حضور زنان در صحنه دفاع مقدس از ديدگاه امام خميني(ره)

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: حضور زنان در صحنه دفاع مقدس از ديدگاه امام خميني(ره)

خاستگاه و ام‌القراي اسلام، شبه جزيره عربستان است و از همين جا بود كه با نزول وحي بر حضرت رسول خاتم(ص) ديني پا به عرصه گيتي نهاد و مقدر چنان بود كه آخرين دين الهي باشد. شعاع اسلام اندك اندك از خانه محقر پيامبر فراتر رفت و پيروانش نيز به تدريج فزوني يافتند و اسلام به عنوان يكي از قدرتمندترين اديان الهي با پيرواني بيشمار درآمد. ظهور اسلام در خانه‌اي صورت گرفت كه نه تنها شبه جزيره عربستان، بلكه جهان آن روز دستخوش آشوب‌ها و نابساماني‌هاي سياسي، اجتماعي واقتصادي بود. اسلام فرصتي بود تا بدين هرج و مرج جهاني خاتمه داده شود. عربستان، در جهان پرغوغاي قبل از بعثت، وضعي به مراتب اسفناك‌تر از ديگر نقاط جهان داشت. مردمي داشت كه غالباً باديه‌نشين و صحرا‌گرد بودند و با اخلاق و روحيات خاص خود بيشتر بر محور زندگي قبيله‌اي روزگار مي‌گذراندند.

ظهور اسلام در شبه جزيره عربستان غوغايي به پا كرد و آرامش و سكوني را كه عربستان و ديگر نقاط جهان گرفتارش بودند، برهم زد. در ابتداي كار هيچ‌كس تصور آن را نداشت كه ديني اين چنين سريع بتواند جهاني شود، اما اين امر به وقوع پيوست و اسلام شد.

اسلام توانست همه معيارهاي موجود جهان را برهم بزند و در همه زمينه‌ها، شالوده‌هاي نويني را براي زندگي پايه‌ريزي كند كه از جمله آنها تغيير و دگرگوني در نگرش به زن بود. اسلام تحولي اساسي در نگاه به زن پديد آورد و همه معاملات موجود را درهم ريخت و به فرموده امام خميني(ره) ‌

چگونگي حضور زنان در جنگ‌هاي صدر اسلام‌

تاريخ جنگ‌هاي پيامبر اسلام سراسر شور و حماسه است كه زنان نيز در جاي‌جاي اين مثنوي بلند جهاد و شهادت و ايثار و از خودگذشتگي، اوراق زريني را ورق زدند. نام‌هاي زنان گوناگون چون نسيبه، ام‌ايمن، ام‌سليم، سميرا بنت قيس و كبشه بر تارك اين حماسه‌هاي غرورانگيز مي‌درخشد كه همه گواه بر حضور تحسين برانگيز آنان در عرصه‌هاي مختلف سياسي و اجتماعي است كه پس از پيامبر(ص) نيز ادامه يافت.

اولين حضور زنان در جنگ‌هاي پيامبر اسلام(ص) در غزوه احد بود كه نوعي جهاد دفاعي است و از آن پس نيز زنان به صورت فعال‌تري در نبرد ديده مي‌شوند.

نبردهايي همچون حنين و خيبر نيز مفتخر به حضور زنان بوده‌اند. حضور زنان در نبردها به دوران پس از پيامبر(ص) نيز كشيده شد و از جمله در جنگ عليه مرتدين در تمامه كه پس از وفات پيامبر(ص) رخ نمود، شركت جست و او تنها زني بود كه در اين نبرد حضور داشت و اين اجازه بدان جهت صادر شده بود كه پسرش به دست مسيلمه كشته شده بود. اين‌گونه حضور پرشور و حماسي زنان در سخت‌ترين و بحراني‌ترين صحنه‌هاي اجتماعي يعني جنگ كه حتي برخي از مردان نيز از حضور در آنها امتناع مي‌ورزيدند، نشان مي‌داد كه اسلام توانسته است تحولي عميق و موثر در شخصيت زن ايجاد كند.

حضور زنان در عرصه دفاع مقدس از ديدگاه حضرت امام خميني(ره)

انقلاب اسلامي ملت ايران يكي از بزرگ‌ترين حوادث قرن بيستم ميلادي به شمار مي‌آيد. حادثه‌اي كه توانست همه معادلات بين‌المللي را درهم ريزد و در پايان چهاردهمين قرن هجري، حيات مجددي براي اسلام به شمار آيد. انقلاب اسلامي روحي جديد در كالبد اسلام دميد و همه تصورات غلطي كه نسبت به اسلام در ذهن جهانيان وجود داشت زدود و قدرت اسلام و مذهب را كه افيون ملتها بحساب مي‌آمد، به اثبات رساند. حضور همه اقشار جامعه زير آواي انقلاب اسلامي، حقيقتي مشهور و پذيرفته شده براي همه ناظران و تحليل‌گران انقلاب اسلامي است اما آنچه در صحنه‌هاي مختلف انقلاب چشمگيرتر از همه بود، حضور زنان در جاي جاي مبارزات مردمي است. اين حضور همه جانبه زنان بدان درجه از اهميت بود كه در تلقي امام راحل(ره)، نهضت اسلامي مديون زن‌ها دانسته شد، چرا كه حضور آنان سبب مي‌شد كه و از آنان الهام مي‌گرفتند.

انقلاب اسلامي هويت و شخصيت زنان را به آنها باز گرداند و صد البته اين توفيق رهين همت بلند زنان بود.‌

حضرت امام خميني(ره) مي‌فرمايند: ‌

هنوز خستگي ناشي از حضور پرشور زنان در صحنه‌هاي مختلف انقلاب از تن اين پيشگامان نهضت خارج نشده بود كه وقوع توطئه بزرگ دشمنان براي سرنگوني حكومت نوپاي جمهوري اسلامي، زنان را به صحنه طولاني‌ترين جنگ تاريخ معاصر جهان كشاند.

هشت سال همدلي و همراهي مردم و هشت سال حضور غيرتمندانه زنان در جهاد مردم ايران، جهاد دفاعي به شمار مي‌آمد كه شركت در آن بر هر مسلماني اعم از زن و مرد واجب بود: ‌

اين نظريه و حكم، آن هم از سوي كسي كه خود سكاندار كشتي انقلاب اسلامي است، تكليف را بر همگان روشن‌ كرد و مردم را گروه گروه به رويارويي با دشمن كشاند. طبعاً زنان نيز كه نيمي از همين مردم بودند دفاع در برابر متجاوز را وظيفه خود دانسته و قبل از مردها در ميدان جنگ با ابرقدرت‌ها حضور پيدا كردند، زيرا: ‌

حضور غيرتمندانه مردان ايراني در رويارويي با دشمن متجاوز كه از اولين روزهاي دفاع تا آخرين روزهاي آن استمرار يافت، زنان ايراني را از حضور مستقيم در جبهه‌هاي جنگ به عنوان نيروي جنگي بي‌نياز ساخت، اما اين امر موجب نشد زنان با فنون نظامي آشنا نشوند، چرا كه پيش‌بيني آينده جنگ دشوار بود و لزوم آمادگي زنان براي دفاع عمومي در صورت نياز به آنان موجب شد كه فنون نظامي را بياموزند و در تعليمات نظامي بانوان دو مانع عمده به چشم مي‌خورد: مانع اول؛ خانواده‌هاي متدين و مذهبي بودند كه با تجربه تلخي كه از حضور زنان در صحنه‌هاي اجتماعي در دوره پهلوي داشتند، به جهت آن كه مبادا موازين شرعي به هنگام فراگيري فنون نظامي رعايت نشود، مانع حضور دختران در پادگان‌ها مي‌شدند. و در گام بعدي براي اطمينان دادن به والدين كه در حكومت اسلامي آموزش نظامي زنان براساس موازين شرعي صورت مي‌گيرد، حفظ حجاب اسلامي را در تعليمات نظامي زنان لازم شمردند. با اين تاكيد امام و اطميناني كه مردم مؤمن به رهبري انقلاب داشتند، به تدريج ترديدها از اذهان خانواده‌ها زدوده شد و زنان نيز به فراگيري فنون نظامي مي‌پرداختند.‌ اگرچه جبهه‌هاي جنگ در هشت سال دفاع مقدس بي‌نياز از حضور زنان به عنوان نيروهاي رزمي بود و زنان مي‌بايست با فراگيري آموزش‌هاي نظامي خود را آماده مي‌كردند كه در صورت نياز به يك دفاع همه جانبه بپردازند، لكن آنان نيز آرزو داشتند تا سهمي در اين دفاع تاريخي برعهده داشته باشند.

بدين جهت زنان اجازه حضور در پست‌هاي امدادي و كمك‌رساني و پرستاري از مجروحين را يافتند تا با انجام وظيفه در اين بخش از جبهه‌ها، دين خود را به آناني كه در صحنه‌هاي جنگ حضور يافته بودند ادا كنند و اين هم پيروي از سخني بود كه از صدر اسلام باقي مانده بود:‌

شركت زنان براي پرستاري و مداواي زخمي‌ها در جبهه‌اي به وسعت همه كشور ما ايران صورت گرفت. از منازل و بيمارستان‌ها گرفته تا حضور مستقيم در جبهه‌هاي جنگ، جايي نبود كه نشاني از حضور زنان نداشته باشد. زناني كه بي‌هيچ چشمداشتي به انجام وظيفه مي‌پرداختند

يكي از حربه هاي دشمن در هشت سال دفاع مقدس، به راه‌انداختن جنگ رواني براي تضعيف روحيه ملت ايران بود. دشمن در اين راه نيز از هيچ اقدامي فروگذار نكرد كه از جمله آنها بمباران مناطق مسكوني بود تا بدين طريق مقاومت زنان و به تبع آنها مقاومت مردان را در هم بشكند. دشمن در خيال آن بود كه با تهديد و بمباران مناطق مسكوني، زنان را وادار سازد تا مردان خود را تحت فشار قرار دهند و به حضور آنان در كنار خانواده‌ها اصرار ورزند و از اين طريق در مواقع بحراني، جبهه‌هاي جنگ خالي شود، اما اين خيال خامي بود كه دشمن در سر داشت، چون همان زنان به رويارويي با اين حربه پرداختند كه مي‌توانيم آن را زنان بدانيم.‌

كم نبودند زناني كه در مناطق مختلف و در رويارويي با دشمنان خارجي و داخلي بدانچه در طلبش بودند، يعني وصال به معبود و جاي گرفتن نزد دوست و دست‌يابي به شهادت، از مردان پيشي جستند. همين روحيه و عشق به شهادت بود كه دشمنان را مأيوس كرد، زيرا

يكي از صحنه‌هاي به يادماندني و حماسي حضور زنان در دفاع مقدس را مي‌توان حضور آنان در دانست، زناني كه با حضور در عرصه‌هاي مختلف جهاد سعي داشتند تا وظيفه خود را آنچنان كه بايد به انجام رسانند و در عين حال خدمات خود را در برابر از خودگذشتگي‌هاي رزمندگان ناچيز مي‌شمردند و جبهه جديد ايثار را گشودند. اين دسته از زنان بر اين باور بودند كه با شركت در كانون گرم خانوادگي كساني كه به نوعي دچار صدماتي در جريان دفاع مقدس شدند، در سختي و ثواب آنان سهيم شوند تا توانسته باشند به نوعي در صف جهادكنندگان در راه خدا قرار گيرند. زنان معتقد بودند كه:

ازدواج با جانبازان جبهه‌هاي جنگ كه با انتخاب و اختيار خود آنان صورت مي‌گرفت، باعث پديدآمدن جلوه‌هاي جاوداني جهاد زنان در جبهه‌اي ديگر شد كه در راستاي دفاع همه جانبه مردم ايران عليه تجاوز صورت مي‌گرفت؛ پديدارشدن تابلوهايي زيبا و جاندار كه هر نقشش خود به وسعت جهاني است، همه را در برابر اين بزرگواري‌ها وادار به تسليم و تمجيد مي‌كند:

سعيد خومحمدي‌

چهارشنبه 22 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 298]