محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845336508
چرا غني سازي 20 درصد؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سرگئي نوويكوف سخنگوي سازمان انرژي اتمي روسيه روز جمعه اعلام كرد كه بارگذاري نيروگاه اتمي بوشهر با سوخت هسته اي از هفته ديگر آغاز مي شود. بدين ترتيب با اجراي مرحله مهم بارگذاري، اين نيروگاه در مرحله راه اندازي عملياتي قرار مي گيرد و سرانجام انتظار ملت ايران براي بهره برداري از اين طرح بزرگ و حساس ملي به پايان مي رسد. علي اكبر صالحي رييس سازمان انرژي اتمي ايران نيز با اشاره به آغاز سوخت گذاري نيروگاه اتمي بوشهر گفت كه اقدامات لازم انجام شده و تجهيزات نصب و تست ها پايان يافت و اكنون سوخت نيروگاه آماده انتقال به ساختمان رآكتور است. وي با اشاره به اين كه بيش از 160 مجتمع سوخت بايد وارد قلب رآكتور شود كه اين كار حدود هفت تا هشت روز و حتي تا 10 روز به طول مي انجامد، اظهار داشت: تلاش مي‌كنيم كه حدود 25 شهريور بتوانيم پايان سوخت گذاري در رآكتور بوشهر و آغاز راه اندازي آن را شاهد باشيم. از آن پس تاسيسات اتمي بوشهر، عنوان نيروگاه به خود مي گيرد. اعلام رسمي راه اندازي نيروگاه بوشهر از سوي مقام هاي ارشد ايران و روسيه با بازتاب گسترده اي در محافل سياسي و رسانه اي غرب روبرو شده است. در اين ميان، مروري بر ادبيات سياسي و رسانه اي غرب در روزهاي اخير نشان مي دهد كه آمريكا و متحدانش حتي پيش از آغاز به كار رسمي نيروگاه اتمي بوشهر، با طرح بحث هاي حاشيه اي و تكرار ادعاهاي پيشين خود درباره نيات و ماهيت برنامه هاي هسته اي صلح آميز جمهوري اسلامي ايران، در تلاش هستند تا اينگونه وانمود كنند كه با راه اندازي اين نيروگاه تهران ديگر نيازي به تداوم برنامه غني سازي خود در سطوح مختلف ندارد. اين جمله، ترجيع بند اصلي جريان سازي اخير سياسي و رسانه اي غرب عليه فعاليت هاي هسته اي ايران در روزهاي اخير به شمار مي رود. در همين رابطه و در واكنش به اعلام راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر، رابرت گيبس سخنگوي كاخ سفيد ادعا كرد: روسيه سوخت اين نيروگاه را تامين مي كند و سپس سوخت مصرف شده را پس مي گيرد و اين نشان مي دهد ايران نيازي ندارد كه خود به توانايي غني سازي دست پيدا كند. به گزارش وبسايت فارسي بي بي سي وي افزود: اين ثابت مي كند اگر ايران صادقانه به دنبال برنامه صلح آميز است، نيازهايش بدون غني سازي داخلي تامين مي شود. به ادعاي سخنگوي كاخ سفيد اصرار ايران در ادامه غني سازي سوالاتي در باره نيات اين كشور ايجاد مي كند. طرح اين بحث ها در كانون هاي ديپلماتيك و رسانه اي بيانگر اين واقعيت است كه غرب با دستاويز قرار دادن خبر مربوط به راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر، به دنبال ايجاد فضاي جديد و سنگين تبليغاتي و رواني عليه ايران برآمده تا بار ديگر فشارها براي توقف فعاليت هاي صلح آميز هسته اي اين كشور به ويژه برنامه غني سازي در سطح 20 درصد در مركز هسته اي نطنز را تشديد نمايد. با وجود همه ي فشارهاي سياسي و تبليغاتي غرب ، نظام جمهوري اسلامي ايران اكنون با گذر از مراحل سخت، پيچيده و خطرناك تداوم غني سازي در سطوح مختلف از 5/3 تا 20 درصد، فارغ از ضرورت ها و الزامات انجام اين مراحل در مقوله برنامه صلح آميز هسته اي ، گام بسيار مهمي را در ايجاد، توسعه و تقويت دانش بومي هسته اي و ورود به جمع معدود كشورهاي صنعتي دارنده اين فن آوري نوين برداشته است. از اين رو، به نظر مي رسد در مقطع كنوني، تداوم غني سازي در سطح 20 درصد – با پيامدها و هزينه هاي تحميل شده از كنار آن به نظام و مردم – يك ضرورت تاريخي و تصميمي بدون بازگشت براي جمهوري اسلامي ايران است. در اين ميان، بايد بر اين نكته تاكيد شود كه جمهوري اسلامي ايران همانگونه كه بارها اعلام كرده، غني سازي اورانيوم به ميزان 20 درصد تنها به منظور تهيه سوخت مورد نياز نيروگاه تحقيقاتي تهران انجام مي شود. رييس سازمان انرژي اتمي ايران مي‌گويد كه در صورت تضمين تامين سوخت راكتور هستهاي تحقيقاتي، تهران حاضر به تجديد نظر در غنيسازي 20 درصدي است. البته علي اكبر صالحي به تازگي اين مساله را هم مورد تاكيد قرار داد كه نياز راكتور تهران يك نياز كمي است و ما تا اندازه اي كه اين نياز رفع شود، به 20 درصد غنيسازي ادامه مي‌دهيم. صالحي ادامه داد: چنانچه اين نياز از طرق ديگر تامين شود، ما حاضريم در مورد تامين از طريق داخل تجديد نظر كنيم. وي در عين حال با تاكيد بر حق مسلم غني سازي ايران بر پايه معاهده ان پي تي (NPT) و اساسنامه آژانس بين‌المللي انژي اتمي، تصريح كرد: ما همواره اعلام كرده ايم كه به اندازه نيازمان 20 درصد اورانيوم را توليد خواهيم كرد ... اما اين بدان معنا نيست كه بخواهيم تمام ذخايرمان را تا 20 درصد تبديل كنيم. رييس سازمان انرژي اتمي ايران افزود: ايران آمادگي دارد بر اساس بيانيه تهران با گروه وين گفت وگو كند و پاسخ هاي مثبتي هم گرفته ايم. * ترسيم بافت كنوني: درك ضرورت ها و چرايي تداوم غني سازي 20درصدي ............................................................................................................. از منظر حقوقي، بحث درباره شرايط تصميم گيري ايران در مورد غني سازي در سطح 20 درصد، داراي مباني قانوني و حقوقي مشخصي است كه نمي توان درباره آن به گمانه زني رسانه اي پرداخت، اما از آنجا كه در كنار ابعاد فني و حقوقي مساله هسته اي ايران، بعد سياسي و امنيتي بسيار پر رنگ تر و جدي تر در محافل سياسي و رسانه اي غرب ساخته و پرداخته شده ، ضروري است تا از اين بعد به مساله هسته اي به طور عام و مقوله غني سازي اورانيوم به طور خاص نگاه كرد. ايران در فروردين ماه 1389، غني سازي 20 درصدي اورانيوم را در حالي آغاز كرد كه قبل از آن بيش از 9 ماه براي دريافت سوخت راكتور تهران با طرف هاي غربي مذاكره كرده و به نتيجه اي نرسيده بود. جمهوري اسلامي ايران در يك اقدام اعتمادساز و شفاف ديگر در چارچوب همكاري هاي خود با آژانس بين المللي انرژي اتمي توافق كرد كه در صورت تامين سوخت مورد نياز راكتور تحقيقاتي تهران از سوي آژانس، اقدامي در راستاي افزايش سطح غني سازي تحقيقاتي تا 20 درصد انجام ندهد. با اين وجود و پس از سلسله مذاكرات فشرده و طولاني ميان طرفين با وجود اعلام حسن نيت تهران در امضاي قرارداد تبادل سوخت هسته اي در اواخر ارديبهشت ماه سالجاري، همچنان مساله تامين سوخت مورد نياز رآكتور تحقيقاتي تهران در هاله اي از ابهام قرار دارد. بر اساس توافقنامه تهران كه ميان ايران، تركيه و برزيل به امضا رسيد، جمهوري اسلامي ايران در ازاي انتقال ميزان 1200 كيلوگرم اورانيوم كمتر غني شده به تركيه (براي ارسال به آژانس) معادل 120 كيلوگرم اورانيوم مورد نياز رآكتور تهران را (با غناي تقريبا 20 درصد) تحويل خواهد گرفت. با بدقولي هاي مكرر قدرت هاي بزرگ در اجرايي ساختن اين توافقنامه، جمهوري اسلامي ايران عزم جدي خود را براي آغاز غني سازي در سطح 20 درصد به كار گرفت و از سوي رييس جمهوري، دستور آغاز اين اقدام بزرگ علمي – تحقيقاتي در كشور آغاز شد. در هفته هاي اخير و بعد از اعلام آمادگي گروه وين براي آغاز مذاكره در خصوص تامين سوخت رآكتور تحقيقاتي تهران و پس از آن اعلام آمادگي طرف هاي اصلي در آوردگاه پرونده هسته اي ايران يعني آمريكا و جمهوري اسلامي ايران، برخي زمزمه ها و گمانه زني ها در خصوص موافقت ايران با توقف غني سازي در سطح 20 درصد در محافل رسانه اي مطرح شد. اگرچه اين گمانه ها بلافاصله از سوي مسوولان تصميم ساز در زمينه هاي فني – تكنيكي و ديپلماسي هسته اي تكذيب شد اما برخي دغدغه ها و نگراني ها همچنان به قوت خود باقي است. از اين رو، براي تبيين لزوم و ضرورت تداوم غني سازي در اين سطح براي حال و آينده كشور، بايد مولفه هاي زير را طرف توجه قرار داد: الف) غني سازي به مثابه مساله اي حيثيتي ................................................................ از نگاه استراتژيست هاي جمهوري اسلامي ايران، در هر حال، تلاش براي دستيابي به فن آوري بومي هسته اي كه زيرنظر كامل آژانس بين المللي انرژي اتمي و در روندي كاملا شفاف و اعتماد ساز صورت مي گيرد، از حقوق اساسي نظام و ملت است كه هيچگاه نبايد درباره آن معامله يا حتي مذاكره كرد. اما با توجه به فضاي بين المللي ايجاد شده در سال هاي اخير از سوي آمريكا و متحدان اروپايي و غيراروپايي اش درباره برنامه هاي صلح آميز هسته اي ايران و راهبرد آنان براي سياسي كردن يك مساله فني و حقوقي مستند، جمهوري اسلامي ايران ناگزير شد براي تنوير بيشتر افكار عمومي جهاني – فارغ از هياهوهاي تبليغاتي و عمليات رواني غرب – به اقدامات اعتمادساز و همكاري هاي سازنده با آژانس رو آورد تا ضمن تثبيت اين حقوق حقه، مسير دستيابي كشور به دانش بومي و انرژي پاك هسته اي با موانع كمتري روبرو شود. اما آنچه كه از قبل اين همكاري هاي اعتماد ساز و شفاف با آژانس در طول سالهاي اخير نصيب كشور شد، چيزي نبود جز افزايش سطح مطالبات ناحق، يكجانبه و فزاينده غرب و محدود تر كردن ايران در اين مسير. با اين وجود، باز هم جمهوري اسلامي ايران در چارچوب راهبرد تدوين شده - كه يك بعد آن پافشاري بر حقوق حقه و پيش رفتن در مسير رسيدن به اين فن آوري نوين و بعد ديگر تداوم همكاري هاي اعتماد ساز، شفاف و معقول آژانس بود – به جاي تقابل همواره به تعامل و همكاري سازنده روي آورد، اما در اين ميان، همواره سطحي براي تعامل و حدي براي همكاري وجود دارد؛ سطح و حد و مرزي كه به حقوق هسته اي كشور لطمه نزند و اعتبار، منزلت و حيثيت نظام جمهوري اسلامي را مخدوش نسازد. تداوم غني سازي در سطوح مختلف صلح آميز بويژه غني سازي در سطح 20 درصد، آن هم براي فعاليت هاي علمي و تحقيقاتي در راكتور تهران – كه فرآورده ها و محصولات آن كاملا غيرنظامي و براي مصارف پزشكي و تحقيقاتي است – جداي از يك حق غيرقابل تغيير، يك مقوله حيثيتي و اعتباري براي دولت و ملت ايران به شمار مي رود كه هرگونه عدول از آن، عقب نشيني از اين حق و حيثيت تلقي شده و آسيب هاي تاريخي غيرقابل جبراني نصيب كشور خواهد كرد. ب) صرفه ها و توجيه هاي اقتصادي .................................................. عامل صرفه هاي اقتصادي حاصل شده براي جمهوري اسلامي ايران از انجام غني سازي در سطح 20 درصد نيز يكي از دلايلي است كه لزوم تداوم اين اقدام علمي و تحقيقاتي را برجسته مي سازد. چرا كه راكتور تهران تنها راكتور تحقيقاتي در ايران است كه راديوداروهاي لازم براي استفاده بيش از 800 هزار بيمار سرطاني را تامين مي كند. نوع رفتار سياسي آمريكا و غرب با اين مساله انساني و حقوق بشري بيانگر اين واقعيت است كه بر اساس شواهد و اسناد موجود، آنها در سال هاي گذشته نه راديو دارو به ايران داده اند و نه اكنون كه ايران بناي خودكفايي دراين عرصه را دارد حاضر به تامين سوخت راكتور توليد كننده اين راديو داروها شده اند. بدتر از اين، غربي ها در سال 2009 موضوعي انساني مانند تامين راديو دارو براي بيماران سرطاني را به گروگاني سياسي تبديل كردند تا بتوانند با استفاده از آن در ديگر بخش هاي برنامه هسته اي از ايران امتياز بگيرند و اساسا به همين دليل بود كه مذاكرات درباره پيشنهاد وين پيش نرفت. مشاهده اين وضعيت ايران را به اين نتيجه رساند كه نبايد بيش از اين صبر كند و در انتظار تامين سوخت اين راكتور از خارج باقي بماند. آغاز غني سازي 20 درصد - كه طبق ان پي تي كاملا بر حقوق ايران منطبق است - دقيقا محصول چنين فرايندي بوده و به همين دليل غرب پس از شروع اين فرايند ايران را متهم به افزايش درصد غني سازي براي مقاصد نظامي متهم كرد، ضمن اينكه آژانس هم در گزارش اخير خود اعلام كرد به طور كامل بر اين فرايند اشراف دارد. اكنون در كانون بحث ها و گمانه زني هاي مطرح، اين پرسش به ذهن مي رسد كه آيا ايران پس از دريافت سوخت راكتور تهران، همچنان به غني سازي 20 درصد ادامه خواهد داد يا نه. اين سوالي نيست كه بتوان از پيش خود به آن پاسخ داد. مجلس شوراي اسلامي در تاريخ 29 تير ماه 1389 قانوني تصويب كرد كه سازمان انرژي اتمي را به توليد سوخت 20 درصد تا زمان رفع نياز كشور موظف مي كند. متن مصوبه مجلس چنين است: سازمان انرژي اتمي ايران موظف است جهت تامين نيازهاي سوخت رآكتورهاي تحقيقاتي و آموزشي كشور براي مصارف پزشكي، صنعتي و كشاورزي، توليد و تامين سوخت با غناي 20 درصد را تمهيد نمايد . نكته كليدي در اين مصوبه اين است كه تامين سوخت 20 درصد را منحصر به راكتور تهران نمي كند و از تامين نيازهاي سوخت رآكتورهاي تحقيقاتي و آموزشي كشور براي مصارف پزشكي، صنعتي و كشاورزي، سخن مي گويد. معناي صريح اين قانون اين است كه نياز ايران در زمينه راكتورهاي تحقيقاتي منحصر به يك راكتور يعني راكتور تهران نيست و ايران براي رفع تقاضاي داخلي در مورد راديو داروها - و ديگر اقلام هسته اي- به چند راكتور ديگر نياز دارد. اين موضوعي است كه علي اكبر صالحي رييس سازمان انرژي اتمي ايران خود پيش تر به تفصيل توضيح داده است. صالحي در چهارم خرداد ماه در گفت وگويي با رسانه ها تاكيد كرد: رآكتورهاي ديگري مشابه رآكتور تهران را در حال طراحي هستيم كه اميدواريم با 10 الي 20 مگاوات قدرت در سه تا چهار نقطه در كشور داشته باشيم. چون راديو دارو نيمه عمر دارد و انتقال آن در طول زمان زيانبار است. حداقل يك رآكتور مانند تهران را حتما خواهيم ساخت . استدلال اصلي ايران كه در بيان رييس سازمان انرژي اتمي كشور به طور فشرده و گذرا آمده، اين است كه به دليل مشخصات جغرافيايي خاص ايران، راديوداروهاي توليد شده در راكتور تهران نمي تواند نيازهاي تمام كشور را تامين كند؛ چرا كه به دليل نيمه عمر پايين برخي از اين راديوداروها عملا امكان انتقال آنها از تهران تا نقاط دور دست كشور - مثلا بندر عباس يا چابهار- وجود ندارد و راديودارو در زمان انتقال از بين مي رود. بنابر اين ايران بايد چند راكتور ديگر در جاهاي مختلف كشور داشته باشد تا بتواند تمام سطح كشور را پوشش بدهد. لذا وقتي در مصوبه مجلس از نياز كشور سخن گفته مي شود، بايد توجه كرد كه اين نياز فراتر از راكتور تهران است و دولت موظف شده غني سازي 20 درصد را تا رفع كامل آن ادامه دهد. بر اين مبنا، دولت بايد بر مبناي نياز تكنولوژيك كشور در مورد تداوم يا توقف غني سازي 20 درصد تصميم بگيرد و مورد خاص راكتور تهران تعيين كننده نهايي مساله نخواهد بود. اين موضعي است كه بدون شك در هرگونه مذاكره با گروه وين مطرح خواهد شد. ج) هزينه هاي پرداخت شده از سوي ايران ............................................................. در كنار توجيه ها و صرفه هاي اقتصادي طرح انجام غني سازي اورانيوم در سطح غناي 20 درصد، مساله ديگري كه تداوم اين طرح را ضروري مي سازد، هزينه هايي است كه جمهوري اسلامي از قبل اين اقدام پرداخت كرده است. در فضاي ترديد آميز چند ماه قبل بر سر تصويب قطعنامه چهارم تحريم عليه ايران، در كنار برخي فعاليت ها، تمركز ايران براي پيگيري تامين سوخت رآكتور تحقيقاتي تهران و دستور آغاز غني سازي در سطح غناي 20 درصد عامل شتاب انگيزي بود كه روند تصويب قطعنامه ضد ايراني 1929 را تسريع كرد. اين قطعنامه آغازي بر اعمال تحريم هاي يكجانبه دولت و كنگره آمريكا و تحريم هاي يكجانبه اتحاديه اروپا عليه ايران بود. در حقيقت، قطعنامه 1929 و تحريم هاي يكجانبه، هزينه هاي مهمي است كه جمهوري اسلامي ايران براي تداوم مسير دستيابي به انرژي پاك هسته اي و دانش بومي آن در نگاهي كلان و انجام غني سازي 20 درصد براي رآكتور تحقيقاتي تهران در يك ديد خرد پرداخت كرده است. اين همان نكته اي است كه بايد بدان توجه كرد: حال كه نوبت به مذاكره با طرف هاي غربي رسيده است، قطعا جمهوري اسلامي ايران به آساني بر سر توقف غني سازي در سطح غناي 20 درصد معامله نخواهد كرد و از آن عقب نخواهد نشست. در واقع، جامعه جهاني به رهبري آمريكا اين امكان را داشت كه از ورود ايران به سطح غني سازي 20 درصد جلوگيري كند اما آگاهانه فرصت هاي موجود را يكي پس از ديگري از دست داد. اكنون بازگشت ايران به وضعيت و شرايط پيش از فروردين 1389 به هيچ وجه آسان نخواهد بود. د) افزايش قدرت چانه زني ..................................... از ديگر مولفه هايي كه ضرورت تداوم غني سازي 20 درصد را براي ايران حياتي مي انگارد، نقش و تاثير اين مساله در افزايش سطح و قدرت چانه زني در مذاكرات حساس و نابرابر هسته اي با جامعه جهاني است. به هر حال براي انجام هر مذاكره در سطح و مقياس جهاني وجود برخي اهرم هاي ساختاري و كاربردي ضروري به نظر مي رسد. در واقع وجود اين ابزارها و اهرم ها و كاربست مطلوب آنهاست كه موفقيت و دستاوردهايي را نصيب يكي از طرفهاي مذاكره مي كند. يكي از اين ابزارها كه در انجام مذاكرات حساس سياسي ، امنيتي – براي نمونه مذاكرات هسته اي – مي تواند منتج به دستاوردهاي قابل توجه براي جمهوري اسلامي ايران شود، وجود عامل قدرت چانه زني و بهره برداري درست و مطلوب از آن است. بر اساس تعريف جامع و پذيرفته شده، قدرت چانه زني* به موقعيت و قدرتي اطلاق مي‌شود كه دو يا چند بازيگر، علايق مشتركي براي همكاري دارند اما براي نحوه همكاري داراي تمايلات متضادي هستند. شرايط مبادله** نمونه‌اي از شرايط چانه زني است. موضوع اصلي كه بازيگران در شرايط چانه زني با آن مواجه هستند، رسيدن به توافقي درباره چگونگي همكاري است، قبل از اين كه عملا همكاري را آغاز كنند. همه بازيگران رسيدن به توافقي را به نداشتن هيچ گونه توافق ترجيح مي‌دهند، اما هر بازيگر دوست دارد تا در نهايت به تعادلي برسد كه تا حد امكان رضايت وي را تامين كند. از اين منظر، چانه زني فرايندي است كه در آن بازيگران تلاش دارند تا به توافقي برسند. اين فرايند به طور معمول وقت گير بوده و شامل پيشنهادهاي بازيگران و همچنين پيشنهادهاي متقابل آنها به يكديگر است. تمركز اصلي هر نظريه چانه زني روي كارايي و خاصيت‌هايي است كه خروجي‌هاي چانه زني دارد. بر اساس همين بحث هاي نظري است كه گفته مي شود، دستاوردهايي كه تاكنون جمهوري اسلامي در عرصه هاي گوناگون فن آوري و دانش هسته اي بدان دست يافته، اهرم ها و ابزارهايي هستند در جهت افزايش قدرت چانه زني در مباحث و مذاكرات حساس بين المللي. به طور قطع، يكي از اين اهرم ها همان آغاز و تداوم غني سازي در سطح غناي 20 درصد براي تامين سوخت مورد نياز راكتور تحقيقاتي تهران است. حال اگر، اين اهرم سودمند و كارآمد از دست ايران گرفته شود، بخشي از قدرت چانه زني كشور در سطح نظام بين الملل كاهش يافته و طرف مذاكره كننده با جمهوري اسلامي را در موقعيتي برتر قرار خواهد داد. از منظر صاحبنظران مسائل سياسي، آنچه تاكنون غرب را به سوي كاربست فن ديپلماسي و مذاكره با ايران سوق داده، همين توانمندي هاي گوناگون در عرصه هاي مختلف هسته اي و علمي است كه نبايد به دست خود، آن را در اختيار طرفهاي غربي قرار دهيم. * Bargaining Power ** Exchange تحقيق**ع.ع**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 611]
-
گوناگون
پربازدیدترینها