درس آخر معلم بزرگ

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: درس آخر معلم بزرگ

ادبيات- مهرزاد فتوحي:
پنج‌شنبه گذشته، پيامكي از يك دوستِ نويسنده، مرا بيست سال به عقب برد. به پنج‌شنبه‌هاي آن سال‌ها، سال‌هاي نوجواني...

كوچه باغ‌هاي دركه، آسمان تيره و بي‌ستاره قبل از سپيده و هواي خنك و سرشار از بوي برگ‌هاي درختان گردو. براي فرار از گرماي هوا و بيش از آن ازدحام و شلوغي، قبل از سحر به كوه مي‌رفتيم. كوه‌پيمايي شبانه، عادت قديمي او و پدرم بود و من به زحمت خودم را به پاي آنها مي‌رساندم.

ماشين را در ميدان دركه مي‌گذاشتيم. مثل امروزها اينقدر شلوغ نبود. آرام و زيرلب حرف مي‌زديم. مي‌دانستيم كه حق نداريم آرامش سحري مردم ده را برهم بزنيم. ياد گرفته بودم كه بايد به مردم خوب روستاها و شهرهاي سرزمينم احترام بگذارم. آهسته و زير لب يك ترانه قديمي را زمزمه مي‌كرد و درست جايي كه ده تمام مي‌شد، در مسير باريك كوه، حرف‌زدن‌ها و سخن گفتن‌ها آغاز مي‌شد. مي‌گفت، مي‌گفت و مي‌گفت و من با گوش نوجواني‌ام ضبط مي‌كردم. با زباني شيرين و روان از مفهوم‌هايي چون زيبايي، هنر، ادبيات، اميد، اراده، انديشه، انسانيت و شرافت مي‌گفت.

عكس از سحر حبيبي رضايي

او عاشقِ عاشقِ عاشقِ اين خاك، جنگل، كوير، آسمان، دريا و همه گوشه و كنار ايران بود و فقط وقتي از كودكان دردمند سخن مي‌گفت، صدايش به لرزه مي‌افتاد. نمي‌دانم، در تاريكي هوا نديدم، اما شايد اشك هم در چشمانش حلقه مي‌زد. خودش، جايي نوشته بود: «بدون احساس كمترين خجالت، به پهناي صورت گريستن را دوست دارم، به خاطر بچه‌هاي سراسر دنيا- كه ما چنين جهاني را به ايشان تحويل مي‌دهيم و مي‌گذريم...»1

كم‌كم هوا روشن مي‌شود و ما از رودخانه مي‌گذريم. توده‌هاي زباله، گوشه و كنار رودخانه جمع شده است. صدايش را مي‌شنوم: «در قلب طبيعت، انسان كوچكي خويش را به عنوان فرد و عظمت خويش را به عنوان جزيي از يك كل لايتناهي حس مي‌كند، تراشيده مي‌شود، شفاف مي‌شود، عميق مي‌شود و از آلوده كردن زمين آسماني، كه نه فقط متعلق به او، بل متعلق به نسل‌ها و نسل‌هاست، شرمگين و سرافكنده مي‌شود.»2

*

امروز پنج‌شنبه، 16 خرداد سال 1387 است. سال‌ها از آن پنج‌شنبه‌هاي سرشار گذشته است. خبر كوتاه است: «نادر ابراهيمي درگذشت!»

اما نه، صدايش را مي‌شنوم: «با جهان شادمانه وداع مي‌كنم، با من عزادارانه وداع مكن!»3 و اين درس آخر معلم بزرگ است.

--------------------

1و 3- چهل نامه‌ كوتاه به همسرم/ انتشارات روزبهان
2 - لوازم نويسندگي/ انتشارات فرهنگان

تاريخ درج: 21 خرداد 1387 ساعت 12:19 تاريخ تاييد: 23 خرداد 1387 ساعت 00:29 تاريخ به روز رساني: 23 خرداد 1387 ساعت 00:27
پنجشنبه 23 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]