گفت وگو با ناظم عمر دباغ نماينده حكومت اقليم كردستان عراق در تهران- بخش اول پنج سال پس از اشغال

واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: گفت وگو با ناظم عمر دباغ نماينده حكومت اقليم كردستان عراق در تهران- بخش اول پنج سال پس از اشغال
گروه سياسي، مريم مهدوي اصل؛ در حالي كه پنج سال از حمله نظامي امريكا به عراق مي گذرد، اما همچنان مسائل امنيتي داخلي اين كشور نه تنها حل نشده است، بلكه با گذر زمان به پيچيدگي امور سياسي و امنيتي در اين كشور نيز افزوده است. چنانچه براساس آخرين گزارش هاي خبري، حتي پروژه هاي اقتصادي امريكا در عراق نيز با ضرر و زيان سرمايه گذاران مواجه شده است. ضمن اينكه گزارش ها حاكي از اين است كه بيشترين عمليات تروريستي از سوي عرب ها و افغان ها صورت مي گيرد، اما عملكرد اين گروه هاي شبه نظامي تروريستي در عراق دستمايه اتهام هاي دائمي امريكا عليه ايران شده است. هر چند مقامات رسمي عراق از جلال طالباني رئيس جمهور عراق گرفته تا نمايندگان ايشان در تهران دائماً اعلام مي كنند مبناي روابط ايران و عراق همكاري است نه مداخله منفي ايران، اما باز هم تبليغات منفي امريكا عليه ايران از چنان دامنه وسيعي برخوردار است كه به گفته برخي از كارشناسان ايراني تكرار مداوم اين اتهامات به مرور زمان مي تواند تبديل به باوري در افكار عمومي جهان شود. به منظور بررسي روابط ايران و عراق و چالش هاي موجود در مذاكرات امنيتي اين كشور بين ايران و امريكا با ناظم عمردباغ نماينده حكومت اقليم كردستان عراق در تهران گفت وگويي انجام داده ايم كه در پي مي آيد.----در مصاحبه يك سال قبل به معضلات و مسائلي كه عراق با آنها روبه رو بود پرداختيم. در آن زمان شما عنوان كرديد با خروج نيروهاي نظامي امريكا از عراق مخالف هستيد چون امنيت عراق كلاً از هم پاشيده مي شود و با حضور نيروهاي خارجي همچنان مي شود تا حدي ثبات را حفظ كرد. در حالي كه يك سال پيش شما عنوان كرديد عراق به چند منطقه تقسيم شده كه تنها منطقه سني نشين آن از بيشترين حملات تروريستي برخوردار است و اعلام كرديد ساير مناطق عراق بين 50 تا 90 درصد امنيت دارند، چرا در سال جاري شبه جنگ هاي داخلي در عراق شكل گرفته است؟ در كل مي خواهم مقداري از نظرات شما را تصحيح كنم. به اعتقاد من امنيت در عراق بيشتر شده است اما در برخي از نقاط جهان و حتي كشورهاي اروپايي امكان دارد مسائلي به وجود آيد كه به برخي از آن فعاليت ها يا مسائل بگوييم فعاليت هاي تروريستي. اعتقاد شخصي من در مورد مساله حضور اشغالگران در عراق تا اين لحظه اين است كه ما به ماندن اين نيروها در عراق نياز داريم. چرا؟ به دليل اينكه قدرت نظامي ارتش عراق و نيروي امنيتي آن دارد پيشرفت مي كند و فقط به مرحله يي نرسيده است كه از كمك نيروهاي موتلفه در عراق بي نياز شود. در ايجاد ناامني در سال جديد كه در بصره و شهرك صدر ايجاد شد، به نظر من عاملي وجود داشته كه در شرايط خاصي پيش آمد. اگر دقت بفرماييد در شرايطي كه دولت امريكا در حال تصميم گيري در مورد كم كردن نيروهاي نظامي خودش در عراق بود، برخي از مسائل تروريستي و انفجارها در عراق نيز به وجود آمد و سپس مشكل نيروهاي مقتدا صدر (جنبش المهدي) اتفاق افتاد كه در بصره و بغداد ناامني ايجاد كردند. ولي خوشبختانه به نظر من نيروي نظامي عراق و پليس امنيت عراق به رهبري نوري المالكي توانستند اين قدرت را از خود نشان دهند كه در واقع قدرت ارتش و نيروي نظامي و پليس عراق دارد شكل مي گيرد تا بتوانند با كساني كه شبه نظامي هستند و خارج از نظام و دولت كار مي كنند، برخورد كنند. پس نتيجه بصره، نتيجه مثبتي بود كه تا حدي آنان توانستند با ايجاد محدوديت براي وجود و حضور شبه نظاميان در بصره و پس از آن هم در بغداد اين كار را انجام دهند. بنابراين، توافقات اخيري كه بين مقتدا صدر و دولت نوري المالكي ايجاد شد اثر و نقش مثبتي داشت زيرا تعدادي از همكاران مقتدا صدر به دنبال اين هستند كه واقعاً براي ايجاد امنيت با دولت مركزي بغداد همكاري كنند. ما احساس مي كنيم در مدت اخير آنان توانستند در بصره حدود 80 تا 90 درصد نيروهاي شبه نظامي و غيرنظامي را كنترل يا دستگير كرده يا بيرون كنند.-پس شما عامل درگيري هاي اخير در عراق را تصميم امريكا براي خروج تعدادي از نيروهاي نظامي خودش از عراق مي دانيد؟به نظر من عواملي وجود داشته كه همين مساله باعث شد امريكا، اگر دقت فرماييد بعد از آن حوادثي كه روي داد، از اين تصميم خود يعني عقب نشيني تعدادي از نيروهاي نظامي اش از عراق خودداري كرده و توقف كند. -چه عواملي وجود داشته است؟عواملي كه به دست امريكا بهانه مي دهند. برخي از عوامل در منطقه نمي خواهند عراق مستقل باشد و نشان مي دهند كه عراق نامستقل است و بهانه حضور امريكا در عراق مي شوند.-اين عوامل داخلي يا منطقه يي است؟نه، به نظر من هم منطقه يي است و هم داخلي. به دليل اينكه مساله برقراري امنيت و آسايش در عراق به منفعت برخي نيست. چرا؟ چون آنان مي خواهند از آب گل آلود ماهي بگيرند. در واقع آنان همين مساله را در منطقه مي خواهند تا به نيازهاي خودشان دست يابند. دوم اينكه مستقر شدن امنيت و آسايش در عراق از لحاظ مسائل پروسه دموكراسي روي كشورهاي ديگر منطقه اثر مي گذارد و آنان از تجربه يي كه در عراق در حال روي دادن است مي ترسند. شايد اين دسته از دولت هاي منطقه هم مشخص باشند كه كدام شان هستند. سوم اينكه كاري كه آقاي مالكي انجام داد، يعني از موصل شروع به حمله به پايگاه هاي تروريست هايي كه در آنجا ساكن هستند كرد تا الان نتيجه خيلي مثبتي داده است و تاكنون بيشتر از 1200 نفر از مجرمان در آنجا دستگير شده اند كه پايگاه ها و اسلحه هاي زيادي نيز از آنان گرفته اند و در واقع ما داريم به مرحله مثبت تري مي رسيم. در كل طبق سوال نخست شما بايد بگويم كه طبق آن عواملي كه از پارسال تا امروز اشاره فرموديد، احساس مي كنيم امنيت و آسايش در عراق پيشرفت داشته و عراق استقلال بيشتري پيدا مي كند. حتي اگر توجه فرماييد، مناطق سني كه ما از آن نام برديم، يعني در حال حاضر در مناطق الانبار، فلوجه و حتي دياله كمتر مي شنويم كه فعاليتي رخ دهد حتي نسبت به سال و ماه هاي گذشته. ولي در كل ما معتقديم همه دولت ها و كشورهاي همسايه بايد بيشتر با عراق همكاري كنند تا امنيت و آرامش بيشتري در عراق برقرار شود. كشورهايي كه مدعي و خواستار اين هستند كه بايد هرچه زودتر نيروهاي اشغالگر از عراق خارج شوند، بايد آن عواملي كه در ماندن اشغالگران اثر دارد بردارند و بعداً بگويند امريكايي ها از عراق خارج شوند. آن وقت مي توان در زمينه ماندن نيروهاي امريكايي در خارج از عراق در چارچوب يك توافقنامه بين المللي به منظور حفظ امنيت در منطقه و عدم ايجاد ناامني براي كشورهاي همسايه، پروتكلي را با امريكايي ها امضا كرد مثل پروتكلي كه در خليج فارس و در كشورهاي عربي مثل عربستان سعودي و قطر وجود دارد، در اين چارچوب مي توان توافقاتي بين حكومت مركزي بغداد و حكومت امريكايي و انگليسي يا هر كشور ديگري كه بخواهد همكاري استراتژيكي با عراق داشته باشد، امضا كرد. اگر ما نگاه كنيم، واقعاً نقش مثبتي از جمهوري اسلامي ايران براي همكاري كردن با عراق براي استقرار و حفظ امنيت در عراق مي بينيم.-اگر نگاهي گذرا به تحولات دو ماه اخير در عراق بيندازيم مشاهده مي كنيم كه مقام هاي نظامي- سياسي امريكايي و حتي برخي از مقام هاي رسمي عراقي دائماً ايران را متهم مي كنند كه مبادرت به ارسال سلاح و كمك به شبه نظاميان در عراق مي كند. اما پس از توافق نسبي كه بين دولت مالكي با گروه جنبش المهدي مقتدا صدر ايجاد شد رويكرد اين مقام هاي امريكايي و عراقي هم تغيير كرد تا جايي كه حتي آقاي طالباني نيز اعلام كردند هيچ گونه سندي دال بر دخالت هاي نظامي ايران در عراق مشاهده نمي شود. چرا در اين دوره اتهاماتي عليه ايران مطرح شد و سپس دست به تكذيب آن زدند؟در سياست منطقه واقعيتي وجود دارد كه نبايد آن را فراموش كنيم. در كل ايران با امريكايي ها دشمني مي كند. وقتي ايران مي گويد امريكا دشمن است، ديگر حرف از دوستي نمي زنند. ديگر آنان حرفي نمي زنند كه به نفع ديگري باشد.-يعني سر مذاكرات هر دو طرف با يكديگر در حالت تخاصم به سر مي برند؟كلاً با يكديگر تخاصم دارند. به دليل اين تخاصمي كه بين ايران و امريكا هست، ما عراقي ها نبايد وارد طرف گيري يكي از تخاصم ها باشيم، يعني نه بايد طرف ايران باشيم و نه طرف امريكا، بلكه به طور واقعي به اين مساله نگاه كنيم و حرف صحيح بزنيم. حرف صحيح نيز اين است كه بايد براساس مدرك حرف بزنيم. اگر مدرك نداشته باشيم، نمي توانيم بگوييم ايران دخالت كرده است.-و آيا دولت عراق مداركي در مورد دخالت ايران در عراق دارد؟نه، مداركي كه عراق دارد مدارك همكاري و كمك ايران در شرايط سخت مبارزه مردم عراق در گذشته و در حال حاضر است. به دلايلي كه خودتان هم مي دانيد ايران از كشورهايي است كه بعد از حمله امريكا به عراق سريعاً به ائتلاف و همكاري با حكومت جديد عراق اقدام كرد.-ولي هنوز كشورهاي عربي براي راه اندازي سفارتخانه هايشان... اقدام نكرده اند. حتي برخي از كشورهاي عربي پايگاه دشمنان عراق جديد شده اند.-آقاي دباغ، كشورهايي مثل عربستان سعودي، مصر و... اعلام كرده اند كه در صورت ايجاد امنيت در عراق حاضر به احداث سفارتخانه هاي خودشان در عراق هستند، در حالي كه ايران پس از 30 سال قطع رابطه با امريكا حاضر شد به خاطر مسائل امنيتي عراق به مذاكره با امريكا بپردازد، چرا به تازگي آقاي زيباري وزير امور خارجه عراق اعلام كردند كه احتمال مذاكرات ديگر وجود ندارد. در اين شرايط كه ايران تنها كشوري در منطقه است كه با عراق همكاري مي كند، چرا شما فكر مي كنيد كه بايد حالت بي طرفي را بين تخاصم هاي ايران و امريكا در پيش گيرد و مبادرت به تعديل اين تخاصم ها نمي كنيد تا امنيت هر دو كشور و حتي منطقه تا حدي تعديل شود؟اين مساله يي كه شما به آن توجه كرديد، مساله خوبي است. اين مساله كه عرب ها مي گويند نخست بايد امنيت در عراق به وجود بيايد و سپس ما مبادرت به داير كردن سفارتخانه هاي خودمان كنيم، اگر به اين صورت باشد مگر در فلسطين و لبنان امنيت وجود دارد؟ در آنجا هم سفارتخانه و هم هيات ديپلماتيك دارند.-چرا هرازچندگاهي اين خبر اعلام مي شود كه آقاي مقتدا صدر در ايران حضور دارند؟ آيا ايشان در ايران هستند؟من اطلاعاتي ندارم كه ايشان در ايران باشند ولي به نظر من اين خبرهايي كه پخش مي شود يك استنباط يا برداشت است. وقتي مي گويند مقتدا صدر شيعه است و عليه امريكاي اشغالگر است، براي مدتي آفتابي نمي شود. نزديك ترين مرز عراق با ايران است و آنان فكر مي كنند كه مقتدا صدر به ايران رفته است.-ولي تقريباً در شرايط بحراني اين ادعا را عليه ايران مطرح مي كنند.بله، وقتي كه شرايط بحراني ايجاد مي شود و وقتي نياز به مذاكره با مقتدا صدر دارند، مي بينند كه ناپديد شده است. اين گونه فكر مي كنند كه وي كجا رفته است. مقتدا صدر ايران هم كه باشد،مشكلي ندارد مگر رئيس جمهور عراق به ايران نمي آيد؟ به امريكا نمي رود؟ مگر مالكي به ايران نيامده است.-ولي تفاوتش در اين است كه مقام هاي رسمي عراق روابط ديپلماتيك با ايران دارند ولي آقاي مقتدا صدر چون پنهان هستند و حضور فيزيكي در عراق ندارند، امريكا هر چند وقت يكدفعه از اين ترفند عليه ايران سوءاستفاده مي كند.بله، سوءاستفاده مي كند، ولي به نظر من هر كسي در هر شرايط و مقامي باشد اين آزادي را دارد كه به هر كشوري برود ولي نمي تواند در آن كشور ثالث و غيره نماينده دولت مركزي شود اما خودش آزاد است. مثلاً الان در عراق حارث ضاري كجاست؟ چرا امريكايي ها نمي گويند كه حارث ضاري در اردن يا عربستان سعودي يا در كشورهاي ديگر است. مگر حارث ضاري روزانه در تلويزيون عليه حكومت عراق فتوا صادر نمي كند. اين دو ميزان چه معنايي دارد. براي امريكايي ها مشخص نيست كه مقتدا صدر به ايران رفته يا نرفته است ولي حارث ضاري روزانه در تلويزيون عراق عليه عراق مصاحبه دارد. چرا به قطر، عربستان سعودي و اردن نمي گويند كه چرا اجازه مي دهيد حارث ضاري به تلويزيون شما بيايد و عليه مقاومت نيروهاي اشغالگر و نيروهاي عراقي فتوا صادر كند.-آقاي دباغ، سوال من هم در همين مورد است. در حالي كه ايران همكاري ديپلماتيك با عراق دارد، فعاليت هاي مقتدا صدر را به دليل دسترسي نداشتن به ايشان به ايران ارتباط مي دهند و در كنار آن از كارهاي شبه نظامي ايشان به عنوان حمايت از تروريست ها، ايران را متهم مي كنند و اين در حالي است كه سخنگوي وزارت امور خارجه ايران نيز از عملكرد آقاي مالكي در برخورد نظامي با گروه مقتدا صدر حمايت كردند. اما نوع نگاه و رويكرد امريكا به حضور...واقعيت ندارد.-و به قول شما و همچنين در گزارش اسناد اخيري كه از تشكيلات القاعده در عراق منتشر شد، عنوان شد كه بيشتر عامل هاي انتحاري عرب هستند و افغاني. ولي هيچ گاه امريكا نسبت به آنان موضع گيري نكرد و متهم شان نساخت. در واقع الان امريكا سر مسائل امنيتي عراق تا چه حد با بحران روبه رو شده است و تا چه ميزان به كمك ايران نياز دارد؟در كل برقراري امنيت و آرامش در عراق امكان پذير نيست؛ اگر كل كشورهاي همسايه عراق همكاري نكنند، به ويژه ايران، عربستان سعودي و سوريه. -ايران كه همكاري مي كند متهم مي شود و كشورهاي عربي كه همكاري نمي كنند...اين چيزي است كه ما مي توانيم روي آن بايستيم و صادقانه حمايتش كنيم. واقعاً جمهوري اسلامي ايران دولتي است كه براساس واقعيت ها و به طور جدي با كردها و مردم عراق همكاري مي كند. نكته سوم اينكه ما مي بينيم در تبليغات بين المللي عليه ايران به ويژه وقتي كه مي گويند مقتدا صدر به ايران رفته، نمي گويند القاعده و عامل هاي بعثي هاي سابق در سوريه، يمن، قطر، عربستان سعودي و كويت هستند. چرا؟ مگر در آنجا فعاليت ندارند، مگر رسماً به آنجا پناهنده نشده اند، مگر رسماً در تلويزيون هاي خودشان مصاحبه انجام نمي دهند؟ ولي ما يك روز هم نديديم كه مقتدا صدر عليه امريكا در تلويزيون ايران مصاحبه كند. وقتي مقتدا صدر سخنراني مي كند در خانه خودش يا از مسجد خودش حرف هايش را مي گويد.
پنجشنبه 23 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]

[مشاهده در: www.irinn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 367]