گزيده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز كشور

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
گزيده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز كشور

برخی روزنامه های صبح امروز سرمقاله های خود را به موضوعات زير اختصاص دادند. كيهان روزنامه كيهان در يادداشت روز خود با عنوان "ديگر علي (علیه السلام) تنها نيست ! آورده است:ديروز، انگار بار ديگر علي(علیه السلام) بود كه به خطبه ايستاده بود، اما نه در كوفه و در ميان مردمي كه قدر او را نمي شناختند و به روز حادثه تنهايش مي گذاشتند، بلكه در تهران، ام القراي كنوني جهان اسلام و در حلقه توده هاي بهم فشرده و عظيم ملتي كه در اجراي فرمان ولي خدا سر از پا نمي شناسند، از «بايد»ها كه مي گفت، ملت با تكبيرهاي بلند و برخاسته از ژرفاي دل با او همدلي مي كردند؛ به اين نشان كه اي ولي خدا! «از تو به يك اشاره و از ما به سر دويدن» و نوبت به «نبايد»ها كه مي رسيد، خروش مردم، سقف آسمان را مي شكافت كه «ما اهل كوفه نيستيم، علي تنها بماند». وقتي با مراد غايب - كه خود سايه اوست- به نجوا ايستاد، بغض جمعيت تركيد، دعا و اشك به هم آميخت كه «تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد»... نسيمي وزيدن گرفت، گويي به نوازش آقا آمده بود و ابري به بارش آمد و همراه با جماعت گريست... بغض آسمان هم تركيده بود... كلام آقا، ولي مثل هميشه فصل الخطاب بود و غير از بخش پاياني آن، همه شيرين و روح نواز... 30 سال پيش كه امام راحل ما(ره) «دين» و «سياست» به هم آميخته در اسلام ناب و جدا شده از دوران بني اميه و بني عباس را بار ديگر به هم آميخت و جمهوري اسلامي ايران را بنا نهاد، نظام سلطه جهاني با همه توان به مقابله با «اسلاميت» نظام برخاست و دنباله هاي داخلي آن، نق زدن آغاز كردند كه تاكيد بر «اسلاميت» باعث كمرنگ شدن «جمهوريت» شده است! بي آن كه حضور گسترده و كم نظير و هميشگي «جمهور مردم» در تمامي مقاطع 30 ساله را به روي خود آورند! مقابله با «اسلاميت» كه مخصوصاً طي دوران اصلاحات و از سوي برخي مدعيان نفوذ كرده در اين جبهه و با هماهنگي محافل بيگانه در تمامي عرصه هاي سياسي و فرهنگي ادامه داشت، نهايتاً راه به جايي نبرد و مردم از 7 سال قبل، «سراب آب نماي» مدعيان اصلاحات را وانهادند و به آموزه هاي اصيل خط امام(ره) روي آوردند. اين رويكرد، كه با چشيدن طعم شيرين اصولگرايي و گفتمان امام و انقلاب همراه بود، روز به روز گستره بيشتري يافت تا آنجا كه در انتخابات بي نظير و شكوهمند 22 خرداد، حضور 40 ميليوني مردم و شركت 85 درصدي آنان، اردوگاه نظام سلطه جهاني را با ضربه اي سنگين تر از هميشه روبرو كرد. حضور 85 درصدي مردم در انتخابات كمترين ترديدي باقي نگذاشته بود كه نظام جمهوري اسلامي ايران هر دو عنصر «اسلاميت» و «جمهوريت» را در بالاترين درجه ممكن و فراتر از حد انتظار در خود جاي داده است، بنابراين جدا كردن «اسلام» از «جمهور» كه همه تلاش 30 ساله دشمن را به خود اختصاص داده بود، نه فقط به جايي نرسيده، بلكه نتيجه اي معكوس به بار آورده بود. مروري- هرچند گذرا- بر اخبار و گزارش هايي كه خبرنگاران خارجي و ديپلمات هاي غربي مقيم ايران در اولين ساعات پس از آغاز رأي گيري به مراكز متبوع خود مخابره كرده اند و نيز، تحليل ها و تفسيرهاي اوليه مقامات سياسي و استراتژيست هاي آمريكايي و اروپايي به وضوح از شوك شديدي حكايت مي كند كه از انتخابات بي نظير 22خرداد و حضور 85 درصدي مردم در آن دريافت كرده اند. گفتني است يكي از نامزدهاي رياست جمهوري كه آشكارا شعار «تغيير» مي داد كمترين آراء ممكن، يعني حدود 8/0درصد از 85درصد كل آراي مردم را به دست آورد- كمتر از 400 هزار رأي- يعني فقط 8/0 درصد از رأي دهندگان خواستار «تغيير» بوده اند. اكنون با توجه به اين كه در جريان رفراندوم براي انتخاب نظام جمهوري اسلامي ايران، 2/98درصد از مردم خواستار نظام جمهوري اسلامي بوده و فقط 8/1 درصد آنان نظام ديگري را مي پسنديدند، به آساني مي توان نتيجه گرفت كه مخالفان نظام جمهوري اسلامي ايران نسبت به سال 58 نه فقط - برخلاف تبليغات گسترده دشمنان- بيشتر نشده اند بلكه تعداد آنها يك درصد نيز كاهش يافته است، كه اين نيز گواه غيرقابل ترديد ديگري بر گسترش دامنه باورمندي مردم به نظام جمهوري اسلامي ايران است. و اما، دشمن سيلي خورده از حماسه 22خرداد و نااميد از تلاش 30 ساله براي جدا كردن اسلاميت از جمهوريت، اكنون با توجه به آنچه گذشت در پي راه كاري براي مقابله با «جمهوريت» مي گشت. توضيح آن كه آمريكايي ها چندماه قبل از انتخابات پيروزي چشمگير اصولگرايان را پيش بيني كرده بودند و دقيقاً به همين علت و براي زير سوال بردن نتيجه انتخابات، پيشاپيش شايعه تقلب در انتخابات را ساخته و در شيپور فريب خويش دميده بودند، ولي مردم سلامت انتخابات را طي 30 سال گذشته بارها آزموده بودند و حضور پرشور آنان خود گوياترين گواه براين باور بود. بنابراين دميدن در توهم تقلب در انتخابات با توجه به ساختار نظام و گردش كار دقيق و قانونمند انتخابات، نمي توانست راه به جايي ببرد. مخصوصاً آن كه حضور 40 ميليوني و شركت 85درصدي مردم كه براي آنان غيرقابل انتظار بود، راه را بر هرگونه توهم پراكني بسته بود اما، در اين هنگام جماعتي كه به گواهي نظرسنجي ها و ده ها شاهد و قرينه ديگر از ابتدا نيز پيروزي آنان دور از انتظار بود در اقدامي سؤال برانگيز كه ان شاءالله از روي غفلت بوده است! اين فرصت- بخوانيد بهانه- مورد نياز دشمن را در اختيارش نهادند و با القاي گسترده اين توهم كه در انتخابات تقلب شده است! جمعي از هواداران پاك دل و بي غرض را به خيابان ها كشيدند و گروه هايي از اراذل و اوباش اجاره اي را در ميان آنها جاي داده و به آشوب و غائله آفريني روي آوردند. همزمان با اين اقدام مشكوك مقامات آمريكايي، اروپايي و صهيونيستي با همه توان به حمايت از اين جريان و مخصوصا هواداري از آشوبگران برخاستند و در حالي كه رأي 40 ميليوني و شركت 85 درصدي مردم در انتخابات مرز روشن و پررنگي ميان «ملت» از يكسو و دشمنان بيروني كشيده بود. برخي از خواص آلوده به چرب و شيرين دنيا و تشنه قدرت و مقام با جرزدن در بازي سالم و قانوني رقابت-ان شاءالله بي آن كه بدانند و بخواهند- به ياري دشمن برخاستند و با همراهي و حمايت نظام سلطه بين الملل، كوشيدند اين مرز روشن و پررنگ ميان ملت و دشمن را به مرزبندي درون ملت تبديل كنند و عجيب و تأسف آور آن كه براي تأمين منافع حقير مادي و دنيايي خود كه ارزشي بيش از يك «دستمال» نداشت، حاضر شدند « قيصريه»اي را به آتش بكشند. بهانه هاي خواص آلوده- و نه مردمي كه اكثراً بي خبر از اصل ماجرا بودند- به اندازه اي سخيف و مسخره بود كه جرأت در ميان گذاشتن آن با مردم را نيز نداشتند. در انتخابات تقلب شده است! خب! در كدام صندوق؟ كدام حوزه؟ مگر نمايندگان شما در تمامي حوزه ها و صندوق ها از آغاز تا پايان شمارش آراء حضور نداشتند؟! مگر در تبليغات تلويزيوني و پيش چشم دهها ميليون نفر از مردم ادعا نمي كرديد «بنده اگر با مشكلي روبرو شوم به قانون مراجعه مي كنم، برخلاف فلاني كه در فلان جا و بهمان جا قانون را ناديده گرفته است»؟!، پاسخ به همه اين پرسش هاي منطقي، فقط هو و جنجال هماهنگ داخلي و خارجي بود و تكرار اين خواسته غيرقانوني و دشمن پسند كه انتخابات بايد باطل شود!! چرا؟! چون به نفع ما نبوده است!! حق مردم چه مي شود؟!... به ما مربوط نيست؟! قانون مداري چه؟! و... آخرين بهانه بعد از ناكارآمدي بهانه هاي دم دستي اين بود كه احمدي نژاد رجل سياسي نيست و نبايد صلاحيت او تائيد مي شد!!... بخوانيد اصلاً چرا كانديدا شد! مسخره نيست؟! معلوم است كه هست. و احتمالاً برخاسته از نوعي عصبانيت و نه، خداي نخواسته لجاجت با ملت. ديروز رهبرمعظم انقلاب ضمن تاكيد بر اين واقعيت كه تمام 40 ميليون رأي دهنده صاحب نظام هستند و رقابت سليقه هاي سياسي، از يكسو طبيعي و از سوي ديگر بعد از پايان انتخابات، بايستي به رفاقت تبديل شود، آب پاكي را روي دست هاي ناپاك آمريكا و اسرائيل ريختند! و با صلابتي مثال زدني از ايستادگي در برابر خواسته هاي غيرقانوني خبر داده و جناح هاي سياسي را به برادري و دوستي دعوت فرمودند. سخنان ديروز آقا هم «فصل الخطاب» است و هم «اتمام حجت» و انتظار آن است كه همگان رأفت رهبري در اوج صلابت و نصيحت ايشان در قله اقتدار و قدرت را پاس بدارند و هر دو سوي ماجرا قدر «نعمت ولايت» كه موهبتي الهي است را بدانند. دشمنان بيروني و غفلت زدگان داخلي و برخي از آلودگان بدسابقه نيز بايد پنبه ابطال انتخابات را كه اهانت به مردم، خيانت به اسلام، دشمني با جمهوريت و نظام و همراهي با دشمنان است از گوش خويش خارج كنند ، آرامش مردم شريف و شيريني حضور حماسي و 40 ميليوني آنان را براي رسيدن به جيفه حقير مادي و گروهي خود بر هم نزنند كه ادامه ماجرا به نفع آنها نيست. زيرا در عصر كنوني كه عصر خميني(ره) است، ديگر علي(ع) تنها نيست و به جاي درد دل با چاه بي زبان و ساكت نخلستان هاي كوفه با مردان و زنان پاكباخته و پا به ركاب ولايت سخن مي گويد و همه جا از او به يك اشاره است و از عاشقان سينه سرخ به سردويدن. آفتاب يزد روزنامه آفتاب يزد در سرمقاله خود با عنوان " شرط آرامش بخشي!‌ " به قلم آورده است: باگذشت يك هفته از برگزاري انتخابات دهم رياست جمهوري، هنوز برخي پيامدهاي مستقيم و غـيـرمـسـتـقيم اين انتخابات در عرصه داخلي و خارجي، نمايان است. در اين يك هفته، سخنان بسياري در خصوص بازتاب‌هاي خارجي انتخابات بيان شده و به نظر مي‌رسد در اين بخش، اختلاف نظر زيادي پيرامون انتخابات و بازتاب‌هاي آن وجود ندارد. به عبارت ديگر، كمتر كسي ميان سياستمداران سرشناس ايراني وجود دارد كه علاقه‌اي به هماهنگي مواضع انتخاباتي و سياسي خود با خارجي‌ها داشته باشد. البته حاميان يكي از نـامـزدها تلاش گسترده‌اي انجام دادند تا عرصه ديپلماسي خارجي را درخدمت اهداف انتخاباتي خود بـگيرند كه بايستي پيامدهاي اين اقدام نسنجيده، در آينده مورد بررسي قرار گيرد. اما در حال حاضر، هيچ يك از چهار نامزد حاضر در رقابت‌هاي اخير و حاميان واقعي آنها، علاقه‌اي ندارند كه به هماهنگي مواضع خود با طرف‌هاي خارجي متهم شوند. پس بهتر اسـت بـه جـاي پـرداختن به اين بحث، بازتاب‌ها و پيامدهاي داخلي انتخابات مورد توجه قرار گيرد. از ميان كانديداهاي چهارگانه انتخابات، به جز رئيس دولت نهم، بقيه اعتراضات رسمي خود را به برخي روش‌ها و اقدامات در انتخابات اعلام كرده‌ اند. البته اعتراضدو كانديداي اصلاح طلب، جدي‌تر بود اما محسن رضايي ايـن شـانـس را داشت كه در يك برنامه تلويزيوني، اعتراضات شفاف خود را بيان كند و حتي دست اندركاران انتخابات را به چالش بكشد كه »چرا سعي مي‌كنند اعتراضات كانديداها را كم اهميت جلوه دهند؟« رضايي به نكات مختلفي اشاره كرد. از جمله، او از راي 95 تا 140 درصـدي مردم در 170 حوزه انتخابيه خبر داد! او همچنين به نكته‌اي پرداخت كه در سر مقاله روز پنجشنبه آفتاب يزد نيز مورد توجه قرار گرفته بود. اين نكته طرح سخنان تحريك آميز توسط مجريان و ناظران انتخابات و القاء اين نگراني بود كه »هيچ تغييري در سرنوشت انتخابات، متصور نيست.« رضايي در سخنان خود بارها بر لزوم پايبندي كانديداها به روش‌هاي قانوني براي پيگيري شكايت خويش تاكيد كرد اما اين نكته بديهي را نيز مورد اشاره قرار داد كه نبايد با سخنان تحريك‌ا~ميز- كه تاكنون به وفور وجود داشته است- طرفداران ساير كانديداها را تحقير و تحريك نمود. متاسفانه پيگيري اظهارات مسئولان دولتي و افراد موثر در انتخابات در يك هـفـتـه اخير نشان مي‌دهد كه بسياري از ايـن افراد، كـوچـك‌ترين انگيزه‌اي در به رسميت شناختن حق اعتراض كانديداها ندارند و خواسته يا نـاخـواسته، زمينه را براي سوق يافتن بخش‌هايي از معترضان به روش‌هايي غير از شكايت قانوني فراهم مي‌كنند. حتي كار را به جايي رسانده‌اند كه نحوه انعكاس نامه عاطفي تعدادي از هنرمندان سرشناس و متعهد به ميرحسين موسوي، در رسـانـه ملـي مـوجـب اعـتـراض شديداللحن آنها به رئيس صدا وسيما مي‌شود كه اين روش نيز مي‌تواندالقا كننده وجود اراده‌ يك طرف، براي به هيچ انگاشتن ساير كانديداها و طرفداران آنها باشد. اين، نكته اي است كه غفلت از آن، در سال‌هاي گذشته، بر بي‌اعتمادي‌ها افزوده و در انتخابات حساس اخير، مي‌تواند پيامدهاي غيرقابل جبران داشته باشد. همچنين بـه نـظـر مـي‌رسـد مـطـالـبـه طـرفداران كانديداهاي اصلاح‌طلب، شرايطي براي اين دو شخصيت سرشناس ايجاد كرده است كه آنها ناچارند قبل از هر تصميم‌گيري مهم، به دنبال كشف نـشـانـه‌هايي باشند كه پايبندي دقيق و كامل دست اندركاران انتخابات به »رعايت حق شكايت و اعتراض كانديداها« را به اثبات مي‌رساند. اين درحالي است كه آنچه ‌ ‌تاكنون گفته شده و منجر به اعتراض محسن رضايي در گـفـتـگــوي تلـويـزيـونـي گـرديـد، بـرخـلاف ايـن »اعتمادسازي« است. در سرمقاله پنجشنبه به نمونه‌هايي از اقدامات و اظهارات »اعتمادسوز« و »ترديد برانگيز« اشاره شد اما گفتگوي تلويزيوني يكي از دست‌اندركاران انتخابات در آخرين روز هفته و تلاش براي »غير مهم جلوه دادن موارد اعتراضي كانديداها« ثابت كرد كه تغيير زيادي در ديدگاه و اراده متوليان انتخابات حاصل نشده است. سخنان رهبري نظام در نماز جمعه، نشان داد كه ايشان از كانديداهايي كه آمار رسمي وزارت كشور، آنها را از لحاظ رتبه‌بندي آرا پس از‌آقاي احمدي نژاد قرار مي‌دهد تـوقعاتي دارند كه مهم‌ترين آنها، نقش آفريني اين كـانـديـداهـا در جهت آرام نگه‌داشتن جامعه است. عالي‌ترين مقام نظام، اين توقعات را همراه با توصيف خود از سه كانديدا به عنوان نيروهاي داخل نظام بيان كردند. قاعدتاً اين سه كانديدا نيز از تداوم برخي ناآرامي‌ها، نگران هستند. اما قطعاً برخي اقدامات و اظهارات، مي‌تواند اعتماد تمام يا عده‌اي از طرفداران به كانديداها را كاهش دهد و نفوذ كلام ايشان در ميان حاميان خويش را با ترديد اساسي مواجه سازد. بعضي دست‌اندركاران انتخابات، تا امروز حتي در »كلام« نيز تلاشي براي جلب اعتماد كانديداها به عمل نياورده‌اند، در حالي كه آنها بايستي در »عمل« قابليت اعتماد و انگيزه كافي خود براي احقاق حقوق كانديداها و طرفداران آنها را به اثبات برسانند. در آن صورت، قطعا كانديداهايي كه مقام رهبري بر همراهي آنها با نظام و انقلاب، تاكيد كردند وظيفه آرامش بخشي خود را با دقت و دلسوزي انجام خواهند داد. تنها در آن روز مي‌توان امكان سوء استفاده اغتشاش گران از نگراني‌هاي به حق - يا حتي توهم آلود - طرفداران ساير كانديداها را به طور كامل از بين برد. گروهي از دست اندركاران انتخابات، در ماه‌هاي گذشته، به صراحت روابط متفاوت خود با دو كانديدا و يك كانديدا را آشكار ساخته‌اند و اكنون نيز نمي‌توانبراي اصلاح ديدگاه آنها نسبت به دو تن از كانديداها- موسوي و كروبي- توقع زيادي داشت اما آيا آنها مي‌توانند اظهـارات صـريـح محسـن رضايي در برنامه تلويزيوني پنجشنبه شب را نيز ناديده بگيرند؟ ‌ ‌ آيا كساني كه حداكثر افتخار بعضي از آنها، جنگيدن تحت فرماندهي رضايي است قادر خواهند بود رضايي را نيز با همان شيوه‌هايي كه نسبت به دو كانديداي ديگر به كار بردند از ميدان به در كنند؟ البته اين سخن به معناي موفقيت حضرات براي حذف اصلاح طلبان از دل و فكر مردم نيست اما حتي آنها كه دچار اين توهم هستند بايستي براي رفع شائبه‌هايي كه با مصاحبه اخير رضايي به وجود آمد دلايل قانع‌كننده ارائه نمايند. اگر اين كار انجام شود مي‌توان پذيرفت كه »آرام‌سازي جامعه« استراتژي پذيرفته شده همه كارگزاران حكومتي به ويژه دست‌اندركاران انتخابات است. جمهوری اسلامی روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله امروز خود با عنوان " فصل الخطاب جامع " آورده است: بيانات مهم رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه اي در خطبه دوم نماز جمعه (ديروز) تهران براي همه كساني كه در جريان انتخابات رياست جمهوري از مقدمات و تبليغات آن تا رويدادهاي بعد از انتخابات طرف سخن يا دعوا يا ذينفع بودند و يا مورد تعرض قرار گرفته اند فصل الخطاب است . همه افراد و مجموعه ها و جريان ها بايد به احترام رهبري و براي حفظ مصالح عاليه نظام از امروز راه تسالم و برادري را در پيش بگيرند و خود را به همه ي آنچه رهبر معظم انقلاب فرموده اند ملتزم بدانند. اين يك تسالم جمعي خواهد بود كه همه افراد و جناح ها و مجموعه ها از يكطرف در بخشي از روش هاي خود بايد تجديدنظر كنند و از طرف ديگر بخشي از خواسته هاي طرف مقابل را نيز بايد به رسميت بشناسند. ترديدي نيست كه تسالم هرگز نمي تواند يكطرفه باشد همانطور كه در بيانات رهبري نيز اين واقعيت كاملا مورد توجه قرار گرفته است . كشور ما اكنون روزهاي حساسي را پشت سر مي گذارد و همه گروه ها و جناح ها و فعالان سياسي بايد با درك شرايط خاص اين مقطع و با تشخيص دقيق مطامع دشمنان انقلاب و نظام جمهوري اسلامي به اهميت و ضرورت اين تسالم پي ببرند جوانب آن را به درستي تشخيص دهند و با هوشياري كامل براي تحقق آن همت نمايند. با توجه به نكات فراوان و مهمي كه در بيانات رهبر معظم انقلاب در خطبه نماز جمعه مطرح شد ابعاد اين تسالم را مي توان اينگونه خلاصه گيري كرد : 1 ـ مطالبات افراد و مجموعه هائي كه به انتخابات اشكال و ايراد دارند از مجاري قانوني پيگيري شود و همگان از ادامه اقداماتي از قبيل راه پيمائي و تجمعات و تظاهرات براي پيگيري خواسته هاي خود پرهيز نمايند. 2 ـ شوراي نگهبان و ساير نهادها و ارگان هاي مسئول نيز با جديت به شكايات رسيدگي نمايند و نتيجه را به اطلاع عموم برسانند . طبيعي است كه به دليل اينكه موضعگيري جانبدارانه بعضي از اعضاي شوراي نگهبان در جريان انتخابات به نفع يكي از نامزدها سئوالاتي در اذهان ساير نامزدها و طرفداران آنها ايجاد كرده در اين مرحله نوع رسيدگي بايد بگونه اي باشد كه اين شائبه ها كاملا از بين برود. حضور نمايندگان نامزدهاي شاكي و افراد بي طرف در هيئت هاي رسيدگي كننده از الزاماتي است كه شوراي نگهبان بايد به آن پاي بندي نشان دهد و البته نتيجه اين بررسي ها نيز بايد مورد قبول و اعتماد همگان قرار گيرد. 3 ـ قلم ها و زبان هائي كه تاكنون تلاش كرده اند كارنامه درخشان 30 ساله نظام جمهوري اسلامي را زير سئوال ببرند و نسبت به خدمات بي نظير اين نظام در طول سه دهه گذشته سياه نمائي كنند بايد اين روند بي انصافانه را متوقف نمايند. افرادي كه نسبت به عملكرد 30 ساله نظام جمهوري اسلامي مرتكب اينهمه بي انصافي شده اند از اين پس نبايد فقط به خودداري از سياه نمائي نسبت به گذشته اكتفا نمايند بلكه بايد تلاش فوق العاده اي براي جبران ظلمي كه در حق اين نظام مقدس و مديران آن كرده اند نيز به عمل آورند. اين سياه نمائي ها از يكطرف ذهن نسل جديد را نسبت به نظام جمهوري اسلامي و مديران گذشته آن بدبين كرده و از طرف ديگر دشمنان انقلاب اسلامي را شاد و رسانه هاي آنها را براي سمپاشي عليه اين انقلاب و نظام تغذيه كرده است . بنابراين قلم ها و زبان هائي كه مرتكب اين سياه نمائي ها شده اند بايد تلاش زيادي براي جبران اين خسارت ها بنمايند. 4 ـ نسبت به عملكرد مسئولان در سالهاي اخير نيز بايد منصفانه قضاوت شود . اين واقعيت را بايد پذيرفت كه اين دولت نيز مثل دولت هاي ديگر قوت و ضعف دارد. قضاوت ها بايد بر پايه انصاف متكي باشد و در كنار تذكر ضعف ها قوت ها نيز بايد بيان شود. دولتمردان بايد از صاحبان نظر و تجربه استمداد نمايند و مديران با تجربه و نيروهاي كارآمد نيز بايد همراهي كنند تا قوت ها بيشتر شود و ضعف ها كاهش يابد و همه بايد به اين نكته توجه نمايند كه كشور متعلق به يك شخص و يك گروه نيست بلكه متعلق به آحاد مردم است و فقط با همكاري و همدلي همگاني است كه مي تواند راه تعالي را طي كند و به اهداف خود برسد. 5 ـ توصيه هاي رهبري در زمينه خودداري از سياه نمائي و تاكيد ايشان بر ضرورت رعايت انصاف در قضاوت نسبت به عملكردها بهيچوجه منافاتي با انتقاد سالم و سازنده و منصفانه ندارد. همانطور كه ايشان در همين خطبه نماز جمعه فرموده اند آزادي بيان در نظام جمهوري اسلامي يك نعمت الهي است و بايد همواره تقويت شود اما همه بايد براي حفاظت از اين آزادي جانب انصاف را رعايت كنند. اگر انتقاد همراه با انصاف باشد قطعا به رشد آگاهي مردم بهتر شدن عملكرد دولتمردان و برطرف شدن ضعف ها كمك خواهد كرد و اين به نفع كشور است . 6 ـ با توصيف روشني كه رهبر معظم انقلاب از آيت الله هاشمي رفسنجاني و حجت الاسلام والمسلمين ناطق نوري كردند براي آن دسته از افرادي كه تبليغات سو عليه اين بزرگان را باور كرده بودند روشن شد كه اين تبليغات كاملا بي پايه و اساس است . آنچه در بيانات رهبر معظم انقلاب درباره اين دو بزرگوار آمده براي اهل نظر و خواص و حتي بسياري از مردم كه انقلاب اسلامي و پيشگامان آن را مي شناسند روشن بود ولي اين بيانات حجت را بر سه دسته تمام كرد; يكي عاملان اين تبليغات سو دوم آنها كه باور كرده بودند و سوم كساني كه به آن دامن مي زدند. اين هر سه دسته بايد براي آنكه ثابت كنند به ولايت فقيه اعتقاد دارند اولا دست از اين تبليغات بردارند ثانيا درصدد جبران آن برآيند و ثالثا به خاطر اينكه با آبروي انسان هاي مجاهد و خدوم آنهم كساني كه در كسوت روحانيت و از پيشگامان انقلاب و از خدمتگزاران نظام جمهوري اسلامي و مردم هستند بازي كرده اند استغفار كنند و از خداي متعال طلب عفو نمايند. وظيفه آن دسته از دست اندركاران تبليغات عليه اين بزرگان كه اهل قلم و سخن هستند و با نوشته ها و گفته هايشان اذهان بسياري از مردم به ويژه جوانان را دچار تشويش كرده اند سنگين تر است . آنان بايد آلودگي هاي ذهني و بدبيني هائي را كه در اثر اين نوشته ها و گفته ها پديد آمده پاك نمايند تا در پيشگاه خداي متعال از معصيتي كه به خاطر ضربه زدن به آبروي بندگان مجاهد و خدوم خدا به گردن گرفته اند خلاص شوند. 7 ـ رسانه ملي نيز بايد سهم قابل توجهي در جبران بدبيني هائي كه از طريق اين رسانه نسبت به بزرگان نظام پديد آمده است ايفا كند . اين رسانه با بودجه بيت المال اداره مي شود و حفظ حيثيت بزرگان نظام از وظايف ذاتي آنست . با قطع نظر از اينكه رسانه ملي مي توانست مانع شايعه پراكني عليه شخصيت هاي صادق و لايق نظام شود و نشد اكنون كه رهبر معظم انقلاب با صراحت از چنين پديده اي ابراز نارضايتي كرده اند رسانه ملي بايد درصدد جبران برآيد و از هيچ تلاشي براي پاك ساختن آلودگي هائي كه در اذهان عده اي از مردم بوجود آمده كوتاهي ننمايد. بزرگاني كه اين جفا در حق آنها روا داشته شده نيازي به اين جبران ندارند ولي رسانه ملي براي آنكه اعتماد جامعه را به خود برگرداند به چنين اقدامي نيازمند است . 8 ـ با تمسك به فرمان الهي « واعتصموا بحبل الله جميعا و لاتفرقوا » و بهره گيري از رهنمودهاي رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه اي كه آحاد مردم را به برادري توصيه كرده اند از امروز بايد اختلافات و گلايه ها به كناري گذاشته شوند و همه مردم و مسئولان و فعالان سياسي براي نااميد ساختن دشمنان اين ملت كه مسائل اخير آنها را به طمع انداخته دست به دست هم بدهند و براي اعتلاي كشور كمر به خدمت ببندند. مردم به مسئولان اعتماد كنند دولتمردان به همه مردم با سليقه هاي مختلفي كه دارند احترام بگذارند حريم نامزدهاي رياست جمهوري كه سرمايه هاي ارزشمند نظام هستند حفظ شود مطالبات از مسير قانوني دنبال گردد و همه در برابر قانون تمكين نمايند. اينست فصل الخطاب جامع كه همه از آن سود خواهند برد و بيشتر از همه نظام جمهوري اسلامي و كشور ايران كه در سايه اين نظام به عزت رسيده است از گزندي كه در كمين آنست محفوظ خواهد ماند انشاالله . مردمسالاری روزنامه مردمسالاري در يادداشت روز خود با عنوان " چمران و شريعتي امروز جامعه كيست "به قلم ميرزا بابا مطهري نژاد آورده است: 29 خرداد سالروز درگذشت دكتر علي شريعتي بود كه در دهه چهل و اوايل دهه پنجاه خواب را برخفتگان پريشان كرد و هزاران سوال مسئوليت آور بر ذهن جوانان و دانشجويان به وجود آورد، او اصلا دشمن سكوت و خواب غفلت آفرين بود و هم اوست كه مي گويد: «پس از مرگم نمي دانم چه خواهد شد؟ نمي خواهم بدانم كوزه گر از خاك اندامم چه خواهد ساخت؟ ولي بسيار مشتاقم، كه از خاك گل ام سوتكي سازد، گلويم سوتكي باشد به دست كودكي گستاخ و بازيگوش و او يك ريز و پي در پي، دم گرم خودش را بر گلويم سخت بفشارد و خواب خفتگان آشفته و آشفته تر سازد، تا بدين سان بشكند در من سكوت مرگبارم را.» شريعتي در نوشته اي به نام وصيت نامه جمله اي دارد كه امروز و هميشه به آن سخت محتاجيم او مي گويد: «... نخستين رسالت ما كشف بزرگترين قامظي است كه از آن كمترين خبري داريم و آن «متن مردم» است و پيش از آن كه به هر مكتبي كه بگرويم، بايد زبان براي حرف زدن با مردم را بياموزيم و اكنون گنگيم، ما از آغاز پيدايشمان زبان آنها را از ياد برده ايم و اين بيگانگي قبرستان همه آرزوهاي ما و عبث كننده همه تلاش هاي ماست. دكتر شريعتي از تاثيرگذارترين روشنفكران دهه پنجاه بود كه با ايده «بازگشت به خويش تن» به عرصه منازعات فكري و ايدئولوژيك و سياسي هوشمندانه، پركار و پرتحرك قدم گذاشت. مهم ترين ويژگي شريعتي پويايي او بود، او دشمن جعل و عوام زدگي و خرافه گرايي بود و حصارهاي ذهني و فكري متحجر را مي شكست و با خصوصيات فكري و ديد اسلامي به جلو مي رفت. زنده ياد آيت الله طالقاني درمورد شريعتي مي گويد: «... مرحوم شريعتي اين خصيصه را داشت كه دائما گوش مي داد و دائما فكر مي كرد و آنچه را كه احسنه بود از هر مكتبي مي گرفت حتي خودش گاهي به من مي گفت من از جمله اي كه در يك كتاب معمولي ديني است كه به چشم مردم نميآيد مطلب دريافت مي كنم و بعد آن احسنه اش را جذب مي كنم... هميشه معترف بود كه من ممكن است اشتباه بكنم، اين منتهاي خصلت يك انسان واقعي متعالي است». امروز نسل جوان ما براي بازگشت به خويشتن خويش به شريعتي و شريعتي ها سخت نيازمند است، اما شريعتي زمان ما كيست؟ همچنين امروز 30 خرداد سالروز شهادت دكتر مصطفي چمران اسوه علم و عرفان و شجاعت است. چمران با دارا بودن بالاترين درجه علمي، جنبش محرومان فلسطين را پايه گذاري مي كند و در سال هاي اول پيروزي انقلاب اسلامي آگاهانه و بي ادعا در سخت ترين گرفتاري هاي انقلا ب وارد مي شود و موانع فراروي انقلاب را شناسايي و به دفع آنها همت مي گمارد. از نخستين ساعات جنگ تحميلي با آموزش نيروهاي مردمي به مبارزه با دشمن بعثي مي پردازد و رشادت ها و سلحشوري هاي فراوان برجاي مي گذارد و در عمق خطر، دهلا ويه را مقتل خود مي كند تا براي هميشه درس شهادت و شجاعت و شهامت و ايمان را بر دل زمين غرص كند. يادش هميشه ماندگار. راستي چمران روزگار ما كه بي هيچ ادعا ظرفيت سازي كند و جامعه را به جلو ببرد كيست؟ گمشده امروز، ديروز و فرداي ما شريعتي ها و چمران ها هستند، نشان آنها را به دست آوريم و به دنبالشان حركت كنيم كه رمز حركت به جلوست. صدای عدالت روزنامه صداي عدالت در سخن روز خود با عنوان " بيطرفي شوراي نگهبان، كليد حل بحران، ضامن عدالت و امنيت "به قلم دكتر محمدرضا كاميار آورده است:‏ ادعاي پيروزي مير حسين موسوي در سحر 23 خرداد، معارض با خبري بود كه عصر همان روز از سوي وزير كشور اعلام شد و محمود احمدي نژاد را برنده انتخابات معرفي كرد. پيرو اعلام وزير كشور ،بلافاصله از سوي آقاي مير حسين موسوي ادعا شد كه نتيجه اعلام شده اعتبار ندارد وتقلب در انتخابات به نفع محمود احمدي نژاد به نحو گسترده رخ داده است .بديهي است اين ادعا بايد با ارائه دلايل متقن ثابت شود و طبق قانون انتخابات رياست جمهوري ، مرجع قانوني براي رد يا تاييد اين ادعا شوراي نگهبان است . جمعيت كثيري كه در روزهاي گذشته در خيابانهاي تهران و ديگر شهرهاي ايران راهپيمايي كرده اند و شبها بانگ الله اكبر سر مي دهند به اتكاي اعتماد به ادعاي نامزد خود نتيجه انتخابات را نپذيرفته اند اما بديهي است اين ادعا زماني رسما پذيرفته خواهد شد كه شوراي نگهبان آن را بررسي وتاييد نمايد. با اين توصيف نقش شوراي نگهبان به عنوان مقامي كه سخن آخر را در اين ادعا خواهد زد بسيار حساس است و مي تواند روند آينده اين حادثه بي سابقه را تحت تاثير مستقيم قرار دهد. بي طرفي نهاد نظارتي انتخابات در اختلافات خصوصي افراد (گرچه هرگز نمي توان آن را با اين موضوع ملي مقايسه كرد) هنگامي كه طرفين نتوانند از راه تفاهم اختلاف خود را حل كنند به قاضي مراجعه مي كنند تا فردي بي طرف و عادل اين اختلاف را بررسي كرده و حق را از باطل تشخيص دهد. آن عاملي كه طرفين اختلاف را به مراجعه به قاضي راضي نموده و آنهارا تسليم حكم وي مي كند همين وصف بي طرفي قاضي است . به همين جهت است كه در شرع مقدس اسلام براي قاضي وصف عدالت ضروري دانسته شده است و او را از انجام هر گونه رفتاري كه باعث شود يكي از طرفين اختلاف در بي طرفي قاضي ترديد نمايند منع شده است. اما در موضوع انتخاب چگونه است؟ آيا رعايت بي طرفي از سوي مجري و ناظر انتخاباتي لازم است؟ آيا شوراي نگهبان كه نقش قاضي اين اختلاف را بر عهده داردو حكم نهايي راجع به ادعاها و شكايات معترضين را صادر مي كند بايد بيطرف باشد؟اگر معترضين و طرفداران آنان از بيطرفي اين نهاد مطمئن باشند مسلما به تصميم و قضاوت اين نهاد هم تسليم خواهند شد. قبول نظر شوراي نگهبان، خواست قانون و مسوولان ارشد كشور است و درفرضي كه ادعاهاي آقاي مير حسين موسوي رد شود، اين قبول و تسليم، نقش شگرفي در پايان نا آرامي ها و نهايتا عبور سالم كشور از اين حادثه بزرگ خواهدداشت . سوال اصلي اين است كه در چه شرايطي مي توان انتظار داشت راي شوراي نگهبان به عنوان حكم قطعي مورد قبول همه طرفهاي اختلاف باشد؟ پاسخ روشن است زماني مي توان چنين انتظاري داشت كه بي طرفي اين شورا محل ترديد نباشد اين نكته كليد حل اين ماجرا است اما آيا مي توان بر وصف بي طرفي شوراي نگهبان مهر تاييد گذاشت؟ بي طرفي مفهومي ظريف و شكننده است تا جايي كه شرع مقدس اسلام به قاضي توصيه كرده حتي در نگاه كردن و سخن گفتن با طرفين دعوا تساوي را رعايت كند تا ترديدي نسبت به بي طرفي قاضي ايجاد نشود. در وضعيت قانوني فعلي ، علي القاعده شوراي نگهبان (ولو برخي اعضاي آن با چنين ايرادي مواجه شوند) باز هم مكلف است نظر خود را اعلام كند اما نمي توان منكر اين حقيقت شد كه اطمينان قلبي افراد ملت نسبت به بي طرفي اعضاي شوراي نگهبان رمز عبور سالم از اين شكاف است . بي ترديد درك ملت از بي طرفي اعضاي شوراي نگهبان منبعث از رفتار اعضاي شوراي نگهبان نه در يك روز يا يك ماه بلكه در تمام دوره عضويت در شورا است و لذا ايشان در قبال اين درك ملت مسوول مي باشند . يادمان باشد كه شوراي نگهبان هر روز در معرض اتخاذ تصميماتي است كه محتاج به رعايت بي طرفي مي باشد. عدالت اعضاي شوراي نگهبان گرچه 6 نفر از اعضاي شوراي نگهبان از ميان مجتهدان توسط مقام معظم رهبري منصوب مي گردند و 6 نفر حقوقدان هم از ميان حقوقدانان توسط مجلس شوراي اسلامي انتخاب مي شوند اما قانونا عدالت اين افراد شرط انتخاب و انتصاب آنان نيست به همين دليل نبايد به استناد عدالت فرضي اين افراد آنان را مصون از دخالت دادن تمايلات شخصي يا سياسي يا حزبي و گروهي در تصميماتشان دانست . تازه اگر عدالت اين افراد هم مسلم باشد باز هم يادمان باشدكه حتي قضات كه عدالت آنان قانونا شرط لازم براي قضاوت دانسته شده است مجاز نيستند در مواردي كه شبهه جانبداري آنان از يك طرف دعوا وجود دارد قضاوت كنند به عبارتي گرچه وصف عدالت اين توانايي را به قاضي مي دهدكه در هر دعوايي به عدالت وبي طرفي حكم كند اما قانون احتياط رارها نكرده وقاضي عادل را مجاز به اعلام راي دراموري كه شبهه طرفداري او وجود دارد ندانسته است (برخي از اين موارد كه در ماده 91 قانون آيين دادرسي مدني ذكر شده بدين شرح است اظهار نظر قبلي قاضي در موضوعي كه نزد او مطرح است ،نفع شخصي قاضي يا همسر و فرزندان او در موضوع مطروحه خويشاوندي قاضي يا همسر وفرزندان قاضي با يكي از طرفين اختلاف ). به نظر مي رسد بايد راهي براي اعمال اين احتياط در موضوع انتخابات هم پيدا كرد وقتي در مورد قضات و كارشناسان رسمي دادگستري كه به نحوي قضاوت مي كنند چنين مقرراتي وجود دارد به طريق اولي در خصوص كساني كه بنااست امر قضاوت و داوري در اين موضوع مهم را انجام دهند نيز وجود چنين مقرراتي لازم است . قياس جايگاه شوراي نگهبان با قاضي و قياس دعاوي خصوصي با انتخابات رياست جمهوري از نوع اولويت است يعني به طريق اولي بايد اين معيارها را در حكميت و داوري شوراي نگهبان هم ساري و جاري دانست . با همين مقياس منافع شخصي يا رابطه خويشاوندي در مورد قاضي در مورد اعضاي شوراي نگهبان دامنه وسيعتري را شامل مي شود و چه بسا به منافع گروهي و حزبي وشغلي نيز تعبير شود. نمي توان منكر اين امر بود كه برخي اعضاي شوراي نگهبان با شبهه جانبداري علني از نامزد پيروز يا منافع شخصي و گروهي يا رابطه رئيس و مرئوسي با وي مواجه هستند و اين ادعاها به نظر مي رسد كه اصلي ترين نگراني معترضين است . براي گذر از اين روزها بايد ترتيبي انديشيده شود كه ايرادات منطقي مربوط به بي طرفي اعضاي شوراي نگهبان مورد توجه قرار گرفته و روش صحيحي براي قبول و رد اين ايرادات انديشيده شود. با توجه به اين جلسات شوراي نگهبان با حضور اكثريت اعضا رسميت دارد ،شايد راه حل فوري و قابل اجرا انصراف اين گروه از اعضاي شورا باشد تا باعث شود كه شورا از مظان جانبداري در بررسي و اعلام راي نسبت به نتيجه انتخابات رها شود، بديهي است يافتن راه حل مناسب در اين مورد و همچنين درمورد مفيد بودن تاسيس نهادي بي طرف براي برگزاري انتخابات در ايران به جاي وزارت كشور را بايد به زماني كه امواج اين واقعه فرو نشيند وآنها. (جانبداري وزارت كشور نيز از آن جا ناشي مي شود كه شايد در صورت تاييد اين نتيجه ،آقاي محصولي و همكارانش نيز براي سمت هاي وزارت كشور ابقا شوند). اميد كه بي طرفي اعضاي شوراي نگهبان به عنوان تضمين واقعي براي درستي تصميم آنان نسبت به نتايج انتخابات گرديده و موجب نجات كشوراز بحران فعلي باشد . /2759/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 451]