◄◄ بهداشت دستگاه گـــــوارش ►►

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : ◄◄ بهداشت دستگاه گـــــوارش ►► bb29-08-2006, 06:29 AMقبل از اینکه مطلب رو بگذارم باید بگم که من تو فهرست مطاب و مقالات علمی گشتم و یه لینک در این زمینه پیدا کردم ولی متاسفانه لینکش خراب بود . اینو گفتم که بعدا نگید چرا تو اینجا پست دادی. bb29-08-2006, 06:29 AMهفت قلپ آب بنوش! سكسكه چیزی است كه بی گمان همه در طول زندگی خود با آن مواجه شده اند، هق هق های بی امانی كه در صورت تداوم، فرد را مستأصل می كند و در مواردی حالت بیماری به خود می گیرد. سكسكه چیزی است كه بی گمان همه در طول زندگی خود با آن مواجه شده اند، هق هق های بی امانی كه در صورت تداوم، فرد را مستأصل می كند و در مواردی حالت بیماری به خود می گیرد. در زبان لاتین به سكسكه Singultus اطلاق می شود كه از لغت Singult به معنی تلاش برای نفس كشیدن در حین هق هق گریه مشتق شده است.سكسكه همچنان به عنوان یكی از اسرار پزشكی باقی مانده است و تا به حال، نقش و عملكرد مفیدی برای آن شناخته نشده است. در واقع سكسكه عبارت است از انقباضات ناخودآگاه و مكرر عضله دیافراگم و عضلات تنفسی بین دنده ای. سكسكه یك علامت است و نه یك بیماری، در ایجاد سكسكه دیافراگم (عضله بزرگ و نازكی كه قفسه سینه را از شكم جدا می كند) و عصب فرنیك (عصبی كه دیافراگم را به مغز وصل می كند) نقش دارند. معمولاً در حین سكسكه، صدایی تند و سریع كه در اثر حركت غیرارادی عضلات دیافراگم و متعاقب آن بسته شدن سریع تارهای صوتی، پدید می آید،شنیده می شود. تقریباً همه ممكن است دچار سكسكه شوند، حتی جنینی كه در رحم مادر است، اما به طور كلی مردان به مراتب بیشتر از زنان دچار سكسكه می شوند. اما عملاً هر فردی از نوزادان گرفته تا افراد بزرگسال، آن را تجربه می كنند. سكسكه معمولاً یك مشكل گذرا و خوش خیم است. با این حال، همین عارضه ساده، در صورتی كه بیش از حد ادامه پیدا كند، می تواند آزار دهنده و ناتوان كننده باشد. در ضایعات مغزی، ضربه و تومورهای مغزی و یا به دنبال بی هوشی ها نیز، امكان بروز سكسكه وجود دارد. عموماً سكسكه با این علت، خود به خود بهبود یافته و غالباً در افراد مضطرب و دارای استرس بالا و یا متعاقب خبر خوشایند و غم انگیز تظاهر می كند و در برخی مواقع مصرف دارو و سموم نیز علت آن است. ●علل سكسكه تحریك اعصابی است كه عضلات تنفسی، خصوصاً دیافراگم را تحریك می كنند، علت سكسكه كوتاه مدت معمولاً ناشناخته است اما در صورتی كه سكسكه طولانی مدت باشد یا به شكل مكرر رخ دهد، امكان دارد به علل زیر ایجاد شده باشد: خوردن یا آشامیدن غذا یا نوشیدنی داغ یا مواد تحریك كننده، بیماری پرده جنب (پرده ای كه روی ریه را می پوشاند)، ذات الریه، اورمی (جمع شدن مواد زاید سمی در اثر نارسایی كلیه)، الكلی بودن، مصرف برخی از داروها، اختلالات معده، مری، روده یا لوزالمعده، حاملگی، تحریك مثانه، هپاتیت، سابقه عمل جراحی (خصوصاً جراحی روی شكم)، علل عاطفی، پربودن معده، خنده شدید یا احساسات قوی، تغییر در دمای محیط. چنانچه گفته شد، معده خیلی پر و انباشته نیز می تواند باعث حمله های سكسكه شود كه به شكل غیرارادی بروز می كند و در شرایط زیر پیش می آید: خوردن بیش از حد غذا و با سرعت، به درون كشیدن هوای بیش از اندازه، تغییر ناگهانی در دمای معده؛ مثل نوشیدن مایعات سرد بلافاصله بعد از نوشیدن یك نوشیدنی داغ. در گزارش جالبی كه سالها پیش در ژورنال نیوانگلند به چاپ رسید، بیماری را معرفی كرده بود كه برای چند روز دچار سكسكه های مقاوم به درمان شده بود، بررسی های مختلف در او هیچ مشكلی را نشان نمی دادند و تنها یافته غیر طبیعی، وجود مورچه در گوش او بود! و تنها پس از خارج كردن این مورچه، مشكلش برطرف شده بود! از موارد بالا می توان نتیجه گرفت كه در بسیاری از موارد، علت مشخصی برای این حالت شناسایی نمی شود. اغلب اوقات سكسكه، بیش از ۴۸ ساعت طول نمی كشد ولی در فرم مداوم، فرد بیش از ۲ روز و كمتر از ۱ ماه مبتلاست و در موارد بیشتر یا در صورتی كه با بیماری ها ی دیگری مثل مشكلات قلبی- ریوی همراه باشد، فرد نیاز به مراجعه به بیمارستان دارد. اگر شما دچار سكسكه هایی می شوید كه تا چند روز یا بیشتر ادامه پیدا می كنند، پزشك شما می تواند دستور انجام آزمایشاتی را تجویزكند كه برای بررسی احتمال وجود یك مشكل جدی تر به كار می روند. روش های درمان سكسكه متنوع هستند و درمان های غیردارویی معمولاً بر روش های تحریك ناحیه حلق و بینی مبتنی هستند. در زیر به مواردی اشاره می شود كه شما می توانید در حین بروز مشكل، یك یا تعداد بیشتری از آنها را به كار بندید: ۱ - نفس خود را نگاه دارید و تا ۱۰ بشمارید. ۲ - داخل یك كیسه كاغذی تنفس كنید (كیسه پلاستیكی به دلیل احتمال چسبندگی آن به بینی و خصوصاً در اطفال به هیچ عنوان، توصیه نمی شود.) ۳ - انگشت شست خود را بین دندان ها و لب بالا قرار دهید، سپس لب بالا را با انگشت سبابه خود، درست در زیر سوراخ بینی سمت راست، فشار دهید. ۴ - یك لیوان آب را به سرعت بنوشید، باوری قدیمی وجود دارد مبنی بر اینكه نوشیدن هفت جرعه آب سكسكه را متوقف می كند. ۵ - نان خشك یا یخ خرد شده، قورت دهید. ۶ - زبان خود را به ملایمت بكشید. ۷ - یك قاشق چای خوری شكر خشك بخورید. ۸ - بازی پول من را تو برداشتی؟ را به منظور پرت كردن حواس فرد انجام دهید. ۹ - ترساندن ناگهانی فرد مبتلا می تواند مؤثر باشد (به این شرط كه فرد دچار مشكلات بعدی نشود!) ۱۰ - در برخی متون به گذاشتن یخ و لیمو روی زبان برای متوقف كردن سكسكه، اشاره شده است. ۱۱ - گذاشتن ژله انگور در زیر زبان ۱۲ - بو كردن موادی كه بوی نافذی دارند. در بیماری كه آیروفاژی علت سكسكه است، باید از صحبت حین صرف غذا، پرهیز كند، غذا را به خوبی جویده و با استرس و اضطراب صرف نكند. درمان سكسكه با علت رفلاكس، مصرف حجم كم غذا و پرهیز از خوابیدن پس از غذا خوردن است. غذای پر چرب، نوشابه های گازدار، پیاز خام، مركبات و حتی سیگار كشیدن، سبب تشدید رفلاكس معده می شود. داروهایی هم برای درمان سكسكه معرفی شده اند كه سردسته داروهای مؤثر در درمان سكسكه كلروپرومازین است كه هم به شكل قرص و هم به صورت آمپول وجود دارد؛ البته این دارو از انواع داروهای اعصاب است و ظاهراً به این دلیل تجویز می شود كه سكسكه یك رفلكس عصبی است، اما باید به خاطر داشته باشید كه درمان های دارویی را هرگز بدون تجویز پزشك، استفاده نكنید، چرا كه عارضه جانبی دارد. به طور كلی سكسكه معمولاً حالت خوش خیم داشته و با درمان های خانگی برطرف می شود، در مواردی هم كه به طول بینجامد یا به درمان های معمول جواب ندهد معمولاً با دخالت پزشك برطرف خواهد شد. صدف كوه كن روزنامه شرق Mahdi Hero18-03-2007, 03:05 PMمجلات پزشکی هم مانند سایر روزنامه‌ها و مجلات انگلیسی زبان به مناسبت آغاز سال نوی میلادی ، مقاله‌های ویژه‌ای چاپ کردند ، مجله bmj هم یکی از همین مجلات پزشکی است که در آخرین شماره خود ، مقالات بسیار جالبی منتشر کرده است: مقدمه : کسانی که شمشیر می‌بلعند به خوبی می‌دانند که حرفه‌شان تا چه اندازه خطرناک است ، انجمن جهانی بلعندگان شمشیر! ، کسی را رسما به عنوان بلعنده شمشیر قبول می‌کند که قادر باشد یک تیغه فلزی که جمع نشود را ببلعد ، این تیغه باید دست‌کم دو سانتیمتر عرض و 38 سانتیمتر طول داشته باشد. از آنجا که فقط دو فرد انگلیسی که به چنین حرفه‌ای اشتغال داشتند ، دچار آسیب پزشکی شدند ، بر آن شدیم تکنیک و عوارض این عمل را بررسی کنیم. روش : ما نامه‌هایی برای انجمن بلعندگان شمشیر فرستادیم که در آن از اعضای این انجمن در مورد تکنیک کارشان و تعداد شمشیرهایی که در سه ماه قبل بلعیده‌اند ، سؤال شده است. ما برای آنها یک پرسش‌نامه پزشکی نفرستادیم ، ولی از آنها خواستیم که هر مشکل پزشکی را دارند ، بیان کنند. همچنین افرادی را که آسیب پزشکی‌شان به خاطر خوردن چیزهایی مثل شیشه ، لامپ نئون ، نیزه بودیم از مطالعه خارج کردیم. نتایج و بحث : 46 نفر از 110 نفری که برای انها نامه فرستادیم ، موافقت خود را برای انتشار اطلاعات ، اعلام کردند ، سن متوسط آنها 31 سال بود ، آنها در سن متوسط 25 سالگی تکنیک خوردن شمشیر را یاد گرفته بودند ، قد آنها به طور متوسط 176 سانتیمتر و وزن آنها 79 کیلوگرم بود ، درازترین شمشیری که توسط آنها بلعیده شده بود ، 60 سانتیمتری بود ، هیچ همبستگی بین طول شمشیری که یک فرد می‌توانست ببلعد با قدش وجود نداشت ، 5 نفر 10 شمشیر را در یک نمایش بلعیده بودند و یک نفر هم 16 شمشیر را در یک نمایش خورده بود. تعداد شمشیرهای که به طور متوسط توسط این گروه در طی سه ماه گذاشته بلعیده شده بود ، 43 تا بود. 13 نفر هیچ مشکل پزشکی را ذکر نکردند ، 19 نفر گلودرد را در ابتدای دوره فراگیری‌شان ، یا هنگامی که با فاصله زمانی کم شمشیرهای زیادی را قورت داده بودند ، زمانی که چند شمشیر را باهم بلعیده بودند و یا از شمشیرهای با شکل عجیب و غریب استفاده کرده بودند ، گزارش کردند. چند نفر ذکر کردند که دچار دردهای پایین قفسه سینه می‌شوند که چند روز طول می‌کشد و با تعطیل کردن نمایش بهبود می‌یابد ، 3 نفر مورد جراحی گردن قرار گرفته بودند ، یک نفر دچار پارگی 1.5 سانتیمتری در سطح D 2 و نوموتوراکس شده بود. (نوموتوراکس عارضه‌ای است که در طی آن پرده‌ای که ریه را می‌پوشاند و به پرده جنب موسوم است ، پر از هوا می‌شود و با فشار بر ریه باعث اختلال در تنفس و در مراحل پیشرفته‌تر فشار بر قلب و اختلال جریان خون می‌شود.) یک نفر سوراخ نقطه‌ای در مری و آمفیزم جراحی پیدا کرده بود. بقیه هم دچار پارگی حلق شده بودند. در سه بیمار پارگی‌ها به صورت محافظه‌کارانه درمان شدند ، یک بیمار دچار پارگی ثانویه و آسپیراسیون آبسه حلقی به دنبال آن شده بود. 3 نفر سابقه مشکوکی از تروما می‌دادند ، از شرح حالشان برمی‌امد که دچار پلورزی ، پریکاردیت و تماس شمشیر با قلب شده بودند. در میان این 46 نفر کسی مورد توراکوتومی قرار نگرفت. 16 نفر خونریزی گوارشی پیدا کرده بودند که شدت آن از ملنا تا خونریزی شدیدی که آنها را نیازمند دریافت خون کرده بود ، متغیر بود. کسی به خاطر بلعیدن شمشیر نمرده بود ، ولی مخارج پزشکی که متحمل شده بودند چشم‌گیر بود ، سه نفر از آنها مبلغی بین 30 تا 70 هزار دلار بابت مخارج پزشکی پرداخته بودند. علیرغم مخاطره‌آمیز بودن حرفه این افراد در انتهای این مقاله چنین نتیجه‌گیری شده است که این افراد در صورت آسیب مری ، پیش‌آگهی بهتری نسبت به بیمارانی دارند که به صورت ناخواسته (یاتروژنیک) ، در حین آندوسکوپی دچار آسیب مری می‌شوند. A T E N A10-02-2009, 12:50 PMبیماری سلیاک بیماری سلیاک یک بیماری اتوایمون است که نشانه های آن از گاز و اسهال تا تحریک پذیری و افسردگی متغیر است. این بیماری در نتیجه عدم تحمل به پروتئین گلوتن که در غذاهایی از قبیل گندم، چاودار و جو یافت می شود، به وجود می آید. بیماری سلیاک یک بیماری اتوایمون است که نشانه های آن از گاز و اسهال تا تحریک پذیری و افسردگی متغیر است. این بیماری در نتیجه عدم تحمل به پروتئین گلوتن که در غذاهایی از قبیل گندم، چاودار و جو یافت می شود، به وجود می آید. ● نشانه های بیماری سلیاک کودکان می توانند نشانه های بیماری سلیاک را در زمان حضور پروتئین گلوتن در غذاهایشان بروز دهند. معمولاً افزودن گلوتن به غذای کودکان در سن ۶ ماهگی تا ۲ سالگی صورت می پذیرد. نشانه های بیماری سلیاک ممکن است تا زمانی که کودک کمی بزرگ تر می شود قابل شناسایی نباشند. نشانه های بیماری سلیاک می توانند شامل موارد زیر باشند: ▪ تاخیر در رشد وعدم رشد کافی ▪ اسهال مزمن ▪ تغییرات رفتاری شامل تحریک پذیری ▪ خروج گاز از بدن، نفخ شکمی و درد ▪ مدفوع چرب، بی رنگ یا با بوی متعفن ▪ یبوست ▪ خستگی ▪ آنمی بدون دلیل مشخص ▪ تاخیر در بلوغ این نشانه ها بسیار متغیرند و بعضی از افراد مبتلا به سلیاک ممکن است هیچ کدام از نشانه ها را از خود بروز ندهند. نوزادان مبتلا به سلیاک اغلب تحت عنوان کودکان غمگین، تحریک پذیر و غیر فعال شناسایی می شوند که احساس آرامش نمی کنند. ● تشخیص بیماری سلیاک اگرچه افراد به آسانی از طریق خوراندن غذاهای حاوی گلوتن به کودکانشان قادر به شناسایی بیماری سلیاک هستند ولی با این وجود به علت طولانی بودن و ماندگار شدن این بیماری تشخیص رسمی و انجام آزمون های آزمایشگاهی برای شناسایی این بیماری مناسب است. آزمون های تشخیص بیماری سلیاک می توانند شامل آزمایش های خونی از قبیل موارد زیر باشند: ▪ ایمونوگلوبین A (IgA ) ▪ ترانس گلوتامیناز ضد بافتی ) tTGA ) ▪ آنتی بادی ضد اندومیوزیوم IgA(AEA ) اگر نتایج این آزمون ها مشکوک باشد بیوپسی از روده کوچک که توسط متخصص گوارش اطفال صورت می گیرد می تواند وجود یا عدم وجود بیماری سلیاک را تایید کند. ● درمان های بیماری سلیاک هیچ درمان یا داروی قطعی برای درمان بیماری سلیاک وجود ندارد. به جای آن والدین باید غذاهای کودکان خود را عاری از پروتئین گلوتن سازند. کودکان آن ها نباید غذاهایی را که حاوی گندم، چاودار و جو باشند دریافت کنند. به منظور جلوگیری از دریافت گلوتن که شامل بسیاری از حبوبات، پاستاها، غلات و سایر غذاهای فرآوری شده حاوی گلوتن هستند، والدین باید به برچسب نصب شده روی غذاها توجه کافی داشته باشند و از مصرف غذاهایی که حاوی چاودار، گندم و جو روی برچسب محصول هستند خودداری کنند. این مواد می توانند به صورت آرد، نشاسته گندم، مالت تهیه شده از چاودار یا آرد تهیه شده از چاودار نیز وجود داشته باشند. گلوتن هم چنین می تواند در بعضی از آب نبات ها، سس های سویا، ویتامین ها، مکمل های غذایی و داروهای بدون نسخه و یا داروهای نسخه ای نیز یافت شود. خوشبختانه بسیاری از نان ها و پاستاها و داروهای فاقد گلوتن وجود دارند که می توانند در کودکان بیمار استفاده شوند. اگر پیگیری و ارزیابی یک رژیم غذایی سالم و عاری از گلوتن برای شما دشوار هست بهتر است در چنین مواردی از یک متخصص تغذیه کمک بگیرید. چنین کارشناسانی شما را مطمئن خواهند ساخت که غذای دریافتی کودکتان دارای ارزش غذایی کافی بوده و در عین حال فاقد گلوتن است. ● شما باید چه چیزی در مورد بیماری سلیاک بدانید ▪ کودکان غالباً هنگامی این بیماری را بروز می دهند که رژیم غذایشان از برنج به سمت سایر غلات از قبیل جو و چاودار سوق داده شود. ▪ بسیاری از کارشناسان توصیه می کنند کودکان مبتلا به سلیاک علاوه بر مصرف غذاهای حاوی گلوتن از مصرف جودوسر نیز اجتناب کنند. اگر چه این موضوع هنوز بحث برانگیز بوده و در دست تحقیق قرار دارد. بر اساس نظر انجمن بیماران مبتلا به سلیاک، جو دوسر خالص ممکن است به عنوان یک رژیم غذایی عاری از گلوتن استفاده شود اما این گروه پیشنهاد می کنند که افراد مصرف کننده رژیم غذایی عاری از گلوتن بهتر است از مصرف جو دوسر اجتناب ورزند زیرا منابع غذایی حاوی جو دوسر غیر آلوده به راحتی در دسترس همه افراد قرار ندارد. ▪ بیماری سلیاک بیماری ژنتیکی است از این رو این بیماری می تواند از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. این بیماری مخصوصاً در میان افراد از نژاد اروپای شمالی رواج بیشتری دارد. ▪ بیماری سلیاک قابل معالجه نیست از این رو مصرف غذاهای فاقد گلوتن در تمام طول دوره زندگی ضروری است. ▪ متخصص گوارش کودکان می تواند در زمینه تشخیص بیماری سلیاک و درمان نسبی آن به والدین کمک کند. منبع:مترجم دکتر متین محمدی پور محیا نیوز s201020-02-2009, 12:52 PMاگر مثل بیشتر مردم هستید، از بین رفتن اشتها فرصت خوبی برای کاهش وزنتان است. اما اگر بی‌اشتهایی به جای چند روز چند هفته طول بکشد و به طور عادی باعث آب رفتن شما شود، این بی‌اشتهایی علت خاصی دارد. کم خوراکی یا بی‌اشتهایی علامت شایعی است که می‌تواند علل مختلفی داشته باشد که بسیاری از آنها اهمیت چندانی ندارند. تقریباً تمام عفونت‌ها می‌توانند باعث بی‌اشتهایی شوند. مثلاً ویروس سرماخوردگی یا آنفولانزا ممکن است عامل آن باشد. یا علل جدی‌تر مثل سل، کم‌کاری غده تیروئید، بیماری‌های قلبی یا ریوی، یا گرفتاری‌های کبدی. متأسفانه یکی از شایعترین علائم اخطاردهنده اولیه سرطان بی‌اشتهایی است که معمولاً با تغییر در حساسیت به مزه‌ها همراه است. بی‌اشتهایی، مقاومت بدن در برابر خوردن هر چیزی است که به فرایند بهبود کمک کند. با این همه بیماری تنها علت کاهش اشتها نیست. گاهی چیزی که به دلیل خاصی خورده‌اید، مثل یک دارو،‌ می‌تواند عامل آن باشد. آنتی‌بیوتیک‌هایی مثل اریترومایسین جوانه‌های چشایی را غیرفعال کرده و باعث کندی حرکت غذا در روده شده و احساس پری بعد از خوردن غذا را طولانی می‌کنند. تمام آمفتامین‌ها -که برای کاهش وزن تجویز می‌شوند- احساس گرسنگی را از بین می‌برند. داروهای مسکن و ضد التهاب مفصل می‌توانند معده را تحریک کرده و باعث تهوع و برگرداندن غذا شوند. دیژیتالیس (که یک داروی قلبی است) و داروهای مدر (که باعث دفع آب شده و فشار خون را پایین می‌آورند) نیز میل به غذا خوردن را کم می‌کنند. گاهی چیزی غیرخوراکی مشکل ساز شده است. کمبودهای کلی تغذیه‌ای می‌توانند نیروی حیاتی یک اشتهای طبیعی را تضعیف کنند. مخصوصاً اشخاص مسن ممکن است گرفتار کمبود روی در رژیم غذایی باشند که می‌تواند جوانه‌های چشایی را از بین ببرد. خود پیری بر روی اشتها تأثیر می‌گذارد. در اشخاص مسن، سازوکار بدن آهسته می‌گردد، وزن ماهیچه‌ها کم می‌شود و ضعف جسمانی مانع فعالیت است. در رأس آنها، کاهش احساس چشایی و ترشحات معدی قرار دارد که همه باعث بی‌اشتهایی می‌شوند. گاهی نیز اتفاقی در زندگی بر اشتها تأثیر می‌گذارد. اگر اخیراً یک برنامه ورزشی را شروع کرده‌اید،‌ ممکن است دچار بی‌اشتهایی شوید تا بدن خود را با نیازهای جدید تطبیق دهد. به طور کلی، سلامت روانی نقش مهمی در اشتهای شما دارد، در هنگام گرفتاری طولانی، تنش روانی می‌تواند شما را به پرخوری بکشاند. ولی فشارهای کوتاه مدت معمولاً اشتها را از بین می‌برند. افسردگی نیز در برخی افراد باعث بی‌اشتهایی می‌شود. بی‌اشتهایی عصبی اختلالی است که در افراد مبتلا - معمولاً دختران جوان - تقریباً باعث ترک کامل غذاخوردن می‌شود. بیماری وسوسه غذا خوردن دارند، ولی از ترس چاق شدن چیزی نمی‌خورند. برای آنها نخوردن از به اندازه خوردن راحت‌تر است. درمان بی‌اشتهایی کمی بی‌اشتهایی جای نگرانی ندارد. اما اگر آخرین باری را که از غذا خوردن لذت برده‌اید به یاد ندارید، باید سعی کنید. عادت عادی خوردن را باز به دست آورید. در اینجا مواردی را که باید به آن توجه کنید گفته می‌شود. به اندازه بخورید. اشتهای طبیعی دقیقاً چگونه است؟ اشتهای طبیعی خوردن به اندازه‌ای است که وزن بدن را طبیعی نگاه می‌دارد. اگر اشتهای طبیعی دارید، باید انواعی از غذاها را بخورید. اشتهای زیاد به خوردن فقط گوشت، اشتهای طبیعی نیست. اگر مرتباً خود را وادار به خوردن می‌کنید، این هم علامت خوبی نیست. ویتامین بخورید. خوردن روزانه مکمل مولتی‌ویتامین و کانی‌ها به باز شدن اشتهای کاهش یافته کمک می‌کند و اگر کم خوردن شما باعث سوء تغذیه شده است، مواد غذایی اضافی آسیبی به شما نمی‌رساند. گاهی افراد مسن‌تر با خوردن روی کمی اشتهای خود را باز می‌یابند. درباره لزوم خوردن روی با پزشک مشورت کنید. داروهایتان را کنترل کنید. درباره احتمال اینکه داروهای مصرفیتان یا مقدار آنها باعث بی‌اشتهایی شده باشد سؤال کنید. پزشک ممکن است دارو را با داروهای دیگری که اشتها را از بین نمی‌برند عوض کند. هر چه را که دوست دارید بخورید. اگر غذاخوردن لذت خود را از دست داده است، برنامه غذایی خود را عوض کنید. ببینید کدام غذاها برایتان اشتهاآور است و از آنها بخورید. اگر فقط بستنی دوست دارید،‌ هر قدر که می‌خواهید بخورید. ما رژیم غذایی ناسالمی را توصیه نمی‌کنیم، اما اگر بستنی تنها راه رساندن کالری مورد نیاز به بدن است، هر قدر که می‌خواهید بخورید. هدف بالا بردن ضریب اشتهاست. حجم غذا را کم کنید. غذا را با حجم کم و دفعات بیشتر بخورید. معده شما غذای کمتر را بهتر می‌پذیرد. آب زیاد بخورید. اگر برنامه ورزشی تازه‌ای شروع کرده‌اید، مهم‌ترین نیاز شما آب است. کم آبی بدن می‌تواند بی‌اشتهایی ایجاد کند. پیش از شروع تمرین و بلافاصله بعد از آن یک لیوان آب بنوشید. به علاوه هر روز شش تا هشت لیوان آب بخورید. اگر بعد از دو هفته اشتهای خود را بازنیافتید، برای معاینه کلی پیش پزشک خود بروید. قبل از درمان باید اختلالات جسمانی تشخیص داده شود. شاید فقط به یک دوره درمان با آنتی‌بیوتیک برای از بین بردن یک عفونت خفیف نیاز داشته باشید. سلامت روانی خود را بیازمایید. اگر افسرده هستید، داروهای ضد افسردگی تجویز شده توسط پزشک اشتهای شما را بر می‌گرداند. با بازگشت سلامت روانی اشتهای شما نیز بازمی‌گردد. از متخصص کمک بگیرید. بی‌اشتهایی عصبی معمولاً به درمان خانگی جواب نمی‌دهد و افراد مبتلا به آن باید در بیمارستان بستری شوند. معالجه آن مشکل است و نیاز به درمان شدید روان شناختی و تغذیه‌ای دارد. ممکن است تغذیه اجباری از طریق تزریق درون سیاهرگی یا لوله معدی لازم شود. منبع: سیمرغ Rahe Kavir19-04-2009, 09:21 AMhttp://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/posc/8801/dard-0129-tl.jpg بيماری- گروه سلامت: اگر شما با يك احساس سوزش دردناك درسينه‏تان بعد از خوردن غذا آشنا هستيد ممكن است دچار بيماري برگشت محتويات اسيدي معده به مري يا GERD باشيد. وقتي كه شما GERD داشته باشيد، برگشت اسيد به دهانتان را احساس مي‏كنيد. سوزش سر دل شكايتي معمول است اما ممكن است علائم ديگري نيز داشته باشيد. بعضي علائم شايع اگر رفلاكس GERD داريد ممكن است دچار بعضي از حالات زير باشيد: • سوزش مكرر سر دل يا سوزش سر دل در شب • مايع شورمزه كه به طرف دهانتان برگشت مي‌كند. • احتياج مكرر به استفاده از آنتي اسيدها • آروغ فراوان يا قي كردن • علائمي كه بعد از غذا خوردن، خم شدن روي چيزي يا دراز كشيدن ب سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 684]