واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش - الیزابت بلکبرن، کارول گریدر و جک زوستاک موفق شدند جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی 2009 را برای کشف چگونگی محافظت کروموزومها توسط تلومرها و آنزیم تلومراس از آن خود کنند. ساعت 13 امروز به وقت ایران (9:30 دوشنبه 13 مهر به وقت جهانی، برندگان جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی معرفی شدند. الیزابت بلکبرن از دانشگاه کالیفرنیا در سنفرانسیسکو؛ کارول گریدر از دانشکده پزشکی دانشگاه جانزهاپکینز و جک زوستاک، از انستیتو پزشکی هوارد هیوز وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد موفق شدند بهطور مشترک، جایزه امسال را از ان خود کنند. جایزه نوبل امسال به طور مشترک به سه دانشمند اعطا شد که توانستند یکی از مهمترین مسایل زیستشناسی را حل کنند، اینکه کروموزومها چگونه میتوانند در خلال تقسیم سلولی، بهطور کامل کپیبرداری شوند و در برابر تخریب محافظت شوند. این سه نفر موفق شدهاند نشان دهند که پاسخ این پرسش در انتهای کروموزومها نهفته است؛ تلومرها و آنزیم تلومراس که آنها را شکل میدهد. مولکولهای دراز و مارپیچ دی.ان.ای که حامل کدهای ژنتیکی هستند؛ درون کروموزومها قرار گرفتهاند و تلومرها همانند درپوشهای دو انتهای کروموزوم عمل میکنند. الیزابت بلکبرن و جک زوستاک کشف کردند که یک رشته یکتای دی.ان.ای موجود در تلومرها میتواند از تخریب کروموزومها جلوگیری کند. کارول گریدر و الیزابت بلکبرن نیز در سال 1988 / 1367 تلومراس را کشف کردند، آنزیمی که دی.ان.ای تلومرها را کشف میکند. این دو کشف توانست توضیح دهد که چگونه آنزیم تلومراس، تلومرها را میسازد و چگونه این تلومرها از انتهای کروموزومها حفاظت میکنند. کوتاه شدن تلومرها به پیرشدن سلول منجر میشود. برعکس آن نیز برقرار است؛ یعنی اگر فعالیت تلومراس بالا باشد، طول تلومرها ثابت میماند و فرآیند پیرشدن سلولها به تعویق میافتد. به همین دلیل است که بهنظر میرسد سلولهای سرطانی دارای عمر جاویدان هستند. در مقابل، برخی بیماریهای موروثی نیز در اثر اختلال در عملکرد تلومراس ایجاد میشود که منجر به تولید سلولهایی آسیبدیده میشود. اعضای آکادمی علوم سوئد که طبق وصیتنامه آلفرد نوبل، موظفند برنده جایزه سالانه نوبل را انتخاب کنند؛ این سه نفر را بهدلیل کشف یکی از مکانیسمهای بنیادی در سلولها شایسته دریافت جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی 2009 شناختند. از نظر آنها، این کشف توانسته است به تدوین روشهای درمانی جدیدی منجر شود. الیزابت بلکبرنوی در سال 1948 / 1337 در استرالیا متولد شد. پس از به پایان رساندن تحصیلات کارشناسی در دانشگاه ملبورن، به انگلستان رفت تا دوره دکتری را در دانشگاه کمبریج بگذراند. در سال 1975 /1364 دکترای خود را دریافت کرد و پس از پایان دوره پسادکتری در دانشگاه ییل، عضو هیاتعلمی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی درآمد. از سال 1990 / 1369 تا امروز نیز استاد پزشکی و فیزیولوژی در دانشگاه کالیفرنیا در سندیگو است. کارول گریدراو در سال 1961 / 1340 در سندیگو کالیفرنیا متولد شد. در سال 1987 / 1366، دکترای خود را زیرنظر بلکبرن در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی دریافت کرد و پس از گذراندن دوره پسادکتری در آزمایشگاه کلداسپرینگ، به استادی دپارتمان زیستشناسی مولکولی و ژنتیکی دانشکده پزشکی دانشگاه جانزهاپکینز انتخاب شد. جک زوستاکاو در سال 1952 / 1341 در لندن متولد، ولی در کانادا بزرگ شد. دکترای خود را در سال 1977 / 1356 از دانشگاه کورنل دریافت کرد. از سال 1979 / 1358 به دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد رفت و هماکنون استاد ژنتیک بیمارستان عمومی ماساچوست است. او همچنین با انستیتو پزشکی هوارد هیوز نیز درارتباط است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 523]