واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
به گزارش راسخون به نقل از فارس ، هنرمند گامبيايي احمدينژاد را دوست رئيس جمهور كشورش و مردي «نيك»، «دوست داشتني»، «كاردان» و «لايق» خواند. به گزارش خبرنگار اعزامي خبرگزاري فارس به بانجول، در آخرين مقصد سفر منوچهر متكي و هيئت همراه به چند كشور آفريقايي و آمريكاي لاتين، پس از ترك كاراكاس پايتخت ونزوئلا، به سمت بانجول پايتخت گامبيا پرواز كرديم. بعدازظهر شنبه هشتم فروردين ماه وارد فرودگاه بينالمللي بانجول شديم و متكي مورد استقبال رسمي «عمر توره» همتاي گامبيايي خود قرار گرفت. اختلاف زماني بانجول با تهران چهار ساعت و نيم است. در جاده منتهي به هتل محل اقامت، شهروندان بانجول كه در مسير عبور هيئت ايراني بودند با تكان دادن دست ورود ما را خوشامد ميگفتند. وزير خارجه كشورمان پس از استقرار در هتل در ضيافت ناهار همتاي گامبيايي خود حضور يافت و پس از آن وزراي خارجه دو كشور در مذاكرات دوجانبه بر گسترش همكاريها تاكيد كردند. متكي در اين ديدار اراده جدي در گسترش و تعميق روابط با كشورهاي آفريقايي را از جمله اولويتها در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران برشمرد. وزير خارجه گامبيا نيز ايران را كشوري بزرگ با تجربههاي ارزشمند در حوزههاي مختلف خواند. عصر شنبه به وقت محلي و در ادامه اين سفر يك روزه، منوچهر متكي با «آجا ايساتو» معاون رئيس جمهور گامبيا ديدار و گفتگو كرد. معاون رئيس جمهور گامبيا در اين ديدار گفت كه جمهوري اسلامي ايران براي ملت و دولت گامبيا دوستي صميمي و كشوري مهم و با ارزش است. روابط سياسي ايران و گامبيا در سال 1351 در سطح سفير آكروديته برقرار و پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1368 سفير ايران در داكار (سنگال) به عنوان سفير آكروديته در گامبيا منصوب شد. پس از آن «عمر سي» وزير خارجه وقت گامبيا در سالهاي 1990 و 1991 دو ديدار از تهران به عمل آورد. تاكنون سفرهاي دوجانبه در سطح مقامات عاليرتبه دو كشور انجام و اسنادي در زمينه همكاريهاي اتاق بازرگاني، نفتي و فروش نفت ايران به گامبيا، همكاريهاي شيلاتي و آموزش صيادان گامبيايي، توسعه روستايي، توسعه صنايع كشاورزي و انرژي به امضا رسيده است. ماهي يك منبع پروتئيني نسبتاً ارزان در اين كشور است و ماهيگيري در گامبيا به صورت سنتي و گروهي و صيد صنعتي نوعاً توسط شركتهاي خارجي انجام ميشود. گامبيا داراي حدوداً يك هزار و 410 صياد و چهار هزار و 694 كمك صياد و 11 هزار عضو خانههاي صيادي است و بيش از 200 هزار نفر از مردم به صورت مستقيم و غيرمستقيم در صنعت صيادي اشتغال دارند. در ادامه ديدارهاي مقامات دو كشور «جاوارا» رئيس جمهور سابق گامبيا در سال 1371 سفري به تهران داشت و با مقامات بلندپايه كشورمان ديدار و يادداشت تفاهم همكاري امضا كرد. ولايتي وزير خارجه اسبق نيز در تيرماه 1376 به منظور تسليم پيام دعوت سيد محمدخاتمي رئيس جمهور وقت از يحيي جامه براي شركت در هشتمين اجلاس سران كشورهاي عضو سازمان كنفرانس اسلامي در تهران، به گامبيا سفر كرد. در سفر يحيي جامه به تهران براي شركت در اين اجلاس، دو طرف در خصوص انتصاب سفير گامبيا در تهران به توافق رسيدند. در اوايل سال 1386 سفارت گامبيا در تهران گشايش يافت و وزير خارجه قبلي گامبيا به عنوان سفير در ايران مشغول فعاليت شد. وزارت خارجه ايران نيز در اوايل سال 1387 اقدام به افتتاح دفتر نمايندگي در بانجول كرد. اين كشور همچنين در بلژيك، اسپانيا، فرانسه، انگلستان، آمريكا، كوبا، ونزوئلا، گينه بيسائو، اتيوپي، موريتاني، مراكش، نيجريه، سنگال، سيرالئون، تايوان، هند، امارات متحده عربي، عربستان سعودي و قطر نيز داراي سفارتخانه است. آمريكا، انگليس، نيجريه، موريتاني، گينه بيسائو، سنگال، ليبي، كوبا، ونزوئلا، سيرالئون، تايوان و ليبريا نيز در گامبيا داراي سفارت هستند و علاوه بر ايران، كشورهاي فرانسه، آلمان و اسپانيا نيز داراي دفتر نمايندگي در اين كشور ميباشند. تاكنون چهار نشست كميسيون مشترك همكاريهاي دوجانبه بين ايران و گامبيا تشكيل شده و آخرين نشست اين كميسيون در مردادماه 1385 به رياست «اسكندري» وزير جهاد كشاورزي برگزار شد. در اين ديدار طرفين توافق كردند دفتر جهاد كشاورزي در بانجول تاسيس شود. محمود احمدينژاد در تيرماه 1385 به منظور شركت در اجلاس سران اتحاديه آفريقا در بانجول (به عنوان عضو ناظر) به گامبيا سفر كرد. در گفتگويي كوتاه با «جاگاجي» هنرمندي در هتل كه با «شن» نقاشي و تابلوهاي زيبايي را ترسيم ميكرد، ضمن ابراز علاقهمندي نسبت به مردم ايران، احمدينژاد را به خوبي ميشناخت و گفت كه احمدينژاد دوست يحيي جامه رئيس جمهور كشورش است. وي رئيس جمهور ايران را مردي «نيك» و «لايق و كاردان» خواند. نه تنها اين فرد بلكه تعدادي از اتباع گامبيا كه با آنها برخورد داشتيم، رئيس جمهور كشورمان را به خوبي ميشناختند. در اوايل تابستان 1387 رئيس قوه قضائيه گامبيا در اجلاس كارشناسان قوه قضائيه در تهران و اواسط تابستان نيز «عمر توره» وزير خارجه گامبيا در پانزدهمين اجلاس وزراي امور خارجه نهضت عدم تعهد در تهران شركت كردند. تهران در اسفندماه 1387 بار ديگر شاهد سفر رئيس مجلس ملي گامبيا براي شركت در كنفرانس حمايت از فلسطين و وزير بهداشت اين كشور به منظور شركت در كنفرانس وزراي بهداشت كشورهاي اسلامي بود. مقامات اين كشور در قبال جنايات رژيم صهيونيستي عليه مردم بي دفاع غزه نيز ساكت ننشستند و در موضعگيريهاي مختلف اين اقدام را نكوهش كردند در اين زمينه يحيي جامه رئيس جمهور گامبيا در واكنش به اين جنايات از تمامي انسانهاي متمدن خواست تا عليه هولوكاست ايجاد شده بر ضد مردم فلسطين به پا خيزند. نگاهي كوتاه به گامبيا؛ باريكهاي در دل كشور سنگال گامبيا واقع در غرب قاره آفريقا و باريكهاي در دل سنگال، از غرب توسط اقيانوس اطلس احاطه شده است. اين كشور با وسعتي بالغ بر 11 هزار و 300 كيلومتر مربع، جمعيت يك ميليون و 700 هزار نفري را در خود جاي داده كه تعداد زنان و مردان تقريبا با هم برابر است. پراكندگي جمعيت اين كشور 128 نفر در كيلومتر مربع بوده و نرخ رشد جمعيت در اين كشور 8/2 درصد است. اميد به زندگي در اين كشور 52 سال براي مردان و 56 سال براي زنان است. 95 درصد مردم گامبيا را مسلمانان تشكيل ميدهند كه از قوميتهاي مختلف آفريقايي از جمله «ماندينكا»، «فولا»، «وولوف»، «ژولا» و «سراحولي» تشكيل شدهاند و يك درصد از جمعيت نيز به مهاجران غيرآفريقايي اختصاص يافته است. انگليسي زبان رسمي اين مردم و «فولا»، «ماندينكا»، «جولا»، «وولوف» و «فولاني» عمدهترين زبانهاي محلي مورد استفاده در اين ديار است. گامبيا به پنج استان، 39 بخش و 2 هزار و 70 روستا تقسيم شده است. بين ماههاي ژوئن تا نوامبر فصل بارندگي در اين كشور است كه بر رطوبت و گرماي هوا افزوده ميشود. هواي اين كشور بين ماههاي نوامبر تا مي خشك و خنك است. ميزان بارندگي سالانه در اين كشور بين 700 تا يك هزار ميليمتر است. مهمترين جريان آبي اين كشور رود «گامبيا» است كه از كوههاي گينه سرچشمه ميگيرد. گامبيا در فصل بارندگي با مشكل سيلاب و آب گرفتگي روبروست. پرتغاليها در سال 1455 ميلادي دفتر بازرگاني خود را در حاشيه رود گامبيا مستقر كرده و از آن زمان خريد و فروش بردگان در اين منطقه آغاز شد. در قرن هفدهم، استثمارگران پرتغالي جاي خود را به شركتهاي انگليسي و فرانسوي دادند. در سال 1783، معاهده ورساي سواحل رودخانه گامبيا را به انگلستان واگذار كرد. در سال 1816، انگليسيها پايتخت كنوني گامبيا را از حاكمان محلي خريداري كرده و نام آن را كه تا آن زمان «باتورست» بود به بانجول تغيير دادند. انگليسيها موفق شدند عليرغم حضور گسترده مقامات فرانسوي در آن سرزمين، برتري خود را بر گامبيا حفظ كنند. در سال 1820 گامبيا تحت الحمايه انگلستان و در سال 1886 رسماً به عنوان يكي از مستعمرات اين كشور معرفي شد. در سال 1889 انگلستان موفق شد به واسطه معاهدهاي كه با فرانسه منعقد كرد، مرزهاي كشور گامبيا با سنگال را مشخص كند. بعد از جنگ جهاني دوم اولين گروه از افراد محلي توانستند پس از فراگيري زبان انگليسي، به تشكيلات اداري گامبيا راه يابند. احزاب سياسي مليگرا در گامبيا طي دهههاي 1950 و 1960 تشكيل شده و توانستند انتخابات داخلي را سازمان دهند. در نهايت اين كشور در 18 فوريه 1965 مستقل شد و «داودا كايرابا جاوارا» به عنوان نخستوزير گامبيا انتخاب شد و از زمان استقلال به مدت پنج سال (1970) اين پست را در اختيار داشت. وي در همان سال موفق به احراز پست رياست جمهوري شد و به مدت 24 سال (1994) گامبيا را اداره كرد. در همان سال (1994) «يحيي جامه» رئيس جمهور كنوني در رأس گروهي از افسران ارتش گامبيا با توسل به كودتاي نظامي عليه «جاوارا» قدرت را به دست گرفت و هرگونه فعاليت سياسي را ممنوع اعلام كرد. يحيي جامه چند ماه پس از كسب قدرت اعلام كرد كه در يك دوره چهار ساله و با برگزاري انتخابات آزاد، حكومت را به غيرنظاميان واگذار خواهد كرد. دولت يحيي جامه از زمان كسب قدرت چهار كودتاي نافرجام (1994،1995،2001،2006) را سركوب كرد. دوره رياست جمهوري در اين كشور پنج ساله است و آخرين انتخابات رياست جمهوري گامبيا در سال 2006 برگزار شد. در اين كشور اعضاي كابينه توسط رئيس جمهور منصوب ميشوند و رئيس جمهور، رئيس كشور و رئيس دولت نيز هست. نظام حقوقي در گامبيا، تركيبي از قوانين حقوقي انگليس، قوانين اسلامي و موازين عرفي است. ديوان عالي كشور مرجع قضاوت در اين كشور است و گامبيا قضاوت ديوان عالي بينالمللي را با حق تحفظ پذيرفته است. گامبيا داراي مجلس شوراي ملي با 53 كرسي است كه براي مدت پنج سال انتخاب ميشوند. 48 نماينده از طريق آراء عمومي و پنج نماينده ديگر توسط رئيس جمهور انتخاب ميشوند. انتخابات مجلس شوراي ملي گامبيا در فوريه 2007 برگزار شد. ائتلاف براي ارشاد و سازندگي به رياست يحيي جامه، ائتلاف سه حزب خلق گامبيا، حزب ترقيخواه مردم و حزب متحد دموكراتيك، حزب كنوانسيون ملي، حزب آشتي ملي و سازمان دموكراتيك خلق براي استقلال و سوسياليسم مهمترين احزاب سياسي فعال در اين كشور را تشكيل ميدهند. اين كشور از اقتصادي ضعيف و نامتعادل برخوردار است. بيسوادي اغلب مردم اين كشور و كمبود منابع اقتصادي فقر شديد را به همراه داشته است. گامبيا با متوسط درآمد سرانه 320 دلار يكي از فقيرترين كشورهاي جهان است. براساس گزارش برنامه توسعه ملل متحد (UNDP) رتبه شاخص توسعه انساني گامبيا در سال 2004 در بين 177 كشور 155 بوده است. اقتصاد اين كشور بر دو بخش عمده خدمات شامل صنعت گردشگري، تجارت، حمل و نقل و ارتباطات و بخش كشاورزي استوار است. بخش كشاورزي 75 درصد نيروي كار اين كشور را به خود اختصاص ميدهد كه دو سوم آن را زنان تشكيل دادهاند. انواع بادام زميني، پنبه، محصولات باغي و دام عمده محصولات اين كشور هستند. محصولات كشاورزي بيش از 95 درصد درآمد صادراتي اين كشور را تشكيل ميدهد. تقريباً 85 درصد از ميوهها و سبزيجات مورد مصرف گامبيا در اين كشور توليد ميشود. فرآوري بادام زميني، شيلات، فرآوري چرم، گردشگري، توليد انواع نوشابه، مونتاژ ماشينآلات كشاورزي و صنايع چوب از جمله صنايع موجود در اين كشور است. دولت اين كشور همواره تلاش كرده با سياست درهاي باز و كاهش تعرفههاي بازرگاني، بندر بانجول را به مركز مهم نقل و انتقال كالا در غرب آفريقا تبديل كند و در حال حاضر نيز هيچ محدوديتي در واردات كالا به گامبيا اعمال نميشود و اين فرصت خوبي براي تجار و بازرگانان ايراني است. عليرغم وسعت كم ولي با توجه به عضويت گامبيا در پيمان اكواس (جامعه اقتصادي دول غرب آفريقا) اين كشور يكي از دروازههاي ورود به بازار غرب آفريقا محسوب ميشود. نكته جالب توجه اينكه گامبيا داراي كمترين درصد فساد اداري است و روند صدور مجوز سرمايهگذار خارجي با سرعت صورت ميگيرد. چين، سنگال، ساحل عاج، برزيل، آمريكا و انگليس شركاي تجاري اين كشور را در امر واردات تشكيل ميدهند. حضور توريستهايي از اروپا بخصوص انگلستان و همچنين آمريكا در اين شهر قابل توجه بود. گردشگري و صنعت توريسم در گامبيا از اهميت بالايي برخوردار است و دولت اين كشور نيز تلاشهايي را در راستاي برقراري و تقويت ثبات سياسي انجام داده كه همين امر رونق نسبي اقتصاد و افزايش فعاليتهاي گردشگري را به همراه داشته است. از زماني كه اولين هواپيما از سوئد، تعدادي از گردشگران اروپايي را در خاك گامبيا پياده كرد، گردشگري در اين كشور روندي صعودي داشته است. اين كشور تنها داراي يك كانال تلويزيوني است كه در سال 1997 توسط دولت تاسيس و راهاندازي شده و برنامههاي راديو گامبيا نيز به زبان انگليسي و برخي زبانهاي محلي پخش ميشود. «گامبيا ديلي»، «ديلي آبزرور»، «پوينت»، «اينديپندنت»، «گامبيا پست»، «گامبيا نيوز» و مجله «اسپكتاتور» از جمله نشريات اين كشور است كه در بانجول و به زبان انگليسي منتشر ميشوند. گامبيا عضو سازمان كنفرانس اسلامي، جنبش عدم تعهد، سازمان تجارت جهاني، گروه 77 و ... است. منوچهر متكي پس از انجام سفر يك هفتهاي و ديدار از كشورهاي مالي، موريتاني، برزيل، ونزوئلا و گامبيا، صبح يكشنبه به وقت محلي بانجول را به مقصد تهران ترك كرد. /1001/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 288]