محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847221253
موزه هاي آذربايجان شرقي گوياي زواياي مختلف تاريخ ايران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، موزه‌ها كه در بردارنده ميراث فرهنگي و معنوي گذشتگان هستند، افتخارات ملت‌ها را براي بازديد كنندگان به نمايش مي‌گذارند، هيچ هدف مادي را دنبال نمي‌كنند و به منظور اهداف مطالعاتي، آموزشي و كسب لذت در معرض ديد مردم قرار مي‌گيرند. بر اين اساس انواع موزه ها به موزه‌هاي مردم شناسي، باستان شناسي، اكوموزه‌ها، موزه‌هاي علمي، موزه‌هاي مفاخر و مشاهير تقسيم بندي مي‌شوند. در اين بين آذربايجان شرقي با 19 موزه در موضوعات مختلف و زمينه‌هاي گوناگون تاريخ ملت ايران را در برداشته و مي‌توان از آن به عنوان ويتريني براي هويت و تاريخ ايران زمين نام برد. سخن نگفتن از اين موزه‌ها در هفته‌اي كه به نام موزه نام گرفته كم لطفي به اين داشته‌ها و پتانسيل‌هاي گردشگري محسوب مي‌شود ، موزه‌هايي كه هزاران اثر ارزشمند تاريخي و فرهنگي ايران كهن را در بر داشته و قديمي‌ترين اثر آن مربوط به هزاره هفتم قبل از ميلاد از يافته‌هاي منطقه خداآفرين در كليبر است. 28 ارديبهشت ماه روز جهاني موزه نامگذاري شده و همه ساله نيز نام هاي مختلفي به اين روز داده مي شود كه امسال نيز عنوان موزه و خاطره نامگذاري شده است. با توجه به نامگذاري اين روز به اين عنوان جاي دارد كه مروري بر كم و كيف موزه هاي استان آذربايجان شرقي و نيز آثار و اشياي موجود در آنها بزنيم و خاطره اي را از اين موزه ها بر خاطرات خود بيفزاييم. موزه آذربايجان: تاريخچه ايجاد موزه شهر تبريز با عنوان موزه آذربايجان كه از بزرگترين موزه هاي كشور نيز به شمار مي رود به حدود 50 سال قبل بازمي گردد كه در آن سالها تلاش هاي زيادي از جانب جمعي از فرهنگ دوستان اين شهر براي راه اندازي يك موزه جامع در تبريز صورت گرفت تا اين كه اين تلاش‌ها در ارديبهشت ماه 1337 نتيجه داد و موزه آذربايجان بنيان گذاشته شد. ساختمان اين موزه كه در مركز شهر تبريز قرار دارد براساس نقشه تنظيمي آندره گدار باستان شناس و معمار معروف فرانسوي ساخته شده است و در آن هزاران شي فرهنگي و هنري و ثبت شده تاريخي وجود دارد كه از اين نظر در جمع گنجينه هاي مهم و با ارزش كشور جاي گرفته است. موزه آذربايجان از سه تالار مجزا در سه طبقه تشكيل يافته كه طبقه زيرزمين به نمايشگاه دايمي آثار هنري و نگهداري مجسمه هاي نفيس و ارزنده‌اي كه توسط مجسمه ساز شهير تبريزي احد حسيني خلق شده اختصاص يافته و موضوع اين مجسمه‌ها نگاه عميق هنرمند به سرگذشت انسان و خلق و خوي او در طول تاريخ به خصوص در قرن بيستم ميلادي مي‌باشد. در طبقه همكف اين موزه، بازديد كنندگان شاهد يادگاري هايي از دوران پيش از تاريخ و حكومت‌هاي پيش از اسلام ايران هستند و طبقه فوقاني موزه نيز باستان شناسي ايران در دوران اسلامي را تا پايان عصر قاجار در خود جاي داده است كه تالار سكه و مهرهاي شاهان و فرمانروايان تاريخ ايران نيز در همين طبقه قرار دارد. از آثار بي نظير و ارزشمند موجود در اين دوره مي‌توان به موبند طلايي متعلق به هزاره نخست قبل از ميلاد، جام طلاي دوره هخامنشي، بشقاب‌هاي زرين و سيمين دوره ساساني، قفل رمزي مربوط به اواخر قرن ششم هجري و مجموعه‌اي از چيني هاي دوران صفويه اشاره كرد. موزه مشروطه: ساختمان اين موزه از زيباترين خانه‌هاي تاريخي تبريز است و بناي تاريخي خانه مشروطه با معماري دوره قاجار در محله قديمي راسته كوچه قرار گرفته و نخستين مالك آن حاج مهدي كوزه كناني بود. اين خانه در جنگ‌هاي 11 ماهه تبريز عليه نيروهاي دولتي كه منجر به پيروزي مشروطه خواهان شد، ستاد فرماندهي و عمليات آزاديخواهان به شمار مي‌رفت. موزه مشروطيت در فضايي به مساحت يكهزار و 300 متر مربع در سال 1354 در فهرست آثار ملي ثبت شده است. ويژگي‌هاي خاص معماري دوره قاجار، تزيينات چشمگير، به كارگيري نورگير زيبا و چشم انداز موسوم به كلاه فرنگي با ستون‌ها و سرستون‌هاي گچبري شده، پنجره‌هاي ارسي، درهاي منبت كاري شده در اتاق اصلي موسوم به طنبي و غلام گردش دور راه پله، هركدام به نوعي ذوق و هنر ايراني را به نمايش گذاشته و آن را به يك نمونه منحصر به فرد تبديل كرده است. در اين موزه تمامي آثار و مدارك مربوط به مبارزات دوران مشروطيت به نمايش گذاشته شده است، لوازم شخصي سران انقلاب مشروطه همچون ستارخان، اسناد، فرمان‌ها و دست نوشته هاي مشروطه خواهان و نيز نيروهاي دولتي در آن دوران، مطبوعات آزاديخواه دوران مشروطه و بسياري از آثار ديگر در اين مجموعه نگهداري مي‌شود. موزه قرآن كريم و كتابت: بناي مسجد شاه طهماسب صفوي معروف به مسجد صاحب الامر تبريز مكاني است كه موزه قرآن كريم و كتابت را در خود جاي داده است و با توجه به قداست اين بنا و به دنبال بازسازي و انجام تغييرات لازم در آن، مسجد صاحب الامر به موزه قرآن كريم و كتابت تبديل شد. در اين موزه مجموعه نفيسي از نسخ قرآن مجيد مربوط به ادوار مختلف تاريخ و قطعات زيبايي از آثار خوشنويسان بنام ايران به نمايش گذاشته شده است. علاوه بر اين آثار قرآني ارزشمند، نسخ خطي، انواع قلمدان‌هاي مينياتوري، ظروف چيني و سفالي مزين به آيات قرآني و ديگر آثار و تصاوير بزرگان ديني نيز دراين موزه نگهداري مي‌شود كه از ارزشمندترين اشياي موجود در موزه قرآن كريم و كتابت تبريز، مي‌توان به يك صفحه از قرآن كريم منسوب به دست خط مبارك امام رضا (ع) كه بر روي تكه‌اي از پوست آهو نوشته شده اشاره كرد. از آثار مهم ديگر اين موزه نيز مي‌توان به كتيبه سنگي خط ميخي دوره ايلامي، كوچك ترين قرآن خطي مطلّا- كه بدون استفاده از ذره بين قابل خواندن نيست، جام شفابخش و لباس قسم منقوش به كل آيات قرآن كريم اشاره كرد. همچنين آثاري از خوشنويسان بزرگ تبريزي مانند ملا عبدالباقي تبريزي استاد خط ثلث، ميرزا محمد شفيع تبريزي، ميرزا طاهر خوشنويس از اساتيد خط نسخ و آثاري از محمد حسين تبريزي، عليرضا عباسي، علا الدين بيك تبريزي، درويش عبدالمجيد و مير عماد حسني را نيز در اين موزه مي توان ديد. موزه سنجش تبريز: موزه سنجش در فضاي دل انگيز خانه تاريخي سلماسي كه مربوط به دوره قاجار بوده و در بين آثار ملي كشور به ثبت رسيده داير شده است. ساختمان موزه و يا به عبارتي ديگر خانه سلماسي در سه ضلع حيات و در دو طبقه بنا شده است كه طبقه زيرزمين ضلع شمالي توسط پله اي به هشتي ورودي نيز متصل است و حوضخانه ناميده مي شود ، از ديگر قسمت‌هاي زيرزمين مي‌توان به مطبخ، انبار ارزاق و آب انبار اشاره كرد. طبقه همكف داري طنبي‌هاي اصلي و جانبي در اضلاع شمالي، شرقي و غربي با پنجره‌هاي اروسي است و بنا داراي تذهيب در كمره اتاق‌ها، شومينه‌ها و همچنين گچ بري‌هاي بسيار زيبا در سقف طنبي‌هاي شمالي و شرقي است. انواع ابزار توزين مانند ترازوهاي ظريف زرگري، قپان‌هاي بزرگ ميادين بار مربوط به قرون گذشته، سنگ وزنه‌ها، پيمانه‌هاي نفتي، وسايل مربوط به علم نجوم مانند اسطرلاب و كره سماوي، ابزارهاي سنجش مربوط به علم هواشناسي، قطب‌نماها و ساعت‌هاي مربوط به سده‌هاي گذشته در موزه سنجش به نمايش گذاشته شده‌اند. در اين موزه همچنين تنه درخت پنج ميليون ساله متعلق به دوره پليوسن كه از دوران سنوزوييك آخرين دوره زمين شناسي است نگهداري مي شود، جنس اين درخت با گذشت زمان طولاني تبديل به سنگ سيليسي شده و حالت فسيلي و سنگواره‌اي پيدا كرده است. از ديگر وسايلي كه در اين موزه با ارزش نگهداري مي‌شود مي‌توان به نمونه نخستين نسل پمپ‌هاي بنزين دستي و پمپ دستي وارداتي به كشور اشاره كرد كه به وسيله مظفرالدين شاه قاجار 110 سال پيش، همزمان با وارد كردن نخستين خودرو بنز شخصي به دربار ايران از فرانسه آورده شده است. در اين موزه همچنين اولين نمونه هاي آب سنج و روغن سنج اتومبيل، كنتور برق، قطب نما، انواع ساعت‌هاي قديمي و دوربين در معرض ديد بازيدكنندگان قرار گرفته است. نخستين نوع ترازوي بيمارستاني براي سنجش وزن نوزادان نيز در موزه سنجش تبريز نگهداري مي‌شود، اين ترازو 67 سال پيش در اوايل حكومت پهلوي از انگلستان وارد ايران شد. موزه قاجار تبريز: اين موزه از جمله جديدترين موزه هاي تبريز است كه در عمارت اميرنظام گروسي در محله ششگلان اين شهر جاي گرفته است. اين عمارت در زمان ناصرالدين شاه بنا شده و در طول حكومت شاهان قاجار واليان آذربايجان همچون اميرنظام گروسي، قايم مقام فراهاني و اميركبير در آن سكونت داشته‌اند. اين خانه در سال 1370 خريداري شده و پس از بازسازي در سال 1385 به عنوان موزه قاجار به بهره برداري رسيد. اين مجموعه با زيربنايي بالغ بر يكهزار و 500 مترمربع 11 تالار بزرگ را در خود جاي داده است. طبقه زيرزمين موزه شامل تالار سنگ، تالار اسلحه، تالار رجال و فرامين و تالار معماري و شهرسازي است. طبقه نخست نيز تالارهاي سكه، بافته، چيني، آبگينه، فلزات، موسيقي و خاتم را شامل مي‌شود. همان گونه كه از نام موزه نيز پيدا است موزه قاجار تبريز مجموعه‌اي از آثار و اشياي تاريخي رجال، بزرگان، شاهان و شاهزادگان دوره قاجار را در خود جاي داده است و از آن جايي كه شهر تبريز در طول 130 سال حكومت قاجار به عنوان سومين شهر مهم كشور و محل ولايتعهدي ايران به شمار مي رفت آثار و اشياي مهم و ارزشمندي از اين عصر در مورد شهر تبريز به جاي مانده كه به مرور زمان خريداري و به اين مجموعه منتقل مي‌شود. موزه زنده سفال: موزه زنده سفال تبريز از ديگر گنجينه‌هاي تاريخي اين شهر محسوب مي‌شود كه از پنج بخش تشكيل يافته كه اولين بخش شامل نمايشگاه دايمي از آثار استادان برجسته سفالگري همچون عباس و احمد قابچي، استاد فريده تطهيري مقدم و نيز ديگر هنرمندان سفالگر با خاك سفيد در آن به نمايش گذاشته شده است. دومين بخش از موزه حوضخانه است كه محل برگزاري نمايشگاه‌هاي موقت از آثار هنرمندان سفالگر به صورت انفرادي و گروهي و برگزاري جلسات نقد و بررسي و اجتماعات هنري و فرهنگي است. سومين قسمت از موزه به فروشگاه دايمي براي عرضه آثار هنرمندان سفالگر مربوط مي‌شود كه حال و هواي خاص خود را دارد. چهارمين بخش از موزه زنده سفال تبريز مربوط به كلاس‌هاي آموزشي همچون كلاس چرخكاري كلاس نقاشي روي سفال و كلاس آشنايي با مراحل توليد سراميك سنتي با خاك سفيد آذربايجان مي شود . پنجمين و آخرين بخش از موزه كه به ارايه مراحل مختلف كار سفالگري با خاك سفيد به روش سنتي شامل آماده سازي گل، چرخكاري و تراش بدنه، آماده سازي لعاب، خرد كردن شيشه، كار با آسياب سنگي، آماده سازي رنگينه مس، پخت اول، لعاب زني، پخت دوم و كوره چيني شامل مي‌شود ، علت نامگذاري موزه نيز به نام زنده سفال بيشتر به اين بخش مربوط است كه اين مكان همچنان به عنوان مركز هنر سفالگري تبريز تمامي مراحل ساخت آثار هنري سفال در آن به صورت زنده به نمايش گذاشته مي‌شود. موزه عصر آهن تبريز: يكي از موزه‌هايي كه مي‌تواند براي گردشگران داخلي و خارجي قابل توجه باشد، موزه عصر آهن است كه در جوار مسجد تاريخي و با عظمت كبود تبريز واقع شده كه به واقع جلوه‌اي بي همتا و بي‌نظير از تمدن بشري را در ديدگان انسان امروزي قرار مي‌دهد. اين موزه بخش كوچكي از محوطه باستاني سه هكتاري مسجد كبود را شامل مي‌شود كه آثار و اجساد كشف شده در آن به خاكبرداري هاي سال 1376 براي نخستين بار توسط شركت‌هاي طرف قرارداد با شهرداري و سازمان ميراث فرهنگي به دست آمد كه نشان مي داد تاريخ اين مكان حتي به عصر آهن نيز باز مي‌گردد. در آن سال با شناسايي و مشخص شدن آثار گورستان هزاره اول قبل از ميلاد و پس از بازديدها، گمانه زني‌ها و كاوش‌هاي متعدد، مكان مزبور به عنوان يك محوطه باستاني داراي آثار دوره آهن با شاخص اسكلت هايي مدفون همراه با سفال‌هاي خاكستري و در مواردي نخودي و قرمز و اشياي فلزي شناخته شد. يك سال پس از اين مراحله، طي بازديدي از سوي كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري، بار ديگر نشانه هايي از آثار هزاره اول قبل از ميلاد مشاهده گرديد و آثار مربوطه به پژوهشكده باستان شناسي گزارش شد كه پس از آن ميراث فرهنگي آذربايجان شرقي در فاصله 80 متري شرق بناي مسجد كبود گمانه اي حفر كرده و وجود تدفين متعلق به زمان ياد شده را آشكار ساخت. در سال 1378 هياتي از سوي سازمان ميراث فرهنگي جهت كاوش در محوطه مسجد كبود به تبريز اعزام شد كه طي فصل اول كاوش، تعداد 38 گور، كاوش شد و يكي از گورها كه داراي دو اسكلت زن و مرد بود به همراه اشياي تدفيني، بلوك برداري شده و به موزه ملي آذربايجان انتقال يافت كه هم اكنون اين آثار در محدوده شيشه‌اي نگهداري مي‌شود. مراحل بعدي كاوش و حفاظت مقدماتي طي سالهاي79 تا 82 انجام يافت كه بنابر نتايج كاوش، آثاري متعلق به گورستان عصر آهن و آثار پراكنده كف‌هاي استقراري احتمالا فصلي و چندين متر لايه‌هاي بالايي روي آثار عصر آهن، رسوبات طبيعي و آثار دوره اسلامي مشاهده شد. با توجه به موقعيت استراتژيك محوطه مسجد كبود و واقع شدن آن در ميان شهر، همجواري آن با مسجد كبود و نزديكي به موزه آذربايجان، احداث موزه باز و حفظ آثار در جاي خود، امري الزامي بود كه در اين راستا انجام عمليات ساماندهي و تجهيز محوطه به منظور آماده سازي براي بازديد عموم از سال 1385 از سوي سازمان ميراث فرهنگي آذربايجان شرقي آغاز شد. بدون ترديد مشاهده موزه عصر آهن و اجساد و آثار تاريخي كشف شده در آن چشم هر بينده‌اي را خيره كرده و انسان را بي واسطه به گذشته‌هاي خود و تمدن بشري در نقطه‌اي از خاك ايران اسلامي رهنمون مي كند. موزه ادب و عرفان اهر: بناي آرامگاه شيخ شهاب الدين محمود اهري از عارفان مشهور قرن ششم هجري، مكاني مي باشد كه موزه ادب و عرفان شهرستان اهر در آن قرار گرفته است. ساختمان بنا شامل خانقاه، مسجد، مناره‌ها و غرفه‌هاي متعدد است و تاريخ بنا به زمان شاه عباس اول منتسب بوده گرچه قسمت‌هايي از آن مربوط به معماري دوره ايلخاني است. مجموعه شيخ شهاب كه پس از مرمت در سال 1374 به موزه ادب وعرفان تبديل شد داراي سه بخش بوده كه در سالن اول، كتاب‌هاي خطي از دوران صفويه و قاجاريه به نمايش گذاشته شده است. از ديگر آثار نفيس اين سالن مي‌توان به پارچه كتيبه دار اشاره كرد كه بر روي آن قرآن را با خط ثلث، نسخ و غبار در ميان نقوش هندسي و اسليمي نوشته اند و متعلق به دوره صفويه است. در سالن دوم موزه آثار متعددي در ارتباط با عرفان به نمايش گذاشته شده است كه مي‌توان به انواع كشكول‌هاي چوبي، سفالي، فلزي و تبرزين هاي مرصع طلاكوب اشاره كرد، از ديگر آثار نفيس اين سالن در چوبي پاشنه گردان، منبت كاري و كنده كاري شده است كه به قرن هشتم هجري قمري مربوط مي شود. در سالن سوم موزه ادب و عرفان قطعه‌هاي خطي از خطاطان معروفي از جمله درويش عبدالمجيد طالقاني و ميرآقا اهري به نمايش گذاشته شده و از آثار موجود قابل ذكر در اين سالن سيني مفرغي مرصع طلاكوب است كه به قرن ششم هجري قمري مربوط مي‌شود. موزه ايلخاني مراغه: ساختمان موزه ايلخاني مراغه در جوار آرامگاه اوحدي مراغه‌اي از شاعران بنام قرن هفت و هشت هجري قرار گرفته است. اين محل در سال 1363 مقارن با تشكيل سازمان ميراث فرهنگي به موزه مقدماتي مراغه تبديل شد اما از سال 1375 با بررسي نقشي كه مراغه در دوران حكومت ايلخانان داشته به موزه تخصصي ايلخاني تغيير نام يافت. موزه ايلخاني مراغه به منظور معرفي اين دوره خاص از تاريخ كشورمان كه گستره آن از هرات تا فرات بوده است، با هدف جديد تشكيل و در فهرست موزه‌هاي رسمي كشور جاي گرفت و با تمركز و انتقال صدها اثر برجسته و گردآوري مجموعه‌اي نسبتا كامل از آثار مختلف ايلخاني شامل انواع سفال، كاشي، سكه، فلز، شيشه و كتابت، اين موزه به عنوان منبع مطالعاتي و پژوهشي در اختيار محققان و بازديدكنندگان قرار گرفت. در مجموعه سكه اين موزه، مجموعه‌اي از مسكوكات دوره ايلخاني وجود دارد و تقريبا از همه ايلخانان ايران، سكه‌هاي ارزشمندي در اين موزه وجود دارد. تنوع نقوش سكه‌ها در دوره ايلخاني معرف فرهنگ و تمدن آن عصر بوده و نقوش و مظاهر آييني اديان و فرقه‌هاي مختلف ضرب شده بر روي آنها، گوياي تساهل مذهبي مغولان مي‌باشند. همچنين بر سكه‌هاي ايلخاني متوني از آيات قرآني، لااله‌الاالله، محمد رسول‌الله، نام خلفاي راشدين و در دوره‌اي كوتاه متن علي ولي‌الله و نام دوازده امام به خط كوفي و نسخ نقش شده است. همچنين در بخش فلز موزه ايلخاني مراغه، نمونه‌هاي ارزشمندي از هنر فلزكاري دوره ايلخاني شامل انواع ظروف فلزي، پيه‌سوزهاي مفرغي و شمعدان‌هاي برنزي وجود دارد كه به روش‌هاي ريخته‌گري، قلم زني و طلاكوبي ساخته شده‌اند. در تزيينات اين آثار استواري و استحكام با پاي قوي حيوانات و صعود و روشنايي با شكل پرندگان نشان داده شده است. در اين موزه شمشيري است كه متعلق به كريم خان بن بهادرخان، حاكم داغستان بوده و حاوي تزيينات طلاكوبي بر روي عاج و مفرغ است. موزه سنگ نگاره‌هاي مراغه: موزه باستان شناسي سنگ نگاره‌هاي مراغه درمقبره آقالار به مكاني زيارتي- تاريخي تبديل شده است. اين مكان آرامگاه ميرعبدالفتاح موسوي مراغه اي، شاعر و عارف نامي دوره زنديه بوده كه بناي آن در سال1247 هجري به طور كامل مرمت و بازسازي شده است. مقبره آقالار پس از آن سالها به محل دفن بزرگان، عرفا و شيوخ مراغه تبديل شده و به همين دليل به مقبره آقالار به معني بزرگان شهرت يافته است. اين مجموعه در سال1381 پس از مرمت به موزه سنگ نگاره‌ها تبديل شده و آثار نفيسي از سنگ نگاره هاي تاريخي از جمله سنگ مزارهاي كهن و قديمي را در خود جاي داده است. در اين موزه سنگ قبرهاي گهواره‌اي، صندوقي و تخته سنگ هايي با انواع خطوط و با نقوش تزييني و هندسي و قوچ هاي سنگي جمع آوري شده و در معرض ديد عموم قرار گرفته كه بيشتر اين سنگ قبرها متعلق به شهرستان مراغه و اطراف آن است. موزه مردم شناسي جنوب سهند: موزه مردم شناسي منطقه جنوب سهند در مسير معرفي و شناساندن جلوه‌هاي مختلف زندگي و عناصر اجتماعي و فرهنگي اين منطقه از نگاه مردم شناسي در شهرستان بناب تاسيس شده است. اين موزه در محل حمام قديمي مهرآباد بناب مربوط به دوران صفويه در فضايي به مساحت 350 مترمربع بنا شده است ، هدف از راه اندازي اين مجموعه به عنوان نخستين موزه مردم شناسي منطقه، ايجاد يك مركز علمي و تحقيقاتي در چارچوب رسالت سازمان ميراث فرهنگي عنوان شده است. در موزه ياد شده مجموعه آثار و اشيايي همچون ابزار كشاورزي، آلات موسيقي، صنايع نساجي، روشنايي، زيورآلات، پوشاك،وسايل تدخين ، طب سنتي، ادعيه و طلسماتابزار آلات سنتي كشاورزي ، دست بافت‌هاي قديمي و ساير لوازم زندگي مردم مناطق بناب، هشترود، عجب شير، مراغه و ملكان به نمايش گذاشته شده است. موزه عشاير آذربايجان: موزه عشاير سراب در محل حمام قديمي جلال از آثار دوران قاجار در اين شهرستان واقع شده است. مساحت مجموعه يادشده 650 مترمربع است كه تمامي عناصر و جلوه‌هاي مربوط به زندگي عشاير آذربايجان در آن به نمايش گذاشته شده‌اند. غرفه‌هاي اين موزه مردم شناسي همانند ساير موزه‌هاي مردم شناسي سخن از چگونه زندگي كردن و با مشكلات مبارزه كردن و در جهت بدست آوردن و بهتر زندگي كردن كه همواره نداشتن را يافتن و نبودن را ساختن از زمانهاي بسيار گذشته مي‌گويد، بنابراين حفظ و نگهداري و معرفي ذخاير فرهنگي ضرورتي تاريخي دارد. بخش‌هاي مختلف اين موزه عبارتند از بخش اداري، بخش اطلاع رساني، كتابخانه تخصصي، فضاي مرتع و چوپان، غرفه سينماي سنتي، بخش فرآوري سنتي و بومي لبنيات، بخش فرآوري سنتي پشم، غرفه دست بافت‌هاي عشايري، غرفه موسيقي، غرفه مسكن (آلاچيق)، غرفه نان پزي، غرفه اشياي اعتقادي و زيورآلات، غرفه قهوه خانه سنتي و ماكت و تابلو نوشته‌ها و عكس‌هاي مختلف از جلوه‌هاي فرهنگي عشايرآذربايجان. ابزار موسيقي عشاير آذربايجان، پوشاك، زيورآلات، مسكن، نان پزي، نوشته ها، نقاشي ها و عكس هاي مختلف از جلوه هاي فرهنگي عشاير منطقه ازجمله آثار به نمايش گذاشته شده در موزه عشاير سراب است. موزه ادبي استاد شهريار: موزه ادبي استاد شهريار، يادگاري به جاي مانده از ستاره پرفروغ شعر و ادب ايران استاد محمد حسين شهريار است كه در محله مقصوديه از محلات قديمي تبريز قرار دارد. بناي اين موزه سالها محل زندگي و تراوشات ذهني استاد شهريار بوده و گرچه از نظر معماري ويژگي خاصي ندارد اما از لحاظ معنوي مكاني ارزشمند در تاريخ ادبيات كشور محسوب مي‌شود. اين خانه در سال هاي پس از وفات استاد از سوي شهرداري تبريز خريداري شده و هم اكنون زير نظر اين نهاد اداره مي‌شود. منزل استاد شهريار در زيربنايي بيش از 250 متر و مساحتي حدود 241 متر در دو طبقه ساخته شده است. بيش از 500 قطعه از آثار و نيز وسايل شخصي شهريار شامل كتاب، دستخط و انواع يادبودها و هداياي داخلي و خارجي به همراه لوازم زندگي اين گوهر تابناك ادبيات و شعر تركي آذري و فارسي در موزه فوق به نمايش گذاشته شده است. در اين موزه علاوه بر آثار چاپ شده استاد، دفاتر و اوراق بسياري از آثار و اشعار ايشان به خط خود استاد و قرآني كه با خط نسخ نگاشته‌اند و برخي لوازم تحرير و وسايل شخصي و آلبوم‌هاي عكس محتوي تصاوير يادگاري اين شاعر انديشمند و فرزانه به معرض نمايش گذاشته شده است. موزه تاريخ طبيعي: در اين موزه پيكره هاي تاكسيدرمي جانوران و حيوانات گوناگون مربوط به مناطق مختلف كشور به ويژه منطقه آذربايجان جمع آوري و به صورت علمي ضد عفوني و آرايش و در ويترين‌هاي مخصوص به نمايش گذاشته شده‌اند. همچنين اين موزه پيكره هاي كامل انواع پرندگان، چرندگان، خزندگان، حشرات و ساير جانوران اهلي و وحشي را كه برخي از آن ها از انواع نادر حيات وحش هستند در معرض تماشاي علاقمندان قرار مي‌دهد و با كمك نقاشي و دكوراسيون، محيط زندگي و نحوه زندگي آنها را براي بازديد كنندگان ترسيم مي‌كند. موزه تاريخ طبيعي تبريز داراي مجموعه‌هاي متنوع جانوري و گياهي منحصر به فرد ازجمله 38 گونه پستاندار، 49 گونه پرنده، 13 گونه خزنده، نه گونه آبزي، دو نوع سنگواره و نمونه هايي از سخت پوستان و بندپايان است. يك غرفه از ماكت‌هاي دايناسورهاي دوران دوم زمين شناسي نيز در اين موزه به نمايش گذاشته شده كه تماشاي آن، حيات اين پستاندار عظيم‌الجثه در 50 ميليون سال قبل را در ذهن انسان تداعي مي‌كند. خرس قهوه‌اي، انواع گربه‌هاي وحشي مثل گربه جنگلي، گربه وحشي و سياه گوش و گونه‌هاي ديگر مثل گوركن، گرگ، روباه، گراز، شغال و كفتار نيز از ساير گونه هاي جانوري كشور است كه زينت بخش غرفه‌هاي موزه تاريخ طبيعي تبريز هستند. موزه هداياي خامنه: حمام قديمي خامنه كه قدمت آن به دوره قاجاريه مي‌رسد، از سال 1367 توسط شهرداري صورت گرفته و مرمت آن به همت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري آذربايجان شرقي به انجام رسيده است. اين حمام در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده و به منظور تبديل به موزه و نگهداري هداياي رهبر معظم انقلاب و نخست وزير وقت كشورمان در هشت سال دفاع مقدس و ديگر بزرگان منطقه اختصاص يافته است. اين حمام داراي 800 متر مربع عرصه و 380 مترمربع اعياني بوده و در 230 مترمربع ساختمان الحاقي به حمام موزه، بنا شده است. ساختمان اصلي حمام كه موزه هدايا در آن واقع شده، پس از ورود به يك هشتي ورودي با 20پله به پايين، وارد سربينه هشت ضلعي حمام مي‌شود. حوض سنگي با فواره تراش داده شده در وسط سربينه و سكوهاي مرمرين پيرامون آن كه تداعي كننده اهميت آب در نزد ايرانيان قديم و جايگاه اين مايه حيات در زندگي مردم اين خطه بوده، توجه هر بيننده را به خود جلب مي‌كند. سقف گنبدي شكل به ارتفاع 5.5 متر با كاربندي هاي گچي از جمله تزيينات معماري حمام مي‌باشد كه بيانگر ظرافت هنري ايراني در حوزه گچ كاري و تزيين بندي بناهاي تاريخي به عنوان مشخصه اصلي معماري اسلامي ايراني است. راهرويي تنگ و باريك، گردشگران را به گرمخانه حمام راهنمايي مي‌كند، به طوري كه سقف گنبدي گرمخانه با دو گنبد فرعي و يك گنبد اصلي به ارتفاع هفت متر شكوه خاصي به اين حمام دوره قاجاري داده است. دركنار گرمخانه، موتورخانه قديمي حمام، سرويس هاي بهداشتي، نظافت خانه و قسمت هاي خصوصي حمام از ديگر بخش هاي حمام قديمي خامنه است كه در كاربري جديد به اتاقك‌هاي ويدئو، پروژكتور، اتاق كامپيوتر و اتاق موزه دار اختصاص يافته است. در موزه هداياي شهر خامنه، آثار ارزشمندي از قبيل ميناكاري روي چوب، آلبوم سكه و تمبر، تابلوي نقاشي با پنبه از نماي مسجد شهيد مطهري، گلدان هاي سنگي مرمر، ظروف چوبي، تابلو صدف كاري، بشقاب صدفي و انواع شمشير و خنجر براي بازديد علاقه مندان به نمايش گذاشته شده است. تابلو فرش، تابلو خط، خنجر نقره‌اي حكاكي شده اهدايي وزير تجارت و صنايع عمان، ماكت مسجدالاقصي اهدايي ياسر عرفات از ديگرآثار به نمايش گذاشته شده درموزه هداياي شهر خامنه هستند كه گردشگران به لحظه‌اي تامل در زمينه غناي تاريخي فرهنگي اين خطه از كشورمان فرا مي‌خواند. موزه محرم: اين موزه در محل خانه موسوم به خانه دكتر صحتي واقع شده كه از خانه‌هاي قديمي و زيباي تبريز است. خانه دكتر صحتي در سال 1378 به شماره 2336 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد و پس از آن عمليات مرمت و استحكام بخشي بنا به اجرا درآمده و پس از اتمام مراحل مرمتي و با توجه به كاربري بنا در زمان حيات صاحبان آن، به محلي براي جمع‌آوري اشيا و ابزار مربوط به مراسم ماه محرم و عزاداري سالار شهيدان تبديل شد. نمادهايي كه تنها در هنگام عزاداري ماه محرم به كار گرفته مي‌شوند در اين موزه نگه داري مي شود. نمادهايي مانند توق، علم، انواع پرچم، گهواره‌هاي كوچك نذري، شمع، چراغ و البسه تعزيه خواني كه هركدام دنيايي از حرف و سخن‌هاي ناگفته آن ايام است از وسايلي است كه در اين موزه نگهداري مي شود. اين خانه 409 مترمربع مساحت دارد و در سه طبقه احداث شده و در زمان حيات مرحوم دكتر ابوالقاسم صحتي و در اوايل دوره پهلوي در ماه محرم به عنوان حسينيه مورد استفاده هيئت عزاداري محله راسته كوچه قرار مي‌گرفت و به همين علت اشياي مرتبط با ماه محرم در آن جمع آوري و به موزه محرم تبديل شده است. به غير از موزه‌هاي فرهنگي، تاريخي وصف شده چندين موزه تخصصي و علمي همچون موزه فرش، موزه شهرداري، موزه استانداري و موزه وحوش در آذربايجان شرقي وجود دارد كه از سوي سازمان‌ها و ارگان‌هاي مختلف راه اندازي شده و اداره مي شود. 7237/593 گزارش از: سعيد حبيبي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 868]
-
گوناگون
پربازدیدترینها