واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
لاریجانی در زمانی که دبیری شورای عالی امنیت ملی را برعهده داشت همواره نارضایتی نمایندگان مجلس را که از بی اطلاعی نسبت به مسیر پرونده هسته ای اظهار ناخشنودی می کردند برمی انگیخت و با وجود دعوت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی هر گاه که خود تشخیص می داد در مجلس حاضر شده و به هر اندازه ای که مایل بود نمایندگان را در جریان پرونده و مذاکرات قرار می داد به نظر می رسد ناراحتی لاریجانی از کنارگذاشتن وی از دبیری شورای عالی امنیت ملی از سوی رئیس جمهور پایانی نداشته و دامنه این ناراحتی به هزینه تراشی کلان برای کشور و سوء استفاده دشمنان رسیده است. هر چند بسیاری از تحلیل گران کدورت لاریجانی از احمدی نژاد را به دلیل رقابت ناموفق او با رئیس جمهور فعلی ارزیابی می کنند اما موضوع برکناری علی لاریجانی از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی که به دلیل ناهمخوانی در موضع و اظهاراتش با دولت صورت گرفت هم مزید بر علت شده و تقریبا هفته ای را نمی توان یافت که به نوعی تنش های ریز و درشت در روابط دولت و مجلس به وجود نیامده باشد. آخرین و شدیدترین مورد از رویارویی صریح و توهین آمیز رئیس مجلس، مربوط به نامه ای است که وی در روزهای آخر سال در پاسخ به نامه رئیس جمهور، اظهارات عالی ترین مقام اجرایی کشور را طنز خوانده و بر آن تاخت. هرچند به دلیل انتشار گسترده این نامه و بهره برداری مخالفان دولت و دشمنان انقلاب از آن، به عنوان سندی برای تفرقه و دودستگی صریح در حاکمیت قوای مقننه و مجریه نظام، انتظار می رفت دیگر بار چنین مسائلی علنی نشده و برای نظام هزینه تراشی نشود اما در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی، علی لاریجانی در زمینه احتمال مذاکرات هسته ای کشور با طرف های غربی اظهار داشته است که مجلس با دقت بر مذاکرات هستهای نظارت میکند. وی گفته است: مجلس با دقت بر مذاكرات آتي نظارت نموده و مذاكراتي را مجاز ميداند كه فقط در چارچوب مصوبات مجلس صورت پذيرد. اشاره صریح رئیس مجلس به درجریان گذاشتن مجلس در زمینه مذاکرات هسته ای است اما نکته ای که در این میان سند روشنی بر سیاست یک بام و دوهوای لاریجانی بوده و نوعی کدورت شخصی و رد پای مخالفت صریح با برنامه های دولت را در سخنان وی نشان می دهد اینکه خود لاریجانی در زمانی که دبیری شورای عالی امنیت ملی را برعهده داشت همواره نارضایتی نمایندگان مجلس را که از بی اطلاعی نسبت به مسیر پرونده هسته ای اظهار ناخشنودی می کردند برمی انگیخت و با وجود دعوت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی هر گاه که خود تشخیص می داد در مجلس حاضر شده و به هر اندازه ای که مایل بود نمایندگان را در جریان پرونده و مذاکرات قرار می داد. حال مشخص نیست که بر فرض وقوع چنین مذاکراتی بدون اطلاع مجلس، آیا نباید دیپلمات مجلس ابتدا رویه ای را که خود حسن روحانی پایه گذارش بوده اند نقد کند و آنگاه کمر به انتقاد و تخریب دولت ببندد؟ مطلب دیگر اینکه تاکی باید نظام هزینه اختلاف سلیقه ها و ناراحتی های شخصی مقاماتی چون لاریجانی که محافل خصوصی را با مرآ و منظر عمومی اشتباه گرفته و انتقاداتی را که می شود در خلوت و بدون هیچ حاشیه ای بیان کرد برای اطلاع میلیون ها هم وطن می زنند را بپردازد؟ آیا واقعا رئیس مجلس نمی تواند چنین رویکردی را که کاملا سلیقه ای و تقلیدی از مشی گذشته خود وی بوده در دالان های پنهان سیاست و یا بامراجعه به بزرگان نظام طرح و حل کند؟ /2759/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]