واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > کثیریان، کیوان - کیوان کثیریان در دوسال گذشته یکی دوباری احساس کردم سید احمد میرعلایی به نسبت سایر مدیران ارشد سینمایی معقول تر و سنجیده تر برخورد می کند و حواسش هست که روزی این سمت را ترک خواهد کرد و به جمع همکارانش در سینما بازخواهد گشت. این را به گمانم در مراسم معارفهاش هم گفته بود. از همین رو ظاهر ماجرا نشان می داد در این مدت تلاش کرده منطقی تر برخورد کند و به دام لج و لجبازی های کودکانه و بی ثمر برخی مدیران سینمایی نیفتد. اما حضورش در شب فیلمنامه نویسان - که بر همه شان مبارک باشد - کاملا خلاف این را نشان داد و بار دیگر این فرضیه را به اثبات رساند که تمامی مدیران فعلی سینما با یک رویکرد مشترک، مدیریت می کنند و استثنا هم ندارد.میر علایی که ظاهرا حضورش در شب فیلمنامه نویسان با کمک مالی هم همراه بوده، پشت تریبون رفت و قاعدتا فضا را آنچنان امن و دمکراتیک دید که هیجان زده شد و در محل خانه سینما، این نهاد را با لحنی تند مورد حمله قرار داد و از اینکه خانه سینما با مشارکت بخش خصوصی، به لحاظ مالی از معاونت سینمایی مستقل شده به شدت انتقاد کرد. بعدش هم از "بیایید دست به دست هم بدهیم" و "گفت وگو کنیم" حرف زد و همان روال پر تناقض و آکنده از تحریف و قلب واقعیت مدیران سینمایی را تکرار کرد و با دست پس زد و با پا پیش کشید. رسانه ها را هم تهدید کرد که حق ندارند کلمه ای از سخنان او را منتشر کنند [راستی اصلا مگر حق دارد چنین تهدیدی بکند؟!] و چند بار هم به جده اش فاطمه زهرا(س) سوگند خورد که این حرف ها مال خودش است و کسی به او دیکته نکرده است! همه هم نشستند و در سکوت و آرامش به او گوش کردند و برایش کف زدند و بیش از آنچه لازم بود رسم ادب میزبانی به جا آوردند. او نشست، میوه خورد، موسیقی فلامنکو را هم گوش کرد ولی به محض آنکه فرهاد توحیدی به سمت تریبون حرکت کرد به سرعت برق و باد برخاست و جلسه را دوان دوان ترک گفت. او رفت اما دم خروس روی صندلی اش جا ماند. آنها که معتقد بودند مدیران فعلی سینما همگی با مفهوم گفت وگو بیگانه اند لبخندی تلخ بر لبشان نشست و آنها که گمان می کردند می شود روی بعضی دیوارها یادگاری نوشت، چهره شان در هم رفت. باز هم ثابت شد مدیران سینما نه معنی گفت و گو را می دانند و نه با آداب میهمانی رفتن آشنایی دارند.گفت و گو دوجانبه است. یعنی اگر گفتی، بنشین و بشنو. خوشبختانه فرهاد توحیدی رسانه ها را تهدید نکرد که سخنانش را منعکس نکنند. او پاسخ هایی آنچنان متین و مستدل برای میرعلایی داشت که شاید نشستن و گوش کردن، به صلاح و صرفه نبود. حالا قطعا مدیرعامل فارابی مجبور است از روابط عمومیاش بخواهد بریده جراید این مراسم را کامل برایش بیاورد تا پاسخ توحیدی را با دقت بخواند. کاش مدیرعامل فارابی میهمان نوازی توام با حسننیت خانه سینما را پاس می داشت. کاش کمی سعه صدر و انصاف هم باخود می آورد، کاش پز مدیریتیاش را در دفترش جا می گذاشت، کاش به عنوان یک تهیه کننده سینما به مهمانی می آمد نه یک مدیر متبختر، کاش می دانست که همه آدم های آنجا برای حرف هایش جواب داشتند ولی به احترام مهمان بودنش برایش کف زدند. کاش اینکه اجازه سخن گفتن در جمع صمیمانه سینمایی ها را یافته است، را قدر می دانست، کاش با خودش فکر می کرد که چرا مدیران سینمایی جراتش را ندارند همین امکان و تریبون را در مراسم خودشان به مدیران خانه سینما بدهند؟راستی آقای میر علایی! دم این خروس بیچاره را که روی صندلی تان جا گذاشتید، می توانید از نگهبانی خانه سینما تحویل بگیرید. اینجا یک خانه درست و حسابی است، چیزی گم نمی شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 558]