واضح آرشیو وب فارسی:برنا نيوز: عملكرد ما در حوزه فرهنگ مثل كسي است كه در حمام دندان ميكشد
بنيانيان فرهنگ را براي دولت كالايي توصيف كرد كه به اوقات فراغت ختم ميشود و با اشاره به اينكه عملكرد دولت در حوزه فرهنگ مثل كسي است كه در حمام دندان ميكشد، تصريح كرد: اگر قرار است هر نخبهاي در موقعيت خود نقشش را در بهبود فرهنگ جامعه ايجاد كند طبيعتا اولين نقطه شروع خود ساختار حكومت، قوه مجريه، مقننه و قضايه است و در راس آن شخص رئيس جمهور و وزرا هستند.
به گزارش باشگاه جواني برنا، حسن بنيانيان، رئيس حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي در سخنان قابل تاملي به مفهوم مظلوميت فرهنگي و لزوم داشتن تعريفي مقدماتي براي اين مفهوم گفت: فرهنگ مجموعه جهان بيني، ارزشها و باورهايي است كه در همه انسانهاي جامعه وجود دارد كه يك جامعه بر اساس آن در عرصه هاي مختلف سياسي ف- رهنگي فعاليت و تعامل ميكنند. وي تاكيد كرد: مظلوميت به معناي كم توجهي به اين مفهوم فراگير است.
رئيس حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي كمبود بودجه در بخش فرهنگ را نيز نتيجه بي توجهي به اين موضوع دانست و گفت: براي احساس كردن اين بيتوجهي ميتوان صورتجلسات همه دولتهاي بعد انقلاب را رصد كنند تا ببينند كدام صورتجلسه به صورت جدي به تحولات فرهنگ پرداخته است.
وي با اشاره به سياسي شدن معضل فرهنگ در كشور تصريح كرد: اگر لوايحي كه در مجالس مختلف درباره فرهنگ تصويب شده را نسبت به بخشهاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي مقايسه كنيم متوجه خواهيم شد اگر در موضوع فرهنگي بحث هم شده است ابتدا تبديل به معضل سياسي شده بعد در دستور كار مسئولين آمده است نه اينكه مديدران اجرايي ابتدا به ساكن نگران مشكلات فرهنگي بودند.
ريس حوزه هنري ريشه بخش مهمي از معضلات سياسي و اقتصادي را در فرهنگ دانست و ادامه داد: جامعه از سه وجه اقتصاد و سياست و فرهنگ تشكيل مي شود. وقتي تصميم اقتصادي گرفته مي شود بايد منتظر ماند تا تاثير فرهنگي آن در جامعه مشاهده شود، اتفاق سياسي مثل انتخابات رئيس جمهوري هم همينطور. اين اتفاق در همه ابعاد اقتصادي و فرهنگي تاثير گذار است.
وي توسعه متوازن جامعه را منوط بر توجه مسئولان و مديران و تخصيص منابع به صورت عام در هر سه وجه به صورت متعادل دانست و گفت: اگر وجهي دچار عدم توجه تاريخي شده است بايد جبران شود تا جامعه در هر سه وجه توسعه متوازن داشته باشد.
بنيانيان كه با حضور در برنامه تلويزيوني پرتو در شبكه چهارم سيما به تشريح مفهوم فرهنگ، مظلوميت فرهنگي و برخي راهكارهاي موجود در اين زمينه ميپرداخت در بخش ديگري از سخنانش به تخصصي نشدن بحث فرهنگ در جامعه اشاره و تصريح كرد: ما در حوزه فرهنگ مثل مدلهاي سنتي گذشته عمل مي كنيم، مثل كسي كه در حمام، دندان هم ميكشد. امروز اگر اختلافي بين پدر و پسر بوجود آيد به سختي ميتوان مشاوري پيدا كرد كه از نگاه بومي مشكل را حل كند.
بنيانيان به ذكر برخي از عوامل مظلوميت فرهنگي پرداخت و كار در حوز فرهنگ را پيچيده تر از ساير حوزه ها دانست.
او اولين فرضيه را اين رهاكردن مسئله فرهنگ از جانب مسئولين به علت تشكيل حكومت اسلامي دانست و گفت: پدر و مادر كه تا قبل از انقلاب پيگير تربيت ديني فرزندان خود بودند بعد از انقلاب اين وظيفه را به مدير متدين مدرسه سپردند و مدير در موضع حاكميت موضوع از فرهنگ سازي به مفهوم واقعي غفلت كرد و كار را به مربي تربيتي سپرد و اتاقي را براي اين كار در اختيار او قرار داد درحالي كه فرهنگ در كل مدرسه شكل مي گيرد. بخشي از فرهنگ توسط ساير معلمها و بخش ديگري توسط نظافتچي و حتي معماري مدرسه شكل مي گيرد. كار فرهنگي به مربي تربيتي واگذار و به مفهوم جامع آن تعطيل شد.
وي به واسطه ماهيت فراگير فرهنگ، تعيين يك مسئول فرهنگي را درست ندانست و ادامه داد: نميتوان براي فرهنگ يك مسئول تعيين كرد. در حوزه مديران فرهنگي مسئله تاثير گذاري بر روي مخاطب جايش را به كسب رضايت مقام مافوق داد، ايجاد كارنامه براي مقام مافوق.
به گزارش برنا، رئيس حوزه هنري در مقابل اين سوال كه بي توجهي به فرهنگ از جانب مسئولين است يا مردم، پاسخ داد: مسئله اقتصادي مسئله توده مردم است كه مسئله مسئولين مي شود. بنابراين در اخبار و كوچه و بازار نيازهاي مادي مسئله مي شود و به دنبال اين مسئله شدن است كه قانون وضع مي شود. اما فرهنگ مسئله نخبگان است و آنها بايد حلش كنند. چون مسئله تدريجي است از ديد علمي به آن نگاه نمي شود. والدين زماني كه فرزندشان به اعتياد مبتلا شد توجهشان جلب مي شود در حالي كه فرهنگ همان حال و هواي عمومي روابط اجتماعي است كه جامعه را به سمت پيشرفت ميبرد يا باعث عدم پيشرفت آن ميشود.
بنيانيان دولت و نهادهاي فرهنگي را از تعريف محدود فرهنگ در رنج دانست و فرهنگ را براي آنان كالايي دانست كه به اوقات فراغت ختم ميشود. وي با يادآوري تذكر مقام مقام معظم رهبري مبني بر اينكه مديران بايد نگاهشان را باز كنند، گفت: راي مثال شيوه شهرسازي بايد طوري باشد كه انسان مومن در فضاي معماري آن احساس غربت نكند. يعني بين ايجاد باورهاي مردم، تقويت آن و معماري شهر رابطه است. اما مركز تحقيقاتي وابسته به شهرداري كه روي اين مسئله مطالعه كند وجود ندارد.
وي تصريح كرد: اگر قرار است هر نخبهاي در موقعيت خود نقشش را در بهبود فرهنگ جامعه ايجاد كند طبيعتا اولين نقطه شروع خود ساختار حكومت، قوه مجريه، مقننه و قضايه است و در راس آن شخص رئيس جمهور و وزرا هستند.
بنيانيان در همين راستا با تاكيد بر تخصصي بودن مسئوليتهاي دولتي گفت: ما ميپذيريم يك شخص ابتدا بايد پزشك عمومي شود بعد تخصصي اما نميپذيريم شخصي كه ميخواهد وزير مسكن و شهرسازي شود بايد اول جامعه شناس اسلامي شود بعد مهندس ساختمان و معمار. اگر بخواهيم جامعه اسلامي داشته باشيم و از درون جامعه اسلامي بخواهيم فرهنگ و تمدن خلق شود بايد اين اتفاق بيافتد.
وي تصحيح كرد: نه اينكه يك وزير الزاما بايد تمام جزئيات را بداند اما بايد بداند آپارتمان و آپارتمان سازي نسبتش با تقويت بنياد خانواده ميتواند مثبت يا منفي باشد. بايد اين مسئله را بداند و احساس مسئولت كند. آنوقت به موازات اينكه دفتر تحقيقاتي روي سيمان مناسب ساخت و ساز تحقيقميكند يك گروه متفكر هم در كنار وزير مسكن و شهر زمان نظريه دادن وجود دارد.
وي با اشاره به طرح وزير مسكن مبني بر ساخت آپارتمانهاي 36 متري گفت: ما در بخش خانواده وقتي زن خانه دار و مادر بودن را يك ارزش مي دانيم بايد بدانيم يك زن نمي تواند از 8 صبح تا 10 شب در يك آپارتمان 36 متري منتظر همسرش باشد. از طرف ديگر ميبينيم محدوديت منابع و نياز به مسكن نميگذارد اين شعارهاي آرماني را بدهيم اما اگر وزير دغدغه فرهنگ برايش مسئله باشد يا مطالعهاي بر روي پيوست فرهنگ شهركسازي داشته باشد، ممكن است آن آپارتمان 36 متري را داشته باشد اما بلافاصله در بيرون خانه براي رفع نياز روحي زن خانه دار و مشاركت اجتماعي او و آموزشهايي كه بايد براي تربيت فرزند ببيند ساختمان سازي كند. نهادهاي مسئول براي حل اين مسئله و ساختن شهرك متناسب با نيازها و ارزشها فكر كنند.
***
در باشگاه جواني برنا ثبت نام كنيد: [email protected]
پيامك ارتباط با برنا:10000313
چهارشنبه 22 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برنا نيوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 218]