محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیههای کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831200097
جدال دامنه دار آمريكا و ونزوئلا در دوران چاوز
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آمريكايي ها كه خود را پرچمدار صلح و مبارزه با تروريسم مي دانند سال ها است كه از تمامي ابزارها براي بي ثبات كردن جامعه ونزوئلا و ساقط كردن حكومت آن كه منتخب آراء و اراده مردم اين كشور است استفاده مي كند و هر ساله با سرمايهگذاريهاي چند ميليون دلاري به گروههاي مخالف چاوز، در مبارزات انتخاباتي و راهبردشان عليه دولت مشاوره داده و يا كمك مالي ميرسانند و اين بودجه در سال 2012 به بيش از 20 ميليون دلار ميرسد. به گفته اوا گولينگر وكيل، نويسنده و و پژوهشگر، واشنگتن در حال آماده سازي بودجه براي حمايت از كمپين هاي مخالف عليه رييس جمهور هوگو چاوز در انتخابات رياست جمهوري آينده در دسامبر 2012 مي باشد. اين نويسنده ونزوئلاييتبار مقيم آمريكا و سردبير روزنامه كور دل اورينكو اينترنشنال در مقاله اي با عنوان 20 ميليون دلار آمريكا براي مخالفان ونزوئلايي در 2012 كه در سايت ونزوئلا آناليسيس منتشر كرد، به بررسي تلاش آمريكا براي بركناري چاوز از قدرت به وسيله آمادهسازي بودجههايي براي حمايت از مبارزات انتخاباتي مخالفان هوگو چاوز پرداخت، آنهم در شرايطي كه مردم آمريكا زير فشار شديد بحران مالي جهاني قرار دارند. اوا گولينگر در مقاله اشاره كرد كه از سال 1998 كه چاوز براي اولين بار در انتخابات پيروز شد، دولت آمريكا تلاش كرده وي را از قدرت كنار بزند و با سرمايه گذاري چند ميليون دلاري، مؤسسات آمريكايي هر سال به گروه هاي مخالف عليه دولت كمك مالي و مشاوره مي دهند. وي با اشاره به محبوبيت روز افزون رييس جمهوري ونزوئلا نوشت: رهبران مخالفان نتواسته اند مردم را براي مخالفت عليه دولت اقناع كنند. در حالي كه آخرين نظرسنجي ها حاكي از محبوبيت بالاي 57 درصدي چاوز است، محبوبيت مخالفان 20 درصد بيشتر نيست. **تزريق دلار براي ايجاد بي ثباتي ------------------------------------ اوا گولينگر تاكيد كرد كه واشنگتن هنوز به تلاش براي براندازي چاوز به منظور به دست گرفتن دوباره كنترل بزرگترين دارنده ذخاير نفتي دنيا ادامه مي دهد و در جستجوي مكانيسمي براي تحقق آن است. گولينگر تزريق پول به بنگاه هاي آمريكايي حاضر در ونزوئلا را يكي از راهكارهاي حمايت واشنگتن از مخالفان چاوز معرفي كرد و نوشت: از طريق اعانه ملي براي دموكراسي موسوم به ند مجموعه اي وابسته به وزارت خارجه آمريكا و آژانس آمريكا براي توسعه بين الملل موسوم به يو اس ايد، واشنگتن از سال 2002 بيش از 100 ميليون دلار به گروه هاي مخالف چاوز در ونزوئلا منتقل كرده است. بيشتر اين پول صرف مبارزههاي نامزدهاي مخالف در انتخابات هاي ونزوئلا و همچنين تقويت مالي رسانه هاي مخالف شده است. در فوريه 2011 نيز باراك اوباما رييس جمهوري آمريكا خواستار تخصيص 5 ميليون دلار به گروه هاي مخالف ونزوئلايي در بودجه ملي 2012 آمريكا شد كه اين 5 ميليون دلار تنها يك چهارم بودجهاي است كه تاكنون براي مخالفان چاوز در سال 2012 آماده شده است. اين براي اولين بار در تاريخ آمريكاست كه يك رييس جمهوري ايالات متحده، آشكارا خواستار تخصيص بودجه ملي به گروه هاي مخالف در كشور ديگري مي شود. وي در معتقد است كه اوباما اختصاص دادن پول ماليات دهندگان آمريكايي به براندازي دولت منتخب و مورد حمايت اكثريت چاوز را به سرمايه گذاري آن براي بهبود بهداشت و رفاه آمريكايي ها ترجيح مي دهد. ** نقش مداخله آميز سفارت آمريكا --------------------------------------- اوا گولينگر نقش سفارت آمريكا در كاراكاس را در توزيع و هماهنگي بودجه هاي اختصاص يافته به مخالفان چاوز موثر دانست و نوشت: سفارت آمريكا در كاراكاس، ونزوئلا، مركز توزيع و هماهنگي بودجههاي اختصاص يافته از طريق بنگاههاي آمريكايي از سال 2002 تاكنون بوده است. اين در حالي است كه بنگاه آمريكا براي توسعه بينالمللي دفاتر سه پيمانكار خود را تا پايان سال 2010 حفظ كرد كه شامل موسسه بينالمللي جمهوريخواه ، موسسه دموكراتيك ملي و شركت گزينههاي توسعهاي ميشد. بنگاه آمريكا براي توسعه بينالمللي از طريق اين سه نهاد خصوصا مورد آخر هر ساله ميليونها دلار براي صدها گروه مخالف ميفرستاد تا براي برنامههايشان، پروژههايشان و مبارزات انتخاباتيشان در ونزوئلا هزينه كنند. دو موسسه ديگر نيز بيشتر مشاوره و كمك سياسي ارائه ميدادند تا بودجه خالص. گولينگر با اشاره به زياد شدن بودجه سفارت آمريكا در سال 2012 افزود كه بودجه سال 2010 سفارت آمريكا در كاراكس 18 ميليون و 22 هزار دلار بوده كه در سال 2011 به 15 ميليون و 980 هزار دلار كاهش يافته است. اين در حالي است كه بودجه 2012 سفارت آمريكا در كاراكاس به بيش از 24 ميليون و 56 هزار دلار رسيده كه 9 ميليون دلار افزايش را نشان مي دهد. اين در حالي است كه آمريكا هيچ سفيري در اين سفارتخانه ندارد و قصد معرفي سفير را نيز ندارد. روابط با ونزوئلا قطع شده و به سطح كاردار رسيده است. علاوه بر اين، تعداد كارمندان سفارتخانه نيز از سال 2010 تاكنون به همان تعداد 81 نفر باقي مانده است؛ بنابراين 9 ميليون دلار اضافي قرار است به چه منظوري هزينه شود؟ هيچ ترديدي نيست كه اين بودجهها قرار است براي مبارزات انتخاباتي سال 2012 هزينه شود، هنگامي كه ونزوئلا قرار است هم انتخابات منطقهاي و هم رياست جمهوري برگزار كند. اين بودجههاي چند ميليون دلاري كه در سال 2012 براي گروههاي مخالف ونزوئلا هزينه ميشوند، بدون شك نشان ميدهند كه واشنگتن به طرحهايش براي دخالت در امور سياست داخلي ونزوئلا ادامه ميدهد و در عين حال از هر طريق تلاش ميكند كه در آينده انقلاب ليبي موانعي را ايجاد كند. در عين حال اين بودجهها اين عقيده 10 ساله كه مخالفان چاوز همچنان پرورده دست آمريكا هستند را تقويت ميكند. وي در آخر مقاله خود نوشت اينها همه حركت هاي آمريكا در حمايت از مخالفان نيست و در واقع مي توان گفت يكي از تاكتيك هاي اصلي آمريكا براي براندازي چاوز، دامن زدن به اختلافهاي داخلي از طريق به وحدت رساندن مخالفان چاوز است. با وجود ناممكن بودن اتحاد مخالفان چاوز، مخالفان همچنان تلاش مي كنند خود را در صحنه سياسي ونزوئلا فعال نگه دارند. عليرغم اينكه دولت ونزوئلا موفق شده است در سالهاي اخير چندين بار بر سازمان سيا فائق شود، اما ميبايست افزايش سطح هوشياري اطلاعاتي و امنيتي در اولويت قرار گرفته شود. **كمرنگ شدن حضور آمريكا بعد از كودتاي ناكام 2002 ------------------------------------------------------------ كشور ونزوئلا واقع در آمريكاي جنوبي از جمله كشورهايي است كه هيأت حاكمه آن در طول دهههاي پاياني قرن بيستم تغيير و تحولات فراواني را به خود ديده است. در دسامبر 1998م هوگو چاوِز به رياست جمهوري اين كشور برگزيده شد و در مراسم سوگند رياست جمهوري قول داد با يك انقلاب صلحآميز، با فقرِ گسترده و نابرابريهاي اجتماعي، اقتصادي و نيز فسادهاي موجود در سطح مديريت كشور مقابله نمايد. اين اقدامات چاوِز كه با منافع سرمايهداران مغايرت داشت باعث ايجاد اعتصابات گستردهاي گرديد. از طرف ديگر كش و قوسهاي آشكار و پنهان در سياستهاي منطقهاي و خارجي هوگو چاوز با آمريكا باعث شد تا اعتراضات داخلي، مورد حمايت كاخ سفيد قرار گرفته و سرانجام در 12 آوريل 2002 كودتايي با حمايت آمريكا به وقوع بپيوندند. در جريان اين كودتا، هوگو چاوز بازداشت و به جزيرهاي در اطراف كشور برده شد و دولت وي نيز سقوط كرد. اما حضور گسترده مردم و ارتش وفادار به او باعث شد تا كمتر از 48 ساعت بعد در 14 آوريل همان سال دولت كودتا سرنگون گرديده و هوگو چاوز به قدرت بازگشت. آمريكايي ها تلاش داشتند تا نسخه كودتاي ژنرال پينوشه در شيلي در سال 1352 را دقيقا در ونزوئلا پياده كنند. همه اعتصاباتي كه عليه دولت آلنده وضع كرده بودند، در ونزوئلا عليه دولت «چاوز» نيز براه انداختند، همان تحريم ها را عليه دولت قانوني وي وضع كردند. همان برچسب ها، اتهام ها و فشارهاي سياسي را براي به زانو درآوردن حكومت چاوز اعمال كردند و از همان نظاميان بريده از مردم و ژنرال هاي سرسپرده لاييك كه در درس هايي از كودتاي آمريكا در ونزوئلا شيلي در اختيار داشتند، در ونزوئلا نيز برخوردار بودند. همان نقشه ها و برنامه ريزي ها زمان بندي شده اي را كه در تدوين كودتاي شيلي تدارك ديده بودند در ونزوئلا نيز دقيقا طرح كرده بودند. جرج دبليو بوش، رييس جمهور آمريكا در آن زمان، هر گونه دخالت آمريكا در اين كودتاي ناموفق را تكذيب نمود و چاوز را يكي از سختترين منتقدان آمريكا ناميد و اظهار داشت: چاوز بايد از اقدام براندازي صورت گرفته در كشورش عبرت بگيرد، اما محاسبه آمريكايي ها به دو دليل به خطا رفت. 1- ملت هاي امروز جهان از درك و شعور سياسي و فهمي به مراتب بالاتر از ملل 30 سال پيش جهان برخوردار هستند. به همين دليل اگر در آن روز مردم شيلي پس از كودتاي ژنرال ها، به خانه هاي خود رفتند، امروز در ونزوئلا پس از كودتاي ژنرال ها، از خانه بيرون آمده و يكصدا عليه آمريكا، عليه رژيم كودتايي و به نفع حكومت منتخب خويش فرياد زدند، كشته دادند و توانستند نظاميان شورشي را به پادگان هايشان بازگردانند. 2- دولت هاي امروز جهان نيز تحت تاثير افزايش درك و فهم ملت ها، ديگر همچون گذشته حاضر نيستند سلطه و سكوت در برابر زياده طلبي ها و استيلاجويي ها يا مداخلات آمريكايي ها را تحمل كنند. در تاريخ آمريكاي لاتين كودتاهاي عديده اي انجام گرفته كه اغلب ريشه در منافع و دخالت قدرت هاي جهاني بالاخص آمريكا داشته و در عمل هيچك از آن كودتاها سرنوشتي مشابه و خصائصي نظير شكست كودتا در ونزوئلا نداشته اند. پيروزي اراده ملت بر توپ و تانك ارتشيان و پشتوانه هاي مالي و سياسي غرب، پيام عميق و راهگشايي را در ونزوئلا و حتي در تمام كشورهاي منطقه به دنبال داشت و آن اينكه هر دولتي مستظهر به حمايت و پشتيباني مردم خود باشد، شكست ناپذير است و قادر به تامين و حفظ استقلال خود خواهد بود. هوگو چاوز رييس جمهوري ونزوئلا پس از بازگشت دوباره به قدرت، اين واقعه شكست كودتا را به پيروزي ملت بر استبداد و استعمار تعبير كرد. **ونزوئلا بعد از بازگشت چاوز -------------------------------- از نظر تاثيرات فرامنطقه اي بالاخص در حوزه اقتصاد و نفت،حضور چاوز عامل انسجام و هماهنگي بيشتر اوپك و صاحبان طلاي سياه شد. پيشتر ونزوئلا به جهت ناهمخواني با ساير اعضاي اوپك از عوامل تخريب بازار نفت و حامي منافع و سياست هاي غرب بالاخص آمريكا بود. با روي كار آمدن هوگوچاوز در ونزوئلا روند همگرايي كشورهاي اوپك سمت و سوي مثبتي يافت كه قطعا مواضع اين كشور را در بهبود سياست هاي اوپك و تعادل بين منافع كشورهاي توليد كننده و مصرف كننده نمي توان انكار كرد. **چشم اندازي به روابط واشنگتن و كاراكاس در دوره چاوز ---------------------------------------------------------------- با چشم انداز كوتاهي به روابط دولت هاي آمريكا و ونزوئلا به خوبي مي توان دريافت كه واشنگتن از ابتداي به قدرت رسيدن چاوز از وي ناخرسند بود. از فوريه 1998 /بهمن ماه 1378/كه هوگوچاوز با راي قابل توجه در انتخابات ونزوئلا به پيروزي رسيد، همواره وي و دولتش مورد انتقاد و گاهي تهديدهاي آمريكا قرار گرفته اند. فرايند حملات آمريكا به چاوز به دنبال جريان 11 سپتامبر و موضعگيري هاي دولت وي تشديد شد و به تدريج شكل كامل تري به خود گرفت. در پي وقوع حملات 11 سپتامبر به دو شهر آمريكا، دولت چاوز اين اقدامات را تروريستي خواند و آن را محكوم كرد، اما مخالفت خود را با لشكركشي به كشور افغانستان علني ساخت. علاوه بر آن همزمان با بمباران هاي وحشيانه آمريكا در افغانستان، چاوز در يك برنامه تلويزيوني اين اقدام را محكوم كرد و گفت: بايد همگي عليه چنين كشتاري فرياد برآوريم. بايد توجه داشت كه چنين موضعگيري هايي در بين دولت هاي آمريكاي لاتين امر معمولي نيست. در دهه هاي اخير، دولت هاي آمريكاي لاتين به شدت توسط آمريكا كنترل مي شدند و واشنگتن با چنگ زدن به هر وسيله اي اجازه نمي داد كه شورش عليه سياست هاي كاخ سفيد جان گيرد و دوام يابد. 52 سال محاصره كوبا، سرنگوني دولت انقلابي نيكاراگوئه در پايان دهه شصت هجري شمسي، حمله نظامي به پاناما و دستگيري رييس جمهوري اين كشور در اوايل دهه گذشته و ده ها مورد مداخله نظامي و به راه انداختن كودتا، بيانگر سياست آمريكا در منطقه است. مهمترين مساله اي كه سبب ناخرسندي آمريكا از چاوز شد تفكر استقلال جويانه چاوز در ونزوئلا از جمله حمايت وي از كاهش توليد و افزايش بهاي جهاني نفت، مواضع ضدصهيونيستي وي در قبال بحران خاورميانه و نزديك شدن وي به كشورهاي عراق، جمهوري اسلامي ايران، سوريه، كوبا، كره شمالي و طيف نيروهاي مخالف آمريكا بود كه كاخ سفيد را در تلاش براي براندازي حكومت چاوز مصمم تر ساخت. از ديگر مواضع چاوز كه واشنگتن را به شدت آزار مي داد تلاش و تبليغات وي براي يكپارچگي آمريكاي لاتين به ويژه در زمينه هاي نظامي بود. رييس جمهوري ونزوئلا به طور جدي هشدار مي داد كه اگر كشورهاي آمريكاي لاتين با يكديگر متحد نشوند به ذلت خواهند افتاد و ناكامي در وحدت منطقه باعث خواهد شد كه فقر، فلاكت، گرسنگي و نااميدي بيش از پيش بين ملل منطقه گسترش يابد. **سخن آخر -------------- هوگو چاوز رييس جمهور ونزوئلا كه تا كنون 15 بار به طور مستقيم و غير مستقيم در معرض آراي مردم قرار گرفته و به طور خاص پيروز 14 انتخابات شده است در حال جدال با سرطان است. همين بهانه كافي بود تا رسانه هاي غربي كه سال ها انتظار اينچنين فرصتي را كشيده بودند طرح جايگزيني وي را در داخل ونزوئلا بر سر زبان بيندازند. چاوز كه در خارج از مرزهاي وطن به رهبر ضدامريكايي و چپ شهرت دارد در داخل هم طرفداران بسياري دارد اما منتقدان وي را به تلاش براي قبضه كردن قدرت و مادام العمر كردن رياست جمهوري متهم مي كنند. شايد به همين دليل بود كه با انتشار خبر بيماري وي بسياري از جريان اپوزيسيون انتظار داشتند اين فرصت طلايي را غنيمت شمرده و در غياب چاوز كاري براي بيرون راندن دايمي او از قدرت كند. كاري كه پيشتر قدرت هاي غربي به ويژه آمريكا در سال 2002 آغاز كردند كه با ناكامي مواجه شدند. اما سايت خبري رسمي ال يونيورسو از اكوادور و اي.وي .ان از ونزوئلا نيز با اشاره به بهبودي هوگو چاوز بعد از گذراندن مراحل شيمي درماني به حضور مجدد وي در صفحه تويتر اشاره كرد و به نقل از چاوز نوشت: حضور قطعي خود را در انتخابات سال آينده اعلام كرده و 10 ميليون راي براي انتخابات سال آتي رياست جمهوري كه سال هاي 2013 تا 2019 را شامل مي شود پيش بيني مي كنم. پژوهش**ف.د**9123
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 358]
-
گوناگون
پربازدیدترینها