش مورد نظر ما به ازاي بيش از 6ميليارد نفر ساکن زمين و به ازاي هر فرد 4صفحه پيام است. هر شخصي آزاد است پيام خود را بدون دغدغه هاي ملي ، مذهبي ، سياسي ، جغرافيايي و... و خطاب به انسان 50هزار سال آينده ارسال کند. اين پيامها بدون نام افراد منتشر خواهند شد تا هر فرد بتواند بدون هر گونه دغدغه اي پيام خود را خطاب به آينده ثبت کند. در اين طرح تنها سن ، مليت ، زبان و جنسيت افراد ثبت خواهد شد و پس از ارسال به صورت اينترنتي (و البته بدون ذکر نام) باپستي منتشر خواهد شد تا همگان از آن اطلاع يابند. اگرچه پيامها بخش اصلي ماموريت ماهواره را تشکيل مي دهند، اما علاوه بر آن اين ماهواره گوشه ديگري از نشانه هاي تمدن فعلي ما را نيز با خود به فضا خواهد برد تا در امن ترين مکان جهان به امانت بماند. اما جذاب ترين ايده درخصوص اين طرح زمان بازگشت آن به زمين است. اين ماهواره در مداري قرار خواهد گرفت که براساس اصطکاک به لايه هاي فوقاني جو حدود 50هزار سال آينده به زمين باز خواهد گشت ، اما چرا 50هزار سال ؟؟ ژان فيليپ در اين خصوص معتقد است : ما در فرهنگ هاي مختلف ديدگاه هاي گوناگوني درخصوص خود، پيدايش جهان و تحول انسان داريم ، اما آنچه علم امروزه ما مي گويد اين است که انسان حدود 5ميليون سال پيش روي اين کره حضور پيدا کرد و 5/2 ميليون سال پيش ابزار خود را ساخت ، حدود 500هزار سال پيش نيز آتش را شناخت و از صد هزار سال پيش دفن مردگانش را آغاز کرد. همين علم به ما مي گويد انسان از 50هزار سال پيش توانسته است نمادهايش را بشناسد و ثبت کند و راه ترقي انسان مدرن را سرعت بخشيد. امروز ما گونه کاملا ويژه اي هستيم ، چراکه خلاقيت داريم و مي توانيم از علم ، شعر و ادبيات ثمري به وجود آوريم و همه اينها از 50هزار سال پيش آغاز شد. به همين دليل ما 50هزار سال را انتخاب کرديم. از نظر مراحل ساخت در بخشهاي دروني طراحي شده اما لايه خارجي و شکل نهايي به دليل آن که وابسته به پرتابي است که ماهواره آغاز خود را با آن انجام خواهد داد هنوز تکميل نشده است. تصور اين است که کل مراحل باقيمانده تا پايان سال 2006به اتمام برسد که پرتاب سال 2007يا 2008صورت گيرد؛ اما در طراحي ماهواره سعي خواهيم کرد وزن کل مجموعه زير 100کيلوگرم باشد. اگرچه هيچ يک از ما نه تصوري از 50هزار سال ديگر داريم و نه مي توانيم چنين چشم اندازي داشته باشيم ، اما شايد بتوان اهميت اين طرح را در انتشار مجموعه اين پيامها دانست. اين طرح فرصتي به وجود آورده است که شايد بتوانيم از آنچه در قلب انسان امروز مي گذرد آگاه شويم و بدانيم به دور از تعارف ها انسان همعصر ما چگونه به جهاني مي نگرد که در آن زندگي مي کند. شايد شما هم بخواهيد در ترسيم اين چشم انداز آينده از حيات انسان بر سياره خود مشارکت کنيد. پوريا ناظمي Renjer Babi07-08-2006, 07:31 AMهمه اطلاعات در باره شاتل آتلانتس مشخصات شاتل آتلانتیس : نام شاتل : آتلانتیس STS-115 نام ماموریت : ISS هدف : تکمیل ایستگاه فضایی تعداد ماموریت های انجام شده شاتل : 26 بار تاریخ انجام ماموریت : 5 تا 22 شهریورماه 39B نام سکوی پرتاب : سال بازنشتگی شاتل : 2010 میلادی تعداد دفعات اتصال به ایستگاه فضایی : 6 بار تعداد خدمه ی شاتل : 6 نفر شاتل فضایی آتلانتیس در میان انبوه نورهای مربوط به وسائل و کامیونهای حمل و نقل خدمه شاتل فضایی آتلانتیس : اسامی 2 نفر جلو از راست به چپ : -1Brent Jett شرکت در سه ماموریت فضایی : 2-Chris Ferguson رهبر گروه خدمه ی شاتل: اسامی افراد عقب از راست به چپ : 3- Steve MacLean : سازمان فضایی کانادا 4- Dan Burbank : STS -106انجام ماموریت 5- Joe Tanner: سابقه شرکت در چهار ماموریت 6-Heidemarie StefanyshynPiper :تنها زن شرکت کننده در این ماموریت و یکی از اعضاء فعال انجمن فضانوردان جهان . http://www.parssky.com/news/my_documents/my_pictures/B 5B_image001.jpg منبع:parssky khaiyam09-08-2006, 12:43 AMمن دیدم دیگه این تاپیک خیلی دیر به دیر آپ میشه به همین دلیل تصموم گرفتم که این تاپیک را یک کم :blink: اگر تونستم راه بندازم در ضمن از همه دوستان هم تشکر می کنم -------------------------- این هم اولین مقاله ================================================== =============== شاتل فضایی امریکا که اولین بار در سال ۱۹۸۱ پرتاب شد نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود از سه بخش آن مدارپیما موشکهای تقویت کننده و مخزن بیرونی سوخت فقط مخزن سوخت آن می‌‌باشد که بعد از هر مأموریت قابل استفاده نیست. کاشی‌های ویژه مقاوم در برابر گرما مانع از سوختن مدارپیما به هنگام بازگشت به جو زمین می‌شوند بازوی قابل کنترل از راه دور تعبیه شده در مخزن محموله مدارپیما می‌تواند ماهواره‌ها را در فضا قرار دهد و همچون سکویی ثابت برای کار فضانوردان عمل کند. پس از فضاپيماهاي مركوري، جميني و آپولو (كه ماه را فتح كرده)، امريكايي‌ها به سراغ سفينه هاي رفت و برگشت رفتند و بدين سان، شاتل هاي فضايي متولد شدند. شاتل‌ها تا 7 مسافر و 25 تن تجهيزات را در خود جاي مي دهند و زمان طولاني تري را در مدار زمين به سر مي برند. آن‌ها همچنين به يك بازوي روباتيك مجهز هستند كه به كمك آن مي توانند ماهواره‌ها را به دام انداخته، اقدامات لازم را در مورد تعميرات يا انتقال آن صورت دهند. تاكنون هفت شاتل به نام هاي انترپرايز، راه ياب، كلمبيا، چلنجر، ديسكاوري، آتلانتيس و انديور ساخته شده كه دو شاتل نخست، ناكامل و براي آزمايش‌ها و بررسي‌ها ساخته شده اند. از ميان پنج شاتل بعدي نيز چلنجر و كلمبيا دچار سانحه شده‌اند و فقط سه شاتل ديسكاوري، آتلانتيس و انديور مشغول فعاليت هستند. شاتل هاي فضايي بسيار هزينه بر هستند، به طوري كه پرتاب آن فقط پانصد ميليون دلار هزينه در بر دارد و تازه اين، جداي از هزينه هاي نگهداري و تعميرات آن است. همين هزينه هاي سنگين موجب شد تا روسيه از شاتل فضايي قدرتمند خود، بوران، استفاده نكند. بوران با قدرت حمل 30تن تجهيزات و استفاده از امكانات ناوبري پيشرفته، يك سر و گردن بالاتر از همتاي امريكايي خود است ولي به دليل هزينه هاي بسيار بالا، روسيه از آن استفاده نكرده است. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/3c/Shuttle.jpg khaiyam09-08-2006, 12:47 AMطرز کار موتور موشک های فضایی مقدمه: یکی از عجیب ترین کشفیات انسان دسترسی به فضا است که پیچیدگی و مشکلات خاص خود را دارد. راه یابی به فضا پیچیده است، چرا که باید با بسیاری از مشکلات روبرو شد. مثلا: - وجود خلا در فضا - مشکلات گرما و حرارت - مشکل ورود مجدد به زمین - مکانیک مدارها - ذرات و باقی مانده های فضا - تابش های کیهانی و خورشیدی - طراحی امکانات برای ثابت نگه داشتن اشیا در بی وزنی ولی بزرگترین مشکل ایجاد انرژی لازم برای بالا بردن فضاپیما از زمین است که برای درک این موضوع باید به بررسی طرز کار موتورهای موشک پرداخت. در یک دیدگاه ساده، می توان موتورهای موشک را به آسانی و با هزینه ای نسبتا کم طراحی کرد و حتی آن را به پرواز درآورد اما اگر بخواهیم مسئله را در سطح کلان بررسی کنیم با مشکلات و پیچیدگی های بسیاری مواجه هستیم و این موتورهای موشک (و به خصوص سیستم سوخت آن ها) آنقدر پیچیده است که تا به حال تنها سه کشور توانسته اند با استفاده از این فناوری انسان را در مدار زمین قرار دهند. در این مقاله ما موتورهای موشک های فضایی را مورد بررسی قرار می دهیم تا با طرز کار و پیچیدگی های آن ها آشنا شویم. نکات پایه ای: عموما وقتی کسی درباره موتورها فکر می کند، خود به خود مطالبی درباره چرخش برایش تداعی می شود.برای مثال حرکت متناوب پیستون در موتور بنزینی که انرژی چرخشی برای به حرکت در آوردن چرخ ها را تولید می کند. و یا موتور الکتریکی که با تولید میدان الکتریکی که با تولید میدان مغناطیسی نیروی چرخشی برای پنکه یا سی دی رام تولید می کنند. موتور بخار هم به طور مشابه کار می کنند. ولی موتور موشک از لحاظ ساختار متفاوت است. موتور موشک ها موتورهای واکنشی هستند.اساس کار موتور موشک برپایه ی قانون معروف نیوتون است که می گوید: "برای هر کنش واکنشی وجود دارد به مقدار مساوی ولی درجهت مخالف آن". موتور موشک نیز جرم را در یک جهت پرتاب می کند و از واکنش آن در جهت مخالف سود می برد. البته تصور این اصل (پرتاب جرم و سود بردن از واکنش) ممکن است در ابتدا کمی عجیب به نظر بیاید، چرا که در عمل بسیار متفاوت می نمایاند. انفجار، صدا و فشار چیزهایی است که در ظاهر باعث حرکت موشک می شود و نه "پرتاب جرم". بگذارید تا با بیان چند مثال تصویری بهتر از واقعیت را روشن کنم: ● اگر تا به حال با اسلحه ی(به خصوص سایز بزرگ آن) shotgun شلیک کرده باشید، متوجه می شوید که ضربه ی بسیار قوی ای، با نیروی بسیار زیاد به شانه شما وارد می کند. یک اسلحه مقدار 1 انس فلز را به یک جهت و با سرعت 700 مایل در ساعت شلیک می کند و در واکنش شما را به عقب حرکت می دهد. ● اگر تا به حال شیر آتش نشانی را دیده باشید، متوجه می شوید که برای نگه داشتن آن باید نیروی بسیار زیادی را صرف کنید (اگر دقت کرده باشید گاهی 2 یا 3 آتش نشان یک شیر را نگه می دارند) که در این جا شیر آتش نشانی مثل موتور موشک عمل می کند. شیر آتش نشانی، آب را در یک جهت پرتاب میکند و آتش نشان ها از نیرو و وزن خود استفاده می کنند تا در برابر واکنش آن مقاومت کنند. اگر آن ها اجازه بدهند تا شیر رها شود، شیر به این طرف و آن طرف پرتاب می شود. حال اگر آتش نشان ها روی یک اسکیت برد ایستاده باشند شیر آتش فشانی آن ها را با سرعت زیادی به عقب می راند. ● اگر یک بادکنک را باد کنید و آن را رها کنید، بادکنک به پرواز در می آید، تا وقتی که هوای داخل آن به طور کامل خالی شود. پس می توان گفت که شما یکم موتور موشک ساخته اید. در این جا چیزی که به بیرون پرتاب می شود مولکول های هوای درون بادکنک هستند. بسیاری از مردم فکر می کنند که مولکول های هوا اهمیتی ندارند، در حالی که اینطور نیست. هنگامی که شما به آن ها اجازه می دهید تا از دریچه بادکنک به بیرون پرتاب شوند، بر اثر واکنش به وجود آمده بادکنک به جهت مخالف پرتاب می شود. در ادامه برای درک بهتر موضوع، به مثالی دقیق تر اشاره می کنم: ● سناریوی توپ بیسبال در فضا: شرایط زیر را تصور کنید، مثلا شما لباس فضانوردان را پوشیده اید و در فضا در کنار فضاپیما معلق مانده اید و چندین توپ بیسبال در دست دارید. حال اگر شما توپ بیسبال را پرتاب کنید، واکنش آن بدن شما را به جهت مخالف توپ حرکت می دهد. سرعت شما پس از پرتاب توپ به وزن توپ و شتاب وارده بستگی دارد. همانطور که می دانیم حاصلضرب جرم در شتاب برابر نیرو است، یعنی: F=m.a همچنین میدانیم که هر نیرویی که شما به توپ وارد کنید، توپ نیز نیرویی مساوی ولی در جهت مخالف به بدن شما وارد میکند که همان واکنش است. پس می توان گفت: m.a=m.a حال فرض می کنیم که توپ بیسبال 1 کیلو گرم وزن داشته باشد و وزن شما و لباس فضایی هم 100 کیلوگرم باشد. پس با این حساب اگر شما توپ بیسبال را با سرعت 21 متر در ساعت پرتاب کنید. یعنی شما با دست خود به یک توپ بیسبال 1 کیلو گرمی، شتابی وارد کرده اید که سرعت 21 متر در ساعت گرفته است. واکنش آن روی بدن شما تاثیر می گذارد، ولی وزن بدن شما 100 برابر توپ بیسبال است. پس بدن شما با 100/1 سرعت توپ بیسبال (یا 0.21 متر بر ساعت) به عقب حرکت می کند. حال اگر شما می خواهید از توپ بیسبال خود قدرت بیش تری بگیرید، شما دو انتخاب دارید: افزایش جرم یا افزایش شتاب وارده شما می توانید یا یک توپ سنگین تر پرتاب کنید و یا اینکه شما می توانید توپ بیسبال را سریع تر پرتاب کنید (شتاب آن را افزایش دهید)، و این دو تنها کارهایی است که می توانید انجام دهید. یک موتور موشک نیز به طور کلی جرم را در قالب گازهای پرفشار پرتاب می کند؛ موتور گاز را در یک جهت به بیرون پرتاب می کند تا از واکنش آن در جهت مخالف سود ببرد. این جرم از مقدار سوختی که در موتور موشک می سوزد بدست می آید. عملیات سوختن به سوخت شتاب می دهد تا از دهانه خروجی موشک با سرعت زیاد بیرون بیاید. وقتی سوخت جامد یا مایع می سوزد و به گاز تبدیل می شود، جرم آن تغییر نمی کند بلکه تغییر در حجم آن است. یعنی اگر شما مقدار یک کیلو سوخت مایع موشک را بسوزانید مقدار یک کیلو جرم با حجمی بیشتر، از دهانه خروجی موشک با دمای بالا و سرعت زیاد خارج می شود. عملیات سوختن، جرم را شتاب می دهد. بیایید تا بیش تر درباره ی نیروی پرتاب بدانیم: نيروی پرتاب: قدرت موتور یک موشک را نیروی پرتاب آن می گویند. نیروی پرتاب در آمریکا به صورت (پوند) ponds of thrust و در سیستم متریک با واحد نیوتون شناخته شده است (هر 4.45 نیوتون نیروی پرتاب برابر است با 1 پوند نیروی پرتاب). هر یک پوند نیروی پرتاب (4.45 نیوتون) مقدار نیروی است که می تواند یک شی 1 پوندی (453.59 گرم) را در حالت ساکن مخالف نیروی جاذبه زمین نگه دارد. بنابر این در روی زمین شتاب جاذبه 21 متر در ساعت در ثانیه (32 فوت در ثانیه در ثانیه) است. ادامه دارد ..... منبع: http://www.howstuffworks.com ترجمه: محمد ش. محمدی Renjer Babi26-12-2006, 07:27 AMماهواره ی مصنوعی شی ایست که توسط انسان ساخته شده و به طور مداوم در حال حرکت در مداری حول زمین یا اجرام دیگری در فضا می باشد بیشتر ماهواره های ساخته شده تاکنون حول کره زمین در حرکتند و در مواردی چون مطالعه کائنات، ایستگاه های هوا شناسی، انتقال تماس های تلفنی از فراز اقیانوس ها، ردیابی و تعیین مسیر کشتی ها و هواپیماها و همینطور امور نظامی به کار می روند. ماهواره هایی نیز وجود دارند که دور ماه، خورشید، اجرام نزدیک به زمین و سیاراتی نظیر زهره، مریخ و مشتری در حال گردش می باشند. این ماهواره ها اغلب اطلاعات مربوط به جرم آسمانی که حول آن در گردشند را جمع آوری می کنند. به جز ماهواره های مصنوعی مذکور اشیای در حال گردش دیگری نیز در فضا وجود دارند از جمله فضا پیما ها، کپسول های فضایی و ایستگاه های فضایی که به آنها نیز ماهواره می گوییم. البته اجرام دیگری نیز در فضا وجود دارند به نام زباله های فضایی شامل بالا برنده های مستهلک راکت ها، تانک های خالی سوخت و ... که به زمین سقوط نکرده اند و در فضا در حرکتند. در این مقاله به این اجرام نمی پردازیم. http://www.parssky.com/News/my_documents/upload-new/uploads/CBZ_image001.png (اسپاتنیک 1 اولین ماهواره مصنوعی) اتحاد جماهیر شوروی پرتاب کننده اولین ماهواره مصنوعی، اسپاتنیک 1، در سال 1957 بود ( اسپاتنیک در زبان روسی به معنی همسفر می باشد). از آن زمان ایالات متحده و حدود 40 کشور دیگر سازنده و پرتاب کننده ماهواره به فضا بوده اند. امروزه قریب به 3000 ماهواره فعال و 6000 زباله فضایی در حال گردش به دور زمین اند. انواع مدارها مدارهای ماهواره ها اشکال گوناگونی دارند. برخی دایره شکل و برخی به شکل بیضی می باشند. مدارها از لحاظ ارتفاع (فاصله از جرمی که ماهواره حول آن در گردش است) نیز با یکدیگر تفاوت دارند. برای مثال بعضی از ماهواره در مداری دایره شکل حول زمین خارج از اتمسفر در ارتفاع 250 کیلومتر(155 مایل) در حرکتند و برخی در مداری حرکت می کنند که بیش از 32200 کیلومتر (20000 مایل) از زمین فاصله دارد. ارتفاع بیشتر مدار برابر است با دوره گردش ( مدت زمانیکه ماهواره یک دور کامل در مدار خود حرکت می کند) طولانی تر. یک ماهواره زمانی در مدار خود باقی می ماند که بین شتاب ماهواره ( سرعتی که ماهواره می تواند در طی یک مسیر مستقیم داشته باشد ) و نیروی گرانش ناشی از جرم آسمانی که ماهواره تحت تاثیر آن می باشد و دور آن در گردش است تعادل وجود داشته باشد. چنانچه شتاب ماهواره ای بیشتر از گرانش زمین باشد ماهواره در یک مسیر مستقیم از زمین دور می شود و چنانچه این شتاب کمتر باشد ماهواره به سمت زمین سقوط می کند. برای درک بهتر تعادل بین گرانش و شتاب، جسم کوچکی را در نظر بگیرید که به انتهای یک رشته طناب متصل و در حال چرخش است. اگر طناب پاره شود جسم متصل به آن در یک مسیر صاف به زمین می افتد. طناب در واقع کار گرانش را انجام می دهد تا شی بتواند به چرخش خود ادامه دهد. ضمنا وزن شی و طناب می توانند نشانگر رابطه بین ارتفاع ماهواره و دوره گردش آن باشد. طناب بلند مانند ارتفاع بلند است. هر چه طناب بلندتر باشد زمان بیشتری نیاز است تا شی متصل به آن یک دور کامل بچرخد. طناب کوتاه مانند ارتفاع کوتاه است و در زمان کمتری شی مذکور یک دور کامل در مدار خود گردش خواهد کرد. انواع گوناگونی از مدارها وجود دارند اما اغلب ماهواره هایی که حول زمین در گردشند در یکی از این چهار گونه مدار حرکت می کنند. (1) ارتفاع بلند، ﮋئوسینکرنوس. (2) ارتفاع متوسط. (3) سان سینکرنوس، قطبی. (4) ارتفاع کوتاه . شکل اغلب این گونه مدارها دایره ایست. مدارهای ارتفاع بلند، ﮋئوسینکرنوس بر فراز استوا و در ارتفاع 35900 کیلومتر(22300 مایل) قرار دارند. ماهواره های اینگونه مدارها حول محور عمودی زمین با سرعت و جهت برابر حرکت زمین حرکت می کنند. بنابراین هنگام رصد آنها از روی زمین همواره در نقطه ای ثابت به نظر می رسند. برای پرتاب و ارسال این ماهواره ها انرژی بسیار فراوانی لازم است. ارتفاع یک مدار متوسط حدود 20000 کیلومتر (12400 مایل) و دوره گردش ماهواره های آن 12 ساعت است . مدار خارج از اتمسفر زمین و کاملا پایدار است. امواج رادیویی که از ماهواره های موجود در این مدارها ارسال می گردد در مناطق بسیارزیادی از زمین قابل دریافت است. پایداری و وسعت مناطق تحت پوشش این گونه مدارها آنها را برای ماهواره های ردیاب مناسب می نماید. مدارهای سان سینکرنوس، قطبی، ارتفاع نسبتا کوتاهی دارند. آنها تقریبا از فراز هر دو قطب زمین عبور می کنند.مکان این مدارها متناسب با حرکت زمین به دور خورشید در حرکت است به گونه ایکه ماهواره ی این مدار خمواره در یک ساعت محلی ثابت از استوا عبور می کند. از آنجاییکه این ماهواره ها از همه عرض های جغرافی زمین می گذرند قادرند که اطلاعات را از تمامی سطح زمین دریافت نمایند. در اینجا می توان ماهواره TERRA را به عنوان مثال نام برد. وظیفه این ماهواره مطالعه اثرات چرخه ها ی طبیعی و فعالیت های انسان بر روی آب و هوای کره زمین است. ارتفاع مدار این ماهواره 705 کیلومتر (438 مایل) و دوره گردش آن 99 دقیقه است. زمانیکه این ماهواره از استوا عبور می کند ساعت محلی همیشه 10:30 صبح و یا 10:30 شب است. یک مدار ارتفاع کوتاه درست بر فراز جو زمین قرار دارد جایی که تقریبا هوایی برای ایجاد تماس و اصطکاک وجود ندارد. برای ارسال ماهواره به این نوع مدارها انرژی کمتری نسبت به سه نوع مدار مذکور دیگر لازم است. ماهواره ها ی مطالعاتی که مسئول دریافت اطلاعات از اعماق فضا می باشند غالبا در این مدارها در حرکتند. برای مثال تلسکوپ هابل که در ارتفاع 610 کیلومتر(380 مایل) با دوره گردش 97 دقیقه در حرکت است. انواع ماهواره ها ماهواره های مصنوعی بر اساس ماموریت های شان طبقه بندی می شوند. شش نوع اصلی ماهواره وجود دارند. (1) تحقیقات علمی، (2) هواشناسی، (3) ارتباطی، (4) دریاب، (5) مشاهده زمین، (6) تاسیسات نظامی. ماهواره های تحقیقات علمی اطلاعات را به منظور بررسی های کارشناسی جمع آوری می کنند. این ماهواره ها اغلب به منظور انجام یکی از سه ماموریت زیر طراحی و ساخته می شوند. (1) جمع آوری اطلاعات مربوط به ساختار، ترکیب و تاثیرات فضای اطراف کره زمین. (2) ثبت تغییرات در سطح و جو کره زمین. این ماهواره ها اغلب در مدارهای قطبی در حرکتند. (3) مشاهده سیارات، ستاره ها و اجرام آسمانی در ف سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 548]