تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815418357
دموكراسي ممنوع
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شليك نيروهاي امنيتي بر روي مردم بحرين باعث كشته شدن 14 تن و زخمي شدن ده ها نفر گرديد. متعاقب اين اتفاق شعار هيهات من الذله اين كشور شيعي را كه حاكماني سني دارد و از 1350 شمسي بر آن حكومت مي كنند، فرا گرفت، چهره هاي ديني در ساير كشورهاي عربي اين اقدام بحرين را محكوم كردند. يوسف الزلزله، سيد عدنان عبدالصمد، نمايندگان مجلس كويت و سيد محمد باقر الموسوي المهري از روحانيون برجسته اين كشور خواهان پاسخ گويي دولت بحرين در برآورده ساختن خواسته هاي مشروع معترضين بحريني شدند. پايگاه اينترنتي شام لايف سوريه نوشت: شيخ حمد بن عيسي آل خليفه پادشاه بحرين هنگام ديدار با مقام هاي آمريكايي، سوريه و حزب الله را به آموزش افراط گرايان بحريني متهم كرده است. اين پايگاه به نقل از اسناد منابع ديپلماتيك آمريكايي منتشره در پايگاه ويكي ليكس افزود: البته پادشاه بحرين اعتراف كرد كه ادله قاطعي در اين زمينه ندارد. روزنامه انگليسيگاردين نيز به نقل از اين اسناد نوشت: شيخ حمد پيش بيني كرده است كه دولت سوريه با بحريني هاي افراطي همدست بوده و بدون دقت در گذرنامه به عنوان گردشگر با آنان برخورد كرده است اما سفارت آمريكا در منامه هيچ ادله قاطعي در اين زمينه نيافته است. شيخ حمد در جريان ملاقات 29 ژوئيه 2008 با ديويد پترائوس ژنرال آمريكايي و آدام ارلي سفير وقت آمريكا در منامه مدعي فشارهاي ديپلماتيك ايران بر كشورش شد و از ادامه حضور نظامي آمريكا در بحرين تقدير كرد. حضور ناوگان پنجم آمريكا در اين كشور يكي از دلايل اصلي نارضايتي گسترده مردمي و تظاهرات روزهاي اخير است. نگراني امنيتي عربستان درباره بحرين ----------------------------------------- پروفسور گريگوري گاس دوم، F.Gregory Gause II يك كارشناس مسائل خليج فارس و استاد علوم سياسي دانشگاه ورمونت در گفتگو با وبسايت شوراي روابط خارجي آمريكا، گفت: بر خلاف مصر و تونس، ناآرامي در بحرين بعيد است به انحلال رژيم بيانجامد. در تونس و مصر، نيروهاي امنيتي با جمعيت تظاهرات كننده هم هويت بودند در حالي كه در بحرين بين نيروهاي امنيتي سني پادشاهي بحرين و معترضين داراي اكثريت شيعه، اختلاف قوميتي زيادي وجود دارد. عربستان سعودي كه يك گذرگاه مستقيم به بحرين دارد درباره وضعيت اين كشور نگراني هاي امنيتي دارد و شايعاتي درباره حضور نيروهاي سعودي در ميان نيروهاي امنيتي بحرين در تقابل با تظاهرات كنندگان وجود دارد. وي در ادامه مصاحبه ابراز داشت: بحرين در شرق عربستان سعودي قرار دارد جايي كه منبع نفت اين كشور است و به لحاظ امنيتي حائز اهميت فوق العاده اي است. بين عربستان و بحرين يك گذرگاه هم ايجاد شده كه مجموعه اي جزاير است و بسياري از سعودي ها تعطيلات را از طريق اين گذرگاه ها در بحرين مي گذرانند. سعودي ها درباره تحولات بحرين از تحولات مصر هم ساكت تر هستند اما گزارش هاي تاييد نشده اي درباره حضور نيروهاي امنيتي عربستان در بحرين وجود دارد. نيروهاي امنيتي بحرين منحصرا سني هستند و بيشتر آنها از خارج از بحرين استخدام و شهروند اين منطقه شده اند و به همين خاطر به شدت به خانواده حاكم وفادار هستند. **دموكراسي در بحرين؛ دوراهي آمريكا ------------------------------------------- اين استاد علوم سياسي آمريكا معتقد است واشنگتن درباره شرايط بحرين با يك دوراهي جدي روبروست. در حالي كه دو ماه قبل، هيلاري كلينتون در ديدار از منامه شاه بحرين را به خاطر اصلاحاتش تحسين كرد، اكنون واشنگتن، دولت اين كشور را به خاطر استفاده از زور سرزنش مي كند. اما اگر اين رژيم سقوط كند و آمريكا مجبور به رها كردن پايگاه ناو پنجم خود در بحرين شود، در زماني كه دربرگيري ايران قسمتي از سياست خارجي واشنگتن است، اين موضوع مشخصا يك پيروزي براي تهران و شكستي براي ايالات متحده است. پروفسور گريگوري گاس دوم درباره تعاملات لندن و واشنگتن از گذشته دور هم اظهار داشت: بحرين در سيستمي كه انگليس در دهه 1820 تا 1880 در خليج فارس برقرار كرد تحت الحمايه اين كشور بود و تا 1971 كه استقلال خود را به دست آورد، تحت الحمايه بود. انگليس تا زمان جنگ جهاني دوم حضور دريايي ضعيفي در بحرين داشت اما با جنگ خليج در 1991-1990 و افزايش حضور نظامي آمريكا در بحرين، تعداد كشتي هاي آن در اين منطقه افزايش يافت. اين نيرو حالت ناوي پيدا كرد و به پنجمين ناو آمريكا موسوم شد و مقرهاي آن در خشكي هاي بحرين قرار گرفته و به تدريج وسعت يافتند. **اجتناب ناپذيري قدرت يابي شيعيان بحرين ------------------------------------------------- اين كارشناس مسائل خاورميانه درباره آينده تحولات بحرين هم گفت: وقتي صحبت از اكثريت شيعه در بحرين مي شود فورا به ياد ايران مي افتي و اينكه چقدر در بحرين نفوذ دارد. ايراني ها نفوذ قابل ملاحظه اي در بحرين دارند و بيشتر روحانيون شيعه بحرين در ايران آموزش ديده اند. ايراني ها بحرين را به عنوان قسمتي از خاك خود مي دانستند اما در 1971، به عنوان قسمتي از مذاكرات مستقل بحرين، شاه ايران رسما ادعاها درباره ايراني بودن بحرين را كنار گذاشت. اما از زمان انقلاب در ايران در 1979، در گوشه و كنار ايران، يك روزنامه نگار، يا مقام يا روحاني ايراني مدعي ايراني بودن بحرين مي شود. اين تنها موضوعي مربوط به دولت ايران نمي شود و كسان ديگري هم در ايران هستند كه چنين نگاهي به بحرين داشته باشند. وي اضافه كرد: موضوع بحرين، شرايط آمريكا را بسيار سخت كرده است. اين وضعيت براي آمريكا راه رفتن روي طناب بندبازي است. واشنگتن متحدان بي ثبات نمي خواهد چرا كه بيشتر از آنكه نفعي داشته باند باعث زحمت خواهند بود. خانواده آل خليفه از دو قرن پيش بر بحرين حاكم هستند. اما اگر شما واقعا معقتديد كه اين يك نقطه تغيير در جهان عرب بوده و به خانواده آل خليفه توصيه كرده ايد كه از زور بهره نگيرند و به اصلاحات سياسي اقدام ورزند، تصميمات سختي پيش روي شما خواهد بود. بيشتر موضوع بحث من نگهداشتن روابط و كار روي آنها در دوره اي طولاني براي حكومت داري بهتر آل خليفه است. كلينتون دسامبر گذشته در منامه شاه و دولت را براي برگزاري انتخابات پارلماني همين پاييز و اصلاحات سياسي در حال انجام ستايش كرد. استاد علوم سياسي دانشگاه ورمونت آمريكا درباره سركوب هاي بي رحمانه شيعيان توسط دولت بحرين هم گفت: هرچه زمان بگذرد و سركوب ها شديدتر شود، خواسته هاي معترضان بيشتر مي شود. در آغاز ممكن است شيعيان بحرين به يك اصلاحات سياسي و اقتصادي كه به آنها سهم بيشتري از قدرت بدهد، راضي شوند و اين به معناي پارلماني است كه فارغ از تقلبي كه منجر به ورود اكثريت سني در آن شده، پارلماني شيعه شود و دولت نيز بايد در مقابل اين پارلمان مسئول باشد و اين به معناي از دست رفتن موقعيت بسياري از افراد آل خليفه در دولت آينده است. بنابراين وضعيت مشكلي است و اين ساده ترين نوع اصلاحات است. اگرچه اكنون بعد از خشونت ها، شاهد شنيده شدن درخواست كنار زده شدن خانواده آل خليفه از قدرت از سوي برخي تظاهركنندگان هستيم. نامزد مشخصي براي جايگزيني خانواده آل خليفه وجود ندارد اما گروه هايي در بحرين هست كه معادل احزاب هستند و بزرگترين گروه شيعي اين كشور هم الوفاق است. الوفاق هيجده كرسي از چهل كرسي مجلس نمايندگان بحرين را دارد اما همه آنها بعد از خشونت ها استعفا دادند و گروه هاي شيعه ديگري هم وجود دارند كه انتخابات را به خاطر تقلب و بي نظمي ها، تحريم كرده اند. اما اين گروه هاي مخالف در يك بحران سياسي ممكن است براي مخالفت با رژيم كنارهم قرار گيرند. رژيم بحرين ثابت كرده است مي خواهد حتي با بي رحمي در قدرت باقي بماند و در اين زمينه از حمايت سعودي ها كه نگران روي كار آمدن يك متحد ديگر براي ايران در بحرين هستند، برخوردار است. جرقه اوليه حركت ضددولتي مردم بحرين مشابه مصر و تونس بود اما دليل عميق تر آن، شكاف عميق قومي در جامعه بحرين است كه در كشوري با 70 درصد شيعه و 30 درصد سني، شيعيان احساس مي كنند كه سهم عادلانه اي از ثروت، اشتغال و قدرت سياسي را نگرفته اند. پروفسور گريگوري گاس دوم درباره وضعيت شيعيان در ديگر كشورهاي حاشيه خليج فارس هم گفت: در كشورهاي ديگر عرب حاشيه خليج فارس، شيعيان در اقليت هستند. برآوردها از كويت، شيعيان را يك سوم نشان مي دهد كه من فكر مي كنم 20 تا 30 درصد تعداد درست شيعيان در اين منطقه باشد. در قطر هم يك جمعيت كوچك شيعه هست و من بعيد مي دانم جمعيت شيعه امارات به 10 درصد هم برسد گرچه آمار مطمئني در اين باره وجود ندارد. در عمان، جمعيت شيعه هندي هستند و اقليت مشخصي هستند كه قدرت سياسي زيادي ندارند. **دموكراسي؛ جهنم اسرائيل --------------------------------- Arieh O’Sullivan آريه او سوليوان، تحليلگر مسائل خاورميانه، همكار سابق روزنامه صهيونيستي اورشليم پست و رئيس دفتر سازمان آمريكايي مديالاين يك موسسه رسانه اي طرفدار رژيم صهيونيستي هم در وبسايت مديالاين درباره تحولات خاورميانه در مطلبي تحت عنوان اسرائيل به جهان: درباره آمدن دموكراسي به خاورميانه اينقدر سريع عمل نكنيد، نوشت: نتانياهو و ديگران مي ترسند دموكراسي به هرج و مرج بيانجامد و اسلامگرايان را به قدرت برساند. در حالي كه اسرائيل از دموكراسي خود ستايش مي كند به جهانيان هشدار داده است كه اجازه ندهند دموكراسي به خاورميانه بيايد چرا كه بنيادگرايان اسلامي از باجه هاي راي گيري بيرون خواهند آمد. اين تحليلگر مسائل خاورميانه در ادامه نقل قول هايي از مقامات رژيم صهيونيستي در تاييد ادعاي خود آورد و نوشت: عوزي دايان، يك مشاور امنيت ملي اسرائيل در گفتگو با مديالاين گفت كه ما دموكراسيزاسيون مي خواهيم اما همه بويژه باراك اوباما رئيس جمهوري آمريكا بايد بداند كه دموكراسي فقط حاكميت اكثريت و برگزاري انتخابات نيست. آن فقط رفتن ديكتاتورها نبوده و گياهي خودرو نيست. دشمن انقلاب هاي دموكراتيك تندروها هستند زيرا آنها بيشتر از همه سازماندهي دارند. Dan Meridor دان مريدور معاون نخست وزير رژيم صهيونيستي هم در مصاحبه با مديا لاين اعلام كرد كه ما نمي خواهيم تنها دموكراسي در خاورميانه باشيم، ما دوست داريم همه كشورهاي همسايه ما دموكراتيك باشند اما آيا اين موضوع اكنون ممكن است؟ دان معتقد است انقلابي كه به دموكراسي بيانجامد با بحران هاي زيادي از جمله ناآرامي مواجه است و حتي ممكن است به يك ديكتاتوري ديگر يا دكتاتوري اسلامي كه بدتر از آن است منجر شود. اين تحليلگر در ادامه نقل قول ها از مقامات اين رژيم درباره آمدن دموكراسي به خاورميانه ادامه داد: آموس گيلآد مدير امور سياسي-نظامي در وزارت دفاع اسرائيل هم به شكل رك اعلام كرده كه در خاورميانه و در جهان عرب، جايي براي دموكراسي وجود ندارد. به گوشه و كنار خاورميانه نگاهي بياندازيد اگر اينجا دموكراسي باشد، مطمئنا جهنم درست خواهد شد. گيلآد در يك سخنراني در كنفرانسي امنيتي-سياسي نزديك تل آويو در هفته گذشته اعلام كرد: تنها جايي در خاورميانه كه براي دموكراسي شانس دارد، كشور غيرعرب ايران است. نتانياهو در گفتگو با رهبران يهوديان آمريكا در هنگام ديدار از سرزمين هاي اشغالي فلسطين در روز چهارشنبه گفت: اسرائيل اميدوار است مصر به عنوان يك دموكراسي واقعي ظهور يابد اما دولت بايد براي بدترين حالت آماده شود. نتانياهو معتقد است قسمتي از آمادگي لازم در قبال تحولات مصر، آماده كردن تصميم گيران جهان درباره خطرات پيش روست. هيچ كس نمي داند آينده مصر چه خواهد بود. مردم در واشنگتن نمي دانند و همين تهراني ها هم نمي دانند. حتي تحليلگران نيويورك تايمز هم نمي دانند. در ادامه اين مطلب به مقاله نيويورك تايمز در خصوص صحبت هاي نتانياهو اشاره شده و آمده است: توماس ال فريدمن كه ستون اين هفته نيويورك تايمز را به تشريح صحبت هاي نتانياهو اختصاص داد، نوشت كه اسرائيل از تظاهرات هاي ضددولتي در جهان عرب براي امتياز گيري و برجسته كردن دموكراسي و ثبات خود استفاده مي كند. فريدمن همچنين نتانياهو را به جانبداري از فرعون مصر و تشويق آمريكا براي رها نكردن وي و بازكردن راه براي آمدن دموكراسي متهم كرد. فريدمن در ادامه نوشت: اسرائيل علاقه زيادي به دموكراسي سازي در خاورميانه ندارد. در حقيقت، اسرائيل آنقدر نگران رفتن حاكميت باثبات مبارك بود كه نگراني از خدشه دار شدن پيمان صلح با قاهره، باعث شد ايهود باراك وزير جنگ در حمايت از مبارك عازم واشنگتن شود. آريه اوسوليوان ادامه داد: شورش عمومي در مصر به يك كودتاي غيررسمي تحت كنترل ارتش منجر شد. شاه بحرين هم به شكل خشني با شورش نوشكفته در منامه برخورد كرد. در تونس هم نارضايتي عمومي رئيس جمهوري مادام العمر آنرا كنار زده و يك دولت موقت را سركار آورد كه قصد دارد در آستانه انتخابات سال جاري، كشور را آرام كند. در يمن هم علي عبدالله صالح كه 33 سال در قدرت بوده و مورد نفرت معترضين است مي گويد هركس قدرت را خواهد گرفت بايد از طريق انتخابات انتخاب شود و نه از طريق شورش در خيابان ها. مشاهده پرتوهاي در حال ظهور دموكراسي در جهان عرب و ظهور اسلامگرايان تندرو اسرائيل را نااميد كرده است. آمريكا اصرار دارد كه فلسطيني ها انتخابات پارلماني آزاد و عادلانه برگزار كنند، انتخاباتي كه در 2006 به پيروزي جنبش اسلامگراي حماس كه قسم خورده اند اسرائيل را از بين ببرد، انجاميد. در لبنان، انتخابات دموكراتيك به تدريج به تحت كنترل حزب الله درآمدن دولت منجر شد. ماه گذشته، جنبش شيعه سعد حريري نخست وزير را كنار زد و نامزد خود را معرفي كرد. حماس و حزب الله هر دو به صورت دموكراتيك در عرصه سياسي حضور دارند و از ارتش و سياست خارجي مستقلي برخوردارند. كمي دورتر، اسرائيل با از دست دادن يكي از متحدان اصلي اش در منطقه خاورميانه با انقلاب ايران در 1979، مواجه شد. منافع استراتژيك آمريكا در وجود حكومت هاي ديكتاتور در خاورميانه كه باعث همراهي آنها با اين كشور شده است و همچنين سكوت اين حكومت ها دربرابر اقدامات رژيم صهيونيستي باعث شده است در بحبوحه اعتراضات مردمي در كنار حكومت هاي سكوبگر قرار گيرند. پژوهش 9191**9123
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 418]
-
گوناگون
پربازدیدترینها